Στο
περιοδικό «ΘΕΟΛΟΓΙΑ», στο τεύχος 3 του 2011, υπάρχει μία συνοπτική έκθεση του
Ιερόθεου Βλάχου, της Ορθοδόξου διδασκαλίας του Ρωμανίδη.
Καλύτερα
να μήν υπήρχε βεβαίως, διότι αν είναι πραγματικά αυτά που αναφέρονται στην
θεολογία του, τότε θα πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας και με τον λόγο τού
μακαριστού Ρωμανίδη, τον οποίο έχουμε αποδεχθεί πλήρως, σαν το αντίπαλο δέος
του Ζηζιούλα και σαν την Φωνή των Πατέρων.
Μαθητής
του Φλωρόφσκι, όπως και ο Ζηζιούλας, έφερε πάνω του την βαρειά κληρονομιά των
Ρώσων θεολογούντων της διασποράς. Θεωρείται ο Θεολόγος των ακτίστων ενεργειών
και ταυτίστηκε με τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, χωρίς λόγο όπως θα δούμε! Αυτοί
οι δύο μαθητές δίχασαν την σύγχρονη ελληνική θεολογία και συνεχίζουν να την
συσκοτίζουν. Ο Ζηζιούλας, κατήργησε την θεολογία των ακτίστων ενεργειών του
Ρωμανίδη και νομίζει πώς θεολογεί την αλήθεια. Ο Ρωμανίδης όμως ανέδειξε τις
άκτιστες ενέργειες σάν την ουσία της Ορθοδόξου δογματικής και έφτασε και αυτός σε
τραγικά λάθη. Και όπως ο Ζηζιούλας είναι σήμερα ο προφήτης των μορφωμένων
θεολόγων, των διδακτορίσκων, ο Ρωμανίδης είναι των απλών φονταμενταλιστών. Σ’αυτό
έπαιξαν ρόλο οι δύο μαθητές του Ρωμανίδη, ο Ιερόθεος Βλάχος και ο
Μεταλληνός. Διότι εκτός της δογματικής απερισκεψίας του μακαριστού, απέκρυψαν
και το αβυσσαλέο μίσος του εναντίον των Ελλήνων.
Βασισμένος
στην Θεολογία της καθάρσεως-φωτισμού και Θεώσεως, στον υπότιτλο της Φιλοκαλίας,
πολέμησε την Θεολογία του προσώπου, ιδιαιτέρως μέσω των οργανωσιακών, οι οποίοι
βρήκαν ένα θεμέλιο για να αντιμετωπίσουν τον Γιανναρά, τον μεγάλο τους
αντίπαλο. Ο Ορθόδοξος Τύπος, για αρκετά χρόνια, είχε μετατραπεί σε ένα σκοτεινό
άντρο συκοφαντίας, με τις πλάτες του Ρωμανίδη και των ακολούθων του.
Ο Ρωμανίδης λοιπόν δίδαξε την ύπαρξη μίας θεοποιού
άκτιστης ενέργειας. Απλά, χωρίς Χριστό, χωρίς την οικονομία της Σωτηρίας. Σχεδόν
χωρίς Εκκλησία, διότι οι θεωμένοι του δέν ήταν ακριβώς οι Άγιοι μας.
Εάν αυτή
η θεοποιός άκτιστη ενέργεια, η θέωση, υπάρχει σαν κοινή ενέργεια της Αγίας
Τριάδος, τότε γιατί ενσαρκώθηκε ο Κύριος; Εάν οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης,
μετείχαν ήδη όλων των δωρεών των Αγίων της Εκκλησίας, τότε τί λόγο έχει η
ύπαρξις της Θεοτόκου; Δέν καταντούν τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος απλές γέφυρες,
που επιτρέπουν την διέλευση και απόκτηση αυτής της ακτίστου ενέργειας απο τον
άνθρωπο; Υποστάσεις οι οποίες επιτρέπουν απλώς την διέλευση μέσω αυτών των
ακτίστων ενεργειών;
Βεβαίως το
έργο του Ρωμανίδη έχει τεράστια Ιστορική αξία και σημασία, διότι μας φώτισε την
κατάλληλη στιγμή, τις τεράστιες διαφορές της Εκκλησίας μας από τον Παπισμό και
τον προτεσταντισμό. Αλλά ο σπόρος του δέν φύτρωσε. Χάθηκε στις επαρχιώτικες
διαμάχες της Ελληνικής Θεολογίας, και εξόπλισε χέρια που έπρεπε να μείνουν
άδεια. Δέν κατόρθωσε να προστατέψει την κληρονομιά του. Οδήγησε την Θεολογία
του στα άκρα και η υπερβολή οδηγεί πάντοτε στο αντίθετό της.
Ας δούμε
μία πτυχή αυτής της καταστροφικής υπερβολής όπως την περιγράφει ο Ιερόθεος
Βλάχος στήν σ. 45 του περιοδικού: «Οι προφήτες στην π.Διαθήκη ήταν ναοί του Αγίου
Πνεύματος, γιατί μέσα τους ενεργούσε η προσευχή, είχαν αδιάλειπτη νοερά
προσευχή και αυτό ήταν απόδειξη ότι το σώμα τους ήταν ναός του Αγίου πνεύματος
και μέσα στον χώρο της πνευματικής καρδιάς γινόταν αδιάλειπτη λατρεία».
Απόλυτη
καταστροφή της Οικονομίας της σωτηρίας. Απόλυτος βιασμός της Θεολογίας των
Πατέρων. Η κατάργηση τού Κυρίου. Όποιος ενδιαφέρεται αληθινά, μπορεί να μελετήσει την επιστολή πρός
Σεραπίωνα του Μεγάλου Αθανασίου, όπου διδάσκεται η διάκριση των πνευμάτων.
Μερετάκης, Έργα, τ.4, πρός Σεραπίωνα επιστολή Α.
Οι
υποτιθέμενοι μαθητές του, περίμεναν την Θεολογία του στην αντίθετη όχθη και την
χρησιμοποίησαν για προσωπικούς λόγους, και την μείωσαν τυποποιώντας την
εμπειρία της Αγιότητος. Όπως η σχολαστική δογματική με την οποία συγκρούστηκε,
τυποποίησε την αλήθεια της Σωτηρίας μας, τον Κύριο, και μας άφησε ανάπηρους.
Εάν
κάποτε παρουσιαστεί στην Εκκλησία κατάλληλο έδαφος, ίσως ο σπόρος του καρπίσει,
αφήνοντας στην άκρη τις υπερβολές.
Το ευχόμαστε
Αμέθυστος.
26 σχόλια:
Αγαπητε Αμεθυστε,υπαρχουν κασσετες του π. Ρωμανιδη ποθ δεν τις εχει ο π. Βλαχος κ ως εκ τουτου δεν εχουν δημοσιευθη ποτε. Τα μαθηματα αυτα τα ζητα , αλλα ο κατοχος αρνειται να τα δωσει.Αν δημοσιευθουν ισως να εχετε πληρεστερη εικονα της Θεολογιας του.....
Σάς ευχαριστούμε. Όμως δέν μάς επιτρέπεται νά βλασφημείται ο Ησυχασμός, ο σπάνιος μαργαρίτης τής παραδόσεώς μας, ταυτιζόμενος μέ τά έργα καί τίς ημέρες τού Ιερόθεου Βλάχου.
Πρέπει νά αρπάξουμε από τά χέρια του τήν ιδέα του ότι είναι εκπρόσωπος τού Ησυχασμού τό γρηγορότερο δυνατόν. Διότι δέν είναι.
Φίλε μου Ξεμέθυστε, ο Ρωμανίδης έκανε ένα μεγάλο καλό στην σύγχρονη θεολογολογία μας, έριξε «βάμμα του ηλιοτροπίου» και ξεχώρισε τις «βάσεις» από τα «οξέα». Από την μια οι στοχαστές, οι εμπιστευόμενοι τις εγκεφαλοδιανοητικές τους ικανότητες και από την άλλοι οι επιστήμες, όσοι αρέσκονται να στηρίζονται σε εμπειρικά δεδομένα. Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος που ανήκει στην πρώτη κατηγορία να πει καλά λόγια για τον Ρωμανίδη, όπως και δεν υπάρχει περίπτωση να τον απεχθάνεται κάποιος που ανήκει στην δεύτερη. Δεν χρειάζεται να έχω προσωπικές εμπειρίες νοεράς προσευχής κλπ. αρκεί να μην μου αρέσουν οι νοησιαρχικές ακροβασίες και να φροντίζω να πλησιάζω να κείμενα των αγίων ως ζωντανούς φορείς του Πνεύματος. Σε οποιονδήποτε αν κάνει κανείς θεολογικά ψιλολογήματα κάτι θα βρει να του σούρει. Οπότε δήλωσε απλώς ότι σου την δίνει ο Ρωμανίδης και αρκεί, καταλάβαμε, τα υπόλοιπα είναι νάχουμε να λέμε. Καλά μεθύσια.
Όσο για τον Ιερόθεο Βλάχο, δεν ξέρω τι ζόρι έχεις μαζί του, για ποιο λόγο «σου τη δίνει», αλλά θυμήσου ότι ο Χριστός μας προειδοποίησε ότι υπάρχει μια ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ, Η ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ «ΤΡΕΛΟΥΤΣΙΚΟΥ» ή ΚΑΙ «ΛΟΓΙΚΟΥ» ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΕΙ ΣΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΜΑΣ ... ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ «ΠΑΤΑΤΑ» ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ «ΚΑΡΔΙΑΣ» ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ «ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟ» ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΣΤΟΝ ΘΝΗΤΟ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΦΟΡΕΑ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ «ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ». ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ «ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟ» ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ «ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ» ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΤΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Έρρωσο. Φιλάκια.
Αγαπητέ θά ήσουν καί μάγκας άν ήξερες νά διαβάζεις. Άλλο ο Ρωμανίδης καί άλλο η Παράδοσή μας.
Γιά νά καταλάβεις ο Παΐσιος δέν είχε διαβάσει ποτέ Ρωμανίδη.
Μήπως όμως τον αγαπούσε ιδιαιτέρως και φιλοξένησε την μητέρα την Ευλαμπία στο μοναστήρι όπου και ο τάφος του, στην Σουρωτή;;; Μήπως λέω ....
Δέν αμφιβάλλουμε. Αυτός είναι ο Άγιος. Αγαπάει ιδιαιτέρως τούς πάντες.
Πάρτο όμως κι αλλοιώς. Στήν παράδοσή μας υπάρχει σωτηρία, καί ίσως αυτοί πού ερμηνεύουν τούς Πατέρες τό γνωρίζουν καλύτερα από εμάς.
Καταργώντας τη θεία ενσάρκωση,ενεργούμε ως κύμβαλα αλαλάζοντα,επιστρέφοντας και οπισθοδρομώντας 'στο κενό γράμμα του σκληρού μωσα'ι'κού νόμου,'στο κενό του γράμμα,έχοντας απαρνηθή το π(Π)νεύμα.Το ειρωνικό ύφος,τώρα,μόνο 'σε Χριστιανό δεν αρμόζει,δεν ταιριάζει.Μια ακόμη ένδειξη της αλήθειας του λόγου του ''Αμεθύστου'' και του συγκεκριμένου ιστολογίου όσο και της ημιμάθειας του επώνυμου αδελφού,του και ενός ακόμη νεορθοδόξου,όπως βλέπουμε και διαπιστώνουμε,εδώ,που σπεύδει,ενοχλούμενος σφόδρα και τα μέγιστα,χωρίς,όμως,κατάλληλα εφόδια προς αποστόμωση,χωρίς,όμως,να γνωρίζη τη μόνη Του ελευθερία,εκείνη που δωρίζει μόνον και κατ'εξοχήν,μόνον και κατ'αποκλειστικότητα 'στους Αγίους Του,τους και μόνους αδελφούς Του.
Λέτε:
«Ο Ρωμανίδης λοιπόν δίδαξε την ύπαρξη μίας θεοποιού άκτιστης ενέργειας. Απλά, χωρίς Χριστό, χωρίς την οικονομία της Σωτηρίας. Σχεδόν χωρίς Εκκλησία, διότι οι θεωμένοι του δέν ήταν ακριβώς οι Άγιοι μας».
Ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχω διαβάσει στὸν π. Ἰ. Ρωμανίδη δὲν ἔχω διακρίνει κάτι τέτοιο. Γι' αὐτὸ καὶ ἐκπλήσσομαι.
Μπορεῖτε, σᾶς παρακαλῶ, νὰ ἀναρτήσετε τὸ συγκεκριμένο κείμενο στὸ ὁποῖο ἀναγνωρίσατε τὸν παραπάνω ἰσχυρισμό;
Εὐχαριστῶ γιὰ τὴν φιλοξενία.
Χαίρετε πάντοτε ἐν Κυρίῳ,
Νικόλαος Ἀγγελίδης
Θεσσαλονίκη
Αγαπητέ κ. Ἀγγελίδη, μέ τήν ευκαιρία τής ανακηρύξεως τόσων νέων Αγίων είναι η καλύτερη στιγμή νά συζητήσουμε ανοιχτά αυτό τό τόσο δυσάρεστο θέμα.
Παρακαλώ μήν τό θεωρήσετε παιχνίδι αλλά θά ήταν πολύ σημαντικό νά μάς εκφράζατε τί έχετε συναντήσει στήν θεολογία τού Ρωμανίδη γύρω από αυτό τό θέμα. Διότι αυτό πού αναφέραμε είναι κοινός τόπος γιά τήν θεολογία τού Ρωμανίδη. Όλη του η θεολογία στηρίζεται στό γνωστό τρίπτυχο κάθαρση-φωτισμός-θέωση, πού είναι καί ο υπότιτλος τής συλλογής τής Φιλοκαλίας. Ο Ιερόθεος Βλάχος είναι ο καλύτερος διαφημιστής τής θεοποιού ακτίστου ενέργειας.
Άν έχετε τήν καλοσύνη νά μάς πείτε εν συντομία τί καταλάβατε πώς εννοεί ο Ρωνμανίδης γιά τήν Αγιότητα καί τήν ένωση μέ τόν Κύριο πού είναι η Σωτηρία μας, θά μπορέσουμε να συνεχίσουμε τήν κουβέντα μας.
Η θεολογία τών ακτίστων ενεργειών ανήκει στόν Γρηγόριο Παλαμά καί υπάρχουν τά κείμενά του.
Φιλικά .
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/12/blog-post_36.html
«...Απόλυτη καταστροφή της Οικονομίας της σωτηρίας...»
κ. Αμέθυστε,
Μπορείτε να μας εξηγήσετε τότε και ένα χωρίο του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά;
Μελετήστε λίγο το κείμενο Περί Εκπορεύσεως Λόγος Β, 18-20, και πείτε μας την ορθή ερμηνεία.
Αγαπητέ φίλε στούς προφήτες ο Κύριος ήτο άσαρκος. Πώς ήταν τό σώμα τους ναός τού αγίου πνεύματος; Εκτός καί άν εννοείς κάτι παραπάνω πού δέν συμπεριελήφθη στήν σύντομη ερώτησή σου.Οπότε τά ξαναλέμε.Οσες φορές καί νά διαβάσουμε τούς λόγους τών Πατέρων δέν τούς καλύπτουμε.Θά συνεχίσουν γιά πάντα νά μάς καλύπτουν.
Ανεξάντλητοι και ανεξακρίβωτοι,αφανείς και Βασιλείς (επί) του Κ(κ)όσμου,μυστικοί και πηγαίοι.Ε λ ε ύ θ ε ρ ο ι π ρ ά γ μ α τ ι ( κ α ι ) π ν ε ύ μ α τ ι.
ὁ Κύριλλος ἀναφέρεται στόν ἀποκαλυπτικό ρόλο τοῦ Πνεύματος στήν ΠΔ μέσα κυρίως ἀπό τά λόγια τῶν προφητῶν. Ἄλλωστε οἱ τελευταῖοι γίνονται δοχεῖα τοῦ Πνεύματος, μέσω τῶν ὁποίων ἡ Τρίτη Ὑπόσταση τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτει στούς ἀνθρώπους ὄχι μόνο τό θέλημα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἀλλά καί ὅσα πρόκειται νά διαδραματιστοῦν στό μέλλον μέχρι τήν ἔλευση τοῦ Σωτήρα. Θά μποροῦσε νά λεχθεῖ ὅτι ἡ δράση τοῦ Πνεύματος κατά τήν ΠΔ ἀποτελεῖ τήν ἔμμεσα δυναμική ἀποκάλυψη τοῦ Πνεύματος στά ἔλλογα ὄντα. Ἡ ἀποκάλυψη αὐτή κατανοεῖται καλύτερα μέσα ἀπό τά γεγονότα τῆς ΚΔ καί κυρίως μετά τήν Πεντηκοστή, ὅπου τό Πνεῦμα εἰσέρχεται φανερά καί μέ δυναμικό τρόπο στήν ἀνθρώπινη ἱστορία.
Θά λέγαμε καλύτερα ότι εισέρχεται δυναμικά στίς καρδιές τών μαθητών τού Κυρίου. Στήν ιστορία εισήλθε ο ενανθρωπήσας Χριστός.
και πριν από τον Χριστό υπήρχε το Άγιο Πνεύμα, αλλά οι προφήτες και οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης δεν μπορούσαν να μεταδώσουν σε άλλους αυτή τη χάρη· τούτο όμως έγινε μετά την πεντηκοστή (πρθλ. π.χ. Πράξ. ιθ' 1-6. Ιω. ζ' 37-39).
Πώς αυτό; Αρα θά υπάρχει καί μετά τήν Κ.Δ. Παίζοντας μέ τά ονόματα δέν γινόμαστε ώς παιδία. Προσπαθούμε νά καταπιούμε τήν ορφάνια μας.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ήταν ναός του Αγίου Πνεύματος.Και όλοι οι προφήτες που είπαν για Τον Χριστό μας και Ήξεραν Τα πάντα μέσω του Αγίου Πνεύματος. Η αποκάλυψη Του Θεού και το θεϊκό σχέδιο γίνεται σταδιακά και με την συγκατάθεση και το Ναι του ανθρώπου. Και η Παναγία μας είπε και το δικό της ΝΑΙ στην ενσάρκωση Του Θεού Λόγου .κάποιοι άνθρωποι έπρεπε να έχουν την θεία χάρη για να προετοιμάσουν το έδαφος για να έλθει Ο Χριστός να συμπληρώσει τις γραφές.
ΚΑΙ Ο ΆΓΙΟΣ Ιωαννης ο Πρόδρομος ήταν κατοικητηριο Του Αγίου Πνεύματος και Πρωτεργάτης του μοναχισμού και του παρθενικό βιου.και ο Δαυίδ Ήταν Άγιος και ο Μωυσής που μιλούσε με το Θεό.και όλοι οι Άγιοι της παλαιάς διαθήκης. Μην ξεχνάς στο όρος θαβωρ την παρουσια του Ηλία και του Μωυσή. Υπήρχαν Άνθρωποι που είχαν την θεία Χάρη .έπρεπε σταδιακά να γίνει η απόκαληψη του Τριαδικου Θεού και του Θεϊκού σχεδίου και με την συγκατάθεση του ανθρώπου λόγω της ελευθερίας του.και η Παναγία μας έπρεπε να πει το ναι για την ενσάρκωση .οι άγιοι περιμέναν στον Άδη μέχρι την κάθοδο του κυρίου για να βγάλει το κεντρι του θανάτου και να νικησει τον Σατανά να του συντρίψει το κεφάλι .Τώρα οι άγιοι περιμένουν στον παράδεισο μέχρι να έλθει το τέλος του έβδομου αιώνα .Για να λάβουν όλοι το αναστάσιμο σώμα.αλλοι για κρίση και άλλοι για να λάβουν Δόξα κυρίου
Η Θεία Χάρη δέν είναι τό Αγιο Πνεύμα.
Καί τότε τί είναι διδάσκαλε αγαθέ ;
Η Χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Γιατί ποτέ δεν σε άγγιξε τό Αγιο Πνεύμα ! Ταπεινώσου βρέ λίγο ! Λυπήσου λίγο την ζωή σου !
Τήν λυπάμαι γι΄αυτό αποφεύγω τίς ταπεινολογίες.
"... Εάν μπορέσεις να λέγεις την «ευχή» εκφώνως και συνέχεια, σε δύο-τρεις μήνες τη συνηθίζεις και μετά πλησιάζει η Θεία Χάρη και σε ξεκουράζει. Αρκεί να μη σταματήσεις να την λες με το στόμα, χωρίς διακοπή. Όταν την παραλάβει ο νους τότε θα ξεκουρασθείς χωρίς να τη λες με τη γλώσσα . Όλη η βία είναι στην αρχή, έως ότου γίνει συνήθεια. Κατόπιν θα την έχεις σ’ όλα τα χρόνια της ζωής σου· θα την λέει ο νους χωρίς κόπο. Μόνο κτύπα ευθέως στη θύρα του θείου ελέους και πάντως ο Χριστός μας θα σου ανοίξει·..."
Περί νοεράς προσευχής – Προς νέον ερωτήσαντα περί προσευχής
«Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας», εκδ, Ι.Μ.Φιλοθέου, Άγ. Όρος
Αγαπητέ Αμέθυστε, η παραπάνω θέση του Αγίου Γέροντα δε θα μπορούσε να θεωρηθεί εξίσου "τυποποίηση" με ό,τι περιγράφει ο Ρωμανίδης, για την εμπειρία της θέωσης, μέσω της νοεράς προσευχής;
Ευχαριστώ
Εάν δώσουμε τήν πρέπουσα βαρύτητα στήν γέφυρα πού στήνει η έκφραση Μόνο χτύπα ευθέως στή θύρα τού θείου ελέους, όχι. Αφορά μοναχούς βεβαίως, τούς οποίους έχει ήδη ακουμπήσει η χάρις τού Κυρίου.
Δημοσίευση σχολίου