(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
204 Είμαστε όλοι ένα, μέσα στην ομοθυμία της αγάπης.
Είμαστε μία αδελφότης, με ένα πνεύμα. «Ει δε τις Πνεύμα Χρίστου ουκ έχει, ούτος ουκ έστιν αυτού » ( Ρωμ. η’ 9 ). Ας το καταλάβουμε αυτό. Είμαστε η Εκκλησία του Χριστού, της οποίας Κεφαλή είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο πράος και ταπεινός, ο πολυέλεος.
Ανήκουμε στην Εκκλησία, αρκεί να έχουμε αμοιβαία αγάπη.
Είμαστε η ποίμνη και Αυτός είναι ο Ποιμήν.
Είμαστε τα μέλη και Αυτού είναι η Κεφαλή.
Πώς είναι δυνατόν τα μέλη να μην υπακούουν στην Κεφαλή;
****
205 Αν μας συνδέη ζώσα και ενεργός ένωσις με τα επί γης μέλη του Χριστού, αν αγαπάμε δηλαδή, έμπρακτα και αληθινά, τους άλλους χριστιανούς, τότε οι Άγιοι του Θεού θα είναι και αυτοί πραγματικά και ενεργά ενωμένοι μαζί μας.
Και ό,τι τους ζητούμε, θα το επιτυγχάνουν για μας από τον Χριστό και Σωτήρα μας, στου
όποιου το θέλημα θυσίασαν ό,τι είχαν ακριβό στη γη.
****
206 Εμείς που λάβαμε ζωή από τον Θεό, τον δοτήρα της ζωής, του προσφέρουμε τη ζωή μας, τους καρπούς της ζωής μας, όπως έκαμαν οι προπάτορές μας, οι Προφήται, οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, οι Δίκαιοι και όλοι οι υπόλοιποι Άγιοι;
Το πραγματοποιούμε αυτό κάθε ημέρα;
Ζούμε σύμφωνα με τις εντολές και τα προστάγματα του Ζωοδότου;
Αν δεν συμβαίνη αυτό, τι μας εμποδίζει να το κάνουμε;
Άσφαλώς η φιλαυτία, η αυτοαγάπη.
Ας προσφέρουμε λοιπόν το εγώ μας στην αγάπη του Κυρίου, ταπεινοφρονώντας.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης, η «Εν Χριστώ ζωή μου, Ιεροί λογισμοί μιας οσίας ψυχής», των εκδόσεων Αστήρ. Μετάφραση Βασίλειος Μουστάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου