υποτροπέας Πάπας Φραγκίσκος
από τη Francesca de Villasmundo
Στο γενικό ακροατήριο την παραμονή του Ευαγγελισμού, ο σημερινός Αργεντινός πάπας επανέλαβε ένα από τα αστεία του κατά της Παναγίας, αρνούμενος τον τίτλο της Coredemptrix: «η Μαντόνα που, ως Μητέρα στην οποία μας εμπιστεύτηκε ο Ιησούς, μας τυλίγει όλους. Αλλά ως Μητέρα, όχι ως θεά, όχι ως συνλυτρωτής: ως Μητέρα».
Εκτός από το ότι δείχνει τη θεολογική του άγνοια για το θέμα: ο όρος «συν-λυτρωτισμός» δεν είναι σε καμία περίπτωση συνώνυμος του «θεά», είναι η τρίτη φορά από την αρχή του ποντιφίκιου του που ο Φραγκίσκος έχει σαφώς αποκλείσει τη δυνατότητα κήρυξης του χαρακτήρα «συνλυτρωτής» της Παναγίας. Η Μαρία είναι η «Μητέρα στην οποία μας εμπιστεύτηκε ο Ιησούς, ... αλλά ως Μητέρα, όχι ως θεά, όχι ως συνλυτρωτής: ως Μητέρα», άρθρωσε ο Φραγκίσκος στο ευρύ κοινό «Χριστός. Είναι ο μόνος Λυτρωτής. Είναι εκφράσεις αγάπης σαν γιος προς τη μητέρα του – μερικές φορές υπερβολικές. Αλλά η αγάπη, ξέρουμε, μας κάνει πάντα να κάνουμε υπερβολικά πράγματα, αλλά με αγάπη».
Το αίτημα να διακηρύξει ένα δόγμα για τη Mary co-redemptrix (είναι ένας τίτλος που χρησιμοποιούν ορισμένοι Καθολικοί για την Υπεραγία Θεοτόκο, και αναφέρεται στον ρόλο της Μαρίας στη λύτρωση όλων των λαών) είναι αρχαίο και διαδεδομένο στη Λατινική Αμερική και όχι μόνο.
Από τον Μεσαίωνα, θεολόγοι, άγιοι και ακόμη και πάπες όρισαν την Παναγία ως «συνλυτρωτή», και αυτό συνεχίστηκε στο πέρασμα των αιώνων, μέχρι τη Β' Σύνοδο του Βατικανού, η οποία άλλαξε κατεύθυνση στον τομέα της Μαριολογίας: κάτι επαναστατικό στή γραμμή με τον νέο οικουμενισμό, μοντερνιστικό και μαχητικό· Έτσι, το αίτημα για τη διακήρυξη αυτού του νέου δόγματος απορρίφθηκε για να μην προσβάλει τους Προτεστάντες και ο Αργεντινός Πάπας συνεχίζει χωρίς έκπληξη αυτή τη νεοπροτεσταντική τάση.
Γράψαμε ήδη το 2019 ότι δεν είναι κοινό μυστικό ότι από τη Β' Σύνοδο του Βατικανού η Μαριανή θεολογία υπαγορεύεται, όχι από την κατανόηση του μυστηρίου του Θεού, αλλά κυρίως από τον μοντερνιστικό οικουμενισμό και από τη μέριμνα να μην προσβάλλονται οι προτεσταντικές αιρέσεις, με τις οποίες η συνοδική Εκκλησία βαδίζει μακάρια «κατά το μονοπάτι της ενότητας στην διαφορετικότητα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου