Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Το τελευταίο θεολογικό ανέκδοτο!

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Χριστιανός Ορθόδοξος!

Στις 15 Απριλίου του 2009, ο Αρχιεπίσκοπος Ελλάδος Ιερώνυμος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “Avennire”, στην ερώτηση που του υποβάλλεται σχετικά με την Ραβέννα: «Ποια είναι η γνώμη σας για την πρόοδο του θεολογικού διαλόγου, ειδικότερα μετά την Ραβέννα;»
Απαντά: «Το “κείμενο της Ραβέννας” εκφράζει την επιδίωξη της θεολογικής επιτροπής, να πετύχει τον ορισμό της λειτουργίας και εφαρμογής του “πρωτείου”, ως αναγκαίας εκκλησιολογικής προϋπόθεσης, στην εκκλησιαστική δομή και λειτουργία, σεβόμενη ταυτοχρόνως την αρχή της πενταρχίας των πατριαρχών. Είναι ένα θετικό βήμα, το οποίο περιμένει και την συνέχειά του! ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ»!

Οι άνθρωποι του ψεύδους που είναι σήμερα οι ορθόδοξοι επίσκοποι μας είχαν διαβεβαιώσει μετά την υπογραφή της Ραβέννας πως δεν αναγνώρισαν το δογματικό πρωτείο του πάπα αλλά το ιστορικό του πρωτείο κατά την πρώτη χιλιετία. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αποκαλύπτει το μακάβριο ψεύδος. Ο 34ος αποστολικός κανών είναι απόλυτος: Ο επίσκοπος που δεν ενημερώνει το ποίμνιό του για τις πράξεις του δεν είναι πλέον επίσκοπος. Μόνο ο κ. Ζηζιούλας δεν έχει πρόβλημα, μπορεί να ψεύδεται ακατάσχετα, καθότι δεν διαθέτει ποίμνιο.

Η νέα Εκκλησία θα είναι μια σύνθεση των δυο ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών των Ιστορικών Εκκλησιών που βρίσκονται σε Σχίσμα! Του πρωτείου και της πενταρχίας! Μόνον που η πενταρχία υπήρχε πριν το Σχίσμα! Η ιδέα του κ. Ζηζιούλα, που φαίνεται να εφαρμόζεται πλέον, είναι πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο πάπας όπως λειτούργησε ο Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου! Χρειάζεται έτσι κι αλλιώς ένας ΠΡΩΤΟΣ για να συγκαλεί τις Συνόδους! Έτσι φαντάζονται όλοι τους πως η Νέα Ρώμη θα επιστρέψει στην παλαιά και η Pax Romana θα αποτελέσει την βάση της παγκοσμιοποιήσεως!

Εφόσον λοιπόν είναι όλα τελειωμένα, μια κατεπείγουσα πρακτική συμβουλή! Θα πρέπει να εκπαιδεύσει ειδικώς τους επισκόπους μας ο κ. Ζηζιούλας στους καλούς τρόπους, έτσι ώστε να μην περπατούν σαν οδαλίσκες και να μην μιλούν σφυρίζοντας σαν φίδια!

Ευχόμαστε ολόψυχα οι Μαθητές του ψευδοπροφήτου Χριστού να κατορθώσουν να κλέψουν ξανά το σώμα του Δασκάλου τους για να μπορέσουμε να φάμε ξανά ειρηνικά το σουβλιστό μας αρνί!

Καλή Όρεξη!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Moυ φαίνεται κατ' αρχάς αστείο, από τη μία οι απανταχού νεοαποληγητές του Χριστιανισμού να μιλούν δια τη διατήρηση της υπαρκτική ταυτότητας του ανθρώπου στην ενωσή του με το χριστιανικό Θεό και από την άλλη να μέμφονται το Φροϋδικό εγώ, ερμηνεύοντάς το ως το αίσθημα της ατομιστικώς δαιμονικής πληρότητας του ανθρώπου....
Το εγώ για τη Φρούδική σκέψη είναι το πιο πρώιμο στοιχείο της ανθρώπινης αυτοσυνειδησίας, κατά την ψυχολογική εξέλιξη του ανθρώπου. Αναφέρεται σε συνειδητή λειτουργία και σε τίποτα το υπαρξιακό, ασαφές και ιδεαλιστικό, κατά τα πρότυπα των νεοορθοδόξων μπακλαβαντζήδων...
Ουδεμία σχέση έχει ως εκ τούτου με μη οριακούς φιλοσοφικούς όρους, όπως είναι αυτή του χριστιανικού Προσώπου, που δε δύνανατι να γίνου αντικίμενο καμία επιστημονικής κατηγορικής αναδιατύπωσης, διότι είναι αντιφατικοί και άρα ανορθολογικοί(Το Πρόσωπο του Χριστού στη χριστιανική δογματική είναι καθόλα Θείκό και καθόλα ανθρώπινο)(αυτά για τις μαλακίες-αρρωστιες του Μετάλληνού περί θεολογίας όύσας θετικής επιστήμης)
Μετά μπακλαβάδες καταϊφάδες, το μυαλό σας δεν έχει αναρρωτηθέι ποτέ ότι δε πλείστες όσες ςεμεπιρίες Αγίων, έστω και προσωρινά έχουν μια σύγχυση ταυτότητας του τρέχοντως περιβάλλοντος;Ε λοιπόν η διαταραχή αυτής της ταυτοτικής σχέης με το περιβάλλον δύναται να ερμηνευθεί ψυχαναλυστικά ως μια απόκλιση από το εγώ και τη νευροβιολογικά παγιωμένη θέση του ότι δε δύναται να είμαι κάτι μεταξύ του σώματός μου και εκτός του σώματός μου.
Ο δε έρμαιος Ρωμανίδης σας, εμήνευσε αντιφατικές περιγραφές της Θεότητας υπό των Αγίων, ότι είναιδηλαδή και Φως και Σκότος, ως απόδειξη της αληθότητας των εμπειριών των. Να δείτε αντιφάσεις σε υστερικές καταστάσεις, να σας φύγει το πιρουνάκι του μπακλαβαδοκαταϊφιού σας...
Δύναται ορε, να βιωθεί ηαντιφαση όταν δεν είναι κατανοητή και όταν η κατανόηση είναι κάτι το βιούμενο;
Αυτό που λετε, όσοι το λέτε είναι μόνο στην κεφάλα σας...Κάνατε το θεό να μην πω πως.
Για αυτές τις βιούμενες ως αντιφάσεις, η ψυχαναλυτική γλώσσα της θεωρεί ως μια εκδήλωση του φαντασιακού...Αλλά για αυτό δε άλλο "αρχονταρίκη"

Ανώνυμος είπε...

Moυ φαίνεται κατ' αρχάς αστείο, από τη μία οι απανταχού νεοαποληγητές του Χριστιανισμού να μιλούν δια τη διατήρηση της υπαρκτική ταυτότητας του ανθρώπου στην ενωσή του με το χριστιανικό Θεό και από την άλλη να μέμφονται το Φροϋδικό εγώ, ερμηνεύοντάς το ως το αίσθημα της ατομιστικώς δαιμονικής πληρότητας του ανθρώπου....
Το εγώ για τη Φρούδική σκέψη είναι το πιο πρώιμο στοιχείο της ανθρώπινης αυτοσυνειδησίας, κατά την ψυχολογική εξέλιξη του ανθρώπου. Αναφέρεται σε συνειδητή λειτουργία και σε τίποτα το υπαρξιακό, ασαφές και ιδεαλιστικό, κατά τα πρότυπα των νεοορθοδόξων μπακλαβαντζήδων...
Ουδεμία σχέση έχει ως εκ τούτου με μη οριακούς φιλοσοφικούς όρους, όπως είναι αυτή του χριστιανικού Προσώπου, που δε δύνανατι να γίνου αντικίμενο καμία επιστημονικής κατηγορικής αναδιατύπωσης, διότι είναι αντιφατικοί και άρα ανορθολογικοί(Το Πρόσωπο του Χριστού στη χριστιανική δογματική είναι καθόλα Θείκό και καθόλα ανθρώπινο)(αυτά για τις μαλακίες-αρρωστιες του Μετάλληνού περί θεολογίας όύσας θετικής επιστήμης)
Μετά μπακλαβάδες καταϊφάδες, το μυαλό σας δεν έχει αναρρωτηθέι ποτέ ότι δε πλείστες όσες ςεμεπιρίες Αγίων, έστω και προσωρινά έχουν μια σύγχυση ταυτότητας του τρέχοντως περιβάλλοντος;Ε λοιπόν η διαταραχή αυτής της ταυτοτικής σχέης με το περιβάλλον δύναται να ερμηνευθεί ψυχαναλυστικά ως μια απόκλιση από το εγώ και τη νευροβιολογικά παγιωμένη θέση του ότι δε δύναται να είμαι κάτι μεταξύ του σώματός μου και εκτός του σώματός μου.
Ο δε έρμαιος Ρωμανίδης σας, εμήνευσε αντιφατικές περιγραφές της Θεότητας υπό των Αγίων, ότι είναιδηλαδή και Φως και Σκότος, ως απόδειξη της αληθότητας των εμπειριών των. Να δείτε αντιφάσεις σε υστερικές καταστάσεις, να σας φύγει το πιρουνάκι του μπακλαβαδοκαταϊφιού σας...
Δύναται ορε, να βιωθεί ηαντιφαση όταν δεν είναι κατανοητή και όταν η κατανόηση είναι κάτι το βιούμενο;
Αυτό που λετε, όσοι το λέτε είναι μόνο στην κεφάλα σας...Κάνατε το θεό να μην πω πως.
Για αυτές τις βιούμενες ως αντιφάσεις, η ψυχαναλυτική γλώσσα της θεωρεί ως μια εκδήλωση του φαντασιακού...Αλλά για αυτό δε άλλο "αρχονταρίκη"

amethystos είπε...

Δεν μαθαίνεις πρώτα γραμματική και συντακτικό αγαπητέ Μελάμποδα πριν αρχίσεις να εξαπολύεις τις έξυπνες βόμβες σου;

Θα χαλάσεις τα καλσόν σου ευλογημένε.