Πριν από έξι χρόνια, ένας νεαρός άνδρας πήγε για εξομολόγηση πολλές φορές.
Ήταν ένας αναρχικός, φορούσε σκουλαρίκια και είχε πάρει πολλές ουσίες. Ένας από τους φίλους του, είχε ένα βιβλίο για τη ζωή του Γέροντα Παϊσίου.
Τον Δεκέμβριο του 1996, δύο χρόνια μετά το θάνατο του Γέροντα, αυτός ο φίλος μου επισκέφτηκε τη Μονή στη Σουρωτή.
Στο
βιβλιοπωλείο υπήρχε ένα ζευγάρι με το κοριτσάκι τους και ο πατέρας
τους, δύο μεσήλικες γυναίκες και ένας νεαρός άνδρας. Ξαφνικά όλοι
άκουσαν μια δυνατή κραυγή. Μία από τις μεσήλικες κατέρρευσε στο πάτωμα,
άρχισε να χτυπά τον εαυτό της και να φωνάζει άγρια, στρίβοντας το κεφάλι
της βίαια. Ήταν πραγματικά ένα τρομερό θέαμα. Η
γυναίκα με το μικρό κορίτσι άφησε την βιβλιοπωλείο, ενώ οι άλλοι
άνθρωποι προσπάθησαν να βοηθήσουν τη γυναίκα που ήταν στο πάτωμα. Η
γυναίκα φώναξε, με μια άγρια, απίστευτα ανδρική φωνή: «Εγώ θα αναλάβω
τα παιδιά σας και θα σας δείξω.Και τώρα θα βάλω το σημάδι μου 666 στα
χέρια ,σε όλους εσάς. Θα είστε όλοι στη λατρεία μου, εσείς χαμένοι και
ηλίθιοι."
Η φωνή είπε, επίσης, πολλές άλλες προσβολές εναντίον ανθρώπων.
Η
γυναίκα στο πάτωμα φάνηκε φοβισμένη. Η ανδρική φωνή που έβγαινε από
μέσα της έλεγε: «Παΐσιος, δεν με καίνε, δεν με καίνε. Ξέρω ότι θέλετε να
με στείλετε πίσω τα κύπελλα της κόλασης (Τάρταρα). Αυτός είναι ο λόγος
για τον οποίο αυτό το χαμένο μου φέρνει όλα αυτά τα μοναστήρια. Γιατί
Παΐσιος είναι να την βοηθήσει; Εσύ με καις.»
Αφού
το είπε αυτό άρχισε να χτυπά το κεφάλι της, τόσο σκληρά στο πάτωμα που
φοβηθήκαμε ότι θα τραυματίσει το κρανίο της. Σε αυτό το σημείο, αυτό
έγινε πολύ σαφές για εμάς ότι είχε προσβληθεί από δαίμονα.
Αυτή φώναξε και πάλι με τη φωνή του δαίμονα λέγοντας «Ααα, τώρα η Μαρία έχει έρθει πάρα πολύ κοντά, που με καίει Παΐσιος."
Άφησε
μια μεγάλη κραυγή και τότε έμεινε ακίνητη σαν να είχε λιποθυμήσει
ξανά. Οι άνθρωποι που στέκονται γύρω της, πλησίασαν με προσοχή και στη
συνέχεια την κάλυψαν με τα παλτά τους.
Μόλις ηρέμησε, την σήκωσαν από το πάτωμα, άνοιξε τα μάτια της και έκλαιγε σιγανά.
Στη συνέχεια έδωσε τις ευχαριστίες από τα βάθη της ύπαρξής της, λέγοντας: «Σας ευχαριστώ Γέροντα, ευχαριστώ τον Θεό μου."
Συνέχισε λέγοντας το ίδιο ξανά και ξανά, με μεγάλη ευγνωμοσύνη.
Σηκώθηκε
και στάθηκε μπροστά στην εικόνα του Ιησού και της Παναγίας και στη
συνέχεια φώναξε με δυνατή φωνή: «Θεέ μου, Θεέ μου, πώς θα με δεχτείς
στους κόλπους σας, εμένα, την ανάξια; Σας ευχαριστώ, Θεέ μου, σας
ευχαριστώ Γέροντα Παΐσιε. Δεν είμαι άξια αυτής της βοήθειας, ο Θεός μου.
"
Η σκηνή ήταν πολύ συγκινητική.
Ήταν
πολύ προφανές ότι η γυναίκα ήταν στην κατοχή ενός δαίμονα. Όπως έφευγε,
γύρισε και μας είπε ότι είχε ονειρευτεί τον Γέροντα Παΐσιο και της είπε
στο όνειρο: "Έλα στον τάφο μου και θα σε κάνω καλά".
Όταν ήρθε στη Μονή ρώτησε που ήταν ο τάφος του Γέροντα.
Προσκύνησε στον τάφο τη χάρη του Γέροντα και στη συνέχεια πήγε στο βιβλιοπωλείο, όπου το όλο περιστατικό εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας.
ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ θαύμα των Γέροντα Παϊσίου
Στη Μόσχα, Ρωσία
Η παρακάτω ιστορία μας έρχεται από ένα Ρώσο γιατρό, από τη Μόσχα.
Μας
λέει: «Έχω υποστεί κάποιο τρομερό τραυματισμό σε ατύχημα και τυφλώθηκα
από το ένα μάτι. Η οικογένειά μου με έφερε στο Γενικό Νοσοκομείο της
Μόσχας. Το νοσοκομείο ήταν ασφυκτικά γεμάτο, οπότε με έβαλαν σε ένα
φορείο στο διάδρομο. Εκείνο το βράδυ, δεν είχα κοιμηθεί
καθόλου. Προσευχήθηκα και ήμουν πολύ ανήσυχος.
Προς
το πρωί, όταν ήμουν σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης, ο
Γέροντας Παΐσιος ήρθε σε μένα. Τον είδα ξεκάθαρα και τον αναγνώρισα,
γιατί είχα διαβάσει ένα βιβλίο για τη ζωή του. Κάλυψε το κεφάλι μου με
ένα μαντήλι και εξαφανίστηκε. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή κατάλαβα ότι
μπορούσα να δω με τα μάτια μου.
Οι γιατροί δεν είχαν πια να κάνουν τίποτα. Στο νοσοκομείο έμεινα από 4 έως 11 Φεβρουαρίου 2002.
Ευχαριστώ τον Θεό για το έλεός Του σε μένα και για τις πρεσβείες του Γέροντα Παϊσίου.
Μεταγραφή και επιμέλεια από την ιστοσελίδα, Άγάπη έν Χριστώ , εν Χριστώ αγάπης από:
+ Π. Κωνσταντίνος (Charles) J. Simones, 4 Φεβρουαρίου του 2015
http://estavromenos.blogspot.gr/
6 σχόλια:
το αλλο με την αρκουδα που μιλησε σουαχίλι το ξέρεις;
Antonios
Hi Antonios, τό άλλο μέ τό φίδι τό ξέρεις; Πού μίλησε καί είπε, άν γαμηθείτε θ' αγιάσετε;
Αμέθυστε, το γαμήσι συνέχεια στην άκρη της γλώσσας τό έχεις.Δε σε κούρασε;
Είναι η μόνη γλώσσα πού καταλαβαίνουν τά καθίκια οι παλαιοημερολογίτες. Αναγκαία σέ μιά εποχή πού οι χριστιανοί ξέρουν μόνον νά βελάζουν.
λυπαμαι ω βιβλιοπωλα
δε μπορω να σε βοηθήσω ν αγιασεις
πανε στα στεκια σου στην ομονοια
Antonios
Δέν σέ χρειάζομαι ν' αγιάσω φίλε. Εχω τόν τρόπο μου. Εσύ μάλλον φαίνεσαι πελαγωμένος. Σούβαλα μπροστά σου ένα καθρέφτη καί τάπαιξες μ' αυτό πού είδες;; Ετσι είναι τά μαμόθρεφτα. Στή μαμά γιά παραμύθια.
Δημοσίευση σχολίου