ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ
=====
Κύριε Τελεβάντο
Επιτρέψτε μου κάποιες σκέψεις για δημοσιεύματά σας για το Ουκρανικό.
1. Τα περί έμμεσης αναγνώρισης της «αυτοκέφαλης» εκκλησίας της Ουκρανίας, που συχνά πυκνά επικαλείσθε, δε νομίζω πως έχουν έρεισμα στην εκκλησιαστική μας παράδοση. Με τη λογική σας αυτή δικαιώνονται οι σχισματικοί που διέκοψαν το μνημόσυνο όλων των επισκόπων και αποκόπηκαν από την Εκκλησία με βάση τη θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων, δηλ. της έμμεσης αναγνώρισης του οικουμενισμού.
Και μόνο η περίπτωση του Αγ. Κυρίλλου δεν επιτρέπει να ομιλούμε για έμμεση αναγνώριση: Ο Άγ. Κύριλλος διέκοψε την κοινωνία με τον Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριο, αλλά όχι με τον Αντιοχείας Ιωάννη, ο οποίος συνέχιζε να μνημονεύει τον Νεστόριο. Είναι εξωφρενικό να δεχθούμε ότι για το λόγο αυτό ο Άγ. Κύριλλος έμμεσα είχε κοινωνία με τον Νεστόριο. Κατά συνέπεια η κοινωνία με τον Κωνσταντινουπόλεως από τις άλλες Εκκλησίες με κανένα τρόπο σημαίνει αναγνώριση του εκτρώματος που αυτός δημιούργησε στην Ουκρανία, ούτε καν εμμέσως!
2. Η κάθετη διαφωνία μας με τις ενέργειες του Φαναρίου για την Ουκρανία δεν έχει σχέση με τον Οικουμενισμό, αλλά με την προσπάθεια αλλοίωσης της εκκλησιολογίας με την επιβολή εξουσιαστικού πρωτείου εφ’ όλης της Εκκλησίας. Και από την άλλη πλευρά η απόδοση του δικαίου στη ρωσική πλευρά για το συγκεκριμένο ζήτημα της Ουκρανίας και μόνο, δεν σημαίνει αμνήστευση για τα άλλα λάθη της (εκκοσμίκευση, οικουμενισμός κλπ). Δεν είναι όμως δυνατόν να τα ανακατεύουμε όλα μαζί. Το ζήτημα αυτή τη στιγμή είναι η παρερμηνεία των πρεσβείων τιμής του Κωνσταντινουπόλεως και η μετατροπή τους σε πρωτείο εξουσίας. Τα λοιπά εν καιρώ…
3. Ίσως διέλαθε της προσοχής σας η δημοσίευση του π. Ροστισλάβ Γιαρέμα
(https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/28390-peri-tis-kanonikotitos-tis-xeirotonias-tou-makariou-maletits), γι’ αυτό και δεν την δημοσιεύσατε. Αποτελεί απάντηση στις ανακρίβειες του ΑΝΩΝΥΜΟΥ υπερασπιστού των ενεργειών του Φαναρίου για τους αυτό-, αχειροτόνητους τσαρλατάνους της Ουκρανίας, που δημοσιεύθηκαν στο «Φως Φαναρίου». Με έκπληξη είχα διαβάσει τότε, ότι χαρακτηρίσατε το άρθρο του ανωνύμου ως «νηφάλια και εμπεριστατωμένη απάντηση»…
Είχα αρνηθεί να ασχοληθώ μαζί του διότι η προχειρότητά του ήταν πρόδηλη. Και μόνο η άρνηση πατρότητος του άρθρου σε συνδυασμό με το ότι δημοσιεύθηκε στον Ανδριόπουλο καθιστούσε σαφές το επίπεδό του.
Η απάντηση πάντως του π. Γιαρέμα διαλύει κάθε αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε με θεομπαίχτες, τουλάχιστον…
Καλή Μ. Εβδομάδα,
Καλή Ανασταση!
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εκτενή σχολιασμό της επιστολής που μας έστειλε ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος θα αναρτήσουμε -συν Θεώ- το τέλος της Εβδομάδας της Διακαινησίμου.
Μια ερώτηση μόνον -για την ώρα- στον π. Αναστάσιο και σε όλους τους κληρικούς που στηρίζουν, με τόσο πάθος, τις θέσεις της Εκκλησίας της Ρωσσίας για το Ουκρανικό:
Αν, όπως όλα δείχνουν, η Εκκλησία της Ελλάδος θα αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας, θα αποτειχιστούν ή θα εξακολουθήσουν να μνημονεύουν τους οικείους τους ιεράρχες παρόλον ότι αποδέχτηκαν την αποκατάσταση των -κατά την διατύπωση του π. Αναστάσιου- "αυτό-, αχειροτόνητων τσαρλατάνων της Ουκρανίας";
Πώς να το κάνουμε;
Υπάρχουν ορισμένες συνέπειες όταν θεωρείς κάποιο τσαρλατάνο, θεομπαίκτη, αχειροτόνητο αυτοχειροτόνητο, που αποκαταστάθηκε παράνομα και αντικανονικα από αναρμόδιο σώμα, ήτοι την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.!!!
Το ακόμη χειρότερο!
Σύμφωνα με τον π. Αναστάσιο, το Ουκρανικό δεν είναι διοικητικό θέμα, αλλά αλλοίωση της ορθόδοξης εκκλησιολογίας.
Πώς θα δεχτούν, λοιπόν, όσοι πιστεύουν ότι είναι θέμα δόγματος η εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, αν οι οικείοι τους επίσκοποι αποδεχτούν την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου;
Πόσο φρόνιμο είναι να υποστηρίζουμε θέσεις οι οποίες -μετ' ου πολύ- θα αποδειχτούν μπούμερανγκ, για όσους τις πρεσβεύουν;
Το ακόμη χειρότερο!
Σύμφωνα με τον π. Αναστάσιο, το Ουκρανικό δεν είναι διοικητικό θέμα, αλλά αλλοίωση της ορθόδοξης εκκλησιολογίας.
Πώς θα δεχτούν, λοιπόν, όσοι πιστεύουν ότι είναι θέμα δόγματος η εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, αν οι οικείοι τους επίσκοποι αποδεχτούν την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου;
Πόσο φρόνιμο είναι να υποστηρίζουμε θέσεις οι οποίες -μετ' ου πολύ- θα αποδειχτούν μπούμερανγκ, για όσους τις πρεσβεύουν;
ΣΧΟΛΙΟ: ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΝ ΤΕΛΕΒΑΝΤΟ Ο ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΜΗΝΕΥΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΕΝΤΑΓΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΜΑΝΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ.
ΚΑΙ ΝΑ Η ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ.
Σύμφωνα με τον π. Αναστάσιο, το Ουκρανικό δεν είναι διοικητικό θέμα, αλλά αλλοίωση της ορθόδοξης εκκλησιολογίας.
Πώς θα δεχτούν, λοιπόν, όσοι πιστεύουν ότι είναι θέμα δόγματος η εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, αν οι οικείοι τους επίσκοποι αποδεχτούν την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου;
Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ Ο ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ.
4 σχόλια:
Το πρόβλημα τής Ουκρανίας είναι δογματικόν, διότι μεταποιήθηκε σε εθνοφυλετικόν!
"Ἐμεῖς οἱ καλοί έλληνες, καί αυτοί οι κακοί ρώσσοι". Ὄμως ο εθνοφυλετισμός είναι αίρεσις -ιδού τό δογματικόν!
Πάντως, αυτό που μου προκαλεί άφατον θλίψιν, είναι οι αυθύπαρκτοι συσχετισμοί δυνάμεων, η ταμπελοποίησις κάθε μητροπολίτου (εν πρώτοις) και κάθε πιστού. (Κατ᾿ ακρίβειαν:) κάθε "κυρα-κατίνας".
Λυπούμαι που καί σ᾿ αυτήν την περίπτωσιν ἀκολουθείται ἐπακριβώς το σχέδιον τού πολέμου τού αρχιεπισκόπου τής καρδιάς μας, Χριστοδούλου.
(Ας περιορισθώ εις τους μητροπολίτας:) Ο κάθε μητροπολίτης, τότε καί τώρα, καλείται νὰ ψηφίση, ὄχι αὐτὸ ποὺ θέλει, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ τοῦ ὑπαγορεύει ἡ ταμπέλα ποὺ τοῦ ἐδόθη. Π.χ.: Ὁ Ναυπάκτου, ὀρθοτόμησε στὴν Κρήτη & δὲν ὑπέγραψε ἕνα κείμενο, (θεολογικῶς σωστόν!) ἀλλὰ τώρα "πρέπει" νὰ δείξη ὅτι εἶναι πατριαρχικός! Γι᾿ αὐτό, πασχίζει νὰ μὴν ψηφίση τίποτε ἡ ἱεραρχία! (θεολογικῶς, λάθος).
Ἐν συντομίᾳ: Ὑπάρχει ἕνας δικαστικὸς ὅρος ποὺ λέγεται "ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ".
Δίκη εἴχαμε ἐπὶ Χριστοδούλου, μὲ 80 ἕλληνας μητροπολίτας νὰ ἔχουν νὰ δικάσουν τὶς ἐνέργειες τοῦ Φαναρίου & τῆς Ἀθήνας, Δίκην ἔχομε καὶ σήμερα, μὲ δικαστὰς τοὺς 80 ἕλληνας μητροπολίτας, νὰ ἔχουν νὰ δικάσουν τὶς ἐνέργειες τοῦ Φαναρίου & τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας.
-Ἀπαίτησε ποτὲ κανεὶς καθ᾿ ὕλιν ἁρμόδιος, αὐτὴν τὴν "ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΝ";
Ἀπορῶ, γιατί νὰ μπερδεύομε τὴν Μόσχα! Ἂν θέλει ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας τὴν αὐτοκεφαλία της, δὲν θὰ ρωτήσει τὴν Μόσχα, ὅπως ἀκριβῶς ἔγινε καὶ μὲ τὴν Ἑλλάδα!. Θὰ τὴν διακηρύξει, καὶ οἱ κατὰ τόπους Ἐκκλησίες θὰ τήν "κράξουν", ἢ θὰ τὴν ἀποδεχθοῦν! Τόσο ἁπλά!
Ἀποτέλεσμα: Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α Ψ Ε Υ Τ Ρ Α ! Μὲ πρώτους ψεύτες μερικοὺς δεσποτάδες, ποὺ ποντάρουν σὲ συσχετισμοὺς δυνάμεων, σὲ ταμπέλες, καὶ παραβλέπουν ἐκκλησιαστικοὺς νόμους / κανόνες καὶ τὰ τοιαύτα... (αὐτὰ τὰ καταργήσαμε ἀκόμη ὅταν ἤμασταν 24χρονοι φοιτητές!.....) καὶ ψηφίζουν, ὄχι κατὰ ἀρχιερατικὴν συνείδησιν πρὸς ὀρθοτόμησιν, ἀλλὰ κατὰ τοῦ ποιός ἔχει τά ...γαλάζια μάτια... καὶ ἄλλες ἀθλιότητες!
Τ Υ Χ Α Ρ Π Α Σ Τ Α Π Ρ Α Γ Μ Α Τ Α ! ! !
Καλῶ ὅλους τοὺς ἐχέφρονας ἕλληνας μητροπολίτας, νὰ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ αὐτὴν τὴν δίκην, κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, (ἀρκετὰ γίναμε περίγελος τοῦ προδρόμου τοῦ ἀντιχρίστου (Μπεργκολίου), καὶ νὰ προτάξουν εἰς τὴν ἀρχιερατικήν των καρδίαν, ὄχι τά ...γαλάζια μάτια, ἀλλὰ τὴν ἀποκεκαλλυμένην Ἀλήθειαν!
Αὕτη, ὁ Κύριος δηλονότι, δὲν στερεῖ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἀνθρώπου, δὲν βάζει ταμπέλες (εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν γλῶτταν: προσωποληψίαν! ἅγιε Ναυπάκτου & λοιποί....) , δὲν θὰ μᾶς χωρίσει στὴν Βασιλεία του σὲ ἕλληνας & ρώσσους, ἀλλὰ περιμένει τὴν μίμησίν του ὑφ᾿ ἡμῶν! τὴν ὀρθοτόμησιν, τὴν ἑφαρμογὴν τῶν κανόνων, τὴν λύσιν τῶν προβλημάτων τῶν πολλῶν καὶ οὐχὶ τοῦ 1/3.... Ὅλοι τὸ ξέρομε, ἀλλὰ κανεὶς δὲν τὸ ὁμολόγησε, ὅτι μὲ τὴν ἀκολουθηθεῖσαν λογικήν, καλὸν εἶναι νά "νεοορθοδοξοποιήσωμεν" τὰ 1,5 δισεκατομμύρια τῶν παπικῶν, γιά ... νὰ μποῦν καὶ αὐτοὶ είς τὸν παράδεισον! ἔστω καὶ ἂν δὲν τὸ θέλουν! (ἰδοὺ ἡ ἐλευθερία!).
Αυτοί είναι οι χαρακτήρες τού νόμου. Η τυποποίηση καί η ταμπελοποίηση υπακούει στήν τάξη τού νόμου. Τού θανάτου δηλ. Αυτό λέγεται νομικισμός. Κυριαρχεί απολύτως στά εκκλησιαστικά πράγματα παρότι αφύσικος καί στά παραεκκλησιαστικά φυσικώς. Ο επίσκοπος μεταφέρει τήν απόφαση τού λαού διαφορετικά είναι ανύπαρκτος, όπως σήμερα.Καλό Πάσχα.
Βασικὴ ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, μπορεῖ νὰ λέμε ὅτι εἶναι ἡ ἀγάπη, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἔβαλε προϋποθέσεις καὶ εἰς αὐτήν. Ἔστω καὶ σήμερον, Πάσχα, μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Κατηχητικοῦ λόγου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ἔχομεν ἀγάπη πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ δὲν παρέχομεν τόν "μόσχον τὸν σιτευτόν"εἰς τοὺς αἱρετικούς (!) ἢ ἀπίστους... ἀπὸ "ἀγάπη" (!), ὅπως πολλοί -κακῶς- νομίζουν, καὶ κακῶς ἑρμηνεύουν τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου, ἀλλὰ διατηροῦμεν τὴν προϋπόθεσιν τῆς διακρίσεως, & τῆς ὑπακοῆς εἰς τὴν Κυριακὴν διδασκαλίαν, ὅτι τὸν Θεόν, "ἐν πνεύματι καὶ ΑΛΗΘΕΙΑ δεῖ προσκηνεῖν".
Ἂν μὲ τὸν ὅρον "Ἀλήθειαν" ἐνοοῦμεν χειροτονίας μὲ ὑπογραφές, ἀφέσεις ἁμαρτημάτων θανασίμων, ἄνευ μετανοίας, "κοινὸν ποτήριον"μετὰ οὐνιτῶν, κοινὴ λατρεία μετὰ παπικῶν, παραδοχὴ ὅτι αἱ διαφοραὶ μετὰ τῶν οὐνιτῶν εἶναι μόνον διοικητικαὶ & οὐχὶ δογματικαί... & πολλὰ ἄλλα καινά..., τότε, πρέπει νὰ ξαναγράψουν μερικοὶ τὸ Εὐαγγέλιον!
Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ρητῶς λέγει ὅτι, καὶ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ νὰ σᾶς διδάξει ἕτερον νόμον, νὰ μὴν τὸν πιστεύσητε, πρέπει κατ᾿ ἀκρίβειαν, ἅγιε Ναυπάκτου νὰ ὁμιλήσωμεν!
Ἡ ἀκρίβειαν λοιπὸν λέγει ὅτι, δὲν παρεχωρήθη εἰς σχισματικούς τινας αὐτοκεφαλίαν, ἀλλ᾿ ὅτι ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, διδάσκων ἕτερον νόμον, προσεχώρησεν εἰς τὴν ὁμάδαν τῶν νεοναζιστῶν τῆς Οὐκρανίας, & "καθιέρωσε" δι' αὐτὴν μόνον, (κατὰ μίμησιν τῆς ἰδίας αὐτῆς ἀποφάσεως περὶ ἀλλαγῆς τῶν κωλυμμάτων τοῦ γάμου, 1,5 χρόνον μετὰ τὴν πανορθόδοξον - συνοδικὴν ἀπόφασιν τῆς Κρήτης!) τὸ κοινὸ ποτήριον μετὰ τούτους!
Διαβάσατε παρακαλῶ ἅπαντες τὴν ἱστορίαν τῆς Οὐκρανίας ἀπὸ τὴν Wikipedeia, καὶ τότε θὰ δεῖτε τί φρικτὴν ἀπόφασιν ἐξέδωκε ποιός εἰς ποῖον! (μεταξύ μας!: ὁ ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ εὶς τὴν τοπικὴν Ἐκκλησίαν Κωνσταντινουπόλεως!) Συγγραφεύς τῆς ἱστορίας: Ἄγγελος Κολέμπας.
H σημερινή διαστροφή τού Ευαγγελίου πού ζούμε οφείλεται στήν αυτονόμηση τής εκκλησίας από τόν Κύριο. Εγκαταλείψαμε τόν Κύριο σάν ιδρυτή τής εκκλησίας καί πορευόμαστε υποτίθεται μέ τήν χάρη τού Αγίου Πνεύματος. Ακολουθώντας τόν λασπωμένο δρόμο τού Φιλιόκβε. Σήμερα η εκκλησία δίνει τήν χάρη. Η πλειοψηφία τών χριστιανών ανήκει στήν εκκλησία. Οι Πατέρες όμως τής εκκλησίας είναι δούλοι Κυρίου, έχουν νούν χριστού, ανήκουν στόν Κύριο. Οι λόγοι τών Πατέρων μιλούν γιά τόν Κύριο. Σήμερα ο κλήρος μιλά γιά τήν εκκλησία. Δέν είναι τό ίδιο. Ακόμη καί ο Ρωμανίδης γιά τήν εκκλησία κάνει λόγο. Πρόσεξέ το. Σήμερα μιλάμε γιά ένωση τών εκκλησιών, γιά σωτηρία τού κόσμου, πού είναι υποτίθεται ο σκοπός τής εκκλησίας στόν σύγχρονο κόσμο. Δέν είναι η εκκλησία ο θεός καί ο αληθινός θεός δέν διαθέτει αντιπροσώπους. Ούτε πέθανε, ούτε ανελήφθη
εγκαταλείποντας τούς πιστούς στό έλεος τού κλήρου.
Δημοσίευση σχολίου