Ἀνακοινωθέν (06/06/2016)
Συνῆλθε σήμερον ἐκτάκτως, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, εἰς συνεδρίαν, ἡ Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πρός ἐπισκόπησιν τῆς πορείας τῆς χάριτι Θεοῦ συγκληθείσης καί ἤδη ἐπί θύραις Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἡ Ἱερά Ἐνδημοῦσα Σύνοδος, μετ᾿ ἐκπλήξεως καί ἀπορίας ἐπληροφορήθη τάς ἐσχάτως ἐκφρασθείσας θέσεις καί ἀπόψεις ἐνίων ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί, ἀξιολογήσασα αὐτάς, διεπίστωσεν ὅτι οὐδέν θεσμικόν πλαίσιον ὑφίσταται πρός ἀναθεώρησιν τῆς ἤδη δρομολογηθείσης συνοδικῆς διαδικασίας. Ὅθεν, ἀναμένεται, οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, συμφώνως πρός τόν Κανονισμόν Ὀργανώσεως καί Λειτουργίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, νά προσκομίσουν τάς τυχόν «προτάσεις τροπολογιῶν, διορθώσεων ἤ προσθηκῶν εἰς τά ὁμοφώνως ἐγκριθέντα κείμενα ὑπό Προσυνοδικῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων καί τῶν Συνάξεων τῶν Προκαθημένων ἐπί τῶν θεμάτων τῆς ἡμερησίας διατάξεως» (βλ. ἄρθρον 11), πρός τελικήν διαμόρφωσιν καί ἀπόφανσιν κατά τάς ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, τῇ ἐπικλήσει τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος.
Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ὡς πρωτεύθυνος Ἐκκλησία διά τήν διασφάλισιν τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας, καλεῖ ἅπαντας νά ἀρθοῦν εἰς τό ὕψος τῶν περιστάσεων καί νά μετάσχουν εἰς τάς, κατά τάς προκαθωρισμένας ἡμερομηνίας, ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ὡς πανορθοδόξως ἀπεφασίσθη καί ὑπεγράφη τόσον ὑπό τῶν Προκαθημένων εἰς τάς Ἱεράς Συνάξεις αὐτῶν ὅσον καί ὑπό τῶν ἐξουσιοδοτημένων ἑκάστοτε Ἀντιπροσωπειῶν καθ᾿ ὅλην τήν μακράν προπαρασκευαστικήν τῆς Συνόδου διαδικασίαν.
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 6ῃ Ἰουνίου 2016
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
2 σχόλια:
κι αν ερθουν τα πραγματα να μη γινει η συνοδος του Βαρθολομαιου ή να γινει χωρις την συμμετοχη διαφορων εκκλησιων, τοτε θα αναφωνησουν ολοι οι ορθοδοξοι που χτυπιουνται για την συνοδο οτι ενικησε η ορθοδοξια. Θεατρο του παραλογου. Δεν θα ξερουν ποιον νικησαν, γιατι τον νικησαν και το χειροτερο πως τον νικησαν. Θα ειναι ενα βημα προς περισσοτερο σκοτος, ως προς την γνωση, της αιρεσης του οικουμενισμου. Η αιρεση θα γινει ακομη πιο δυσδιακριτη, θα καμουφλαριστει πισω απο την ηττα της, διοτι δεν θα ειναι ηττα αλλα νικη του οικουμενισμου. Θα περασει απο μια συνοδο και δεν θα τον παρει χαμπαρι κανενας. Θα συνεχισει το εργο του και την διαλυτικη του πορεια. Στην κυριολεξια θα ειναι ενας θριαμβος για τους λιγους που εργαζονται πανω στην προωθηση της αιρεσης. Το συνολο των χαιβανιων που το παιζουν επισκοποι ουτε που ξερουν τι ακριβως υποστηριζουν. Αναμασουν ολη τη νεοδυτικη θεολογικη παραγωγη η οποια μεσα απο το φιλτραρισμα, του Ζηζιουλα κυριως, εχει γινει η πατερικη μας παραδοση. Για πολλους καλοπροαιρετους αδερφους μας αυτη η ηλιθια νικη, η οποια ομως θα εχει διθυραμβικη υποδοχη, θα ειναι περιπου το κυκνειο ασμα των ανησυχιων τους. Θα καπελωθουν απο τις ιαχες των ηττημενων απο τη νικη τους. Δυστυχως. Και αυτο οφειλεται κατα κυριο λογο στις εωσφορικες ματαιοδοξιες των αντιοικουμενιστων, στην απιστια τους. Ο παραλογισμος δεν θα μπορουσε να μην εχει και οργανωσιακο αρωμα. Χρονια παρακολουθουμε ενα σωρο αγαπολαγνους οργανωσιακους να κλινουν σταθερα προς το αρμα της αγαπολαγνειας και απο την αλλη τους κανονολαγνους οργανωσιακους να ανεβαινουν στην καροτσα του αντιοικουμενισμου. Θεολογικος λογος καθαρος, γαργαρος δεν ακουγεται και ουτε θα ακουστει, εκτος και αν ο Κυριος μας λυπηθει. Και δεν ειναι και παραλογο να πουμε οτι το πηδαλιο εχει αποκτησει τη δικη του πορεια και εχει μεινει χωρις πηδαλιουχο. Στριβει και ξεστριβει κατα το δοκουν. Που να φανταζοταν ο Αγιος Νικοδημος ποσους πολλους πηδαλιουχος θα αναστησει το πηδαλιο.
Ανθρωποι που δεν εχουν γλυψει ακομη την καραμελα της νηπτικης μας παραδοσης το παιζουν το πηδαλιο στα χερια τους. Ετσι ο ταδε κανονας ετσι ο δεινα και αρα φατην. Ειναι τραγελαφος. Οσοι ορθοδοξοι εμαθαν να διαβαζουν εχουν γινει πνευματικοι. Πνευματικοτητα ειναι η γνωση της ερμηνειας των κανονων. Απιστευτο. Μια νεα βαβυλωνεια, περα για περα διανοητικη, αιχμαλωσια μας προκυπτει. Η ερμηνεια των κανονων. Ετσι εχουμε τα ακτιστα κατωτερα των κτιστων. Στην ουσια αρνουμαστε την ενανθρωπηση. Αντι λοιπον τα κτιστα να κανουν τοπο στα ακτιστα και να συναρπαχτουν απο αυτα, βλεπουμε τα κτιστα μανικως να ερμηνευονται ως ακτιστα.
Δυστυχως το παιχνιδι που παιζεται στην ενορια εχει τελειωσει. Η αιρεση εχει κανει ολοκληρωτικη σχεδον καταληψη. Οι ατακες του τυπου μια δρακα οικουμενιστων ειναι που δημιουργει το προβλημα, φανερωνει μεγαλοπρεπως την νικη, κατα ωρας, της αιρεσης και την πληρη αγνοια των τομουντων το λογο της ψευδοαληθειας τους.
Το σχόλιο είναι απίστευτα καίριο και συνάμα αποκαλυπτικό. Επιτέλους μια σωστή φωνή που βλέπει με ειλικρίνεια την κατάσταση και προσπαθεί να ξεδιαλύνει το παράλογο.
Δημοσίευση σχολίου