Μια νεαρή γυναίκα που ασχολείται με τον κόσμο της επικοινωνίας έλαβε, πολύ μπερδεμένη, το ακόλουθο μήνυμα από το Linkedin, την παγκόσμια πλατφόρμα που διευκολύνει τις επαγγελματικές επαφές: "δείξε τις αντωνυμίες σου στο προφίλ σου, για να ενημερώσεις τους άλλους πώς πρέπει να αναφέρονται σε σένα". Έχοντας ξεπεράσει τήν αρχική έκπληξη, μαθαίνουμε από τον ιστότοπο του Linkedin «τη σημασία των αντωνυμιών και πώς να τις χρησιμοποιούμε», μέσα από τη συνετή φλυαρία μιας κυρίας (τουλάχιστον αν κρίνουμε από τη φωτογραφία και το όνομά της) ειδικευμένη στή «διαφορετικότητα, την ισότητα και την ένταξη», συγγραφέας ενός είδους επιτομής του ευαγγελίου LGBT+. Οι χρήστες του Linkedin καλούνται να εκφράσουν τον «σεξουαλικό τους προσανατολισμό» ή τουλάχιστον σε ποιο φύλο (γραμματικό, σεξουαλικό;) θέλουν να καταταγούν. Αντωνυμία οιωνός (Pronomen omen), η αντωνυμία ως πεπρωμένο, αν και ρευστό, ανακλητό.
Εκτός από την περιφρόνηση της ιδιωτικότητας και της κοινής λογικής (η γυναικεία εμφάνιση και το όνομα Βαλεντίνα, αποτέλεσμα μιας καταραμένης βιολογικής σύμπτωσης, δεν αρκούν για την ταυτοποίηση της φίλης μας, στον ευτυχισμένο κόσμο των Αφυπνισμένων) αποκαλύπτεται η επίθεση στο ανθρώπινο πλάσμα, τό οποίο αποδομείται ακόμη και στην πιο οικεία ταυτότητα. Το Linkedin είναι μέρος του Big Tech galaxy (γαλαξία της Μεγάλης Τεχνολογίας), εδρεύει στο Mountain View της Καλιφόρνια, την πόλη της Google και ιδρύθηκε από τον Reid Hoffman, έναν από τους ιδιοκτήτες του δικτύου ηλεκτρονικών πληρωμών Paypal, δισεκατομμυριούχο και πολύ καλό φίλο του George Soros. Με τον αυτοαποκαλούμενο φιλάνθρωπο της Ανοιχτής Κοινωνίας, ο Χόφμαν ίδρυσε την Good Information Inc το 2021, ένα πρακτορείο ειδήσεων του οποίου η δουλειά είναι «να καταπολεμήσει τις ψευδείς ειδήσεις στον Τύπο και στον Ιστό». Τεράστιο πρόγραμμα.
Η ετερόρρυθμη εταιρική σχέση των δύο φίλων υποστηρίζει ότι σε «ένα όλο και πιο αποκεντρωμένο περιβάλλον μέσων ενημέρωσης, οι αντιδημοκρατικές δυνάμεις και τα δίκτυα κακών παραγόντων» έχουν οδηγήσει σε «επικίνδυνες συνέπειες», τόσο πολύ ώστε «96 εκατομμύρια Αμερικανοί πιστεύουν ότι οι εκλογές κλάπηκαν από τόν πρώην Πρόεδρο Τραμπ, ενώ 89 εκατομμύρια πιστεύουν ότι η η εκλογική νοθεία είναι μεγάλο πρόβλημα». Οργουελική γλώσσα ανυψωμένη σε επιστήμη. Ο προσανατολισμός του Linkedin, όπως και ολόκληρης της Big Tech - με την αξιέπαινη εξαίρεση του Elon Musk - είναι αυτός του ριζοσπαστικού παγκοσμιοποιητικού προοδευτισμού. Ας σπεύσουμε να αρνηθούμε τις γενικότητες, δηλαδή να υποδείξουμε τις «αντωνυμίες». Μια ακόμη απόδειξη της κουλτούρας της ακύρωσης: η κορυφαία βαθμίδα της ολιγαρχίας, η ικανοποίηση όσων κυνηγούν τον πολιτιστικό μαρξισμό, που ο ρόλος τους είναι αυτός – συλλογικός και δουλοπρεπής – του φύλακα.
Δεν φταίνε οι κομμουνιστές αν ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ παρουσιάζει το «μεταverse», τον εικονικό κόσμο που εξαφανίζει την πραγματικότητα πίσω από τα πληρωμένα τρισδιάστατα γυαλιά. Δεν φταίνε οι επιζώντες μπολσεβίκοι, αλλά ο Μπιλ Γκέιτς, που μας ζητά να τρώμε έντομα και τεχνητό κρέας, που μας επιβάλει τους εμβολιασμούς και που οραματίζεται ένα μέλλον πανδημιών. Η Μεγάλη Επαναφορά, η tabula rasa, δεν είναι προλεταριακή και κομμουνιστική μετά από τήν οποία το Restart θα μας κάνει ευτυχισμένους, παρόλο που δεν έχουμε -και δεν είμαστε- τίποτα, στήν οποία θα τρεφόμαστε με φύκια και τροπικά φυτά προς τιμήν της Gea (Γαίας), της μητέρας γης για τη μοίρα της οποίας σκύβουν στοχαστικοί φιλάνθρωποι δισεκατομμυριούχοι. Η επίθεση στον άνθρωπο, που ξεκίνησε με την οικονομική εξουσία, συνεχίστηκε με την Τεχνόπολη και με την αποδόμηση των ταυτοτήτων, πρώτα των εθνικών, πνευματικών, πολιτιστικών και κοινοτικών, μετά των οικογενειακών, μέχρι και των σεξουαλικών και οικείων, προέρχεται από τις παγκοσμιοποιημένες ολιγαρχίες. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο πιο γρήγορα μπορούμε να οργανώσουμε αντίσταση.
Η πανδημία έχει προσφέρει το παλαιότερο και πιο εκλεπτυσμένο εργαλείο σε όσους διαθέτουν όλα τα μέσα: κυριαρχία μέσω του φόβου. Ο τύπος και η τηλεόραση –οι ιδιοκτήτες είναι πάντα αυτοί– παραπέμπουν σε πολεμικές μεταφορές εδώ και δύο χρόνια, σενάρια στα οποία κυριαρχούν η φρίκη και ο τρόμος, με επακόλουθες διαβεβαιώσεις από υπαλλήλους γραφείου, επιστήμονες και ειδικούς. Χτίζουν το αντικοινωνικό, αποστασιοποιημένο ζώο, εχθρό του Άλλου, μοναχικό θαμώνα του μετασύμπαντος, ξένο στην πραγματικότητα, κλεισμένο στο κελί μιας κυψέλης, κακοποιημένο σε σώμα και ψυχή. Εμφανίζονται τά αναθέματα τού παρελθόντος: οι «αρνητές», οι no vax, είναι οι αιρετικοί και οι άπιστοι πού πρέπει να καταδικαστούν στην πυρά. Οι πιο προφανείς αντιφάσεις δεν πιάνονται, δεν γίνονται αντιληπτές: η ασθένεια είναι εξαιρετικά μεταδοτική, ουρλιάζουν, σχεδόν αναπόφευκτη. Αν ναι, γιατί να απαιτούνται ολοένα πιο ακραία μέτρα, προφυλάξεις στίς οποίες διασταυρώνονται η παράνοια και η υποχονδρία;
Οι περίεργες πεποιθήσεις που έχουν ενσταλάξει στις μάζες δεν έχουν τίποτα το λογικό, ούτε ανήκουν στην κατηγορία της σύνεσης ή του αλτρουισμού. Είναι κατηγορηματικές επιταγές, αδιαμφισβήτητες αρχές στις οποίες οφείλει νά συμμορφωθεί κάθε συμπεριφορά. Η παραβίασή τους προκαλεί στους πιστούς αγανάκτηση κατά των αιρετικών, σε συνδυασμό με θυμό και την επιθυμία να τους τιμωρήσουν παραδειγματικά. Οι περιορισμοί και οι παραβιάσεις, στο σχήμα του φόβου και της απομόνωσης, καταλήγουν να δημιουργούν ένα νέο (αν)ηθικό σύμπαν, στο οποίο οι φυσικές αρχές της εγγύτητας, της εμπιστοσύνης, της συμπόνιας, της φροντίδας αντικαθίστανται από την απόσταση, την αδιαφορία και την αποστροφή για τον πλησίον ενός homo viralis μειωμένου σε στοιχειώδεις ορμές και τις «αντωνυμίες» του, τραγικές παραμορφώσεις τής ελευθερίας. Ο Άρθουρ Σοπενχάουερ έγραψε ότι ο λογικός άνθρωπος ανάμεσα στους ανόητους μοιάζει με κάποιον του οποίου το ρολόι είναι ακριβές σε μια πόλη όπου όλα τα δημόσια ρολόγια είναι κακώς ρυθμισμένα. Ξέρει την ακριβή ώρα, αλλά τι τόν ωφελεί;
Οι εικόνες της επιδημίας περιέχουν τυπικά στοιχεία θρησκευτικών τελετουργιών. Οι θυσίες για να κρατήσουμε αποστάσεις από τον ιό θυμίζουν τις χθεσινές ασκητικές στερήσεις, συμπεριλαμβανομένου του αυτομαστιγώματος για να εκδιωχθεί το κακό και η αμαρτία. Η επαναλαμβανόμενη καταστροφική αφήγηση, από την οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει όπου κι αν βρεθεί, έχει σαφείς αναλογίες με την αποκαλυπτική αφήγηση. Επιπλέον, υπάρχει η παλιγγενετική έκκληση στη «νέα κανονικότητα» του ανθρώπου που είναι αποστασιοποιημένος από τον εαυτό του, απόμακρος, προσκολλημένος στις ηλεκτρονικές συσκευές, εθισμένος στις τελευταίες ειδήσεις, βυθισμένος σε μια υπαρξιακή μορφή που αποκαλούν «έξυπνη», πονηρή, μια περαιτέρω γλωσσική αντιστροφή. Ο αντιφρονών είναι ο χθεσινός άθεος, στη θρησκευτική εμμονή με την αγνότητα, που αντικαταστάθηκε από την καθαριότητα, την απολύμανση και το ψυχαναγκαστικό πλύσιμο των χεριών. Ωστόσο, ο μισητός ιός δεν μεταδίδεται μέσω επιφανειών και αντικειμένων. Από τη μια, μας ωθούν προς τις ελευθερίες τής λίμπιντο, στην απελευθέρωση των πιο χαμηλών παρορμήσεων, στις οποίες υπερέχει το ψέμα του «φύλου», με τις συλλογικές τελετουργίες του (gay pride) και την τρελή γραμματική του: τις «αντωνυμίες», τους αστερίσκους αντί των δεσμών. Στη θέση των καταλήξεων, η προληπτική χρήση του «schwa», το φωνητικό ινδοευρωπαικό πρόσημο, παρόμοιο με το αντίστροφο e, για να επιδείξει μια ανόητη ουδετερότητα.
Από την άλλη, μας φυλακίζουν με φόβο, χρησιμοποιώντας αρχαίους συμβολισμούς των οποίων το νόημα δεν αντιλαμβανόμαστε πλέον. Ο Jonathan Haidt το εξηγεί στο The tribal mind, μια δόλια μετάφραση του The righteous mind. Η παραδοσιακή ηθική ταύτιζε την αμαρτία με τη βρωμιά και την αγιότητα με την καθαρότητα. Σε κάποιες θρησκείες ήταν συμβολική σύμπτωση, σε άλλες επέβαλε ακριβείς συνταγές, όπως η υποχρέωση της πλύσης ώστε το σώμα να είναι καθαρό την ώρα του τελετουργικού και της προσευχής. Μελέτες πριν από την πανδημία έδειξαν ότι η υπερφόρτωση πληροφοριών γιά παθογόνα μικρόβια οδηγεί σε αντικοινωνική συμπεριφορά, απομόνωση, καχυποψία και προκαλεί έντονη κλίση για διάκριση και στιγματισμό του Άλλου.
Βέβαιοι ότι έχουμε απελευθερωθεί από όλα τα ταμπού, ρευστά σε όλες τις ταυτότητες, έχουμε αποδεχθεί την απαλλοτρίωση του φυσικού σώματος και την κατάργηση φυσικών δικαιωμάτων όπως η ελευθερία κινήσεων και η δυνατότητα επιλογής, αν θα υποβληθούμε ή όχι σε ιατρικές θεραπείες. Η κολοσσιαία δύναμη της τρομοκρατικής επικοινωνίας έχει ανεβάσει την αντίληψη του συναγερμού σε παροξυσμό. Αυτός ο πανικός και η σύγχυση οδήγησαν στη γέννηση ενός ηθικού σύμπαντος στο οποίο ο ιός γίνεται η ενσάρκωση του κακού. Το εμβόλιο δεν γίνεται αντιληπτό ως εργαλείο πρόληψης της νόσου, αλλά ως ιεροτελεστία μύησης, ένα λαϊκό μυστήριο που προσδίδει τα προσόντα ενός καλού πολίτη. [ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ]. Η μάσκα, το τζελ, η διαπροσωπική απόσταση γίνονται σύμβολα αρετής, ηθικής ανωτερότητας, ενώ το πανδημικό σύμπαν έφερε στο φως τα χειρότερα του ανθρώπου. Έχει αναδείξει τον χειρότερο εαυτό των ανθρώπων, έχει ενθαρρύνει τον εγωισμό και σε ορισμένες περιπτώσεις τον σαδισμό (οι δηλώσεις ορισμένων υπουργών είναι ένα παράδειγμα), στερώντας από τους αιρετικούς και τους απίστους, οι οποίοι είναι απρόθυμοι να εμβολιαστούν, τα δικαιώματά τους - φυσικά πριν γίνουν νόμιμα.
Η αποδόμηση προχωρά επίσης με την προώθηση της αμοιβαίας κατασκοπείας, θεωρώντας το μεταμφιεσμένο ως ενάρετη κοινωνική συμπεριφορά. Ο ολοκληρωτισμός ξαναζωγραφίστηκε, όπως στην περίπτωση των πιτσιρικάδων τής Μόντενα, πού διορίστηκαν ελεγκτές της «σωστής» αντιεπιδημικής συμπεριφοράς των συνομηλίκων τους. Αξίζει να θυμηθούμε το περίφημο πείραμα του Ζιμπάρντο, στο οποίο οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία μεταξύ δεσμοφυλάκων και κρατουμένων και τοποθετήθηκαν σε μια δομή οργανωμένη σαν φυλακή. Οι ψεύτικοι φύλακες έγιναν σύντομα πραγματικοί βασανιστές και το πείραμα έπρεπε να σταματήσει. Η μεγαλύτερη φρίκη θα ήταν ότι η ανούσια ζωή του ρευστού ανθρώπου που περιορίζεται σε αντωνυμίες και αστερίσκους να γεμίζει νόημα ακριβώς από τον φόβο του ιού. Θα ήταν η τελική νίκη της γνωστικής, υλικής και πνευματικής αποδόμησης, το σημάδι ότι η επίθεση στον άνθρωπο πέτυχε να αλλάξει αμετάκλητα την πραγματικότητα. Ο Άρθουρ Κέσλερ, συγγραφέας του Darkness at Noon, μια καταγγελία του ολοκληρωτισμού, παραδέχτηκε ότι στα χρόνια που ήταν κομμουνιστής, για να αποφύγει τη φρίκη του κενού ήταν διατεθειμένος να αρνηθεί όλα όσα του έδειχναν οι αισθήσεις ως προφανή.
Ο έλεγχος του νου έχει γίνει επιστήμη, που καλλιεργείται στους καθεδρικούς ναούς της μυστικής δύναμης. Η ψυχολογία παίζει το ρόλο της, όπως και οι τεχνικές διδασκαλίας που βασίζονται σε υπολογιστή και τα πρότυπα συμπεριφοράς που προκαλούνται, η προπαγάνδα, η διαφήμιση, η υπερφόρτωση πληροφοριών. Μόνο οι μάζες που δεν πιστεύουν στα μάτια τους μπορούν να πείσουν τον εαυτό τους για παράλογες θεωρίες που αποδομούν την οικεία ταυτότητα προσωπική του καθενός ατόμου. Μόνο οι μάζες που κατακλύζονται από φόβο μπορούν να πιστέψουν την ψευδώς επιστημονική αφήγηση του εμβολίου και της πανδημίας. Κι όμως συμβαίνει: μας αντιμετωπίζουν σαν πειραματόζωα, τους αρουραίους και τα περιστέρια στο κλουβί του Skinner, και πέφτουμε στην παγίδα. Σβήνουμε την αλήθεια μέσω συμπεριφορών που ενισχύονται αρνητικά, δηλαδή η αποδοκιμασία της εξουσίας ή το άγχος του να αισθανόμαστε μόνοι πιστεύοντας σε αυτό που βλέπουμε.
Πριν από χρόνια περάσαμε από περιοχές της Emilia όπου η δύναμη της αριστεράς της κομμουνιστικής καταγωγής είναι ισχυρότερη. Στις νέες, καθαρές, περιποιημένες γειτονιές, ανάμεσα σε περιποιημένες βίλες και πολυκινητήρια αυτοκίνητα, σύμβολα πλούτου και εργατικότητας, το τοπωνύμιο ήταν εντυπωσιακό. Κάθε δρόμος και πλατεία ονομάστηκε από προσωπικότητες, επεισόδια, συνθήματα της διεθνούς αριστεράς. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από τον ήσυχο και προφανώς ικανοποιημένο συντηρητισμό των σπιτιών και των αυτοκινήτων, από την τακτική αλληλουχία των δέντρων και των κήπων. Ωστόσο, αυτή η τοπωνυμία, αυτή η κοινή λογική που εισάγεται μέσα από τα ονόματα οικείων τόπων, παράγει μια θετική αίσθηση, μια απαρατήρητη ρύθμιση που επιτρέπει την ιδανική μεταφόρτωση, δηλαδή επιτρέπει σε αυτό που είναι λευκό να ονομάζεται μαύρο χωρίς η συνείδηση να επαναστατεί.
Τα ανθρώπινα όντα, είπε ο Unamuno, πεθαίνουν από το κρύο και όχι από το σκοτάδι. Σήμερα ο παγετός είναι ο κύριος της καρδιάς μας. Ένα ρίγος (μια παγωνιά) μας τυλίγει από το οποίο είναι δύσκολο να ξεφύγουμε. Από τον χρόνο λείπει η παραμικρή ανθρώπινη ζεστασιά, αγκαλιές και χαμόγελα που όταν υπάρχουν κρύβονται πίσω από τη μάσκα της υποταγής. Η πανδημία - ίση με την παγωμένη, προσβλητική ουδετερότητα των αντωνυμιών - στερεί από κάποιον το τονωτικό για να συνεχίσει να ζει. Αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο λένε ότι παρέχουν επιβίωση, αλλά ποιο είναι το πλεονέκτημα, όταν στερούμαστε την αγάπη, την αδελφότητα, την αλληλεγγύη, στο τέλος ξεριζωμένοι από την ανθρωπιά; Συνηθίζουμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλον σε απόσταση, έναν ασαφή ορίζοντα στον οποίο το κοντινό και το απατηλό αναμειγνύονται διαβολικά, όπως η πραγματικότητα και η εικονικότητα στο επερχόμενο μελλοντικό μετασύμπαν.
Ζούμε σε συναισθηματικό αυτισμό, στον ικανοποιημένο εγωισμό των επιζώντων, πρόδρομο του πολιτικού, κοινωνικού, πνευματικού χειμώνα. Μας αφαίρεσαν τα συναισθήματά μας, μετά, σιγά σιγά, την ατομικότητά μας, τις ιδέες, τις σκέψεις και τελικά την κατοχή μας στον εαυτό μας, την αυτοκυριαρχία μας. Η πλειοψηφία δεν το έχει προσέξει αυτό, αφού, χωρίς την ικανότητα να αισθανόμαστε, είμαστε σάρκα χωρίς ψυχή. Τίποτα δεν μας επηρεάζει πέρα από την περιφέρεια του σώματός μας, ο πόνος των άλλων γίνεται ενοχλητικός. Ο παγωμένος άνεμος της αδιαφορίας, του αμοραλισμού, της νωθρότητας μας έχει πιάσει. Υποδεχόμαστε τα πάντα με ένα χασμουρητό, περιμένοντας τα επόμενα νέα, το μόνο που έχει σημασία είναι τό εγώ, ο μισός εαυτός (τό Se) του υπηρέτη που γλείφει το χέρι του αφέντη. Το πάγωμα είναι φρικτό, αφήνοντας ένα μορφασμό που μοιάζει με ένα απόκοσμο σαρδόνιο χαμόγελο στο πρόσωπο. Σκεπτόμενοι αυτό, οι αφέντες μας θα μπορούν να πουν ότι πεθαίνουμε από ευτυχία, αφού μας έχουν αναγάγει σε αντωνυμίες. Αντωνυμίες: κυριολεκτικά σημαίνει «αντί για ονόματα», δηλαδή σε κωδικούς, QR, αριθμούς, ανθρώπινα ζώα.
Ωστόσο, οι άνθρωποι, κάποιοι άνθρωποι, και μετά όλο και περισσότεροι, θα παρατηρήσουν το κρύο και θα κινηθούν για να ζεστάνουν ο ένας τον άλλον και να επιστρέψουν στά ονόματα, στά επώνυμα, στά πρόσωπα. Πολλοί θα δεχτούν την ψύχρα χωρίς αντίσταση. Άλλοι, οι λύκοι που αντιστέκονται στο κρύο, θα δείξουν το πρόσωπά τους και τα δόντια τους στους διώκτες τους. Η επίθεση στον άνθρωπο προέρχεται από άλλους ανθρώπους: αργά ή γρήγορα θα αποτύχει. Οι αντωνυμίες όλου του κόσμου θα ενωθούν και το αίμα θα παγώσει στις φλέβες των Δασκάλων.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ. ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ, ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΘΗΚΑΝ, ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ. ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗΣ, ΤΗΝ ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΕΞΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ, ΔΕΝ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΧΘΡΟΤΗΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ.
ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΑΧΝΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΣΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ.
ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΝΝΟΕΙ ΤΗΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΙΚΑΝΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ. ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΤΑΓΟΙ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΦΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου