Κοινός παγκόσμιος τόπος, η αποτυχία της Ελλάδος. Η αποτυχία των Ελλήνων. Οι έλληνες είναι κλέφτες, φοροδιαφεύγουν, εχθρεύονται το κράτος, είναι Χριστιανοί και αγκυλωμένοι στο παρελθόν. Μια προπαγάνδα απολύτως επιτυχημένη παρότι χυδαίως ψεύτικη.
Δέν απέτυχαν οι Έλληνες, ούτε οι Χριστιανοί. Δέν είναι τυχαίο που πολλοί αναγνωρίζουν μια εποχή Γιέλτσιν στα πολιτικά μας πράγματα. Διότι στην Ελλάδα απέτυχε, όπως θα έπρεπε να είναι αναμενόμενο, ο κομμουνισμός. Ακόμη και με το σοσιαλιστικό του ένδυμα. Όπως απέτυχε παγκοσμίως. Έπεσε και το δικό μας «Τείχος του Βερολίνου» που μας χώριζε στα δύο. Έπεσε η αφύσικη δικτατορία των αριστερών διανοουμένων που προσπαθούσε να κυριαρχήσει στα μυαλά των Ελλήνων. Κυριάρχησε ντυμένη κοινωνιοκεντρικό, καπιταλιστικό, οργανωσιακό ένδυμα. Τέλειωσε ο εμφύλιος και ο λαός επιτέλους ενωμένος σε έναν κοινό σκοπό αγωνίζεται να σώσει την καλοπέραση του.
Πρίν προχωρήσουμε ας πάρουμε ενδεικτικά δύο λεπτομέρειες από την καριέρα του Ράμφου. Έγινε διάσημος σαν νεοΟρθόδοξος Χριστιανός. Πρίν τον αγκαλιάσουν οι Χριστιανοί δέν τον ήξερε ούτε η μάνα του. Και πάτησε πάνω στο Χριστιανικό του κύρος για να καταστρέψει ολόκληρη την πίστη από την οποία έφαγε και τρώει ακόμη. Διότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι ένας φωτισμένος Χριστιανός. Το ίδιο ισχύει αλλά σε πιό μετριοπαθείς όρους και με την καριέρα του Γιανναρά. Ακόμη και σήμερα οι αριστεριστές διανοούμενοι, συγκεντρωμένοι στην τελευταία κομμουνιστική «Σπίθα» που έχει απομείνει, κάτω από το όνομα του Θεοδωράκη, θέλουν να μας σώσουν. Κατηγορούνται οι Έλληνες από τους κομμουνιστές κομμισάριους ότι πιστεύουν και πράττουν όλα τα σκιώδη περιεχόμενα του κομμουνισμού, που ασυνείδητα καθοδηγούσαν τους ίδιους μέχρι σήμερα, στην αποτυχία. Όποιος παρακολούθησε μέχρι τώρα την εργασία του Τόπιτς γνωρίζει ήδη τον οχετό Γνωστικισμού που γέμιζε τα οράματα του Μαρξισμού και του κομμουνισμού.
Τώρα λοιπόν, επιτήδειοι γλείφτες του κεφαλαίου, σαν τον προαναφερόμενο Ράμφο, κατηγορούν τους Έλληνες για τα περιεχόμενα που υπηρέτησαν οι ίδιοι με πάθος τόσα χρόνια και όπως βλέπουμε ξεκάθαρα απο τον Ράμφο που ανοίγει τον δρόμο, θα ανταλλάξουν τον κομμισάριο με τον Γιόγκι.
Ο κομμισάριος και ο Γιόγκι, θα είναι οι αρχετυπικές μορφές που θα καθοδηγούν απο τώρα και στο εξής τις Ελληνικές ψυχές. Ήδη η αρχιεπισκοπή με τον Ιερώνυμο πέτυχε το Νιρβάνα. Δέν είναι τυχαίος και ο Μεσσηνίας που βρίσκεται δίπλα του σαν μικρός Βούδας. Εξάλλου για το παγκόσμιο Νιρβάνα και την ειρήνη του κόσμου παλεύει όλος ο οικουμενισμός.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ. Υπέκυψαν οι πάντες στον ανατολίτικο Γνωστικιστικό Αποκρυφισμό. Ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας.
Αμέθυστος
Δέν απέτυχαν οι Έλληνες, ούτε οι Χριστιανοί. Δέν είναι τυχαίο που πολλοί αναγνωρίζουν μια εποχή Γιέλτσιν στα πολιτικά μας πράγματα. Διότι στην Ελλάδα απέτυχε, όπως θα έπρεπε να είναι αναμενόμενο, ο κομμουνισμός. Ακόμη και με το σοσιαλιστικό του ένδυμα. Όπως απέτυχε παγκοσμίως. Έπεσε και το δικό μας «Τείχος του Βερολίνου» που μας χώριζε στα δύο. Έπεσε η αφύσικη δικτατορία των αριστερών διανοουμένων που προσπαθούσε να κυριαρχήσει στα μυαλά των Ελλήνων. Κυριάρχησε ντυμένη κοινωνιοκεντρικό, καπιταλιστικό, οργανωσιακό ένδυμα. Τέλειωσε ο εμφύλιος και ο λαός επιτέλους ενωμένος σε έναν κοινό σκοπό αγωνίζεται να σώσει την καλοπέραση του.
Πρίν προχωρήσουμε ας πάρουμε ενδεικτικά δύο λεπτομέρειες από την καριέρα του Ράμφου. Έγινε διάσημος σαν νεοΟρθόδοξος Χριστιανός. Πρίν τον αγκαλιάσουν οι Χριστιανοί δέν τον ήξερε ούτε η μάνα του. Και πάτησε πάνω στο Χριστιανικό του κύρος για να καταστρέψει ολόκληρη την πίστη από την οποία έφαγε και τρώει ακόμη. Διότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι ένας φωτισμένος Χριστιανός. Το ίδιο ισχύει αλλά σε πιό μετριοπαθείς όρους και με την καριέρα του Γιανναρά. Ακόμη και σήμερα οι αριστεριστές διανοούμενοι, συγκεντρωμένοι στην τελευταία κομμουνιστική «Σπίθα» που έχει απομείνει, κάτω από το όνομα του Θεοδωράκη, θέλουν να μας σώσουν. Κατηγορούνται οι Έλληνες από τους κομμουνιστές κομμισάριους ότι πιστεύουν και πράττουν όλα τα σκιώδη περιεχόμενα του κομμουνισμού, που ασυνείδητα καθοδηγούσαν τους ίδιους μέχρι σήμερα, στην αποτυχία. Όποιος παρακολούθησε μέχρι τώρα την εργασία του Τόπιτς γνωρίζει ήδη τον οχετό Γνωστικισμού που γέμιζε τα οράματα του Μαρξισμού και του κομμουνισμού.
Τώρα λοιπόν, επιτήδειοι γλείφτες του κεφαλαίου, σαν τον προαναφερόμενο Ράμφο, κατηγορούν τους Έλληνες για τα περιεχόμενα που υπηρέτησαν οι ίδιοι με πάθος τόσα χρόνια και όπως βλέπουμε ξεκάθαρα απο τον Ράμφο που ανοίγει τον δρόμο, θα ανταλλάξουν τον κομμισάριο με τον Γιόγκι.
Ο κομμισάριος και ο Γιόγκι, θα είναι οι αρχετυπικές μορφές που θα καθοδηγούν απο τώρα και στο εξής τις Ελληνικές ψυχές. Ήδη η αρχιεπισκοπή με τον Ιερώνυμο πέτυχε το Νιρβάνα. Δέν είναι τυχαίος και ο Μεσσηνίας που βρίσκεται δίπλα του σαν μικρός Βούδας. Εξάλλου για το παγκόσμιο Νιρβάνα και την ειρήνη του κόσμου παλεύει όλος ο οικουμενισμός.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ. Υπέκυψαν οι πάντες στον ανατολίτικο Γνωστικιστικό Αποκρυφισμό. Ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας.
Αμέθυστος
26 σχόλια:
‘Θελήσαμε να μιμηθούμε(,)κατ’ακρίβειαν(,)(και)απολύτως κατά πνεύμα το δυτικό άνθρωπο και κόσμο και παράδειγμα,με όλους τους ενδεχομένους παραμορφωτικούς του φακούς και (με) την τραγική του κατάληξι,με όλη τη φαιότητα,αντιφατικότητα,φαιδρότητά των που(και)τα συνοδεύει,άλλα πιθηκοειδή ή/και/ή και ερπετοειδή,τώρα,εμείς,εμείς,τώρα,τα επίχειρα της κακίας μας,τα νέα(των/μας)ήλθαν,κατέφθασαν πολυπληθή,πανίσχυρα,σωρηδόν,προώρως και αγρίως εντός γενικών αποπροσανατολισμού και συγχύσεως φρενῶν και κατά τη στροφή,άκρως απότομον,επιστροφή,αποστροφή όσον και διαστροφή προς την πραγματικότητα αλλά,ακόμη,ακόμη και τώρα,αλλά και πάλιν(,)οιΈλληνες(,)δε ‘θέλουμε,αρνούμεθα να συνετισθούμε,να σωφρονισθούμε,να αναλάβουμε.Άξιοι των έργων.Ανάξιοι των οραμάτων.Επαξίως αντιμέτωποι με την ταραχή των λογισμών,τις φαντασιώσεις,τις ονειρώξεις,τους Εφιάλτες,Τσολάκογλου,Γούσηδες.Της εκκοσμικεύσεως και Παγκοσμιοποιήσεως.Από και κατά την εκκοσμίκευσι και Παγκοσμιοποίησι,εκκοσμίκευσι και Παγκοσμιοποίησί μας:την απροσδόκητον και παρά τα φαινόμενα και διοσημεῖα,θεοσημεῖα και(τα)(ψευδῆ)φῶτα των ταρίχευσί μας,μουμιοποίησι και μουσειοποίησί μας,εγκυκλ(ι)οπαιδικοποίησί μας,παραλυσία,καχεξία,αναπηρία μας,τη γάγγραινα και τον όγκο και (με) τις ποικίλλες,πολυποίκιλες μεταστάσεις του.
Κάπου φαίνεται να τελευτᾷ και λήγῃ 'στην Ελλάδα των τριάκοντα-τετταράκοντα ετών φυτοζῳής ο(ιστορικός της)χρόνος για να εκκινηθή ένας μηδενικός(μηδαμινός)χρόνος,νέος(από τους παλαιούς),χρόνος Τριακοσίων Τυράννων-Κερβέρων,με τους αείποτε,πρόπαλαι αρωγούς των,(τους)Εκατόγχειρες,χρόνος χρονοβιομηχανής,χρονοδιακόπτου που προκαθορίζεται(,)ἄνευ σημασίας,ορίζεται,παντεπόπτης(οφθαλμός),μιας παρα'ι'στορίας,η οποία και εγγράφεται χύδην 'στο συλλογικό υποσυνείδητο παντελώς ασυνείδητος,λιμνάζουσα,στοιβαζομένη,αστοιχείωτος,σκοτεινή,έκπτωτος.Αφύσικος.Φύσις κρύπτεσθαι φιλεῖ.Όμως,το κυρίαρχο καθεστώς 'στην Ελλάδα επιτάσσει ένα από τα τελευταία και έσχατα αναχώματα ανασχέσεως,υπερφαλαγγίσεως,υπερακοντίσεως των μετανεωτερικών μη-αφηγήσεων με την εύκολη μέθοδο,μέθοδο-διέξοδο της κατασχέσεως-καταχρήσεως περιουσιακών-προσωπικών στοιχείων(απολύτως ελλείψει άλλων και υπό το φόβο/του φόβου των Ιουδαίων),προκρίνει,διατρέχει και διέπεται από τον κοινωνικό αυτοματισμό,εξελικτισμό,κανιβαλισμό και αγνοεί αυτήν τη φύσι,την ελληνική φύσι,της ψυχής,του νοός,της καρδίας.Απηχεί και αντηχεί και μόνον αναπαραστάσεις πραγματικότητος(βερμπαλισμός και παθητικότης),αποσυνθέσεις αληθείας(σοφιστεία και Σοφιστική/σοφιστική),απογυμνώσεις-εκκενώσεις χωροχρόνου(δεσποτισμός-μετριοκρατία και τυπολατρεία-μηδενισμός/εκμηδενισμός).
Η υποκατάσταση και αντικατάσταση της ελληνικής συνείδησης φέρει αναξιοπρέπεια,διάβρωση,διάχυση και σύγχυση,περίσπαση ‘στους Έλληνες.Οι Έλληνες δεν έχουν τόπο,πια,να σταθούν καθώς έχουν αυτοευνουχισθή και αυτοαναιρεθή,αυτοχειριασθή και αυτοανατραπή από την άρνηση οράματος,ανασχεδιασμού,ανασύνταξης δυνάμεών των.Η εικονικότητα(εγκαθιδρυθείς Τύραννος ‘στα σπλάγχνα της ελληνικής κοινωνίας)διασπά και τους τελευταίους αρμούς,συνδετικούς κρίκους,πνεύμονες της συνοχής της οικογένειας που τυγχάνει τόσο μισητή ‘στους κάθε μορφής και λογής οργουελιστές και μαλθουσιανούς(καθοδηγητές εκδοχών ενός νέου τύπου φασισμού)τηλεαστέρες,τηλεμαϊντανούς.Το Όρος της Μεταμόρφωσης του Κυρίου μεταβάλλεται,μετατρέπεται ‘σε και ανθυποκαθίσταται βιαιότατα,τάχιστα,άρδην,πλήρως από τις Βαβέλ μεταμφιέσεων,παραλλαγών,παρενδυσιών,υποκρίσεων της αυτής πραγματικότητας,του θεάματος και των προϊόντων του,των αχυρανθρώπων του.
Η συνθηματολογία(όπως αυτή που γράφεται εδώ φέρ’εἰπεῖν..)εφάπτεται ενός δομικού,συστατικού,ληξιαρχικού στοιχείου της ν(Ν)εωτερικότητας,της αυτοαναφοράς,όπως τονίζει για μια καλή αρχή ο αδελφός Αμέθυστος,όπως και υπερνικάται με κάτι άλλο,που,επ’ίσης,επισημαίνει,το Ν(ν)ου της α(Α)ρχαιότητας.Μιας νεωτερικότητας,δε,που δεν αναγνωρίζεται,πια,που δεν αντιμετωπίζεται και αντικρούεται,συνδεομένη με και εξαρτω(η)μένη αμέσως από το προπατορικό αμάρτημα,με τυπικούς,ουδετέρους,παραδοσιολάγνους,αποκαθηλωτικούς και καθηλωτικούς μοχθηρούς όρους,κανόνες και χαρακτήρες.
’Σε μια κατ’εξοχήν και κυριαρχικώς χώρα αντικινήτρων και ανοησίας (αλλά) (και) με μύριες υποχρεώσεις και μηδενικές απαιτήσεις τίποτε δεν ευδοκιμεί,ευοδούται και (όπου) τα πάντα είτε υπολειτουργούν είτε φαίνεται/φαίνονται να λειτουργούν(και αποδίδουν)είτε μένουν,διατηρούνται στρεβλά και ανώμαλα.Με την εθνολογική/(/-)εθνική αλλοίωση να σοβή,εκκρεμή και εξακολουθή αμείωτη,απρόσκοπτη,ασίγαστη/αδιάκοπη,το μηδενισμό να σαγηνεύη και συσπειρώνη γύρω από την προσωπικότητα και την εξουσία της,το παρελθόν είναι(και ‘μοιάζει..),ήδη,παρόν και πάλι και επανέρχεται ανακυκλούμενο και,μάλιστα,τώρα(κατά τη Νεωτερικότητα και το/με το/’στο ζενίθ της..),χωρίς να ‘μπορή(μέχρι…νεωτέρας…τουλάχιστον…ώρας..)να προσδιορισθή κάτι το ουσιώδες και το περιεκτικό,το συνολικό που(και)να συνάγεται από το μερικό,το ιδιαίτερο,το διεκεκριμένο/διακριτό και πολύ συγκεκριμένο.Η επιφάνεια και αδιαφάνεια το λογότυπο του//-της ή του/(/-)της "Compan(i)a(>/''Comitatu'')neo(-)graeca/neofantastica SA/S.A. of Neo(-)masc(/qu/skh)ara(/h) and/& Co.".
Μένοντας ‘στη δημοσιότητα,τη διαφήμιση,την επιφάνεια(αυτοπροβολή)και κατά την απουσία ζωής και λόγου(αυτοαναφορά)μας,οι Έλληνες οπισθοδρομούμε,αρνούμενοι την παλαιά,την αρχέγονη σοφία και αίγλη του βίου και αρκούμενοι ‘στην κουλτούρα,την ξενικότητα,την απομίμηση.Επιζητούμε,πια,να αποκτήσουμε ένα νέο πρόσωπο,διάφορο ή (και) συμπληρωματικό-συμπυκνωτικό του νεωτερικού,το οποίο και θα έχει υπερανεπτυγμένα είτε όλα τα χαρακτηριστικά ενός ανθρωπιδίου,ανθρωποειδούς,κάτι,κάποιου αψύχου και αμόρφου(χωρίς αισθητήρια και κριτήρια)είτε,‘στην καλύτερη των χειρότερων δυνατών περίπτωση/περιπτώσεων,μεταξύ ρομποτοειδούς και τεχνοφασιστικού/τεχνοειδωλικού.Αυτό γράφεται μόνο και μόνο συναρτήσει και συσχετίσει της ανάρτησης http://amethystosbooks.blogspot.gr/2013/09/blog-post_9761.html,εδώ.Εικονική ζωή ‘σε έναν ψηφιακό κόσμο και πλουραλισμό με πολλές και ποικίλλες προεκτάσεις και κατευθύνσεις,πλευρές ‘σε/για ένα μέλλον που έχουμε εκόντες-άκοντες επιλέξη συμπεπιεσμένοι από το διεθνές σύστημα ανακατάταξης και ανακατανομής των εξουσιών και των δυνάμεων,της ισχύος (και) της βούλησης ‘στην οποία (και) ‘κληθήκαμε να δώσουμε(αντιτάξουμε)λόγο(αδύναμο/αδυναμίας/αδυναμία),να αποκριθούμε-απολογηθούμε,να συμμετάσχουμε ως δρώντα υποκείμενα (ενός) (κατά φαντασίαν και κατά πλάσμα) δικαίου!Τι έγινε και τι θα γίνη;Αναμένουμε με τέτοιο και τόσο,τόσο μεγάλο ενδιαφέρον το Νέο Φρανκενστάιν,το Δίδυμο Μεγάλο Αδελφό του Αντεροβγάλτη για να γονιμοποιηθή και εμπλουτισθή(περαιτέρω)η φαντασία μας;Έ λ λ η ν ε ς,ακροάσθε τι (απ-)έγινε και τι θα απογίνουμε χωρίς Αυτόν/Αυτούς;
Η αδράνεια μιας εθνικής κοινωνίας,όπως η νεοελληνική,όπου προτείνεται και πρόκειται το έλαττον έναντι του μείζονος και το παράλογο του συνετού,είναι και το επιστέγασμα(αποτέλεσμα/σύμπτωμα)της χειραγώγησης(ακραίας)και του ελέγχου του πληθυσμού της με τα στεγανά και στερεότυπά της να κυριαρχούν και να δεσμεύουν και εμποδίζουν τη/μια διαδοχή και μετάβαση γεγονότων και να οδηγούν ‘σε μια φαυλοκυκλικότητα συνειρμών όπως και διεπικοινωνία με τους συνειρμούς(η κόπωση των φαντασιώσεων και η εξάντληση και εξασθένηση του ανθρώπου μέσω αυτών των φαντασιώσεων).Ακόμη και αυτός ο τύπος των πραγμάτων και του κόσμου λοιδορείται και λειαίνεται και έχει λειανθή επαρκώς για να καταλήξη ‘στην επαναφορά της προχριστιανικής αταξίας,τον αφρό και (με) τα παράγωγά του/του αφρού και των παραγώγων του που εκβράζονται μέσα από τη δίοδό/διέξοδό των μέσα από Δέλτα ‘στον Ωκεανό μιας Παγκόσμιας Ειρήνης και μιας Παγκόσμιας Αγάπης∙με μια ειδοποιό διαφορά και ποιοτική(βλ.-και-"χαοτική"εδώ)διαφοροποίηση όσο και αναβάθμιση,όμως,τώρα:το τεχνολογικό τέλος και τοτέμ/τεχνοείδωλο και κοσμοείδωλο του/ενός τ(Τ)έλους της ι(Ι)στορίας χωρίς ούτε πίστη και Σωτήρα προς το Σταυρό και την Ανάσταση(,)αλλά ούτε και ψυχή όσο και νου προς προεργασία και προετοιμασία για την εισαγωγή για τα/’στα πρώτα,αυτά,τα τόσο σπουδαία και υψηλά του ανθρώπου και της φύσης του/για τον άνθρωπο και τη φύση του.
Η δημοσιότητα με τα προσωπικά της δεδομένα(απόρρητα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα),η δημοκρατία και η δημοπρασία της,η Π(π)αγκοσμιοποίηση και (η) π(Π)αγκοσμιοποίησή μας:αυτά δε ‘θέλουμε,δεν επιθυμούμε και επιζητούμε διακαώς,εμφαντικώς,επιτατικώς;Τα έχουμε όλα!Τι άλλο ‘θέλουμε;Έχουν και τα θετικά των,βλέπετε(από το πολύ τόσο το ξεκατίνιασμα όσο και το ρουφιανλίκι και μόνον/κατ’απόλυτη και πρώτη αποκλειστικότητα και προτεραιότητα..!)!
Αυτή η αι(Αι)ώνια ε(Ε)πανάληψη ούτε απελευθερώνει ούτε εκδημοκρατίζει τον άνθρωπο και την κοινωνία,την κοινωνία του,το περιβάλλον του,όπως τα ελληνικά σχετικά που και έχουν βιώση σωρηδόν από συστάσεως την επιβολή του μοντέρνου ως εξέλιξη και σαν πρόοδο με τον κοινωνικό αυτοματισμό,δαρβινισμό,κανιβαλισμό(πρακτικές κοινωνικής μηχανικής καθώς και τεχνικές/τακτικές χειραγώγησης και ποδηγέτησης/διαβουκόλησης της ψυχολογίας του πλήθους/της μάζας)τόσο ‘σε σημείο καθολικής,περίπου,κατασίγασης,συντριβής και εξάλειψης των αντιστάσεων και αντιδράσεων(και διερεύνησης/διαλεύκανσης αυτών των αντιφάσεων αυτών)από ένα σύγχρονο ελληνικό πνεύμα(περιττό ευθύς εξ αρχής να γραφή εδώ πάλι το ασύνδετο/αποκεκομμένο και ασυνεχές υφιστάμενο σημερινό πλαίσιο μεταξύ της ελληνικής εθνικής κοινωνίας και ταυτότητας-συνείδησης/ύπαρξης και της πολιτικής-/νομενκλατούρας-/τάξης-επαγγέλματος-επαγγελματοποίησης ή δημοσιοϋπαλληλίας των πολιτικών ταγών και ιθυνόντων-των…"Εθνοπατέρων" όσο και…"Εθνομητέρων"..)ικανό προς πραγμάτευση και πραγμάτωση αλλαγών ρήξης και ανατροπής και μετάβασης/για μια μετάβαση εθνοκοινωνικής φύσης και προβληματικής(πρωτίστως)και πολιτικής(-/και-νομιμοποίησης)(αυτής της -/νέας- πολιτικής -/κατάστασης- -/και- -/σταθερότητας-..)(κατόπιν)..
’Σε όλον αυτόν τον Τραγέλαφο και το Συρφετό της/μιας περιόδου ενός/του Νέου Σκοταδισμού ‘στην Ελλάδα θα δοθή τέλος εποχής μόνο μέσα από έναν αρτίως,πλήρως ενημερωμένο και επαγρυπνούντα ελληνικό λαό,ο οποίος,ευθέως,συνεκτιμώντας και συνυπολογίζοντας τα πάντα(από -τα- υπάρχοντα ενδεχόμενα και -τις- υφιστάμενες πιθανότητες/παραμέτρους -‘στο- σήμερα),να λαμβάνη και το ρίσκο νέων επιλογών αλλαγών και μετασχηματισμού του,μετάβασης εθνοϊστορικής και εθνοπολιτισμικής(εδώ είναι εντάξιμη και η περίπτωση του κοινού νομίσματος των πολλαπλών ταχυτήτων του ανισοκαταμερισμού εργασίας/κεφαλαίου -και- για την Ελλάδα και την πορεία του ‘στο χρόνο που διανοίγεται του Εικοστού Πρώτου→"α(Α-)ντι(-)ευρωπαϊκή θεμελίωση και κατεύθυνση/στάση της επιχειρηματολογίας μας των Ελλήνων και -σταδιακή- διάσπαση της κοινής ευρωπαϊκής αγοράς-Ευρωζώνης ή παραμονή εντός της αλλά και με/’σε ένα αβέβαιο και αφερέγγυο/οδυνηρό διεθνές-παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο,περιβάλλον,μέλλον;").
Ύψιστο αιωρούμενο,πια,μένει η ελληνική εθνική συνείδηση,η ελληνική εθνοτική ταυτότητα.Κοινώς παραδεκτό,ευρέως αποδεδειγμένο,πασιφανώς διαδεδομένο πως χωρίς ενοποιά στοιχεία ένας λαός και ένα έθνος ανήκει αναποδράστως ‘στο παρελθόν(του).Όσο η διαίρεση και η διχόνοια επιτρέπεται να εγκατασπείρη ζιζάνια ‘στο ένα σώμα(των συγκαιρινών Ελλήνων πολιτών),άλλο τόσο και ο κίνδυνος της επέκτασης του καρκίνου αυτού ‘σε ένα προκεχωρημένο στάδιο εντείνεται,βαθύνεται και έχει,ήδη,εμφωλευθή.Για να έχουμε μέλλον απαιτείται σφρίγος και ρώμη,αλκή και πυγμή σμίλευσης ψυχής,έχοντας αποκλείση και προαποκλείση δια παντός το φθόνο και ενστερνισθή την ευγενή άμιλλα,τον πόθο για γνώση και πολιτισμό,την παράδοση που εγκαταλείπεται αδίκως,μαζικώς,κακήν-κακώς από την ελλαδική νεότητα δίκην οπισθοδρόμησης και χάριν της συντήρησης ενός Νιου Αμέρικαν Ντηλ,μιας γκουρουιστικής απαίτησης προσέγγισης της ζωής και/του Έλληνα ανθρώπου,μιας αγωνίας να αυτοεπιβεβαιωθή και επανεπιβεβαιωθή ο Ρεγιάς,ο Γκιαούρης,το Χαϊβάνι,ο Μπακλαβάς,ο Γενίτσαρος εἰς βάρος(συντριπτικό),πάντοτε,του Επαναστάτη/Ρηξικέλευθου,του Σοφού,του Ασκητή και Οσίου/Αγίου..
Ο μοναδικός σύνδεσμος των Νεοελλήνων,σήμερα,είναι η πορνεία και ο φθόνος.Οι τελευταίοι,αυτοί,Έλληνες δεινοπαθούν από τους πρώτους ενώ η Ἑλλάς(‘στο σύνολό των/της)εξακολουθεί αγνώστως πώς να κακοδαιμονή,υφιστάμενη τα επίχειρα μιας πρωτοφανούς κακίας που επεδήμησε-πανεδήμησε,τιτρώσκοντας την ουσία,το περιεχόμενο,την αξία και το δίδαγμα μιας/της ελληνικής ψυχής κατά τη διαχρονικότητά της:τη διάκριση,την ευγένεια και λεπτότητα,το κάλλος,τη φιλοσοφία,το αγαθό και αληθές.Η αδημονία,δε,η μεγαλομανία του αυτή να φθάση έναν Αμερικανό ή Γερμανό,Γάλλο ή,έστω,Ιταλό,παρότι δεν είναι,δεν έγινε(δεν -το- έμαθε ακόμη..)ούτε,καν,πολίτης-οπλίτης,τον έφερε ‘στο οικτρότατο σημείο της αναζήτησης λύσεων προχειρότητας και προτάσεων αβεβαιότητας,κάτι πολυαναμενόμενο,αμέσως προσδοκώμενο,προβλεπόμενο και προβλέψιμο από την εποχή(την αρχή και απαρχή της..)της(σπασμωδικής και -/της- μερικής)ένταξης ‘στο ενιαίο νόμισμα(Ευρωζώνη)και της αστραπιαίας απορρύθμισης της,έως τότε,ομαλής,σχετικώς,ζωής του(και)υπό τον ήχο προοδευτικής ακολουθίας κυμβάλων αλαλαζόντων(και)διαφόρων τυμπανοκρουσιών,Σειρήνων υποταγής και ανελευθερίας,του υπέδειξαν από τα βαθύτερα υπόγεια του ελλαδικού υποκόσμου την Οδό του Μαρτυρίου(ως)μεταβατική πορεία ιστορικής αλλαγής(πορείας..)και ο μ(Μ)έγας Νάρκισσος αυ(Αυ)τός,παρατηρώντας,εκστατικός,τη λάμψη της/μιας ύλης προς κατανάλωση ‘στο πρόσωπό Του,’ρίχθηκε παρευθύς,ανίδεος και κλινήρης(έκτοτε),’στα ύδατα(χωρίς να έχη μάθη να κολυμβά βεβαίως πρωτευόντως αλλά να πνίγεται ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων ‘στο μέσον των απαλών κυμάτων των -και- διαρκώς ή -και- να ναυαγή κρίνοντας και προκρίνοντας -χωρίς να συγκρίνη και αποτιμήση -και- ορθώς..- την ελευθερία/Ελευθερία δεύτερη και καταϊδρωμένη/ασθμαίνουσα και αναδεικνύοντας/προτείνοντας τον καθωσπρεπισμό της εξουσίας και της αλαζονείας/φιλαρέσκειάς της πρώτο και κυρίαρχο στοιχείο επιβίωσης..!)..
Τα σημεία της προδοσίας του ελληνικού και του χριστιανικού πνεύματος ηχούν πανταχόθεν ερχόμενα,ίσως παράταιρα και/ἐν ᾧ αγγίζουν ανεξαιρέτως τους συγχρόνους.Τα επίχειρα της κακίας της απιστίας διαφαίνονται,διακρίνονται αδήριτη ανάγκη που επιβάλλεται να αποπληρωθή ‘στο σύνολό της.’Στην υποχρέωση και απαίτηση δεν αποκρίνεσαι δειλός και περιδεής αλλά με τόλμη και αυτοθυσία,αυταπάρνηση.Ούτε η προσποίηση και η υπεκφυγή αρκούν και επαρκούν για να δηλώσης/δηλωθή πως ήσουν απών από τα γεγονότα,τα τεκταινόμενα,τα συμβάντα,τις εξελίξεις παγκοσμίως.Δεν κάμπτεις το γόνυ και κλείνεις το ‘μάτι ‘στο συμβιβασμό αλλά αγωνίζεσαι με όλα τα παρεχόμενα διαθέσιμα μέσα εκεί που ο θόρυβος δεν επιτρέπει περιθώρια αλλαγής και η επανάπαυση συνδιαλλαγής με το κατεστημένο αλλά μόνον επαγρύπνηση,εγρήγορση,προσοχή,διάκριση.Οι προσδοκίες δεν αυξάνουν με αυταπάτες της στιγμής της κρίσης και της κρίσης της στιγμής όπου η ταυτότητα και συνείδηση καταλαμβάνουν και υπέχουν διακοσμητική,απλώς,θέση,θέση υποδείγματος και υπόθεση εργασίας,γραφείου,εργαστηριακή.Οι σκιές του παρελθόντος είναι/θεωρούνται,ήδη,εξαφανιστέες/εξορκιστέες πάραυτα.Υψηλό τίμημα και κόστος έχει και θα έχει η άρνηση μιας συντεταγμένης συνολικής πολιτικής λύσης ‘στο ελληνικό ζήτημα/πρόβλημα.Η πληροφορία φαντάζει αδύνατη(ο),ανέφικτη(ο) να εκμαιεύση και ανθυποκαταστήση τη γνώση(περί)του ανθρώπου και της κοινωνίας του και φύσης του,την εμπειρία και πρακτική(κοινή και ὑπερσυσσωρευομένη).Τέλος κεφαλαίου,εδώ.
Η γλώσσα δεν είναι το ἃπαν,δεν εκφράζει την παρούσα κατάσταση και οι ταυτοσημίες και περιττολογίες μεταθέτουν το ελληνικό πρόβλημα(ούτε το εντοπίζουν ούτε -και το κυριώτερο..- το επιλύουν)και αδυνατούν να μεταβάλλουν την υπάρχουσα κατάσταση,το περιεχόμενο του συγχρόνου αυτού τραγελάφου που μαστίζει και ταλανίζει και φυλακίζει ευθέως τον άνθρωπο,άνθρωπό μας.
Λύσεις και γνώσεις εύληπτες,μαγικές,πρόχειρες δεν υφίστανται.Δεν είναι η χώρα αλλά οι άνθρωποι,οι άνθρωποί της,το ανθρώπινο δυναμικό της που πρέπει τάχιστα,πάσῃ θυσίᾳ,με κάθε -δυνατό- μέσο να προσεχθή,ώστε (και) οι μέλλουσες γενεές να μην επαναλάβουν/επαναλαμβάνουν τον τωρινό Τραγέλαφο.Το μέλλον δεν ανήκει ούτε και πρόκειται ‘σε νεκρούς ή (και) ημιθανείς.Ενώσεις Ελλήνων πολιτών,ενότητα (μεταξύ) των αντιθέτων,ενιαίος προσανατολισμός της σκέψης μερικά μόνον προβάλλονται από τα αντίβαρα,αντίμετρα πρωτοβουλιών αντίστασης και αντίδρασης της ελληνικής κοινωνίας ἐλλείψει ηγεσίας(φυσικῆς τε καὶ πνευματικῆς)(,)για τη διαμόρφωση ενός νέου τόσο νομικού όσο και πολιτικού πολιτισμού(νέα ήθη εθνοϊστορικής σημασίας και τομής και αλλαγής/ουσιωδών-πρακτικών/πρακτικής φύσης-μεταρρυθμίσεων)και υπό το σταθερό βάρος εξαγγελιών και ανακοινώσεων πιέσεων δεσμεύσεων,υποχρεώσεων,απαιτήσεων εγχωρίων και εξωχωρίων,εξωτερικών και εσωτερικών..
Η διασπορά της προπαγάνδας του ψυχολογικού φόβου ενδείκνυται και αρμόζει ‘σε φασιστικό πολιτικό καθεστώς ‘σε/με μια παράλληλη διάσταση προς την προσπάθεια εξεύρεσης μειονοτήτων ‘σε ένα ομοιογενές και ενιαίο σώμα(που μέχρι πρότινος και έως τη φαναριωτική εισβολή και παρεμβολή ήταν και υπήρχε αδιασπάστως το Ελληνικό/Νεορωμαϊκό Γένος)και την ακόλουθη πολυδιάσπασή του ‘σε μέρη χωρίς ενιαίο προσανατολισμό,στόχο,ταυτότητα,συνείδηση,παιδεία.Αυτό επιτυγχάνεται έως ώρας και με τη σύγχρονη Ελλάδα του Εικοστού Πρώτου αλλά δεν υπολογίζεται ακριβώς το απόθεμα των ανθρώπων της,οι οποίοι και,θαρραλέοι και αγωνιστικοί,καθήκον έχουν να αποτινάξουν καθ’ολοκληρίαν αυτόν το ζυγό των εφαμάρτων δεκαετιών που διεδέχθησαν την Ψευδομεταπολιτευτική στροφή της Ιστορίας των/’στην Ιστορία των,διαγράφοντας,αναχαράσσ(ττ)οντας εντός πολιτικών ζυμώσεων και οσμώσεων α υ τ ο ί τον πολιτικό των βίο,δημόσιο και ιδιωτικό(διότι και τα δυο αυτά συνιστούν και συν-αποτελούν πολιτική -και- ἐν τοῖς πράγμασιν),ορίζοντας και προβλέποντας τον ορίζοντα ενός Νέου Οράματος (της) συνεχείας και διαρκείας για τις επόμενες και ερχόμενες γενεές Ελλήνων ανθρώπων.Η σχετική γνώση και εμπειρία διδάσκει με τον ευκρινέστερο,καλύτερο δυνατό,εφικτό τρόπο πως τα έθνη και οι λαοί ορίζουν την πορεία των (και) χωρίς να επαφίενται και εναπόκεινται,εμπιστευόμενοι,‘στις ορέξεις(‘στα αποτελέσματα αυτών των ορέξεων..)ή την…"ευσπλαγχνία/ελεημοσύνη" διεθνών αρπακτικών,παγκοσμίων επιβητόρων όσο και την ατονία και ατροφία δυσχερών χρονικών συγκυριών,μεταβατικών ιστορικών εποχών∙και η Ελλάδα μ α ς δε ‘μπορεί να είναι και να μένη/μείνη αμέτοχη και απαθής ενώπιον τόσο και τέτοιων κρισίμων,οριακών,σημαντικών στιγμών εξελίξεων ανακατατάξεων και αναδιατάξεων,ανασυντάξεων (της) διεθνούς γεωπολιτικής-γεωοικονομικής σκακιέρας και φύσης και ‘στο διεθνή και διηπειρωτικό καταμερισμό εργασίας/κεφαλαίου κατά το παγκοσμιοποιημένο παίγνιο της αγοράς-αγορών χρήματος:είναι,τοὐλάχιστον,εντελώς άδικο και,κατά το μᾶλλον ἤ ἧττ(σσ)ον,άνισο,ανώφελο,μάταιο,επώδυνο(το -διαρκές- επιτελούμενον και -διαρκώς- απειλητικόν έγκλημα αυτό..).Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων τού σήμερα,σήμερα,δεν ενδιαφέρεται για καμμίαν,απολύτως,πατρ(ρτ)ίδα.Είναι απάτριδες(εκτός από μπετόβλακες)που μάχονται για τον επιούσιο,εφ’όσον δεν είναι(και ας μην το θεωρούν ακόμη δηλαδή τρέφοντας και συντηρώντας τέτοιες-αίσχιστες και επονείδιστες-/και τις απειροελάχιστες δυνατές αυταπάτες/φρεναπάτες..)(ο)περιούσιος λαός,πια.’Σε πληθυσμό νεκρό,κενό,φαύλο,ηλίθιο δε ‘μπορείς και δεν έχεις ούτε το δικαίωμα αλλά ούτε και την υποχρέωση να ‘μιλήσης για συνείδηση και ταυτότητα.’Σε χαρτοπαίγνιο με γνωστά τις επιλογές και τη μέθοδο,την τεχνική που δεν έχεις,όπου δε ‘βρίσκεις εναλλακτικές μένεις με τα δεδομένα και τα σταθερά(και)χωρίς να απαιτούνται και ιδιαίτερες απαιτήσεις ή (και)…ικανότητες(τυχόν).Τα φολκλόρ είναι πάμπολλα και η θεατρικότητα ομοίως.Όνειρα λαγνείας.
Φρονεῖται και ἐμπεδοῦται με τον καιρό,φρονητέον ὁλονέν καὶ περισσότερο,ὡς ἐπί τὸ πλεῖστον πως ο κόσμος μας,σήμερα,απαιτεί*(και ας μην καταγράφεται και ομολογείται/μαρτυρείται ευρέως και ευθέως -και- …"ἐπισήμως" αυτό/κάτι τέτοιο υπό το στενό και τον ασφυκτικό/εξονυχιστικό/εξαντλητικό έλεγχο και εναγκαλισμό του ελέγχου αυτού των μέσων και των πηγών αναφοράς μας και από τα μέσα και τις πηγές αναφοράς μας..)εθνικές/εθνοτικές προτάσεις και λύσεις,λύσεις και προτάσεις εθνικού/εθνοτικού χαρακτήρα(και οὐδόλως και μόνον/ὃλως κατά φαντασία διεθνικές/διεθνιστικές πρὸ πολλοῦ πεπαλαιωμένες και αναχρονιστικές/ετεροχρονισμένες που δεν…απηχούνται πια -και…τόσον..-..)τόσο μεταξύ εθνών/εθνοτήτων/εθνοτικών(αλλά και άλλων..)ομάδων,οικονομικών ενώσεων,ηπείρων,γεωγραφικών μερών όσο και αυτών των ταχύτατα αναπτυσσομένων(νέων)(υπερ-)δυνάμεων(/οικονομιών)-(//)χωρών και παγκοσμίων "παικτών" ‘στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα και σφαίρα επιρροής και της διεθνούς γεωπολιτικής σκακιέρας και σφαίρας επιρροής,πράγματα και δεδομένα που αναδεικνύονται και αναδεικνύουν πολλαπλώς(,)αλλάζοντας ραγδαίως την εικόνα και (την) πραγματικότητα-(//)τραγικότητα του πλανήτη/’στον πλανήτη(όπως και κατά πώς τον ‘γνωρίζαμε και γνωρίζουμε μέχρι πρό τινος τουλάχιστον καιρού..)και ανατρέποντας τα ειωθότα και ισχύοντα και,μάλιστα,από μηδενική βάση και εκ του μηδενός ‘σε ένα τοπίο ‘στο σύνολό του (εμπέδωσης της/και) αύξησης των ανισοτήτων,αδυναμίας γεφύρωσης και προγεφυρωμάτων αλληλοκάλυψης κατά την ανισοκατανομή του παγκοσμίου εισοδήματος και του πλούτου(αναποτελεσματική αναδιανομή/ανακατανομή των),(μιας)ιδιαιτέρως(πολυεπίπεδης)ρευστότητας(ρευστότητας ‘σε μια πολυεπίπεδη βάση συζήτησης…αβασίμως..)(και…ρευστοποίησης..)ως προς την (τελική) έκβαση (τελική) ενός μαινομένου και ἀτέρμονος,μυστικοῦ και ὑπογείου οικονομικού (και άλλου..) πολέμου ‘σε παγκόσμιο επίπεδο(Κενταύρου/Μινωταύρου/Ταύρου/Χοίρου-περί-των…"αγορών"..)με νέα και νέου τύπου θύματα και νέους,άλλου είδους θύτες,αντικαταστάτες οι πάντες και,ταυτοχρόνως,αναλώσιμοι(,)δούλοι αγνώστων κυρίων/(/-)κυριών και στοιχείων(//-)ταυτότητας..
*Ο πλανήτης και ο κόσμος μας,σήμερα,εντελώς από πολιτική άποψη και θέση,ἐξ ἐναργοῦς πεποιθήσεως(αλλά και πιέσεως)(μιας)φύσεως αλλαγής και αναδιατάξεως/αναδιατάξεων του υπάρχοντος και υφισταμένου σκηνικού και πλαισίου(,)κινείται δεξιότερα και δεξιότερα και αυτό,το γεγονός αυτό δεν αλλάζει,δε γίνεται να ανακοπή(με ανώδυνο τουλάχιστον τρόπο..),είναι,σχεδόν,αδύνατο να αναχαιτισθή(τουλάχιστον με τα υπάρχοντα διατιθέμενα/διαθέσιμα μέσα..)..
‘Λιγότερο οδυνηρά(με ‘μικρότερα τα ποσοστά τόσο της εσωτερικής υποτίμησης όσο και της απωλείας του μέσου -και- οριακού εγχωρίου/εθνικού εισοδήματος όπως και η διάρκειά των -και- με την οικονομική τόσον αστάθεια όσο και σταθερότητα/σταθεροποίηση -αλλά- και επανάκαμψη ταχύτερη/ταχύτερες..)θα ήσαν τα αποτελέσματα μιας προετοιμασθείσης και συντεταγμένης άριστα εξόδου μας περί το 2010,εκτιμάται από μερικούς,κύκλους και μη,από ό,τι τώρα,αυτήν τη στιγμή,κατόπιν,μεσούσης και μεσουρανούσης,τριετίας και της διαμεσολάβησής της και βαίνοντας,καταπλέοντας ολοταχώς προς τετραετία (και) απ-αισίως.Εκτός αυτών,τα ευρωπαϊκά στατιστικά στοιχεία,ας μη λησμονήται,εδώ,του ελληνικού δημοσίου (ανεξελέγκτου) ελλείμματος(τρέχοντος/του τρέχοντος οικονομικού έτους-της μη κλειομένης χρήσεως)(επομένως και του αντιστοίχου χρέους)συνεχώς αναθεωρούνται επί τα χείρω,είναι διαρκώς αναθεωρήσιμα/αναθεωρητέα(χωρίς -κατακλείοντας- επομένως και τη δυνατότητα της διενεργείας και εξαγωγής ασφαλών/οριστικών και τετελεσμένων/προτετελεσμένων συμπερασμάτων..)..
Η επιστροφή ‘στη γη,το έδαφος,η τοπικοποίησι,επίκειται και προβάλλει ως ένα έσχατο ανάχωμα έναντι της προεξοφλουμένης πανταχόθεν και παντοιοτρόπως ομογενοποιήσεως των πληθυσμών (και) προς την ομοιογενοποίησί των υπό του κλοιού και της στενωπού των χρηματιστηριακών ροών και αγορών,της χρηματιστικής σφαίρας της οικονομίας,ενός υποδείγματος (περί) του κόσμου μας μᾶλλον προς την κατεύθυνσι της λήθης και του ψεύδους,ψυχολογικής τάξεως και φύσεως κατηγορίες/(/και)κατηγορία,παρά την επίτευξι μιας μεσομακροπροθέσμου παγκοσμίου οικονομικής ενοποιήσεως και ενώσεως(αποτυχόντα -και- πολλαπλά/πολλά εγχειρήματα συστηματοποιήσεως και ευθυγραμμίσεως του χάους της βουλήσεως καθώς και επιβολής-αυθυποβολής του ελέγχου της-//του..)..
Μια νέα ελληνική ανθρωπολογία(-και-χωρίς ηθικολογία)επιβάλλεται να αφορμηθή και συνεκτιμηθή (και) με μια νέα εθνική αφήγηση/νέες εθνικές αφηγήσεις απαιτήσεων,διεκδικήσεων,οραμάτων.Ο νεωτερικός άνθρωπος και ο εκφυλισμός του δεν αποκόπτεται από τις μήτρες του/τη μήτρα του,εάν,πρώτον,δεν αποκοπή αλλά και ανακοπή ο ομφάλιος λώρος του που και τον συνδέει και κατακρατεί σιδηροδέσμιο ‘στην ταύτιση,εξομοίωση με τη συντήρηση,την οπισθοδρόμηση,τον πρωτογονισμό της ν(Ν)έας ε(Ε)ποχής,της εποχής μας των σημείων του λυκόφωτος και λυκαυγούς αυτού,του Εικοστού Πρώτου.Ζωτική όσον ουδέποτε άλλοτε προηγουμένως εμφανίζεται αυτή η ανάγκη(κατανόηση/εμβάθυνση/διεύρυνση)της,έως τέλους και πέρατος,επιβίωσής μας,πια,σήμερα.
Η ελληνική κατάκτηση,η ελληνική περίπτωση δεν υπήρξε απροσδόκητη.Κάθε άλλο:πολυαναμενόμενη ήταν και είναι από το εγώ που έχει προδώση τόσους και τόσους,τόσο και τόσο ‘στην πορεία των αιώνων,τώρα,χωρίς δυνατότητα απαγκίστρωσης και απαλλαγής από δεσμά και σκιές του ανθρώπου,τον άνθρωπο(της κάθε εποχής από το νεωτερικό και έπειτα/ἐντεῦθεν..),ο οποίος,για την καταξίωση της θεμελίωσης και εμπέδωσης προσώπου και προσωπικότητας και μόνον,έκαμε τα πάντα,τα αδύνατα δυνατά και τη νύκτα ημέρα του.Μόνον ευκαιριακή και προσωρινή δεν είναι και δεν θα είναι η έλλειψη μιας ηγετικής στρατηγικής,πορείας,φυσιογνωμίας/φυσιολογίας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό:η μια γενεά (θα) παραδίδει ‘στην άλλη τα χαλκεία των πρωτείων της,επίχειρα κακίας και/με τις επόμενες να απομακρύνωνται ὁλονέν καὶ περισσότερο από τα μείζονα και προέχοντα,στρέφοντας το ενδιαφέρον (όλων) των ‘στην υπερβολή και εσωστρέφεια(ψυχοπαθολογία),τον αγοραίο ατομι(κι)σμό,μιαν ασημαντότητα συμπεριφοράς ελληνιστικής μορφής και φύσης και κοπής που από φθόνο,κατ’αποκλειστικότητα σχεδόν,(θα) αγωνίζεται και διαγκωνίζεται να διασῴση την τιμή των όπλων,την πρωτεύουσα οικογενειοκρατία και τις συμπρωτεύουσες μετριοκρατία και φαυλοκρατία(διάχυτες)’στον τόπο και το έδαφος ενός τόσο Περικλή,Αριστοτέλη,Πλάτωνα,Σωκράτη των πολεοκρατικών δομών (των/και) ελληνικών εθνών/εθνοτήτων(/πληθυσμών)όσο και (του κλέους και μεγαλείου) των Βυζαντινών του Ελληνικού Αυτοκρατορικού Γένους..
Εθνοπολιτισμική κατοχή και κρίση εκτεταμένη ζούμε (και) με πρωτόγνωρες ιδιαιτερότητες κατακλυσμιαίας μορφής και υφής από την εξάντληση του ρεύματος και της πολιτιστικής βιομηχανίας της Παγκοσμιοποίησης και της αποσύνθεσης και απροσδιοριστίας/αοριστίας της εθνοτικής/εθνοταυτοτικής συνείδησης (και) παγκοσμίως,διεθνώς.Πλήττει,δε,βαναύσως,πια,προεξεχόντως (και) το δυτικό άνθρωπο,κόσμο,υπόδειγμα (και) ‘στα θεμέλιά του/των και τις πηγές του/των.’Στην Ελλάδα,δε,τού σήμερα,ή (θα) αποκτηνώνεσαι ή (θα) εκτονώνεσαι(και το -κυριώτερο και το σημαντικότερο όλων εδώ..- για και υπό αδιεύκρινιστους λόγους..)(σπανίως να συμβαίνη κάτι άλλο ή ό,τι άλλο..)..
Δεν είμεθα ειλικρινείς μεταξύ μας.Με τους ξένους θα είμεθα;Κάθε είδους οικονομική λογική ανετράπη με το ελληνικό παράδειγμα-πείραμα(προς αποφυγή..).Με τα ξενικά θα παραξενευθούμε (και) μόνον;Προς τοῦτο και η δυναμική της βίας της φύσεως,που διδάσκεται από τη Χ.Α.,προς τοῦτο και η αδράνεια της ιδεολογίας (για) να κομίση το νέο,το πολυπόθητο νέο,προς τοῦτο,τέλος,η φυλλορροή του ελληνικού πληθυσμού ‘στους ανέμους της δυτικής και της δυτικογενούς κουλτούρας(που δεν έχει πολιτισμό)(και)με την ασυνεννοησία των Ελλήνων ‘σε ένα αέναο δοῦναι και λαβεῖν για την απολαβή και απόληψη μέρους του άρτου,του επιουσίου,δίδοντας ψιλά και ρέστα(και)(με το αζημίωτο)’στην τοκογλυφία που μαστίζει και αποκοιμίζει πολυτρόπως,αφανώς και μυστικοπαθώς την ανθρωπότητα,σήμερα,τού σήμερα,’στο σήμερα,σήμερά μας/σας.
Οπισθοδρόμηση υπάρχει,υπολείμματα οπισθοδρόμησης,οπισθοδρομικά,κυριαρχούν ἐν ὃσῳ ισχύει ετεροχρονισμός κινήσεων,άποψη,εφησυχασμός και παθητικότητα.Ελληνικό μέλλον δεν πρόκειται να προέλθη από την ασημαντότητα της σύγκρουσης(πρόσωπο/προσωπικότητα και εγώ),η οποία,εκτός ζητημάτων πίστεως και εθνικών/εθνοτικών,δεν έχει,σήμερα,πραγματικό,ουσιαστικό λόγο ύπαρξης(και ‘σε πραγματικό χρόνο..)και δεν αποκτά αξία,δε ‘βρίσκει έρεισμα σημαντικό θεμελίωσης,επικράτησης,θεμελίωσης και επικράτησης.
Τελικῶς,υπάρχει πνευματικός κόσμος;Υπάρχει ὡς οὐδέποτε ὑπάρξας,αρκούμενος ‘στις αναπαυτικές θέσεις του;Ποῦ ‘βρίσκεται…’κρυμμένος;’Στην οθόνη της ‘μικρής οθόνης (και) των λάπτοπς και τάμπλετς;Υφίσταται ή είμεθα ἐξ ὁλοκλήρου μόνοι ‘στον ωκεανό της λήθης και την άγνοια του ρεύματος της εποχής;
Αν δεν παρέλθῃ η παρούσα γενεά και ανανεωθῇ το ελληνικό ανθρώπινο δυναμικό,προσδοκία αλλαγής δεν υφίσταται κατά πάγια ομολογία ότι κάθε τι το ἀπρόσληπτον και ἀθεράπευτον.Από τον Ὕπνο και Ὄνειρο(το μῦθο)δεν προκύπτει λόγος ἀπαραιτήτως και τη ζῳή κατ’ἀνάγκην η ελευθερία,η φύση του ανθρώπου και της ανθρωπότητας,γνωρίζοντας,ήδη,εδώ,και την προοδευτική-διαδοχική κατάληξη(τραγική και τραγῳδίας/τραγῳδία)των επαναστάσεων(και)της απελευθέρωσης(κάθε είδους)που έχει/έχουν προηγηθῇ από τα δεσμά του κόσμου,ἀπό τῶν δεσμῶν(του ρεύματος)του(πεπτωκότος)κόσμου και της πτώσεώς του..
‘Σε ῥομπότ είναι αδύνατο,ανέφικτο να ‘μιλήσῃς για ἂνθρωπο και ‘σε ἀνθρωπάρια για ῥομπότ:εἰς μάτην,δεν πρόκειται να κατανοήσουν τι γίνεται,τι συμβαίνει ακόμη και ἀκροθιγῶς,ἀμυδρῶς.Δεν έχουν αισθήσεις και δε διαθέτουν αισθητήρια ικανά:δαιμονίζονται,σεληνιάζονται που τους υπερβαίνουν μερικά πράγματα ‘στον κόσμο και ‘στη ζῳή,από τον κόσμο και από τη ζῳή και θαυμάζουν που μένουν ‘στην άγνοια αλλά και εκείνους/όσους την επικροτούν και επιδοκιμάζουν,επιβραβεύουν..
Α(Ἂ)ν δεν ο(ὁ)ρισθή(ῇ)(και)(σαφῶς)η(Νέα)Τραγω(ῳ)δία,πώς,ἀκριβῶς,τότε,θα ἀντιμετωπισθῇ;Με τι μέσα;Συμβατικού πολέμου;Συμβατικής σοφίας,θυμοσοφίας;Συμβατικής ηθικής και γνώσης;Κοσμικής ηθικής(αηθείας);Ή,μήπως,με όρους Ἀνωτέρ(άτ)ων,Ἐφη(α)ρμοσμένων Μαθηματικῶν,’σε όρους ποσοτικοποιήσεως των πάντων,ὃταν,ἀμέσως μόλις,ἐφ’ὃσον η ποιότης ἀντιστρέφεται και καταστρέφεται(..),εἰσέρχεται ‘στο στόχαστρο,το βλέμμα του φθόνου,περιθωριοποιῆται και περιθωριοποιῇ,μένῃ ἀφανής και δεν ἐνδιαφέρει(παρά και εἰ μὴ μόνον ὀπαδούς και ὁμηγύρεις/κύκλους και μόνον..),είναι…ἀνυπόστατος(/-η),ἀνύπαρκτος(/-η);Τρέμουν την εθνική ετυμηγορία της κατακραυγής(της)απόρριψης(σημειωτέον πως δημοψήφισμα δεν έχει λάβη χώρα ‘στην Ελλάδα-και-από την Ελλάδα εδώ και δεκαετίες έως και τώρα για το απολύτως τίποτε..),διοργανώνοντας μπ(Μπ)άτσελορ για κρύους ‘στο Μέγαρο(χωρίς τον παίδαρο αυτήν τη φορά..)για(")ἀγρίους(")και με την Αστυνομία(την "ΕΛ.ASS(Σ)"που αναβράζοντας και υπαινιττ(σσ)όμενοι ισχυρίζονται και οι "φίλοι μας" οι-μεγάλοι στρατηλάτες της Παγκοσμίου Ιστορίας..-Μανκιδόνιοι/Σκοπιανοί..)το πασίγνωστο,πια,προκάλυμμα της ασχημωσύνης των,το προστατευτικό των τείχος,ένα διακοσμητικό ντ(Ντ)ε(φολ)κ(λ)όρ του συσσωρευθέντος φαρισαϊσμού που ενσταλάζει ως πάγος ‘στον ελληνικό δημόσιο βίο και πληθυσμό τού "δεν-τρέχει-και-κάτι"και"σα(ν)-να-μη(ν)-συνέβη/έγινε-και-τίποτα(-ε)/-και-κάτι"(ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί πομποδέκτες το χαλβά των τον πολίτικο ασφαλώς εδώ...ἐν τῷ μεταξύ..).Τα χαλκεῖα είναι τόσο(ν)(α) πολλά ώστε να μη μένη (άλλος..) χρόνος για ζωή,ελευθερία,αλήθεια.Οἱ Ἓ λ λ η ν ε ς φωλιάζουν,ἐμφωλεύουν εκεί όπου δε ‘μπορούν να ΄βρουν στέγη.Ξεθωριάζει και ξεθώριαζ(σ)ε το κραγιόν(ι) απ’τα μπουζούκια.Σφοδρή(ά) η επιθυμία της εικόνας και των εικόνων(σφοδρότατες..),πληρεξούσιος ο εγκεντρισμός της,μας αποδεσμεύει(ανακουφίζει..)από τη μέριμνα των αναγκών της ψυχής του/ενός ανθρώπου(το μεσότοιχο του φραγμού πάντοτε η κτιστότης και ἀσθένειά του)!
Η διασημότητα,το κλειδί της ευτυχίας,ενάντιο τόσο προς την ελληνικότητα όσον και προς αυτήν τη χριστιανικότητα.Η διασημότητα,αυτός ο Μεγάλος Δίδυμος Αδελφός της προσωπικότητας κατέστρεψαν,κατέστρεψε και διέστρεψε και κατέκλεψε,καταφέροντας εκκωφαντικά και αποκρουστικά πλήγματα και κτυπήματα και υπό της ζώνης,μέσης και/με μηνύματα,κτυπήματα μηνυμάτων λανθανόντων και επιφέροντας μιαν ολοκληρωτική καθίζηση ‘στους εγκεφάλους μας,κατά τους νεωτέρους χρόνους της Νεοελληνικής Ψευδομεταπολιτευτικής Στροφής (και) Αλλαγής Ιστορικής Σελίδας ό,τι το ιερώτερο και το σοφώτερο,ευγενέστερο είχε αλλά και έχει (για) να επιδείξη και προσφέρη το ελληνικό πνεύμα ‘στους αιώνες,το νοῦ,επαναφέροντας ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ και από το ιστορικό παρασκήνιο,τη λήθη της ιστορίας(παραϊστορίας),το παράθυρο τη σοφιστική σαγήνη,τον οπαδισμό και τις τάξεις,παρατάξεις και φατρίες του,το Σοφιστή,Μάγο,Γκουρού,Σαμάνο της Φυλής,μιας ανάγκης της στιγμής και μιας στιγμής ανάγκης,(ένα)απόγειο και(το)ζενίθ(της)ανελευθερίας της ψυχής του/ενός ανθρώπου.Φωλεά ἐχιδνῶν καὶ κοράκων που ἐποφθαλμιοῦν,ἐνοφθαλμίζονται τὸν ἐπιούσιο καὶ ἐπί τοῦ ἐπιουσίου,ἀναζητῶντας διὰ τῆς φήμης τὴν καθιέρωσι,κατάστασι,ἀναγνώρισί των ὡς τῶν(καὶ μόνον αὐτῶν ἐκείνων..)περιουσίων καὶ,δὴ,πρὸ πάντων καὶ παντός,περιουσίων.Περιεχόμενο η συνθηματολογία,η φαντασίωση,η ονειροπόληση και ‘σε/με μια δυναστική γενεά,γενεά καταδυνάστευσης τυχοδιωκτισμού και με όπλο τον τυχοδιωκτισμό και την αναπαραγωγή,της αναπαραγωγής του,τον τυχοδιωκτισμό της,της/μιας αναπαραγωγής χωρίς περιεχόμενο,χωρίς Κύριο,με αταίριαστο(η) αλλά (και),όμως,μόνιμο(η) σύντροφο τη δουλεία της ύπαρξης,της συνείδησης,της έννοιας και σκέψης να κυριεύη,σχεδόν,τα πάντα και γονιμοποιή(και)καταλλήλως,μάλιστα,(και)ὅπου δεῖ(-ται..)την εκλεκτή,εκλεκτική,επιλεκτική κενολογία τοῦ ἀνθρώπου-Ἀνθρωποθεοῦ τῆς/μιᾶς Νέας Ἀνθρωπότητος που (ὁ)‘μοιάζει νὰ (μ ὴ ν) ἀναγεννᾶται ἀπό τὴν τέφρα,τῆς τέφρας,που δεν έχει,ακόμη,συνέλθῃ,ἀπό τῶν τεφρῶν(της/του/των)τῶν Σκοτεινῶν Ὁμηρικῶν καὶ Ἑλληνιστικῶν Χρόνων καὶ(/-) Βασιλείων προς το Λυκόφως και Λυκαυγές,το Σεληνόφως του Εἰκοστοῦ της Πρώτου,την Τεχνολογία/Τεχνογνωσία και τη Βιοτεχνολογία/Νανοτεχνολογία,του Αποχρηματισμού,μιας Αποταυτοποίησ(ταύτισ)ης,της Αποποίησης και Απορρύθμισης,αναποσυναρμολόγησης του Όλου ‘στα/’σε Μέρη,εὐθέως και κατ’εὐθείαν,διάπλατη,ὁλόκληρη(η)λεωφόρος,ὁδός λεωφόρου(,)αλλά και με σταθερά,αλληλοδιάδοχα και δυναμικά,προοδευτικά(τα)βήματα καθώς και με(ἀρωγό)την εἰκόνα και την ἀναπαράστασι,(τις)εἰκόνες και(τις)ἀναπαραστάσεις(ζῳῆς/Ζῳῆς..)(,)προς τον Ἀντίχριστο.Ἀλληλένδετο τῆς,πρὸς τῆς http://amethystosbooks.blogspot.gr/2014/01/blog-post_9.html.
Το χρήμα ρέει υπερβαλλόντως,πλουσιοπαρόχως υπερ(-)άφθονο εκεί όπου η πατριδοκαπηλ(ε)ία έχει λόγο,αυτή η ψευδομεταπολιτευτική πατριδεμπορ(ε)ία μιας ρητορείας,η ρητορεία,ρ(Ρ)ητορική,το/'στο/με το/από το/για το Ψ ε ύ δ ο ς της ('')Μεταπολίτευσης(''),που κρατεί,κατέχει τα σκήπτρα πρωτείων//-αλαθήτων και ιεραρχιών//-διαμεσολαβήσεων,που διακατέχει,κατακρατεί τα ηνία μιας/της π(Π)ολιτιστικής ε(Ε)ξουσίας(=>Βιομηχανία/βιομηχανία παραγωγής πολιτισμού ή Πολιτισμού/πολιτιστικών αγαθών ή Πολιτιστικών αγαθών..!),ένας πατριωτισμός χωρίς λόγο,ανέκφραστος,α(νεκ)δήλωτος,επιφανής,χωρίς επιστήμη(επιστημονικά εφόδια-εργαλεία και επιστημονικό υπόβαθρο-κύρος κατά γένος)και ουσία/περιεχόμενο.Αριστερά και δ(Δ)εξιά τα σημεία,σημεία του ορίζοντα(-ος)μιας απάτης,εξαπάτησης τεραστίων διαστάσεων και ψευδοπαραισθήσεων,της ιδεολογίας(=>ιδεοληψία..)που και αναδεικνύει Γ(γ)ύννιδες,Ε(ε)ρμαφροδίτους/Ανδρογύνους(/-αια)της Π(π)ολιτικής,'στην Π(π)ολιτική μας ζωή,όπως και Ν(ν)άνους(Ερυθρόφαιοι//και Πλανήτες//-Πλάνητες..)(επί)Γ(γ)ιγάντων και Τ(τ)ιτάνων,Α(α)νδρών και Γ(γ)υναικών Χ(χ)ιλιετηρίδο(α)ς/Χ(χ)ιλιετίας,αι(Αι)ώνων,'στην αντίστοιχη,την ε(Ε)κκλησιαστική,της ε(Ε)κκλησιαστικής.Διαφορετικότης επί ανίσοις όροις εξισούται προς,ισοδυναμεί με,σημαίνει και υποσημαίνει ανισότητα,εξομοίωσι,δυναστεία,κλίκα(-ες),κλειστό(ά)και περίφρακτο(α)(πριβέ...)κλαμπ(ς),δ(Δ)ιαδοχή και δ(Δ)ιαδόχους(Οι/οι Άρχοντες/άρχοντες των Δακτυλιδιών..),κληρονομικότητα και/'σε/από κληροδοτήματα από δ(Δ)εινοσαύρους,δ(Δ)εινοσαύρων,ερπατά και γυμνοσάλιαγκες και/με γλίτσες,βατράχους και/με όρνιθες,ορνιθοσκαλίσματα//-ορνιθοβινί(βινυλί)σματα και κόρακες,όφεις και χοί(ή)ρους,καρακάξες και πετροπέρδικες,μύες και μύες//-μυώδεις,φλώρους και τσίχλες,κότες και λι(ει/υ)ράτους(ουρανού και γης),ψιττακούς και τσαλαπετεινούς(/-νά)(όπως επακριβώς-συμβαίνει και 'μπορεί να συμβή και με-άλλα...συναφή και παρεμφερή...ευτραφή είδη//-παρανυφάκια...της φύσεως/-αγρίας αλλά και...μη..-πανίδος όσον και...αυτής της χλωρίδος..).Όρος και ορός δημοκρατίας και εκδημοκρατισμού το βιοτικό επίπεδο που φθάνει έως και αυτό εκείνο τo προσδόκιμο ζωής,το υψηλό προσδόκιμο της ζωής του/ενός ανθρώπου.
Το όνειρο κάθε ‘μικροαστού,η αναρχία(http://amethystosbooks.blogspot.gr/2012/02/blog-post_937.html),συνδέεται αμέσως και κατ’εξοχήν προς τις ψευδαισθήσεις που τρέφει ο φυρερίσκος των ερειπίων(http://amethystosbooks.blogspot.gr/2013/08/blog-post_5954.html)της παρακμής της χώρας σας,ενός τόπου αποξηρανθέντων ξηρών καρπών(http://amethystosbooks.blogspot.gr/2014/01/blog-post_9.html),της ιδεολογίας που και συντηρεί τις διιστάμενες απόψεις μιας παραταξιοποιήσεως της οργανώσεως και μιας νεοπροτεσταντικού τύπου οργανώσεως σκληροπυρηνικών βομβών φλώρων της ήττας και ηττοπαθείας μας.Η ιδεολογία αδυνατεί να θεμελιώση και συγκροτήση ταυτότητα διότι (και) (αυτή) είναι νεωτερικό μέγεθος,δημιούργημα και ανήκει ‘στα μέτρα και τα σταθμά του ανθρώπου της Αναγεννήσεως και του Ρο(ω)μαντισμού.Λείπει το όραμα του κόσμου(,)για τον κόσμο που και διαφέρει σαφώς της νεοπλατωνικής,εν γένει,εξόδου(του σώματος)και εκστάσεως(της υποστατικής απορροής/της απορροής των υποστάσεων εκείνου του συστήματος του Όλου και του Παντός του),του υστέρου,υστάτου,αυτού,μυστικισμ(τ)ού των Ελλήνων,από των κορυφαίων και εκ των προεξαρχόντων των Ελλήνων,Πλωτίνου.Οι οδοί μας μας συντροφεύουν,ενώνουν,συμβαδίζουν και,ταυτοχρόνως,χωρίζουν τόσο(ω)ν αδόξως:το Ντα Κάπο μιας Πλατείας Ονείρων και ο Θεμιστοκλής,με το Θεμιστοκλή από την Άλλην(τα υπολείμματα μιας μητροψευδοκοσμοπολι-ί-τικής ελληνικότητος ενός προφανῶς φθίνοντος έθνους και…’σε…κεντρικότατον επίπεδον εξουσίας και λήψεως των ματαίων αποφάσεων της στιγμής της Ιστορίας και ιστορικής στιγμής κατά τα κλασσικά και τα κλασσικῶς ακάθαρτα πρότυπα του γου-στα-ποζε-ρι-η-λι-υ-κ-ε-ίου και τσα-ι-μπου/ῦκα-μου-στα-κα-λή/ῆ των κ-ὅ-ώλων των Π.Η/Ι/Α.Π.Ι.Α.).Ανέκαθεν πολιτική(απάτη).Ανέκαθεν η διαπλοκή της πολιτικής(εξαπατήσεως)’στην Ελλάδα για την Ελλάδα χωρίς την Ελλάδα που ανελάμβανε και διεδραμάτιζε,ανα-καταλαμβάνοντας,τη θέσι του ίππου και του ιπ-πότου του(αυτοδιαφήμισις και αυτοπροβολή/αυθυποβολή).Τυχόν ενέργειες και παραλείψεις των,βλαπτικές και αυτοκαταστρεπτικές ως προς τόσον το εθνικόν όσον και αυτό το δημόσιο συμφέρον μας(ταυτιζόμενα και περί που ταυτόσημα),που προδιαθέτουν,ευγενών προθέσεων και ευσεβών(ή και ευσεβιστικών)πόθων,αποκλείουν οιανκαιδήποτε επαφή με επανάστασι(,)(και)(που)(δεν είναι και δε συνιστούν)προς την πραγματικότητα που δεν απηχεί από τη συγκέντρωσι προς την αποκέντρωσι και παρά,παρά τη σμίκρυνσιν έναντι της μεγεθύνσεως,διογκώσεως που διέτρεξε κατά τη διαδρομή του Εικοστού και περιέλαβε τον πολλαπλασιασμόν των ρανίδων του τέρατος του αίματος(‘σε και με όλες του τις μορφές και δια-σ-τάσεις/επι-κ-τάσεις)επάνω ‘στο άρμα των αβυσσαλέων σκέψεων και/των εγκεφάλων,των εκπροσώπων του δυτικού πνεύματος και του κόσμου της,της εκ-πτωχευσάσης-εκ-πτωχευθείσης,πια και πιθανό μας πολύ να είναι,Δύσεως.
Θα σωθούμε,πρόκειται να σωθούμε από τους-τα,το Γιανναρά,την Τριανταφύλλου ή (και../"και;") τον Α(α)να/νά-στα-ρχι-δι-σμόν;Εάν,τώρα,ο Γιανναράς έχει να (προ-…)κάμη κάτι το σημαντικό και το σπουδαίο,να προλάβη καταστάσεις,αυτό δεν είναι άλλο τίποτε απολύτως το διαφορετικό από το να ενώση ό λ ο υ ς τους Έ λ λ η ν ε ς και παρά τη δυσμενή συνένωσιν του πολυκατακερματισμού των ελληνικών και των ελληνογενών δυνάμεων που υφιστάμεθα υπό των εικόνος και εικονικότητος που υφιστάμεθα εδώ και δεκαετίες ‘σε αυτόν τον τόπο χωρίς δύναμι,ζωή,ελευθερία κινήσεων,ενεργειών αντιστάσεως πολυσχιδούς,πολυδιαστάτου,πολυειδούς.Το ‘μπορεί,όμως,κάτι τέτοιο και,αν ναι,κατά πόσον,επί παραδείγματι,πρώτον,ίσταται ανάχωμα και,δεύτερο,γίνεται να συναντηθή και συστοιχηθή/συστοιχισθή(να τολμήση)(διάφορον το "αντιστοιχισθή" εδώ βεβαίως εντελώς..).Είναι δεκτή και ανεκτή,δηλαδή,μια εποχή,περίοδος πλήρους(διάφορον ολοκληρωτικής)και καθολικής(διάφορον ρωμαιοκαθολικής)πολυδιεπιστημονικότητος,επιστήμης καθαρής και ανοθεύτου και αποκλεισμού-αλληλ(ο)αποκλεισμού,εξαλείψεως και απαλοιφής του διανοουμενισμού,αυτού του στυ(ε)γνού,αυτού,διανοουμενισμού,για τον τερματισμό του και για τον οριστικό,τον αποφα(ν)τικό αλλά και καταφατικό,συγχρόνως και συνάμα,εδώ,τερματισμό του,που μ(σ)ας καταταλαιπωρεί και πολυπερταλανίζει,με τους λογισμούς και τις φαντασιώσεις(του)(,)(και)με τις υποχρεώσεις του(,)(και)(τις)(,)(τόσον-όσον)(,)απεριόριστες,εδώ(ψεύδος πολύ μεγάλο αποκεκρυμμένο);Από μια φάση επικράτησης του ψεύδους του πολυπολιτισμού και της πολυπολιτισμικότητας(αποτυχία εθνοκοινωνικού υποδείγματος ζωής και προτυποποίησης/ηρωοποίησης σχεδόν αυτού του είδους του ανθρώπου μεταξύ των ανθρώπων)διεισερχόμαστ’,εν τάχει,προς μιαν άλλην,εκείνην του πλουραλισμού,της κλιμάκωσης και αποκλιμάκωσης πάντοτ’έντονης του ψηφιδωτού της μηδενικής//-μηδαμινής αθηνα’ι’κής εθνικής αφήγησης(ψευδοπολιτικής υπό τον όρον ελ-κ-λείψει ανθρώπου και δη αληθινού/πραγματικού)και όσμωσης,συν-ένωσης των αντιθέτων,μερών του ασυσχέτιστου όλου που πότε διεκτραγωδείται(ε)(και)πότε διακωμωδείται(ε)(Τραγέλαφος ο Ελλάνικος ο Μυτιληναίος).Ως εάν εκάμαμε ραδιόφωνον ή προυβάλαμα(ε)ν τ(α)ινίαν υψηλού μήκους,κινδύνου,κόστους,ρίσκου,κατάλληλο μόνο δια θεατάς και εραστάς μυθιστορημάτων τῆς Παλαιᾶς Ἑλλάδος ἐκείνης ποὺ ἔφυγεν,παρῆλθεν,ἐγκατελείφθη,ὅπως καὶ νά/ἄν ἔχῃ τὸ πρᾶ(γ)μα μ(σ)ας.’Μπορείτε να το διασκεδάζ(σ)ετε όσο ‘θέ(ά)λ(λ)ετε μαζί με βιβλία,ποτά και πολλά τιν’ἄλλα(το πραγματικό περιθώριο και το περιθώριο της αληθινής ζωής αυτής της χώρας..)και όπου και όπως ‘μπορείτε αλλά επιστροφή για την Ελλάδα και τους Έλληνες δ ε ν υφίσταται,υπάρχει•προαποκλείεται διά παντός καὶ ἐς ἀεί(προαπαιτούμενον).Ἡ Ἑλλάς ἐξέπνευσε καὶ ἐκπνέει με,συντροφεύουσα τους τελευταίους της ἐραστάς ἐσχάτων,ὁρίων καὶ περιθωρίων τοῦ χρόνου της.
"Τώρα λοιπόν, επιτήδειοι γλείφτες του κεφαλαίου, σαν τον προαναφερόμενο Ράμφο, κατηγορούν τους Έλληνες για τα περιεχόμενα που υπηρέτησαν οι ίδιοι με πάθος τόσα χρόνια και όπως βλέπουμε ξεκάθαρα απο τον Ράμφο που ανοίγει τον δρόμο, θα ανταλλάξουν τον κομμισάριο με τον Γιόγκι.
Ο κομμισάριος και ο Γιόγκι, θα είναι οι αρχετυπικές μορφές που θα καθοδηγούν απο τώρα και στο εξής τις Ελληνικές ψυχές. Ήδη η αρχιεπισκοπή με τον Ιερώνυμο πέτυχε το Νιρβάνα. Δέν είναι τυχαίος και ο Μεσσηνίας που βρίσκεται δίπλα του σαν μικρός Βούδας. Εξάλλου για το παγκόσμιο Νιρβάνα και την ειρήνη του κόσμου παλεύει όλος ο οικουμενισμός.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΕΛΛΗΝΕΣ. Υπέκυψαν οι πάντες στον ανατολίτικο Γνωστικιστικό Αποκρυφισμό. Ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας"
!!!
https://www.youtube.com/watch?v=lIYQIyyDlek&list=UUDoLC4SfP0wtfXwG3Ynbsow
συνεχίζουμε απρόσκοπτα μαζί Του...
Ακαβαντρίλιες φαινομενικών αβαβιαντάζ αρ(λ)μπι(ν)τρά(α)(μ)(ν)ζ(ς) και φωτοκολλάνζζζ και τ(Τ)ατ(ττ)ου(ύ)(ά)(ού)ζ(λ/λς) αβανταδωρικών έναντι των παραδόσεων(της Παραδόσεως)ελληνικότητος και χριστιανικότητος δεν υφίστανται και έχουν τύχη,πια,καταπίπτουν αμέσως παρά τις δυσμενείς και πολύ ευγενείς συνθήκες πολλές,αντιξοότητες πολλαπλέ(ώ)ς ή και,τυχόν,κάκιστες προηγούμενες εμπειρίες(της έξεως του ανθρώπου και των σχέσεων και εννοιών του που και αναπτύσσονται συνεχώς και εισάγοντ'-επανεισάγονται 'στο διηνεκές και αθρόως του προς τον κόσμο και τη φύσι του).Η βαλσάμωσις δεν προσφέρεται προς τα πραγματικ'αββαεί'αλλά μόνο 'σε και με συνοδοιπορίες ημερησίων διατάξεων(μ η συνοδικές αλλά καν και ούτε συν-αδελφικές όπως και ασ-κ-ο-ξ-ύ-ί/ι-νετες).Ο τόπος δ ε ν ανθίσταται,δεν είναι ο τ ό π ο ς που.......(που και νομίζεται),ούτε άνθρωπος και,μάλιστα,...μόνος μόνω ανθρώπω(!;!),'στη λαίλαπα (των ρευμάτων και κυμάτων) της Παγκοσμιοποιήσεως,όπου η τ(Τ)εχνολογία κατέχει ηνία και πρωτεία,σήμερα,της εξουσίας(πολιτιστικής και άλλης)καθώς και επέχει,με τον τωρινό της πολιτισμό και τη βιομηχανία του της αναπαραγωγής των ψευδαισθήσεων και φαντασιώσεων(θέαμα κάθε είδους και μορφής),την πρωτεύουσα,προεξάρχουσα,περί που και την αποφασιστική,θέσι,θέσιν και σημασία,μόνη αξία και αξίωσι.Δε συνέχει,δεν αυτοσυγκροτεί και αποσπά και αυτό,ακόμη,το (τυπικό) υποκείμενο(-το-τυπικό)της ν(Ν)εωτερικότητος από των γενεσιουργών αιτίων/αιτιών της δημιουργίας και αναδημιουργίας του,της υπάρξεως και του προσώπου,της(πραγματικότητος της)προσωπικότητος(εκρίζωσις)που τόσο μαστίζει όσον και ταλανίζει την ανθρωπότητα,πλασθείσ'ασφαλώς(επισφαλώς και ριψοκινδύνως)και απωλεσθείσα,πεπτωκυία...ευτυχώς(=δυστυχώς..)και...''ενδελεχώς'',ομοίως,εδώ..
Αλβιόνειος,εν τέλ',η δυστυχί',αλγεβρική ως ακηδία,μεταξύ Αβδήρων και Συβάρεως,των Πόλεως των π(Π)όλεων και της των Φώτων προσμονής και προσδοκίας.Θεός θνησιγενής,θυμός απολυτρωτικός,της φύσεως ο βιασμός,η διασημότης.Πνεύμ'αρνητικόν.Τετέλεσται.Σταυρός χωρίς της Αναστάσεως.Παντοτ(ε)ινός.Αυτοαναφορικότης,μεγαλείου(ν),η αθέμελος και θάνατος ο ατελεύτητος,ακοίμητος,αμίμητος του ελληνικού πνεύματος και του φρονήματος,της ελληνικότητος,ελληνικότητός μας(,)(και)του ανθρώπου.Αθε'ι'σμού(του υλισμού)του γηραιού το πρόκρι(σχ/βλ η)μα,ταμιευτήριον αισχύνης των ψυχών και της ψυχής και το δοχείον καταισχύνης της κακίας,της καρδιάς προσαρμογής ανικανότητος συλλήψεως,υποδοχής/αποδοχής του θείου λόγου,του μηνύματος του ευαγγελικού.Από τα παρασκήνια κατέχονται προσκήνια.Την αυτοεγκατάλειψη τη φιλία την αληθινή.Τη μοναχικότητα και την ερήμωσιν,εκκένωσιν(υβρίδιον/υβριδικήν)πραγματικόν και τόσον επιπαραστακτικόν τον έρωτα(συναισθημάτων και πλατωνικό).Δε 'ζήτησες'δεν έλαβες.Δεν έχεις ερευνήση και δε 'βρήκες.Η θ(Θ)υσία και ο(Ο)υσία το(υ) μηδέν(,)του μηδενός,μη ον,ανυπαρξία.
Δημοσίευση σχολίου