Επιμονή σε αδιέξοδη πορεία: Πότε θα καταλάβουμε ότι μόνο από την Τουρκία εξαρτάται η επανένωση;

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ 

Πρόκειται πραγματικά για μία αξιολύπητη κατάσταση. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα πολιτικά κόμματα του τόπου σκοτώνονται για την έκθεση που συνέγραψε ο Νορβηγός ‘Εσπεν Μπαρθ Άιντε και παρουσίασε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες ως δική του. 
Κρίμα,βέβαια, για τον επικεφαλής του διεθνούς οργανισμού να υπογράψει τέτοια έκθεση, ο οποίος στην αρχή έδειξε ότι ήταν άλλος, αντιλαμβανόμενος νωρίς ότι η Τουρκία φέρει την απόλυτη ευθύνη για την κατάσταση του Κυπριακού: Εκτός από εισβολέας και κατακτητής, είναι και η χώρα που εμποδίζει την επίλυση του προβλήματος. 
Αυτές ήταν οι θέσεις του κ. Γκουτέρες τον περασμένο Ιανουάριο στη Γενεύη, όταν με ιδιαίτερη ευκολία μιλούσε για την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ ο ειδικός του σύμβουλος αγωνιωδώς προσπαθούσε να του εξηγήσει ότι δεν είναι… «πολιτικά ορθός», τρομάρα του. Εννοούσε ότι οι δύο λέξεις «Κυπριακή Δημοκρατία» είναι δήθεν ανάρμοστες, αφού ο κατοχικός ηγέτης Ακιντζί αναδείχθηκε σε συμπρόεδρο και οι ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων ΔΗΣΑΚΕΛ (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ) τον θεωρούσαν ίσο προς ίσο με τον κ. Νίκο Αναστασιάδη, κι ας μην το φώναζαν δυνατά, από τον φόβο αντίδρασης των ψηφοφόρων τους. 
Το θέμα μας, βέβαια, είναι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και η έκθεση που υπέγραψε, και η οποία πάλι χαϊδεύει την Τουρκία, πάλι δεν επιρρίπτει ευθύνες στην κατοχική δύναμη. Είναι φρικτό το γεγονός αυτό και ο κ. Γκουτέρες, δυστυχώς, μας αποδεικνύει ότι είναι σαν τους προηγούμενους. Και καλά, αυτός και όσοι τον καθοδηγούν τη δουλειά τους κάνουν, εμείς για ποιο λόγο πρέπει να επιμένουμε να περπατάμε σε ένα δρόμο που οδηγεί στην καταστροφή; Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, επιμένουν σε μία αδιέξοδη πορεία. 
Και εξηγούμαι: Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι λύση η οποία δεν εξυπηρετεί τους εθνικούς σκοπούς του Ελληνισμού. Χωρίζει την Κύπρο επίσημα και με την υπογραφή μας στα δύο, θα υπάρχουν σύνορα, η Κυπριακή Δημοκρατία θα εξατμιστεί –όπως τη Λαϊκή Τράπεζα ένα πράγμα– και η Τουρκία θα έχει το πάνω χέρι σε όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής. 
Αυτή τη λύση –και μη σας κοροϊδεύουν, αγαπητοί αναγνώστες– διαπραγματεύονται οι ηγέτες μας, και όσοι αρνούνται να την αποδεχθούν κερδίζουν και την ταμπέλα των «εθνικιστών» οι οποίοι είναι, λένε, επικίνδυνοι. Εθνικιστές αυτοί είναι, από την ανάποδη, και οι δηλωμένοι οπαδοί της «όποιας λύσης» είναι και χειρότεροι από τους ακραίους της άλλης πλευράς. Διότι είναι οι μόνοι που απέμειναν να πιστεύουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας δημοκρατικός ηγέτης που επιδιώκει την επίλυση του Κυπριακού. Οι άνθρωποι δεν είναι μόνο προβληματικοί, αλλά αγγίζουν συμπεριφορές που σε άλλες εποχές θα επέφεραν σκληρές τιμωρίες. Η Κύπρος οδεύει σε προεδρικές εκλογές που θα καθορίσουν το μέλλον της. Οι πολίτες θα κληθούν να αποφασίσουν για τον πρόεδρο που θα υπογράψει τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ή θα τη διασώσει. Είναι σκληρό το δίλημμα και οι ψηφοφόροι πρέπει να βάλουν το χέρι στην καρδιά και, το κυριότερο, να ΜΗΝ ψηφίσουν κομματικά. Άλλο η πατρίδα, άλλο τα κόμματα. Πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα. Τα – κομματικά συμφέροντα δεν ταυτίζονται πάντα με τα εθνικά. Πάντως, έχουμε χρόνο για να εκφράσουμε ο καθένας τις απόψεις του επί των υποψηφίων, αλλά ως πρώτη γεύση θα έλεγα τα εξής: 
Ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να αποδείξει ότι ΔΕΝ θα πολιτευθεί όπως και την προηγούμενη πενταετία. Πολιτεύθηκε εντελώς λάθος στο Κυπριακό. Όσο και να φωνάζει, αυτή είναι η πραγματικότητα. Ούτε οι Τούρκοι, ούτε ο φίλος του ο κατοχικός ηγέτης θέλουν επανένωση. Αντίθετα. 
 Ο κ. Σταύρος Μαλάς, ένας αξιοπρεπής άνθρωπος, μπλέχτηκε με το ΑΚΕΛ, το οποίο μετά τις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά, ξεσάλωσε υπέρ των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι είναι οι μεγαλύτεροι εκμεταλλευτές στον κόσμο. Το κομμουνιστικό κόμμα, με απλά λόγια τα έκανε σαλάτα στο Κυπριακό και ανάγκασε τους οπαδούς του να αναζητούν αλλού λύσεις. 
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος πρέπει να δείξει ότι είναι διαφορετικός απ’ όλους τους υποψηφίους. Οι πολίτες θέλουν λόγια καθαρά και ξάστερα. 
Ο Γιώργος Λιλλήκας πρέπει να το καταλάβει: Λειτουργεί, άθελά του ελπίζω, ως ο δούρειος ίππος των υποστηρικτών της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Αυτό θέλει; 
Η κατάσταση του Κυπριακού δεν είναι η καλύτερη δυνατή, αλλά σαν Έλληνες της Κύπρου πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είναι στο χέρι μας η επανένωση. Χρειάζεται η απόφαση της Τουρκίας, η οποία ζητά την Κύπρο υπό την απόλυτη επιρροή της. Τα 43 τελευταία χρόνια φτάσαμε από τις «αυτόνομες τουρκοκυπριακές περιοχές» στη διζωνική του Χένρι Κίσιγκερ και εσχάτως στην καθαρή συνομοσπονδία. Αυτό θέλουμε γαμώτο; 

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Πηγή: Επιμονή σε αδιέξοδη πορεία: Πότε θα καταλάβουμε ότι μόνο από την Τουρκία εξαρτάται η επανένωση; http://mignatiou.com/2017/10/epimoni-se-adiexodi-poria-pote-tha-katalavoume-oti-mono-apo-tin-tourkia-exartate-i-epanenosi/