Εδώ και κάποια χρόνια υπήρχε η πρόβλεψη ότι η Γερμανία θα κάνει την κίνησή της όταν θα έφτανε στο σημείο χωρίς επιστροφή. Δηλαδή, όταν το ευρωπαϊκό αδιέξοδο θα έφτανε σε κάποιο σημείο, στο οποίο η Γερμανία θα έπρεπε να αποφασίσει, αν θα προχωρούσε σε πλήρη Ευρωπαϊκή ενοποίηση, κάτι που θα την ανάγκαζε να αναδιανείμει τον πλούτο που κέρδισε ή θα εξερχόταν από την Ευρωζώνη και θα επέστρεφε σε ένα ισχυρό μάρκο, διατηρώντας τον πλούτο της.
Τώρα, με την όξυνση του
διεθνούς ανταγωνισμού, την ανάγκη επιβολής λιτότητας στην Ευρώπη, την ανάγκη εξεύρεσης φθηνών εργατικών χεριών εντός του ευρωπαϊκού χώρου και ειδικά μετά την εκλογή του Τράμπ και τη νέα αναμενόμενη ανταγωνιστική στάση των ΗΠΑ, έφτασε αυτό το σημείο χωρίς επιστροφή.
Η Γερμανία λοιπόν, αντί να προχωρήσει στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση και αναδιανομή του πλούτου της προς τους πτωχευμένους και εξαθλιωμένους της Ευρώπης ή αντί να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, επέλεξε μια τρίτη λύση. Κάλεσε τα τρία άλλα ισχυρά κράτη της ΕΕ (μετά την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας), δηλαδή Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία, για να θέσουν σε εφαρμογή κάτι που σχεδιαζόταν προφανώς από καιρό. Δηλαδή την ΕΕ των πολλών ταχυτήτων, σε μια λογική ομόκεντρων κύκλων, όπου στο κέντρο θα βρίσκονται τα τέσσερα αυτά κράτη (με την ίδια επικεφαλής) και γύρω από αυτά θα τοποθετούνται τα υπόλοιπα κράτη σε μια διαβάθμιση φθίνουσας κλίμακας προς την περιφέρεια σε ότι αφορά, ευκολία χρηματοδότησης, ισχύ ευρωπαϊκών συνθηκών, ένταση εθνικών κυριαρχιών, κατοχύρωση ατομικών δικαιωμάτων, αξία εργασίας κ.λ.π. Δηλαδή σε μία διαβάθμιση πλούτου, ανθρώπινης αξίας και εξαθλίωσης.
Η Ελλάδα προφανώς είναι ήδη στον τελευταίο κύκλο της περιφέρειας με όλα τα μειονεκτήματα αυτού του νέου σχήματος σε βάρος της και χωρίς κανένα πλεονέκτημα, εκτός της ευρωπαϊκής ξιπασιάς, της φαντασίωσης μιας ανύπαρκτης ισοτιμίας και της αίσθησης ότι διαθέτουμε ένα ανύπαρκτο για μας ευρώ...
Τι θα κάνουμε λοιπόν; Θα επιδοθούμε σε μια μάταιη προσπάθεια για να φαντασιωνόμαστε ότι είμαστε στον ευρωπαϊκό πυρήνα και διαθέτουμε το "ισχυρό" ευρώ, θυσιάζοντας και ξεπουλώντας τα πάντα ή θα ζήσουμε ελεύθεροι, με πλήρη εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής προς κάθε κατεύθυνση στον πλανήτη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου