Ο Θεός Είναι η του Κόσμου Ζωοποιός Δύναμη. Είναι ΦΥΣΕΙ Αθάνατος.

«Ο Θεός Είναι η του Κόσμου Ζωοποιός Δύναμη. Είναι ΦΥΣΕΙ Αθάνατος.»

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου † Καθηγητή Πανεπιστημίου

Οι δυνάμεις και οι ενέργειες του Θεού στον κόσμο
ΔΕΝ είναι ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΙ ουσίες όπως ενόμιζαν
οι Έλληνες φιλόσοφοι και Γνωστικοί
που προσωποποιούν και θεοποιούν
τις κρυμμένες στην φύση ενέργειες του Θεού.

Η σύγχυση ενέργειας και ουσίας του Θεού
σημαίνει ότι ο κόσμος είτε με την μορφή
των ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ υπάρχει στην ΟΥΣΙΑ του Θεού
είτε με υλική μορφή κατ' ουσίαν
είναι συνάναρχος και συναΐδιος με τον Θεό.

Το φιλοσοφικό δόγμα περί Θεού ως actus purus
οδηγεί η (διαζευτικό) στον ΠΑΝΘΕΪΣΜΟ
η στην απόλυτη ΔΙΑΡΧΙΑ.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας λέγουν ότι
οι σχέσεις και οι ενέργειες του Θεού
δεν είναι έμμεσοι αλλά άμεσοι και πραγματικαί
ιδίως στην περίπτωση της Ενσαρκώσεως του Θεού Λόγου.

Εδώ δεν πρόκειται περί απλής σχέσεως του Θεού με τον κόσμο
αλλά περί ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΗΣ ενώσεως...

Εάν στην φύση παρατηρείται σταθερότης
φυσικών φαινομένων σαν ένα είδος ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ
οφείλεται στην σταθερή θέληση και πιστή ενέργεια του Θεού.

Ο Θεός ενεργεί όχι από ανάγκη και κατ' ουσίαν,
αλλά από ελεύθερη θέληση.

Ο Θεός ποιεί ΘΑΥΜΑΤΑ όχι με την εισβολή
του υπερφυσικού στον φυσικό κόσμο η (διαζευτικό)
με την άρση των θεσπιθέντων Αιωνίων Νόμων
αλλά με την διακυβέρνηση των Πάντων
κατά την άκτιστη Αυτού ενέργεια
και όχι κατά την ουσίαν
χωρίς να δεσμεύεται από την ανάγκη.

Ο Θεός δεν προνοεί και δεν κτίζει με κτιστά μέσα.

Η ενέργεια του Θεού στον κόσμο είναι πραγματική
και άμεση. Ιωάν.5,17- Ματθ.6,26 και 10,29.

Η Θεία Πρόνοια κατά την Αγίαν Γραφή και τους Πατέρες
είναι αφ' ενός μεν ΑΚΤΙΣΤΟΣ και ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ
μέσα στον χρόνο ενέργεια του Θεού αφ' ετέρου ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ.

«Ο Πατέρας μου έως άρτι εργάζεται»

Η συντήρηση ,σωτηρία και ανακαίνιση του κόσμου
είναι επέκταση της δημιουργικής ενέργειας του Θεού
που εν Χριστώ και εν Πνεύματι Αγίω τελειοποιεί τα ΠΑΝΤΑ.

Η δημιουργική ΠΡΟΝΟΙΑ όμως δεν είναι ταυτόσημη
με την σωστική του Θεού ενέργεια,
διότι αυτό θα εσήμαινε τον απόλυτο προορισμό,
δηλαδή την αυτόματη σωτηρία των πάντων
ή (διαζευτικό) σωτηρία μερικών και απώλεια των άλλων.

Ο Θεός είναι η του κόσμου ζωοποιός δύναμη.
Είναι ΦΥΣΕΙ Αθάνατος.

Η Κτίση ζεί με την μετοχή της δημιουργικής,
προνοητικής και ζωοποιού ενεργείας του Θεού
για τους Πατέρες μόνο ο Θεός είναι ζωοποιός
διότι είναι ΑΥΤΟΖΩΗ.

Επομένως τα λόγια του Ιησού Χριστού

«Εγώ ειμί η Ανάσταση και η Ζωή»,
«ο τρώγων μου το την σάρκα και πίνων μου το αίμα
έχει ζωήν αιώνιον και εγώ αναστήσω αυτόν τη εσχάτη ημέρα»,
«ώσπερ γάρ ο πατήρ εγείρει τους νεκρούς και ζωοποιεί,
ούτω και ο υιός ούς θέλει ζωοποιεί»
έχουν μία σημασία μόνο ότι δηλαδή ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός.

Αν και ο χρόνος και εν γένει τα υλικά φαινόμενα
έχουν ΑΡΧΗ με την χάρη του Θεού
δύνανται να γίνουν εν χρόνω ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΑ.

Μόνο ο ΘΕΟΣ είναι φύσει ΑΘΑΝΑΤΟΣ.

Τα κτίσματα γίνονται αθάνατα
όχι με την υπεράνω της ύλης
και του χρόνου άρσεως αυτών,
αλλά διά της χάριτι Θεού ΑΦΘΑΡΤΟΠΟΙΗΣΗΣ αυτών.

Το ότι η αθανασία των κτισμάτων
συνίσταται στην ανάσταση του κόσμου
και στην ΑΦΘΑΡΤΟΠΟΙΗΣΗ του χρόνου
μαρτυρείται από της μετά την Ανάσταση
πλήρους ανθρωπίνης φύσης του Ιησού Χριστού.

Ο Θεός «μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών,
εις το γενέσθαι σύμμορφον τω σώματι της δόξης αυτού» Αποσ.Παύλος Φιλιπ.3,21.

Ιωάννης Ρωμανίδης - Προπατορικό Αμάρτημα

 sophia-siglitiki