ΠΡΩΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ

                                

Οι λαοί έχουν πάντα δίκιο, ακόμα κι όταν έχουν άδικο, επειδή είναι αυτοί που πληρώνουν τον λογαριασμό

Oι πολίτες μιας χώρας στους καιρούς μας, οι υπήκοοι και οι δουλοπάροικοι στο παρελθόν μπορεί να μην το είχαν εξαρχής συνειδητοποιήσει, αλλά τελικά κατέστη σαφές: Ο λαός είναι το αληθινό αφεντικό. «Η ποσότητα έχει τη δική της ποιότητα» έλεγε ο Λένιν - άνθρωπος που, αν μη τι άλλο, ήξερε από επαναστάσεις. Για να ανάψει η φωτιά μιας επανάστασης, απαιτείται η συνύπαρξη τριών συνθηκών: του λαού, που έχει αίτημα ή απλά δυσφορεί με μια κατάσταση, της αφελούς ηγεσίας, που δεν γνωρίζει πώς να διαβάζει τα σημεία των καιρών, και του ηγέτη, ο οποίος θα στρέψει το ποτάμι της οργής προς την κατεύθυνση της ανατροπής. 

Επαναστάσεις γίνονται για μόνο έναν λόγο: την ελευθερία. Ακόμα και όταν το κίνητρο φαντάζει οικονομικό (υψηλή φορολόγηση, φτώχεια κ.λπ.), η ελευθερία βρίσκεται στο φόντο. Αυτή είναι το ποθούμενο. Ο εργαζόμενος ξέρει πότε ο χρόνος του (το μοναδικό μη επανακτήσιμο περιουσιακό στοιχείο που έχουμε) πάει στράφι σε πολλή δουλειά με ελάχιστη αμοιβή. Οι φορολογούμενοι αντιλαμβάνονται, αργά ή γρήγορα, πότε περιέρχονται στην κατάσταση του υποζυγίου, του δούλου που ειλωτεύει για ένα κράτος-δυνάστη, το οποίο λεηλατεί τον λαό για να θησαυρίσει μια προδοτική εξουσία, η οποία μοιράζεται τα λάφυρα με τους ξένους.

Το αίσθημα της ανελευθερίας, άπαξ και δημιουργηθεί, δεν επουλώνεται με τίποτε άλλο παρά την προσπάθεια για την απελευθέρωση. Από την άλλη, η ελευθερία δεν είναι μια κατάσταση στατική, ένα οικόπεδο που αγόρασες και το έχεις αφημένο κάπου κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Είναι μια ιδεατή έκταση, που καλλιεργείται με αίμα και θυσίες. Κατακτάται, πάντως, από τη στιγμή που σηκώνεσαι από τη θέση σου και πολεμάς για να την αποκτήσεις. Ελευθερία είναι ο ίδιος ο αγώνας, όχι η παρέλαση που ακολουθεί το ύψωμα της σημαίας του επαναστάτη στο ανάκτορο του δυνάστη. Ο μαχητής είναι πάντα ελεύθερος και ο τύραννος πάντα θα ζει με την αγωνία της ανατροπής και της καρατόμησης. Αυτή είναι η σκλαβιά του.

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews