Ὅσιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος : ''Δεν ακούγεται παντού το όνομα του Χριστού, στις πόλεις και τα χωριά και τα κοινόβια και τα όρη; Αν θέλεις, κοίταξε και εξέτασε προσεκτικά, αν τηρούν τις εντολές Του· και μόλις θα βρεις -είναι αλήθεια- ένα σε χιλιάδες η ένα σε μυριάδες πού να είναι Χριστιανός και με τα λόγια και με τα έργα. Δεν είπε ο Κύριος και Θεός μας στο άγιο ευαγγέλιο: « Όποιος πιστέψει σ΄ εμένα θα κάνει κι αυτός τα έργα πού κάνω εγώ κι ακόμη μεγαλύτερα»; Ποιος λοιπόν από εμάς τολμά να πει: « Εγώ κάνω έργα Χριστού και πιστεύω ορθά στο Χριστό»; Δε βλέπετε, αδελφοί, ότι έχουμε να βρεθούμε άπιστοι κατά την ημέρα της κρίσεως και να κολαστούμε χειρότερα από εκείνους πού δε γνωρίζουν τον Κύριο; Γιατί είναι ανάγκη ή εμείς να καταδικαστούμε ως άπιστοι, ή ο Χριστός να αποδειχτεί ψεύτης, το οποίο είναι αδύνατο, αδελφοί μου, αδύνατο...''
[Τά εὑρεθέντα λόγος 56 σελ, 285]
εν αιθρία
[Τά εὑρεθέντα λόγος 56 σελ, 285]
εν αιθρία
8 σχόλια:
Οταν διαβασα Γρηγοριο Νυσση για την αποκατασταση των παντων με παρηγορησαν αυτα που ελεγε,λυπηθηκα παρα πολυ οταν εμαθα οτι δεν ηταν σωστες αυτες οι αποψεις του και μετα διαβασα Ιωαννη Χρυσοστομο που λεει πως κι εκεινος θα ηθελε να πιστευει οτι ο Θεος δεν τιμωρει,αλλα τιμωρει και μετα παραθετει αρκετα γεγονοτα συν αυτο της κολασεως...μεγαλο αγκαθι για πολλους η κολαση!ξερω ξερω λενε εμεις την επιλεγουμε μονοι μας τελικα αλλα θα ειναι αιωνια ρε φιλε!!πως να το δεχθεις αυτο..;;
Καλημέρα. Σκέψου, εάν είχες τήν ευκαιρία, αυτούς πού κάνουν κόλαση τήν ζωή τών άλλων, τούς αμετανόητους, τούς βάρβαρους. Καί σέ προσωπικό καί σέ ιστορικό επίπεδο. Τούς νάρκισσους. Τούς κενόδοξους σάν τόν Ράμφο, καλή ώρα. Σάν τόν Τσίπρα. Τούς σαδιστές. Τούς ηθικολόγους. Οσους δέν μπορούν νά υπάρξουν χωρίς τούς δυστυχισμένους γύρω τους. Αντιθέτως ο Κύριος μάς είπε ότι έστω καί μία φορά νά τόν έχουμε επικαλεστεί κάπου θά μάς βάλει νά ζεσταινόμαστε. Υπάρχει τρόπος νά πείσουμε τόν Τσίπρα ότι έχει κάνει τήν ζωή μας κόλαση; Τούς Ελληνες ότι επιλέγουν αλάθητα μέ τήν ψήφο τους τούς δεσμοφύλακές τους; Τόν αιρετικό ότι στερεί τήν χαρά από τήν ζωή του; Ο παιδόφιλος θέλει νά καταστρέψει τήν αγνότητα καί τήν χαρά τών παιδιών, τήν ομορφιά, όπως καί ο μουσουλμάνος, μέ τόν οποίο η κόλαση έγινε θρησκεία. Μπορεί νά υπάρξει ο παπικός χωρίς νά χαίρεται μέ τούς δυστυχισμένους, μέ τούς κολασμένους; Μέ τούς διαμαρτυρόμενους; Κάθε φορά πού γεννιέται ένα παιδί μπορούμε νά δώσουμε καί νά πάρουμε χαρά! Γιατί δίνουμε καί παίρνουμε δυστυχία; Από εδώ ξεκινά τό μυστήριο τής ζωής καί τής πίστης. Από τήν καλή πρόθεση.
Αυτον που με επικαλεστηκε εστω και μια φορα θα τον ελεησω,αν θυμαμαι καλα το ειπε στον Αγ.Συμεων ομως εννοουσε και για την αλλη ζωη;Ο Κυριος στεφανωνει την προαιρεση,πολυ σωστα...δεν ξερω Αμεθυστε,σαν ανοιχτη πληγη ειναι αυτο το θεμα,τι ελεγε ο αγιος Παισιος;ουτε πουλακι να μην παει και ποσες ψυχες ειναι ηδη εκει,στερημενοι της αγαπης,χαρας,γαληνης...υπαρχει τροπος να πεισουμε τον Τσιπρα;νονιζω πως εχει καταλαβει αλλα δεν μπορει να κανει αλλιως,υπαρχουν στιγμες που μοιαζει να φοβαται αφου αλλοι εχουν το πανω χερι,Τραπεζιτες,εταιριοκρατιες,σιωνιστες..εκβιασμοι..μπορει να μου τη δινει οταν εχω να πληρωσω οσα εχω να πληρωσω αλλα οταν φυγει ο θυμος ερχεται η λυπη για οσα περνουν...αντε ισως καποια τιμωρια που να τους φερει σε μετανοια ναι, αιωνια στερηση ομως οχι.Καλημερα!
Διάβασε τί λέει ο Φίλης σήμερα γιά τούς δύο στρατιώτες.
Συγγνώμη πού επανέρχομαι αλλά δέν πρέπει νά αδικούμε τόν εαυτό μας. Σέ τούτη τή ζωή μπορούμε νά επικαλεστούμε τόν Κύριο. Καί αυτό δέν είναι τόσο απλό. Δέν είναι απλά λόγια. Μπαίνει στήν ζωή τού ανθρώπου κάτι παραπάνω. Εχει συνέπειες καί εδώ καί εκεί.
κυκλοφορουν ιστοριες αγιων που ειχαν πως να το πω tour εν Αγιω Πνευματι σε κολαση και παραδεισο και ως χωρους..πχ.ο Ιακωβος ο Τσαλικης που βρεθηκε με τον οσιο Δαυιδ σε καποιο μερος που υπηρχαν ομορφα σπιτια με αυλες και τη γιαγια Λαμπρινη&γεροντισσα Μακρινα που η Παναγια τους εδειξε χωρους απο τη κολαση...υπαρχει ηδη!και σου λεει οτι θα υπαρχει στους αιωνες...συμφωνω Αμεθυστε αλλα οτι μα οτι και να μου πεις πχ.περι δικαιοσυνης δεν μπορω να το χωνεψω πως να το κανουμε,ΔΕΝ μπορω..ισως στο μελλον να μπορεσω αλλα τωρα ΔΕΝ..Ο Φιλης πχ ειναι ο Φιλης,ξερεις στο περιπου τι θα πει,ειναι απο τους προβλεψιμους και ναι θα πεις οι πραξεις του εχουν συνεπειες και στον ιδιο και σε αλλους ομως δεν πιστευω οτι αδικω τον εαυτο μου εαν εγω μετανοησω και αυτος οχι...
Τό θέμα είναι ότι η κόλαση καί ο παράδεισος αφορά ετούτη τήν ζωή όχι τήν άλλη. Μέσα μας δέν τρέχει ο χρόνος.Η φθορά. Δέν συλλαμβάνουμε π.χ. ότι τά παιδιά μας μεγαλώνουν. Η ζωή έχει αρχή δέν έχει τέλος ακόμη καί γιά τόν πονηρό. Η κόλαση οφείλει πολλά στόν πονηρό. Τό κακό είναι τό τέλος, από τώρα.Τής ζωής η οποία έχει αρχή. Τό κακό έχει τέλος. Ο Κύριος δέν δημιούργησε τήν νύχτα. Θυμάσαι τί μάς λέει.Εγινε εσπέρα, έγινε πρωί. Αυτά. Γειά χαρά.
Την ευαισθησία του ανώνυμου φίλου πάνω σε αυτό το θέμα, την είχαν όλοι οι Άγιοι και παρακαλούσαν τον Χριστό μας μέρα-νύχτα υπέρ όλου του κόσμου.
Πολλές φορές μας πιάνει απελπισία, όταν μάλιστα ο Ίδιος ο Κύριος λέει ότι λίγοι είναι όσοι ακολουθούν "την στενή και τεθλιμμένη οδό την απάγουσα εις την ζωή", και πολλοί όσοι ακολουθούν την οδό της απώλειας.
Κάπου όμως ακόμα και αυτή η σκέψη έχει όρια.. κάπου σταματάει και πάλι δια πίστεως.. γιατί ξέρουμε ότι εμείς δεν είναι δυνατόν να είμαστε πιο ευσπλαχνικοί από Αυτόν.
Είναι βέβαιο ότι ο Κύριος θα εξαντλήσει τα πάντα για να σώσει την τελευταία ψυχή, ή έστω να την ελεήσει..
Οι Άγιοι πάντως μας λένε ότι η κόλαση είναι μια κατάσταση που υπάρχει ΗΔΗ σε αυτή τη ζωή σε όσους είναι χωρισμένοι από τον Θεό, αλλά την καλύπτουν με "υποκατάστατα χαράς".
Ουσιαστικά ζουν σε μια ψευδαίσθηση.Φεύγοντας από δω έρχονται αντιμέτωποι με την αλήθεια, όχι μόνο σε ηθικό επίπεδο, αφού έρχονται αντιμέτωποι με την αιώνια θέα ενός άκρα Ταπεινού και Αγαπώντα Θεού, του Αρνίου του Εσφαγμένου από καταβολής κόσμου, και των Αγίων που είναι "όμοιοι με Αυτόν", [όταν οι ίδιοι είναι εγκλωβισμένοι και παγιωμένοι σε μια κατάσταση υπερηφάνειας εγωισμού κακίας σκληρότητας και πλήρους αμετανοησίας (όπως και ο Εωσφόρος)], αλλά και οντολογικό, δηλαδή ότι η μόνη πραγματικότητα είναι ότι είμαστε το "ουδέν" (εκ του μη όντος) και αν δεν κενωθούμε από το ψευτο-εγώ μας (που μια ολόκληρη ζωή φτιάχνουμε και μας το φτιάχνουν), δεν μπορούμε να προσλάβουμε τη αιώνια Ζωή Του ώστε να γίνουμε όμοιοι μαζί Του.
Δημοσίευση σχολίου