Τετάρτη 12 Ιουλίου 2023

Πότε η σύνοδος μετατρέπεται σε σύλλογο (Αγίου Σωφρόνιου του Έσσεξ).

                                   

Σε αυθεντικά αγία Σύνοδο δεν υπάρχει κατά κάποιον τρόπο χώρος για ιεράρχηση ούτε πάλη για επικράτηση ή υπεροχή. Όλοι έχουν την επιθυμία να αισθανθούν πιστά «την ευδοκία του αγίου Πνεύματος».

Υποδειγματικό πρότυπο της σπουδαίας αυτής πλευράς της εκκλησιαστικής ζωής υπήρξε η πρώτη σύνοδος Αποστόλων και πρεσβυτέρων της Ιερουσαλήμ (βλ. Πραξ. 15). Από την περιγραφή της βλέπουμε πως συμπεριφέρονταν όλοι, χωρίς να εξαιρείται και ο Πέτρος, στην ευλογημένη αυτή σύνοδο, η οποία επέκτεινε τον λόγο και την αποκάλυψη του Θεού από τα στενά πλαίσια του εβραϊκού Έθνους σε οικουμενικές διαστάσεις.

Ο καθένας από εκείνους, στους οποίους αποκαλύπτεται κατά την ενέργεια Του το Πνεύμα της Αληθείας, εκφράζει την Αλήθεια με ταπείνωση και όλοι με τη χαρά του πνεύματός τους την αποδέχονται.

Όταν δεν υπάρχουν τα σημεία αυτά, η Αγία Σύνοδος μετατρέπεται σε «σύλλογο» ή «ομάδα» ειδικών διεκπεραιωτών ή επαγγελματιών θεολόγων, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα εξόδου από το επίπεδο των ανθρωπίνων εικασιών.


Από το εξαιρετικό βιβλίο: Το μυστήριο της Χριστιανικής Ζωής, σ, 33, Ι.Μ. ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ), αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ

Αντιγράφη: orthopraxia.gr

Πότε η σύνοδος μετατρέπεται σε σύλλογο (Αγίου Σωφρόνιου του Έσσεξ). | ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ (wordpress.com)

Βασιλική Οικονόμου on 11 Ιουλίου, 2023 στο 12:26 μμ said:

Άραγε τα μικτά (ή «διπλά») Μοναστήρια είναι θέμα Συνόδου ή συλλόγου;

  • Χωρίς περιστροφές, η απάντηση είναι…. «συλλόγου».
    Ας πούμε ότι γίνονται και λάθη.

  • ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄ 7,35 Αυτά τα λέω για το δικό σας συμφέρον, όχι για να σας βάλω θηλιά στο λαιμό, αλλά για να κατευθύνετε τη ζωή σας χωρίς περισπασμούς προς εκείνο που ταιριάζει και είναι αρεστό στον Κύριο. 36Αν όμως κάποιος καταλάβει ότι θα συμπεριφερθεί άσχημα προς την παρθένο που ζει μαζί του, και έτσι σίγουρα θα συμβεί, αν έχει έντονες ορμές, ας κάνει ό,τι επιθυμεί, δεν αμαρτάνει· ας παντρευτούν. 37Αντίθετα, αυτός που η καρδιά του είναι αμετακίνητη, και νιώθει πως δεν έχει ανάγκη, αλλά είναι ικανός να εξουσιάζει τις επιθυμίες του, και έχει πάρει από βαθιά μέσα του την απόφαση να τηρήσει άθικτη την παρθένο που ζει μαζί του, κάνει καλά

  • Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΩΝ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΘΟΤΙ ΔΙΑΙΩΝΙΣΤΗΚΕ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΝΤ. ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΟΔΥΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΣΑΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ. ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΖΗΛΩΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ.  ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΡΝΙΚΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ. ΟΠΩΣ ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΩΦΡΟΝΙΟ.


ΟΙ "ΠΟΡΝΟΓΕΡΟΙ" ΤΩΝ ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

20 σχόλια:

BM είπε...

Χωρίς περιστροφές, η απάντηση είναι…. «συλλόγου».
Ας πούμε ότι γίνονται και λάθη.

Φαίνεται σα να λες ότι έγινε λάθος στο μοναστήρι

Η απάντηση τίνος είναι λάθος δεν είναι καθαρό

Ανώνυμος είπε...

Αμεθυστε, που τη βρήκες αυτή τη μετάφραση;;
Ποιος αδαής κακοποίησε την προς Κορινθιους Α' ?!
Τέτοια κάνετε και βλέπουν οι άλλοι και φρίττουν!
Έλεος!
Για να δικαιολογήσες τα μικτά μοναστήρια κακοποιείς τα λόγια του Αποστόλου.
Έλεος!
Και δεν είναι μόνο αυτο!
Αν τώρα που είναι τόσο εύκολο να ελέγξεις κάποιον γιαυτά που γράφει εμφανίζεστε εσείς και ανερυθρίαστα κακοποιείτε τα της Καινης Διαθήκης τι να σκεφτούμε για 500 χρόνια πριν και τι για 1000 χρόνια πριν και πόσες επεμβάσεις στα της Καινή Διαθήκης μπορεί να έγιναν από ομοίους σας!
Έλεος

Κύρος Νικολάου

amethystos είπε...

Γιά δόσε τά φώτα σου Κύριε Νικολάου.

Νικολαος είπε...

Μετάφραση Τρεμπέλα:
"Αν όμως κανένας πατέρας νομίζη, σύμφωνα με τας κρατούσας αντιλήψεις, ότι είναι εντροπήν και άσχημον πράγμα δι' αυτόν, που άφησε την κόρην του να περάση πλέον την ώριμον ηλικίαν δια τον γάμον και τα πράγματα φανερώνουν, ότι έτσι πρέπει να γίνη, δηλαδή ότι πρέπει να την υπανδρεύση, ας κάμη αυτό που θέλει, ας κάμη το καθήκον του. Τοιουτοτρόπως ενεργών δεν αμαρτάνει. Ας γίνη ο γάμος."

Πρόκειται περί τραγικής άγνοιας και αλλοίωσης του αρχαίου κειμένου.
Αρχαίον κείμενο:
"Εἰ δέ τις ἀσχημονεῖν ΕΠΙ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει, ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος, καὶ οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι ὃ θέλει ποιείτω· οὐχ ἁμαρτάνει· ΓΑΜΕΙΤΩΣΑΝ."
γαμείτωσαν = ας παντρευτούν
Και ΟΧΙ "να τη υπανδρέυσει". Έλεος δηλαδή. Δεν μιλάει για έναν πατέρα και την παρθένο κόρη του, αλλά για άνδρα και παρθένο γυναίκα που συζούν (όπως ήταν συνήθεια τότε). Αλλά υπάρχει κάλλος στον εγκέφαλο.

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχεις εσύ ανάγκη από τα φώτα μου... "τυφλός" γαρ!
Γιατί τι άλλο μπορεί να σου προσάψει κάποιος όταν δε βλέπεις τα ολοφάνερα

Κύρος Νικολάου

amethystos είπε...

12.39 Φίλε έσπειρε πολλά δεινά στήν Εκκλησία ο Τρεμπέλας. Ανάμεσα δέ στά άλλα τόν Γιανναρά τόν οποίο έσπρωξε στήν Δύση ο προστατευτισμός του. Δυστυχώς υπάρχουν ακόμη ακραίοι οπαδοί του.

ΧΑΛΑΡΩΣΕ είπε...

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΚΤΟ. ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΙΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ. ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΕΤΟΙΩΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ.

Και την επόμενη ημέρα, ενώ εκείνοι οδοιπορούσαν και πλησίαζαν στην πόλη, ο Πέτρος, γύρω στην έκτη ώρα, ανέβηκε στην ταράτσα για να προσευχηθεί.

10 Και καθώς πείνασε, ήθελε να φάει, και ενώ ετοίμαζαν, ήρθε επάνω του έκσταση·

11 και βλέπει ανοιγμένον τον ουρανό, και κάποιο σκεύος να κατεβαίνει σαν ένα μεγάλο σεντόνι, που ήταν δεμένο από τις τέσσερις άκρες, και το κατέβαζαν επάνω στη γη·

12 μέσα σ’ αυτό υπήρχαν όλα τα τετράποδα της γης, και τα θηρία, και τα ερπετά, και τα πουλιά τού ουρανού.

13 Και έγινε μια φωνή προς αυτόν: Πέτρο, αφού σηκωθείς, σφάξε και φάε.

14 Και ο Πέτρος είπε: Μη γένοιτο, Κύριε· επειδή, ποτέ δεν έφαγα κανένα βέβηλο ή ακάθαρτο.

15 Και ξανά, για δεύτερη φορά, έγινε σ’ αυτόν μια φωνή: Όσα ο Θεός καθάρισε, εσύ μη [τα] λες βέβηλα.

16 Και τούτο έγινε τρεις φορές· και το σκεύος αναλήφθηκε πάλι στον ουρανό.

Όπου Θεός βούλεται, νικάται ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΕΝΗΣ φύσεως τάξις

amethystos είπε...

Γειά σου αδελφέ. Δυστυχώς ή ευτυχώς συκοφάντησαν τόσο αισχρά τόν Γέροντα Παίσιο--κάτι πού γνωρίζει καί η σοβαρή κυρία Φαίη αλλά κάνει τήν πάπια-αμετανόητοι, πού δέν μπορούμε ούτε στούς ζηλωτές οποιασδήποτε πίστης νά τούς συμπεριλάβουμε. Καλό καλοκαίρι.

Ανώνυμος είπε...

@Νικολαος

Εξυπνάδες!
Τότε τι σημαίνει το "γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες" στο κατά Ματθαίον 24.37 :

"ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν"

Όποιος ψάχνει για κάλλος στον κάλο έχει θέμα σοβαρό....

Μια χαρα τα λέει ο Τρεμπέλας, "ὥστε καὶ ὁ ἐκγαμίζων καλῶς ποιεῖ, ὁ δὲ μὴ ἐκγαμίζων κρεῖσσον ποιεῖ"... αυτός που δίνει σε γάμο την παρθένο του... Ο εκγαμίζων : το υποκείμενο εκτελεί την δράση, δεν την λαμβάνει..

Ήμαρτον

Κύρος Ν.

BM είπε...

Πού τον βρήκε ο Τρεμπέλας στο πρότυπο τον "πατέρα" στο σημείο αυτό; Πώς τον πρόσθεσε έτσι αυθαίρετα;
Αυτό είναι διαστροφή,

Ανώνυμος είπε...

Εξάλλου με τπτ ο Απόστολος Παύλος δεν θα πρότεινε να μείνει ένα ζευγάρι ανύπαντρο είτε είχαν σχέσεις ερωτικές είτε όχι.. η συμβουλή του θα ήταν, "γαμείτωσαν" είτε έτσι είτε αλλιώς...
κι ας ζούσαν σαν αδέλφια...
Όπως και να το δει κανείς ο Τρεμπέλας μια χαρά μετάφραση έκανε!
Εσείς τα βλέπετε στραβά...

Κύρος Ν.

amethystos είπε...

Εντάξει καλά τήν γαμείτωσε τήν μτάφραση καί ο Τρεμπέλας.Ξεφόρτωσες τώρα; Καλό καλοκαίρι.

Νικολαος είπε...

@Κύρος Ν.

Προσπέρασες τη λέξη "γαμείτωσαν" σαν να μην υπάρχει και σχολίασες α) το παραπανίσιο λ στον κάλο και β) τη λέξη "εκαγαμίζων", η οποία βέβαια δεν υπάρχει στα περισσότερα χειρόγραφα, αλλά υπάρχει η λέξη "γαμίζων" (https://codexsinaiticus.org/en/manuscript.aspx?__VIEWSTATEGENERATOR=01FB804F&book=38&chapter=7&lid=en&side=r&verse=38&zoomSlider=0).

Πρόκειται για άνδρα και την παρθένο αρραβωνιαστικιά του.

amethystos είπε...

Αδελφέ είναι εμβόλιμος, χαζοχαρούμενος. Συγγνώμη πού παρεμβαίνω αλλά εμφανίζεται κάθε τόσο Τόν κόψαμε ήδη.

Νικολαος είπε...

Δεν πειράζει αδερφέ, καλό καλοκαίρι.

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει καλά τήν γαμείτωσε τήν μετάφραση καί ο Τρεμπέλας.Ξεφόρτωσες τώρα; Καλό καλοκαίρι

!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Όταν δεν έχει γνωρίσει κανείς έναν Άγιο και πόσο καταλυτική πνευματικά είναι για όσους ζούν μαζί του η παρουσία του, τότε πολλά δεν καταλαβαίνει. Ούτε σκέψεις εμπάθειας δεν μπορούν να ριζώσουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Ο Θεός άλλωστε ευλόγησε με θαυματουργίες τον Άγιο Σωφρόνιο και όταν ζούσε και μετά την κοίμηση του. Ποιά μεγαλύτερη απόδειξη θέλουμε ότι ευλόγησε ο Θεός και όσα κατ΄οικονομίαν έκανε ως προσωρινή λύση; Ας μαζέψουν χρήματα όσοι σκανδαλίζονται να αγοραστεί ένα οικόπεδο και να χτιστεί και το γυναικείο μοναστήρι. Πεδίον λαμπρόν να δείξουν την ευσέβεια τους.


amethystos είπε...

Σκοτεινές ψυχές αδελφέ οι οποίες ντύνονται χρυσοποίκιλτο ένδυμα ορθοδοξίας, ελέγχοντας τούς επισκόπους, πάνω από τό ξεχασμένο τους ένδυμα Χριστού.

Ανώνυμος είπε...

Γράφει ο δρ. Κλείτος Ιωαννίδης:
Χάρη στο διορατικό χάρισμά του ο Γέρων Πορφύριος γνώριζε και τη μορφή ενός άλλου μεγάλου Γέροντος των ημερών μας, του Ρώσσου Γέροντος Σωφρονίου, κτίτορος και Προηγουμένου της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Βρεπανίας, ο οποίος, ανάμεσα στ’ άλλα βιβλία, έγραψε και το παγκόσμια γνωστό και μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες ο Γέροντας Σιλουανός.

Κοντά στο Γέροντα Σιλουανό, ο όποιος, όπως είναι γνωστό, ανακηρύχθηκε άγιος το 1989, ο Γέρων Σωφρόνιος είχε ζήσει εννέα ολόκληρα χρόνια. Όπως, λοιπόν, ο ίδιος ο Γέρων Σωφρόνιος μας είπε το Νοέμβριο του 1990 όταν είχαμε τη μεγάλη ευλογία να τον συναντήσουμε και να συνομιλήσουμε μαζί του στο Έσσεξ συναντιόνταν οι δύο Γέροντες κάθε βράδυ στις προσευχές τους και γνώριζαν πολύ καλά ο ένας τη μορφή του άλλου, χωρίς ποτέ να έχουν δει ο ένας τον άλλο με τους φυσικούς οφθαλμούς τους.

Ούτε ο Γέρων Πορφύριος είχε δει ποτέ το Γέροντα Σωφρόνιο, ούτε ο Γέρων Σωφρόνιος είχε πάει ποτέ στο Γέροντα Πορφύριο. Τη συγκλονιστική αυτή περιγραφή μας έκανε ο Γέρων Σωφρόνιος, στην παρουσία του Ηγουμένου της Μονής στο Έσσεξ αρχιμανδρίτου Κυρίλλου, του πνευματικού της Μονής ιερομονάχου Ζαχαρίου και τριών άλλων εν Χριστώ αδελφών από την Κύπρο.
«Kαι εξήγγειλαν τοις λαοίς ότι ουκ απέθαναν, αλλά ζώσιν εις τον αιώνα, και διηγήσαντο τοις εν σαρκί τα μαρτύρια του Κυρίου, του στεφανώσαντος αυτούς».

Προσθήκη της β’ έκδοσης
Στην προσπάθειά μας να βελτιώσουμε τη δεύτερη αυτή έκδοση, γράψαμε σ’ όλους τους συνεργάτες του βιβλίου και στο Γέροντα Σωφρόνιο, ο όποιος, λόγω προκεχωρημένου γήρατος, ανέθεσε σ’ ένα υποτακτικό του ιερομόναχο να μας γράψει επί λέξει τα ακόλουθα:

«Γράφουν δι’ εμέ τέτοια μεγάλα επαινετικά λόγια; Και πώς μπορώ να είπω ότι είμαι τέτοιος; Θα ήτο παράδοξος μία τοιαύτη μαρτυρία περί εμαυτού. Το γεγονός έχει ως εξής.
Προ δεκαετίας περίπου, κατά την πρωτοβουλίαν του πατρός Πορφυρίου και τη μεσολαβήσει κάποιου κοινού γνωστού, είχεν ορισθή ημερομηνία και ώρα κοινής προσευχής. Έκτοτε δε εδραιώθη μεταξύ ημών η αμοιβαία προσευχή».

Πράγματι δε ενθυμούνται μερικοί στο Ησυχαστήριο ότι ο Γέρων Πορφύριος τους είχε πει να μη τον διακόψουν ορισμένη βραδινή ώρα, διότι είχε πνευματική εν προσευχή συνάντηση με το Γέροντα Σωφρόνιο. Τέτοιες πνευματικές συναντήσεις για κοινή προσευχή συνήθιζε ο Γέροντας Πορφύριος να έχει και με πνευματικά του τέκνα, που βρίσκονταν σε μακρινούς τύπους.

Η πρωτοβουλία του π. Πορφυρίου, την οποία αναφέρει ο Γέρων Σωφρόνιος, πραγματοποιήθηκε με την αποστολή της κατωτέρω επιστολής, της οποίας αντίγραφο μας έδωσε το πνευματικό τέκνο τους, που μεσολάβησε:

Γέροντα Σωφρόνιε,
Σ’ ασπάζομαι εν Χριστώ.

Η τάδε μούπε, ότι θέλετε να συναντηθούμε. Και ότι με καλείτε ναρθώ στην Αγγλίαν και ότι εάν δεν μπορώ ναρθώ εγώ εκεί, θα έρθετε εσείς στην Ελλάδα.
Επειδή εγώ δεν μπορώ ναρθώ, αλλά και δεν θέλω να υποβληθείτε εσείς στον κόπον να έρθετε, και επειδή για τους χριστιανούς δεν υπάρχουν αποστάσεις, θα μπορούσαμε να συναντηθούμε στην προσευχή, λέγοντας το «Κύριε Ιησού, Χριστέ ελέησόν με», στις 31 Αυγούστου, Κυριακή, 1980 και από ώρας 12 μεσονυκτίου έως 12.30 μετά μεσονύκτιο (10.00-10.30 ώρα Ελλάδος).
Εκτός αν έχετε άλλη δουλειά και έρθετε στην Ελλάδα.
Σ’ ασπάζομαι εν Κυρίω μετά της συνοδείας σου, ευχόμενος υγείαν ψυχής και σώματος.

Μετά της εν Κυρίω αγάπης
Ιερομόναχος Πορφύριος Μπαϊρακτάρης



Από το βιβλίο του δρος Κλείτου Ιωαννίδη, ο «Γέρων Πορφύριος, Μαρτυρίες και εμπειρίες», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, 1994.

amethystos είπε...

Αδελφέ ζούμε ανάμεσα σέ ψευδοχριστιανούς, χωρίς πίστη καί διάκριση, οι οποιοι φορούν το γνωστό ένδυμα φωτός γιά τήν πλάνη των αγαθών προβάτων τής ζωής. Τά πρόβατα τού Χριστού δέν ξεγελιούνται.