Στο Ευαγγέλιο η οδός του Κυρίου προπαρασκευάζεται συχνά με «σκληρούς λόγους». Για παράδειγμα, ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής αποκαλούσε τα τέκνα των Εβραίων «γεννήματα εχιδνών» (Λουκ. 3,7). Η φράση αυτή ερμηνευόταν από τον Γέροντα Σωφρόνιο ως εξής: Με τον βαρύ αυτό χαρακτηρισμό ο Τίμιος Πρόδρομος παρηγορούσε (Λουκ. 3,18) τον λαό μέσα από τη συντριβή που του προξενούσε. Η συντριβή ταπεινώνει την καρδιά του ανθρώπου, και η ταπείνωση την διευρύνει, ώστε να μπορεί να δεχθεί το Πνεύμα το Άγιο, τη χάρη του Παρακλήτου, που είναι και η μόνη αληθινή παρηγοριά.
Όλοι οι σκληροί λόγοι, τότε, μπορούν να εννοηθούν μέσω των λόγων του αποστόλου Παύλου: «Τις εστιν ο ευφραίνων με, ει μη ο λυπούμενος εξ εμού;» (Β’ Κορ. 2,2) Με τον ίδιο τρόπο, όπως ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Απόστολος φέρνει τα πνευματικά του τέκνα σε συντριβή, προκαλώντας μέσα τους τη συναίσθηση ότι η ζωή τους δεν είναι, όπως θα όφειλε. Τους οδηγεί στην ταπείνωση, και, με τη βοήθεια της, στη χάρη. Γιατί ο Θεός «υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν» (Ιακ. 4,6· Α’ Πετρ. 5,5). Στη συνέχεια, όπως λέγεται στην πρώτη ευχή της χειροτονίας πρεσβυτέρου, ακολουθεί «η θεία χάρις, η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα».
Στη ζωή του χριστιανού ένας σκληρός λόγος ισοδυναμεί με τη «βιαία πνοή». Εκδιηγείται τα θαυμάσια του Θεού και προξενεί στην καρδιά του ανθρώπου βαθειά μεταμέλεια. Η συντριβή αυτή είναι ο πρόδρομος της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος.
Οι «σκληροί λόγοι» των αγίων Γραφών προκαλούν στην καρδιά προφητικό «συσσεισμό». Όπως κατά την ήμερα της Πεντηκοστής έπνευσε πρώτα η βίαιη πνοή και ύστερα ξεχύθηκε το Άγιο Πνεύμα «επί πάσαν σάρκα», έτσι και τώρα ο πνευματικός συσσεισμός κάνει να αναφανεί η καινή καρδιά• όχι η λίθινη, αλλά η ευαίσθητη που είναι ικανή να προσλάβει το χάρισμα της Πεντηκοστής. Η καρδιά αυτή είναι τόσο πολύτιμη ενώπιον του Κυρίου, ώστε κάθε κραυγή ή επίκληση της συγκεντρώνει όλη την προσοχή Του και ελκύει τη χάρη Του.
Όλοι οι σκληροί λόγοι, τότε, μπορούν να εννοηθούν μέσω των λόγων του αποστόλου Παύλου: «Τις εστιν ο ευφραίνων με, ει μη ο λυπούμενος εξ εμού;» (Β’ Κορ. 2,2) Με τον ίδιο τρόπο, όπως ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Απόστολος φέρνει τα πνευματικά του τέκνα σε συντριβή, προκαλώντας μέσα τους τη συναίσθηση ότι η ζωή τους δεν είναι, όπως θα όφειλε. Τους οδηγεί στην ταπείνωση, και, με τη βοήθεια της, στη χάρη. Γιατί ο Θεός «υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν» (Ιακ. 4,6· Α’ Πετρ. 5,5). Στη συνέχεια, όπως λέγεται στην πρώτη ευχή της χειροτονίας πρεσβυτέρου, ακολουθεί «η θεία χάρις, η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα».
Στη ζωή του χριστιανού ένας σκληρός λόγος ισοδυναμεί με τη «βιαία πνοή». Εκδιηγείται τα θαυμάσια του Θεού και προξενεί στην καρδιά του ανθρώπου βαθειά μεταμέλεια. Η συντριβή αυτή είναι ο πρόδρομος της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος.
Οι «σκληροί λόγοι» των αγίων Γραφών προκαλούν στην καρδιά προφητικό «συσσεισμό». Όπως κατά την ήμερα της Πεντηκοστής έπνευσε πρώτα η βίαιη πνοή και ύστερα ξεχύθηκε το Άγιο Πνεύμα «επί πάσαν σάρκα», έτσι και τώρα ο πνευματικός συσσεισμός κάνει να αναφανεί η καινή καρδιά• όχι η λίθινη, αλλά η ευαίσθητη που είναι ικανή να προσλάβει το χάρισμα της Πεντηκοστής. Η καρδιά αυτή είναι τόσο πολύτιμη ενώπιον του Κυρίου, ώστε κάθε κραυγή ή επίκληση της συγκεντρώνει όλη την προσοχή Του και ελκύει τη χάρη Του.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΞΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΛΑΒΟΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ; ΑΣΧΗΜΟΣ ΟΡΟΣ, ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ!!!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟ ΟΡΘΟ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝ. ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΥΠΟΔΟΧΕΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ;
10 σχόλια:
Εσύ μας είπες να ακούσουμε τον τσελεγγιδη για την "εν Χριστώ ζωή" και την άποψη ότι στο Χρίσμα ΟΛΟΙ παίρνουν το άγιο Πνεύμα και τώρα μας λες πώς να ταιριάξουμε την σύγχρονη εκκλησιολογία με την εμπειρία των αγίων....;;;
Εξάλλου κι ο άγιος Μάρκος ο ασκητής που τα λέει όπως η "η σύγχρονη εκκλησιολογία " ανήκει στους Αγίους "του λόγου και της εμπειρίας" κι όμως τα λέει διαφορετικά από τον άγιο Συμεών τόν νέο θεολόγο!!
Συμπέρασμα: Πώς τα λέει αυτά ο άγιος Συμεών κόντρα και στην εμπειρία άλλων αγίων αλλά και στην σύγχρονη εκκλησιολογία;;;
ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΦΙΛΕ. ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΒΑΛΟΥΜΕ ΕΝ ΚΑΙΡΩ.ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΒΑΣΙΛΑ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΝΑ ΔΕΙ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ, ΣΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ.ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ. ΤΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΞΥΠΝΟ. ΕΔΩ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΜΕ ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΤΟ ΘΙΓΕΙΣ ΕΣΤΩ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΟΥ.
Τι λέει δλδ ο Καβάσιλας;
Εγώ το θίγω;;!!
Όχι φίλε, ο όσιος Μάρκος το θίγει, ο τσελεγγιδης το θίγει, ο ευαγγελιστής το θίγει περί του Κλεόπα και Λουκά εν τη οδώ... Εγώ απλώς ακούω...
Τί λέει ο Οσιος Μάρκος; Είχες τήν Πεντηκοστή σου λοιπόν καί φοβάσαι μήπως τήν χάσεις; Είμαστε όλοι μας Απόστολοι δηλ.;
Εν δυνάμει είμαστε ο,τι ο Κύριος μας χάρισε κατά τη Βάπτιση/Χρίσμα μας.
Δλδ τα χαρίσματα που ελάβαμε την ώρα του Χρίσματος γιατί να μη τα δούμε ως τον
" θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψε, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει καὶ πάντα ὅσα ἔχει πωλεῖ καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον."Κατά Ματθαίο Κεφάλαιο ΙΓ' 44-54 ;
Τελικά τι λέει ο Καβάσιλας;
ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΩΝ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ;ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ; Η ΚΑΤΗΧΗΣΗ;
Κοιταξε να δεις τι λέει ο Απόστολος Παύλος για τους χριστιανούς της Κορίνθου (φυσικα οχι νηπιοβαπτισμενους):
" Καὶ ἐγώ, ἀδελφοί, οὐκ ἠδυνήθην ὑμῖν λαλῆσαι ὡς πνευματικοῖς, ἀλλ᾿ ὡς σαρκικοῖς, ὡς νηπίοις ἐν Χριστῷ γάλα ὑμᾶς ἐπότισα καὶ οὐ βρῶμα. οὔπω γὰρ ἠδύνασθε. ἀλλ᾿ οὔτε ἔτι νῦν δύνασθε· ἔτι γὰρ σαρκικοί ἐστε.ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις καὶ διχοστασίαι, οὐχὶ σαρκικοί ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε;" Α Κορ. 3,1-3
Και αμέσως μετα:
" Οὐκ οἴδατε ὅτι να&ὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν;
εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς." Α Κορ. 3,16-17
Δλδ αν και νήπια πνευματικά το Πνεύμα του Θεού κατοικεί σ'αυτους.
Ώπερ σημαίνει ότι ο βαπτισμένος είτε είναι βρέφος είτε γέροντας είναι ναός του Θεού και ο προορισμός όλων είναι να βρουν τον Θυσαυρό που τους χάρισε ο Κύριος κατά τη Βάπτιση τους με τη βοήθεια του χριστιανικού περιβάλλοντος, κατήχηση κτλ στην αρχή και με τη βοήθεια του Κυρίου με τις οποίες μυστικές εμφανίσεις Του τον αξιώσει..
Απλά πράγματα....τουλάχιστον στα λόγια
Στη πράξη είναι λίγο διαφορετικά :-)
ΟΣΟΙ ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗΤΕ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΝΕΔΥΣΑΣΘΕ. ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΝΕΥΜΑ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ. ΕΝΕΦΥΣΗΣΕΝ ΔΕ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ. ΕΜΕΙΣ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΗΓΟΡΙΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΟΤΙ Η ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΠΟΥ ΛΕΝΕ ΠΝΕΥΜΑ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.ΠΝΕΥΜΑ ΚΙ Ο ΥΙΟΣ. Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ο Απόστολος Παύλος όταν λέει ότι είμαστε ναοί του Πνεύματος του Θεού εννοεί το αντίθετο από αυτό που λεει ή αναφέρεται μόνο σε λιγους; Αναφέρεται σε όλους εκείνους που πριν τους αποκάλεσε νήπια και σαρκικους!
Μη μπερδεύεις την κουβέντα αναφερόμενος στη πνοή του Κυρίου και τον λόγο, "λαβετε Πνευμα άγιον"... ας ξεκαθαρίσουμε το τι λαμβανουμε κατά το Χρίσμα και μετά μιλάμε και γιαυτό ..
Πώς μας ειρωνεύονται ο ιερός Χρυσόστομος και ο Άγιος Γρηγόριος; δε σε κατάλαβα. Τι ακριβώς μας λενε;
Φίλε φτάσαμε στό όριο.Στό βάπτισμα λαμβάνουμε τήν Χάρι τού βαπτίσματος, τήν δυνατότητα μετανοίας καί τήν χάρι αυτή τήν σφραγίζει ο Κύριος ώστε νά μήν μπορεί νά τήν κλέψει ο πονηρός καθώς γίνεται εξορκισμός καί ελευθερώνεται τό βάθος τής καρδίας αφού γκρεμίζεται τό παραπέτασμα. Καλή χρονιά φίλε, τελειώσαμε.
Δημοσίευση σχολίου