Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2020

Επισκόπων αμαρτήματα – σχολιάζει ένας Παρατηρητής.



Observer — Παρατηρητής
Άγιε Μάρκο Ευγενικέ, διέγραψαν κι΄ εσένα από τα βιβλία της Εκκλησίας μας;
19 Ιανουαρίου, Κυριακή πρωϊ, Νέος Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέου Πατρών, Εορτή Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, του πρόμαχου κατά των Αιρέσεων. Λειτουργεί ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος! ———–
Έ, λοιπόν, ουδεμία αναφορά έκανε για τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό, ούτε οι ψάλτες ψάλλανε ένα έστω τροπάριό του ( γιατί άραγε, «Ωρολόγιο – Μηνολόγιο» με Αγίους της ημέρας δεν είχαν; από άγνοια, ή από «κάτι άλλο» το έκαναν ;).
Αλλά ακόμη και στο, πρίν τού «δι΄ ευχών» πού αναφέρονται οι Άγιοι της ημέρας δεν τον ανέφερε, σαν να μη είχε υπάρξει ποτέ του ! Θυμήθηκε μόνο τον Άγιο Μακάριο, μίλησε επίσης για την επέτειο 40 χρόνων επαναφοράς του Σταυρού του Αγίου, και το πώς θα πρέπει να τιμούν οι Πατρινοί τον Άγιο Ανδρέα… ————–
ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ έκανε ( όπως και πάντα ουδεμία αναφορά κάνει, ούτε κίχ, ούτε λέξη ! ) για τον Καρνάβαλο των Πατρών, και όσα εξ΄ αυτού γίνονται λίγο πιο πάνω από την Εκκλησία του Αγίου Ανδρέου!…
Οπότε, για ένα μήνα περίπου ταρακουνιέται, χορεύει, και μεθοκοπάει η Πάτρα ( και οί «ευσεβείς Πατρινοί» όπως συνηθίζει να μας λέει…) με αποκορύφωμα τις μεγάλες Καρναβαλικές πομπές την Κυριακή της Τυρινής οπότε ακόμη και στον λόγο του Πρώτου κατανυκτικού Εσπερινού μέσα στον Άγιο Ανδρέα παρουσία του Μητροπολίτου ούτε κάν ακούγεται το ελάχιστο έστω για τά Καρναβάλια ( δεν βλέπουν άραγε, δεν ακούν τα τύμπανα λίγο πιο πάνω από τον Άγιο Ανδρέα;) προφανώς για να μη στενοχωρήσουν φίλους δημοτικούς και πολιτικούς παράγοντες…
Ως πότε όμως θα μας ανέχεται ο Άγιος Ανδρέας; Το ότι, στον πρό ετών μεγάλο σεισμό, επλήγησαν και καταστράφηκαν κάπου 80 Εκκλησίες μόνο στον Νομό Αχαϊας, έ, αυτό δεν μας λέει τίποτα; Τά ξεχάσαμε όλα αυτά τόσο γρήγορα; Και περιμένουμε μετά να μας «θυμηθεί» ο Άγιος;
Τι βλέπει ο Θεός, τι βλέπουν οι Χριστιανοί και τι δεν βλέπουν οι Αρχιερείς μας…


ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΤΑΓΟΙ ΣΥΝΔΑΙΤΥΜΟΝΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων» οι Αρχιερείς μας άδουν, συνευωχούνται στις ονομαστικές εορτές τους, και τακτικά ταξιδεύουν σε όλα τα μέρη της γής…Έτσι την Δευτέρα στο χωριό τους, την Τρίτη στην Αμερική, την Πέμπτη στα Ιεροσόλυμα, το Σάββατο στην Κωνσταντινούπολη, και έτσι πάει κι΄ αυτός ο μήνας λέγοντας… Έπεται ο Φεβρουάριος, τι μας επιφυλάττει άραγε;
Άραγε, έτσι Δεσπότες μου θα κάνετε τους «μεγάλους» δημογραφικούς αγώνες σας και τις υποσχέσεις πού δώσατε στο «Αφήστε με να ζήσω»; Όλοι να έχουν ελεύθερο λόγο, και μόνο η Εκκλησία και η Αλήθεια να μην έχει, μια και την υποχρεώσατε με την στάση σας σε σιωπή; Αλήθεια, πώς το ανέχεσθε;
Δέν ξεχάσατε όμως τα Αρχιερατικά συλλείτουργα 10 – 20 ακόμη και 25 Δεσποτάδων για την ονομαστική εορτούλα σας;
Ποιός παρακαλώ πληρώνει αυτά τα τεράστια έξοδα μετάβασης, βενζίνης, διοδίων, φιλοξενίας, εστιατορίων ( και αστακο-μακαρονάδων, γιατί όχι…), ανταλλαγής δώρων, ξενοδοχείων, κλπ – κλπ. ;
Να μη μιλήσουμε για τις βυσσινί κούδες πού τις κρατάνε οί διάκονοι πίσω από τον Αρχιερέα σαν να κρατάνε το πέπλο της νύφης…
Μια κατάσταση αδιανόητης εκκοσμίκευσης πού βλέπουμε εδώ τα τελευταία χρόνια να γίνεται στην περιοχή μας, όπου οι περισσότερες Ενορίες διοικούμενες μάλιστα και από Ιερομονάχους ( πάνε και οί μοναχικοί όρκοι, πάει και ο Αγιάννης ο Πρόδρομος…) για να είναι «καθώς πρέπει» και «in» απέναντι του κόσμου και του Δεσπότη, πρέπει να έχουν και τα «χορευτικά» τους μετά χοροπηδημάτων γιατί πρέπει να «τηρούμε και την Παράδοση» λένε οι δικαιολογίες…
Γενικά τώρα, άραγε, από ποιά βαλάντια πληρώνονται όλες αυτές οι Αρχιερατικές επιδείξεις και σε τι αποσκοπούν; Μήπως έβαλε πλώρη κανείς και πάει για Αρχιεπίσκοπος και ετοιμάζει από τώρα την άνοδό του θεωρώντας τον εαυτό του πιο άξιο καί πιό έξυπνο από τους άλλους; Ώ, βάθος εγωϊσμού και υπερηφάνειας από ανθρώπους πού ώς επί το πλείστον ξεκίνησαν ώς φτωχόπαιδα από κάποιο κουτσοχώρι τής επαρχίας.. Μά καλά, νομίζετε ότι δεν καταλαβαίνει ο απλός πιστός πού πάει τώρα το πράγμα;
Μά καλά δεν βλέπετε τον λαό πού πεινάει , πού υποφέρει οικονομικά, κι΄εσείς «τραγουδάτε;»; Όταν λοιπόν σε κάθε επισκέπτη Αρχιερέα αναλογούν τουλάχιστον δύο διάκονοι και ένας οδηγός, ίσον τέσσερα άτομα επί 25 Δεσποτάδες ίσον 100 άτομα σύνολο. Όλοι αυτοί επί, έστω και 20 ευρώ το άτομο + 50 ευρώ δωμάτιο ξενοδοχείου ίσον 70 ευρώ επί 100 άτομα φθάνοντας αισίως στα 7.000 ευρώ σύνολο, στόν βρόντο γιά μιά μόλις ημέρα! Και συμβαίνει αυτό ασφαλώς όχι μόνο μια φορά τον χρόνο αλλά κάποιες φορές τον χρόνο, «έτσι για να βλεπόμαστε…».
Επίσης βλέπουμε κάθε τόσο μετακινήσεις τακτικές στην Αμερική και στα Ιεροσόλυμα λές και είναι το διπλανό χωριό μας, ( προφανώς για να πιεστεί και ο Ιεροσολύμων για το Ουκρανικό εναντίον τών «κακών Ρώσων» ).
Ποιός πληρώνει άραγε όλων αυτών τα έξοδα; Μά και άλλος πχ. ένας πλούσιος να πλήρωνε όλα αυτά ( με το αζημίωτο άραγε;), δεν θα έπρεπε ο Αρχιερέας να του υποδείξει ότι αρνείται να δεχθεί την δωρεά του για να μη σκανδαλίζεται το ποίμνιό του όταν τον βλέπει τακτικά σε έξοδα και υπερατλαντικά ταξίδια;
Μά δεν υπάρχει καμία ευαισθησία σε τέτοια θέματα; Κοσμικοί γίναμε εντελώς;
Από πού βγαίνουν όμως τα χρήματα;
Μήπως από το ξεζούμισμα φιλόπτωχων Ενοριακών ταμείων πού υποχρεούνται σε μηνιαίο πάγιο – προς την εκάστοτε Μητρόπολη; Μιά και ο προσκαλών Αρχιερεύς με ένα μισθό 1.500 ευρώ ασφαλώς και δεν μπορεί να ξεπληρώσει τέτοια κονδύλια. Από πού βγαίνουν λοιπόν τα έξοδα; Ερωτάμε καλοπίστως και αορίστως…
Μήπως, ( ; ) από τα κουτιά των κακόμοιρων φιλοπτώχων πού δίνει ο κοσμάκης για τους πτωχούς για να «εορτάζουν» μετά με αυτά και να συνευωχούνται είς βάρος των αφελών ευσεβών, οι συνεορτάζοντες και συχνά ταξιδεύοντες Αρχιερείς;
Observer — Παρατηρητής

21 σχόλια:

Μαρία Π. είπε...

Αναφορά στον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό δεν έγινε και σε άλλους Ναούς. Πιθανόν να μην γίνεται γενικότερα εδώ και χρόνια (ίσως κάποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο), πιθανόν να υπάρχει άτυπη 'γραμμή' για τους ίδιους λόγους που έχουν γίνει και άλλα πράγματα (κινήσεις 'καλής θέλησης' και φιλίας με τους Ρωμαιοκαθολικούς, επισκέψεις εκατέρωθεν, συμπροσευχές κτλ..).
Σχετικά με το Καρναβάλι, είναι μια μεγάλη πληγή, μια μεγάλη κατάπτωση ιδιαίτερα έτσι όπως έχει εξελιχθεί που από ειδωλολατρική φιέστα κατάλοιπο των διονυσιακών γιορτών με μεταμφιέσεις, κατάντησε εσχάτως και μακάβρια ακόμα και αισχρή. Βλέπεις δηλ. πλέον όχι μόνο τις Κοκκινοσκουφίτσες τις Πριγκίπισες τον Σούπερμαν και τον Μπάτμαν, αλλά αναπαράσταση πρωταγωνιστών από bloody ταινίες τρόμου σε παιδιά με ότι 'αιματηρό' και μακάβριο μπορούμε να φανταστούμε όπως και... άλλου είδους πράγματα σε μεγάλους. Δεν συζητώ βέβαια για την διακωμώδηση της Εκκλησίας και του ράσου.
Δυστυχώς όλη η Ελλάδα είναι 'αναγκασμένη' να υφίσταται αυτό το πράγμα (δηλ. και όσοι δεν συμφωνούν) εφόσον όλα αυτά όχι μόνο προβάλλονται και υποστηρίζονται, (μάλιστα είναι μέσα στο ίδιο πλαίσιο σε τοπικό επίπεδο με άλλες 'δράσεις' των Δήμων, και εμπλέκονται και με τον εθελοντισμό, επομένως θεωρούνται θετικά, και επαινείται η συμμετοχή), αλλά και γιατί όλο αυτό ξεκινάει ήδη από τους παιδικούς σταθμούς και τα Νηπιαγωγεία σε καθολικό επίπεδο.Κάπως αθώα, αλλά πάντως μέσα στην ίδια φιλοσοφία που καταλήγει στο ίδιο τελικά κλίμα, αφού τα παιδάκια συμμετέχουν μετά και στο κανονικό Καρναβάλι.
Δεν ξέρω πως κατάφερε ο διάβολος να βάλει αυτό το πράγμα, ακριβώς στο ξεκίνημα της Μεγάλης Σαρακοστής. Σε αυτό τον συγκεκριμένο Εσπερινό δεν υπάρχει ψυχή. Το δυστύχημα είναι ότι το γλεντοκόπι συνεχίζεται και την Καθαρή Δευτέρα, με μπριζόλες τα τελευταία χρόνια στην εξοχή, και αστεία περί του ότι ονομάζεται 'Καθαρή' επειδή 'καθαρίζεις' ότι κρέας έχει απομείνει απ΄την προηγούμενη, μαζί με τα νηστίσιμα. Όσοι φυσικά δεν τρώνε, εισπράττουν την 'συγκατάβαση' των άλλων. Αυτό είναι το κλίμα σε όλη την Ελλάδα (το λέω με κάθε γνώση, τουλάχιστον από 3-4 περιοχές σε Νότια και Κεντρική Ελλάδα που γνωρίζω λόγω συγγενών).
Οι περισσότεροι ιερείς πρέπει να ξέρουμε ότι μιλούν γι΄αυτό το θέμα του Καρναβαλιού, μιλούν ξεκάθαρα και με πόνο.Αλλά προφανώς δεν εισακούγονται.
Πολύ κακώς στην Πάτρα (ειδικά εκεί), δεν μιλάει ο συγκεκριμένος επίσκοπος προφανώς στα πλαίσια των καλών σχέσεων με τους διοργανωτές, αλλά κυρίως μάλλον για να μην δυσαρεστήσει τον κόσμο που διασκεδάζει και τα εκατοντάδες μαγαζιά κάθε είδους, όπως και ταβέρνες και κλαμπ που θησαυρίζουν αυτό το διάστημα. Γι αυτό και μόλις τελειώσει το Καρναβάλι, αμέσως ξεκινάει η προετοιμασία για το επόμενο. Πολύ κακώς που δεν μιλάει. Αλλά και να μιλούσε δεν θα εισακουγόταν, απλά θα εισέπραττε γενική δυσαρέσκεια και μερικά καλογραμμένα άρθρα στις τοπικές και αθηναϊκές εφημερίδες για 'τζιχάντ'. [Θα είχε όμως την συνείδησή του ήσυχη.]
Υπάρχουν επιπλέον και άλλα ειδωλολατρικά έθιμα που αναβιώνουν στην Βόρεια Ελλάδα όπως η πυροβασία μία δαιμονική πρακτική που οι πυροβάτες ΄καταλαμβάνονται' και πέφτουν σε έκσταση, με θρησκευτική κάλυψη εφόσον κρατούν εικόνες Αγίων, και είναι ένα όνειδος που θα έπρεπε να έχει σταματήσει, όπως και η περιφορά ταύρων στολισμένων με λουλούδια σε κάποιες γιορτές (όπως γινόταν με τις ειδωλολατρικές θυσίες στην αρχαιότητα), όπως και η λεγόμενη 'Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας' που την ενέπλεξαν και με την είσοδο σε Ιερούς Ναούς.

Μαρία Π. είπε...

Σχετικά με την περιγραφόμενη 'χλιδή' της ανάρτησης, και τις λεπτομέρειες για 'αστακούς' κτλ.. δεν ξέρω αν όλα αυτά ευσταθούν στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά αυτό σίγουρα δεν είναι γενικό φαινόμενο. Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης π.χ. ζει πιο λιτά και πιο ταπεινά από τον τελευταίο μέσο άνθρωπο. Ποτέ δεν έχει σκανδαλίσει, αντίθετα κάνει μεγάλο έργο, όχι μόνο κοινωνικό αλλά και πνευματικό, ιδιαίτερα σε ανθρώπους που είναι έτοιμοι να φύγουν από αυτό τον κόσμο. Ανεξάρτητα αν είναι ελλιπής σε κάποια θέματα ίσως και λόγω ηλικίας.
Αν αυτά που διαβάζουμε ισχύουν, φυσικά τα καταδικάζουμε. Είναι υπεύθυνοι πάρα πολύ όσοι δυσφημίζουν την εικόνα και υποβιβάζουν την ουσία της Εκκλησίας.
Από την άλλη η τακτική 'όλα τ΄άπλυτα στη φόρα', (και μάλιστα με σάλτσες πολλές φορές), είναι ναρκοπέδιο, και χρειάζεται προσοχή. Ζούμε μέσα σε μια σύγχρονη 'ειδωλολατρική' (κατά μεγάλο μέρος) κοινωνία, καραδοκούν να δυσφημίζουν συνεχώς την Πίστη μας στα μάτια των άλλων και των μικρών παιδιών, με το γενικό πρόσχημα πάντα των 'ελεεινών παπάδων' (έτσι δουλεύει ο διάβολος για να χτυπήσει την πίστη τελικά). Επομένως χρειάζεται προσοχή ως προς το πως το χειριζόμαστε που πρέπει να είναι ανάλογο με τρόπο, τόπο, και παραγόμενη χρησιμότητα και ωφέλεια.

amethystos είπε...

Ο Πατρών είναι ο πρώτος συνεπής μαθητής τού Ζηζιούλα. Στήν ενθρόνισή του ο Ζηζιούλας ανακοίνωσε τό νέο εποσκοποκενρικό του μοντέλο. Ο επίσκοπος εικόνα τού Πατρός τό έργο τού οποίου είναι η παρουσία του καί μόνον, διά τής οποίας αγιάζει τά μυστήρια καί τήν εκκλησία.

amethystos είπε...

Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από ένα άρθρο του μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννου Ζηζιούλα, στο περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου «Διάβαση» και στο 54ο τεύχος του (των μηνών Μαρτίου – Απριλίου 2005), με θέμα «Ο επίσκοπος ως προεστώς της Θείας Ευχαριστίας».

«1. Η επισκοπική προεδρεία της Θείας Ευχαριστίας είναι το κύριο και κατ’ εξοχήν έργο του Επισκόπου. Από την ιδιότητα του αυτή «πηγάζει όλη η εξουσία του Επισκόπου, όχι μόνον η αγιαστική αλλά και η λεγόμενη διοικητική». Έτσι ο Επίσκοπος «έχει ως κύριον έργον του πρωταρχικόν να ηγείται της Θείας Ευχαριστίας, όλα τα άλλα έργα του είναι δευτερεύοντα» (σ. 5).
2. Ο Επίσκοπος, συνεπώς, «όταν διοικεί, δεν ασκεί διοίκησιν, αλλά προεκτείνει σε όλους τους τομείς της ζωής της Εκκλησίας τη χάρη και την ευλογία της Θείας Ευχαριστίας, της οποίας προΐσταται». «Όλα στην Εκκλησία γίνονται με την ευλογία του Επισκόπου», εφ’ όσον ο Επίσκοπος «είναι προεστώς της Θείας Ευχαριστίας» (σ. 6).
3. Ο Επίσκοπος εικονίζει, ως προεστώς της Εκκλησίας, «τον Βασιλέα Χριστόν όπως θα έλθει στη Βασιλεία του», με λαμπρότητα και ακτινοβολία!
4. Η Θεία Λειτουργία είναι εντελώς αδιανόητος χωρίς την έννοια του εικονισμού. Αλλά όταν λέμε ότι ο Επίσκοπος στη Θεία Ευχαριστία είναι εικών του Χριστού, «δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε αυτό, διότι χάσαμε πλέον τη γλώσσα της εικόνος της εκκλησιαστικής ζωής» (σ. 7).
5. Πάντως, εφ’ όσον «ο Επίσκοπος είναι εικών του Χριστού, δεν μπορούμε να παρακάμψουμε την εικόνα του και να πάμε απευθείας στο πρωτότυπο … Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να προσευχόμαστε στον Χριστό (σημείωση: απ’ ευθείας), αλλά πρέπει να παρεμβάλλεται η εικόνα του Επισκόπου» (σ. 7). «Υπάρχουν βέβαια ακόμη πολλοί που βλέπουν στο πρόσωπο του Επισκόπου τον ίδιο τον Χριστό, αλλά ο αριθμός τους μειώνεται διαρκώς και χάνεται η εικονολογική αντίληψη των δρωμένων της Θείας Ευχαριστίας» (σ. 8).
6. «Εάν η επικοινωνία μας με τον Θεό παρακάμπτει τον άνθρωπο (Επίσκοπο), τότε η επικοινωνία αυτή πραγματοποιείται μέσω της φαντασίας» (σ. 9).
7. «Το μνημόσυνο του Επισκόπου κατά τη Θεία Λειτουργία αποτελεί το πλέον καίριο στοιχείο, που αναδεικνύει τη Θεία Ευχαριστία επισκοποκεντρικό γεγονός στην ζωή της Εκκλησίας» (σ. 10).
8. «Το γεγονός ότι ο ιερεύς, όταν πρόκειται να τελέσει τη Θεία Ευχαριστία, λαμβάνει καιρόν … και από τον θρόνο του Επισκόπου, έστω και αν είναι κενός, δείχνει ότι και όταν ακόμη δεν λειτουργεί ο Επίσκοπος, αυτός είναι το κέντρο της Θείας Ευχαριστίας» (σ. 10).»

Μαρία Π. είπε...

Εντάξει, αυτά που γράφει ο μητροπολίτης Ζηζιούλας είναι όχι απλώς τραβηγμένα (ιδιαίτερα τα σημεία 5 και 6), αλλά και παπικά. Η μόνη περίπτωση που θα μπορούσε να 'δικαιολογήσει' (σε εισαγωγικά) κάποιες αναφορές ως προς το απαραίτητο κάποιων πραγμάτων (όχι όμως με αυτό το γράμμα, και αυτό το πνεύμα), είναι η αντίκρουση του Προτεσταντισμού, ο οποίος δεν έχει την έννοια της (θεσμικής) Ιεροσύνης, που είναι απαραίτητη για την τέλεση των Αγίων Μυστηρίων. Αυτήν την σεβάστηκαν όλοι οι Άγιοι. Βέβαια και ο επίσκοπος όπως βλέπουμε απ΄τις επιστολές του Απ. Παύλου έχει την έννοια του διδασκάλου και καθοδηγητή, άσχετα τώρα με το τι συμβαίνει σήμερα.
Ο μ. Ζηζιούλας με αυτά που γράφει, όπως και ο Ελπιδοφόρος Αμερικής (με το θέμα του Πρωτείου), συγκλίνουν με τον παπισμό.
Από κει και πέρα, πρέπει όμως να προσέχουμε το γενικό ανακάτεμα την γενική θολούρα ως προς τα εκκλησιαστικά (δεν αναφέρομαι στον Πατρών, ούτε στον Ζηζιούλα και τον Ελπιδοφόρο), που συνήθως είναι εσκεμμένη, [γιατί κάποιοι άνθρωποι σε διάφορους χώρους θέλουν σώνει και καλά να πείσουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι Αίρεση (ας μην τα ξαναπώ, δεν έχει νόημα)].
Δεν γίνεται δηλαδή να μπαίνεις σε υποτιθέμενους χριστιανικούς ιστοχώρους για να βρεις ένα χριστιανικό πνεύμα πίστης και να αναπαυθείς πνευματικά λόγω 'ίδιου μήκους κύματος' (υποτίθεται), και να βλέπεις το ίδιο μένος, την ίδια συκοφαντία, την ίδια κακοβουλία, το ίδιο πνεύμα αποστροφής απέναντι σε σύσσωμη την Ορθόδοξη Εκκλησία, και σύσσωμο τον κλήρο, που βλέπεις και στους άθεους (που την βρίζουν συνεχώς σαν έννοια). Και μάλιστα με την ίδια φρασεολογία, και τα ίδια επιχειρήματα. Πως γίνεται να βλέπεις το ίδιο πνεύμα εκ δεξιών και εξ αριστερών; Κάτι δεν πάει καλά. Κάποιος υποκινεί και τα δύο μέρη. Ο Άγιος Παϊσιος έτσι μιλούσε; Δεν είχε μέτρο; Δεν είχε υπευθυνότητα;Δεν φοβόταν τον σκανδαλισμό των ανθρώπων;Δεν φοβόταν μήπως με την αδιακρισία ενισχύσει το άλλο μέρος των ορατών εχθρών;Ακόμα και αν γνώριζε οτιδήποτε, μιλούσε ποτέ σε προσωπικό επίπεδο, ή μόνο σε δογματικό; Χρησιμοποίησε ποτέ την λέξη ΑΙΡΕΣΗ για την Εκκλησία μας; ΌΧΙ, γιατί γνώριζε τις συνέπειες. Γνώριζε την διάλυση. Προσπαθούσε για την σωτηρία και όχι για τη διάλυση.
Έχουμε 'φορτωθεί' κάποιους ανθρώπους που ζημιώνουν την Εκκλησία. ΠΡΕΠΕΙ να ελεγχθούν. (Πρέπει ακόμα και να αντικατασταθούν). Αλλά με τον τρόπο των Αγίων.

amethystos είπε...

Είναι πολύ δύσκολο σήμερα νά βρεθεί ορθόδοξος επίσκοπος. Δύσκολο νά βρεθεί κάν χριστιανός. Ανήκουν στόν χρισταν-ισμό καί ξέρουν μόνον νά ορθοτομούν τόν λόγο τού Βαρθολομαίου. Είναι δογματικά ανύπαρκτοι, όπως καί ο λαός πού ελπίζει στήν σωτηρία του. Δέν φτάνει ο επίσκοπος νά είναι καλός άνθρωπος ή καλός επίσκοπος. Εκκλησιαστικώς δέν έχουν νόημα. Τήν ορθοδοξία δέν τήν έσωσε τώ καιρώ εκείνω ο Αγιος Μάρκος αλλά ο ανυποχώρητος λαός ο οποίος κατανοούσε ότι τού έκλεβαν τόν αγώνα τής σωτηρίας, δωρίζοντάς του καθρεφτάκια πού τού έκρυβαν τά ανομήματα μαζί μέ τήν όψη. Ο Βαρθολομαίος έστησε τήν προτομή του στήν αυλή τής σχολής τής Χάλκης, τί άλλο περιμένουμε;

Νίκος Κ. είπε...

Χαιρετίζουμε την εν Χριστώ αδερφή Μαρία,που τα σχόλια της στην πλειοψηφία τους μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους.Ωστόσο η τελευταία φράση στο σχόλιο σου (3:45μ.μ):"Έχουμε'φορτωθεί'κάποιους ανθρώπους που ζημιώνουν την Εκκλησία. ΠΡΕΠΕΙ να ελεγχθούν. (Πρέπει ακόμα και να αντικατασταθούν)",νομίζω ότι είναι αδύνατον να συμβεί.Αφενός μεν διότι κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει,αφετέρου δε γιατί οι υποτιθέμενοι χριστιανικοί ιστοχώροι που ανέφερες δημιουργούν κλίμα πόλωσης(σε κάποια του δήλωση,αν θυμάμαι καλά,ο Πατριάρχης είχε ταχθεί κατά της κριτικής που δέχεται μέσω internet).Έτσι θα προχωρήσουν τα σχέδια τους άνετα,μιας και καταφέρανε ,πιστεύω έξυπνα αφήνοντας για χρόνια ακατήχητους τους χριστιανούς, να δημιουργήσουν την αντίπαλη τους ομάδα με όλα τα άσχημα χαρακτηριστικά που ανέφερες και η οποία ουσιαστικά δεν γνωρίζει πως να χτυπήσει την όποια αίρεση.Και απ'ότι έχω δει,τάσσονται συνεχώς εναντίον του ιστολογίου που τώρα βρισκόμαστε που είναι ίσως το μοναδικό,που έχει το know how.Νομίζω ότι εδώ ταιριάζει αυτό που λέμε:"Το τυράκι το είδες,τη φάκα δεν την είδες;".

Μαρία Π. είπε...

Αγαπητέ φίλε και αδελφέ Νίκο σε χαιρετώ κι εγώ. Θέλω κατ΄αρχάς να ξέρεις ότι έχεις την εκτίμησή μου και το λέω με κάθε ειλικρίνεια. Όσον αφορά αυτά που λες, πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι που ζημιώνουν την Εκκλησία, πρώτα οι ίδιοι είναι «ακατήχητοι» με την έννοια ότι λόγω (συνήθως) των μεταπολεμικών συνθηκών μέσα στις οποίες έζησαν και των υπερατλαντικών (όχι τυχαίων) χορηγήσεων έχουν δυτικές θεολογικές σπουδές (ή απλώς έχουν ζήσει στην Δύση) επομένως και δυτικές πεποιθήσεις, δεν γνωρίζουν τι σημαίνει οικουμενισμός, και θεωρούν ότι εργάζονται για το καλό της Ορθοδοξίας επιδιώκοντας την ένωση (για να την διασώσουν).
Ο κόσμος είναι όντως ακατήχητος. Αυτό έχει 2 όψεις. Την ανικανότητα ή την απροθυμία μέρους του κλήρου να κατηχήσει, και την έλλειψη ανταπόκρισης μέρους των σημερινών Χριστιανών απέναντι σε όσους προσπαθούν. Εκτός τις ενδογενείς αιτίες υπάρχουν και οι εξωγενείς, η λαίλαπα της αντι-χριστιανικής εποχής μας.
Το υποτιθέμενο «αντίπαλο δέος», των λεγόμενων αντι-οικουμενιστών, έχει μια ιστορία 100 χρόνων και «διακόσιες χιλιάδες» προβλήματα... Τα έχουμε πει και ξαναπεί, και ξαναπεί..
Ούτε αυτοί γνωρίζουν τον οικουμενισμό. Είναι σε περιορισμένο πεδίο, και λειτουργούν σαν «οπαδοί» μιας ομάδας. Ο λόγος τους αν παρατηρήσεις, είναι «συνθηματικός». 'Εχουν μια τυποποιημένη ορολογία. Αυτό δείχνει ότι ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ. Έχουν ενεργοποιήσει τον «αυτόματο πιλότο» του «μυαλού» τους, και... πάνε... [Δες π.χ. το αρθράκι ενός κ. Κοσμίδη στην Κατάνυξη που εμπλέκει και την Φυσική με την.. «Αίρεση» (ως Αίρεση εννοεί την σημερινή Ορθόδοξη Εκκλησία)].
Ο οικουμενισμός «είναι αίρεση», η Εκκλησία «έχει πέσει στον οικουμενισμό». Συνεπάγεται (μαθηματική «λογική») ότι «η Εκκλησία είναι αίρεση».Φοβερή λογική.
Επιπλέον, εκτός του οπαδισμού και της ιδεοληψίας, έχουν και πολλά προσωπικά θέματα. Είτε είναι αδίστακτοι ως προς τον τρόπο που μιλούν για τους ανθρώπους, υπάρχει αδιακρισία, δεν υποχωρούν, δεν ακούνε, είναι φανατισμένοι κτλ.. Να ξέρεις αδελφέ ότι κάποιοι άνθρωποι απ΄αυτούς στο πραγματικό περιβάλλον είναι εξωεκκλησιαστικοί και σχεδόν γραφικοί δηλαδή μπορεί να μπουν σε Ναό την ώρα της θείας Λειτουργίας, και να κάνουν φασαρία (το έχουν πει, γι΄αυτό το επαναλαμβάνω), και αυτό το αδιάκριτο πράγμα που θα τους στρέψει όλους εναντίον τους και δεν θα βγάλει άλλωστε ΤΙΠΟΤΑ, αλλά θα δώσει άλλοθι και θα δυσφημίσει όλη την προσπάθεια, αυτοί το ονομάζουν «αγώνα» και υπερηφανεύονται.Επιπλέον είναι πολλές φορές εκτός πραγματικότητας.Κάθονται σ΄ ένα φανταστικό ιντερνετικό κόσμο, και κρίνουν με εξωπραγματικά κριτήρια. Με κριτήρια «τελειότητας», όταν η κοινωνία μαστίζεται από τόση αθεϊα.[Θα συνεχίσω σε επόμενο σχόλιο...]

Μαρία Π. είπε...

Λοιπόν, για να συμπεριλάβω και όσα είπε ο Αμέθυστος στο 4.49, το γεγονός ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά, όχι μόνο το γνωρίζουμε αλλά το λέμε συνεχώς.Και πως να πάνε καλά όταν ο Ίδιος ο Κύριος μας έδωσε τα σημεία των εσχάτων ημερών που διαδραματίζονται σήμερα μπροστά στα μάτια μας; Το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ έγινε γιατί πλησιάζει ο καιρός του ψευδο-μεσσία των Εβραίων. Το είπε ο Κύριος. Ότι μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ναού (70 μ.Χ.) θα είναι καταδιωκόμενοι σε όλο τον κόσμο μέχρι να εκπληρωθούν «οι καιροί των Εθνών», δηλ. να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο στα Έθνη, προς μαρτυρία, και μετά θα ξεκινήσουν τα γεγονότα του Τέλους της Ιστορίας με ορόσημο την επανίδρυση του Ισραήλ.
Όλος ο 20ος αιώνας είναι μια εκπλήρωση των προφητειών του Κυρίου [τα 'φόβητρα΄ απ΄τον ουρανό (σύγχρονα όπλα, και πυρηνικά), οι ψευδοπροφήτες που θα κατακλύσουν τον κόσμο (έκρηξη νεοσύστατων εκατοντάδων αιρέσεων με την «Χαρισματική (δαιμονική) κίνηση» στην Αμερική), ο έλεγχος του ανθρώπου, η αχρήματη κοινωνία, το φοβερό όπλο της τεχνολογίας στα χέρια του διαβόλου, η γενετική τροποποίηση και τόσα άλλα πρωτόγνωρα].
Επομένως και το «μυστήριο της ανομίας» που εξελίσσεται χιλιάδες χρόνια έχει σχεδόν ολοκληρωθεί σε πνευματικό επίπεδο.Όπως είπαμε και στην άλλη ανάρτηση, έχει βγει στο προσκήνιο ο άνθρωπος της πτώσης και η υποτιθέμενη ατομική του αλήθεια, και ακολουθεί «διδασκάλους κατά τις επιθυμίες του» όπως είπε ο Απ. Παύλος.
Έχουμε λοιπόν αυτά τα δεδομένα σήμερα.
Από κει και πέρα, είναι όμως τεράστιο λάθος να θεωρούμε ότι επειδή ζούμε σε αυτή την συγκεκριμένη εποχή, είμαστε εκ των προτέρων χαμένοι, ότι δεν υπάρχει πλέον Εκκλησία, ότι όλα είναι τελειωμένα και όλα τα υπόλοιπα.
Κατ΄αρχάς έχουμε τυποποιήσει μέσα μας την έννοια της Σωτηρίας. Την έχουμε ταυτίσει με ένα συγκεκριμένο σχήμα, ενώ η Σωτηρία είναι ένα μεγάλο μυστήριο ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ. Όπως και η πίστη. Ποιος μπορεί να προσδιορίσει την έννοια της πίστης; Ο Κύριος λέει ότι, «ουδείς δύναται να έλθει προς Με, εάν δεν ελκύσει αυτόν ο Πατήρ». Αυτό είναι εκ των προτέρων ένα μυστήριο. Όσο και να προσπαθήσεις να διδάξεις ή έστω να προσεγγίσεις έναν άνθρωπο που είναι εκ των προτέρων αρνητικός, δεν πρόκειται να βγάλεις τίποτα.Τα ονόματα των σωσμένων είναι γραμμένα προ καταβολής κόσμου στο «Βιβλίο της Ζωής». Προορισμένα, επειδή είναι προεγνωσμένα.
«Όσους προεγνώρισε, τούτους και προόρισε, τούτους και εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε» (Απ. Παύλος).
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η κάθε ψυχή πριν καν ακόμα γεννηθεί (σε οποιαδήποτε εποχή), είναι γνωστή στον Θεό η ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ της. Αν μέσα από την ελευθερία και το αυτεξούσιο δέχεται (μυστηριωδώς στα βάθη της ύπαρξής της) η απορρίπτει τον Θεό.
Επομένως, η Σωτηρία δεν είναι προϊόν, ούτε της εποχής, ούτε των συνθηκών. Είναι δεδομένο αυτό, και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
[συνεχίζεται]

Μαρία Π. είπε...

Αν δεχτούμε ότι ο διάβολος έστησε αυτό το σημερινό σκηνικό και καταφέρνει να μας ρίξει όλους στην απώλεια, είναι σαν να λέμε ότι είναι ο κύριος της Ιστορίας. Σαν να λέμε ότι ο Θεός είναι αδιάφορος και σε τελική ανάλυση άδικος (μη γένοιτο), αφού επιτρέπει να έχουμε υποστεί όλη αυτή την διάβρωση όλο αυτό τον πόλεμο της αντι-χριστιανικής λαίλαπας, και να καταλήξουμε τελικά στην Κόλαση. Δεν είναι όμως έτσι. Ο άνθρωπος είναι μυστήριο, κάθε στιγμή διαδραματίζονται μέσα του χιλιάδες διεργασίες. Ανεξάρτητα από εξωτερικά σχήματα.
Λέει π.χ. ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για τον Άσωτο που ο πρεσβύτερος υιός σκανδαλίστηκε με την αποδοχή του Πατέρα, και την άμεση Σωτηρία, χωρίς να μεσολαβήσει τιμωρία, ότι η «τιμωρία» (δηλ. η παιδαγωγία προς σωτηρία, του Πατέρα) είχε ΗΔΗ συντελεστεί. Εκεί στα γουρούνια. Οι διεργασίες (της μετάνοιας, της εξουθένωσης, της ταπείνωσης, της ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ του είναι του, στον Πατέρα, λόγω έσχατης απόγνωσης του Ασώτου μέσα στα γουρούνια) είχαν ΗΔΗ συμβεί. Ήταν μια έτοιμη ψυχή για να σωθεί, παρόλο που οι άλλοι τον έβλεπαν σαν ένα βρώμικο απ΄ τον συγχρωτισμό με τα γουρούνια άνθρωπο. Μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο λοιπόν ο άνθρωπος σώζεται σε οποιεσδήποτε συνθήκες [ακόμα και ο χρόνος είναι 'ελαστικός', και η 'διάρκειά' του δεν είναι δεδομένη, αλλά 'δημιούργημα' της αντίληψής μας].
Και «ΤΑ ΠΑΝΤΑ συνεργούν ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΓΑΘΟ, εις τους αγαπώντας τον Θεό» (Απ΄Παύλος).
Σήμερα όντως ζούμε σε μια πνευματική έρημο. Όμως ο Θεός είναι ο Ίδιος πάντοτε. Και Αυτός κάνει το παν.
Αυτός ΑΥΞΑΝΕΙ (Απ΄Παύλος), όταν πέσει ένας σπόρος, ένας λόγος Θεού, αρκεί να βρει ΓΗ ΑΓΑΘΗ.
Επομένως, από αυτό εξαρτάται το παν. Από την δική μας ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ.
[Θα πω ακόμα κάτι σε επόμενο σχόλιο για τους Επισκόπους και τον κλήρο και την σημερινή πνευματική έρημο που ανέφερε και ο Αμέθυστος για να το ολοκληρώσω...(συγγνώμη, αλλά υπάρχει έλλειψη χρόνου)]..

Νίκος Κ. είπε...

Δυστυχώς σήμερα,έχουν δημιουργηθεί αδιέξοδα στην όποια προσπάθεια ουσιαστικής προσέγγισης του έτσι κι αλλιώς θολωμένου νεοέλληνα στην εκκλησία.Ήταν στραβό το κλίμα το'φαγε κι ο γαϊδαρος.Έχουν απομείνει κάποιοι πραγματικά μάχημοι ιερείς,έγγαμοι στην πλειοψηφία τους,που καθημερινά δίνονται προς βρώσιν και πόσιν τοις πιστοίς αγόγγυστα.Γνωρίζω τέτοια παραδείγματα και πιστεύω ότι αυτοί είναι που κρατάνε Θερμοπύλες.Οι περισσότεροι(όχι όλοι) απ'τους υπόλοιπους,ακαδημαϊκά παρα-μορφωμένους επισκόπους,οικουμενιστές,ομολογητές,αποτειχισμένους,κτλ που κυκλοφορούν στο χώρο έχω την αίσθηση ότι έχουν βρει τον τρόπο,ο καθένας απ'τη θέση που έχει επιλέξει,να αναφωνεί: "ψυχή, ἔ­­­χεις πολ­­λὰ ἀγαθὰ ­κείμενα εἰς ἔτη πολλά·ἀναπαύου,φάγε,πίε,εὐφραίνου".Ας μη ξεχνάμε όμως τη συνέχεια της παραβολής...

amethystos είπε...

H τακτική μέ τήν οποία ευνουχιζόμαστε απορρέει από τήν ίδια τήν ψευδοθεολογία τού Βαρλαάμ. Τήν οποία είχε υιοθετήσε όλος ο τότε κλήρος, όπως ακριβώς καί ο σημερινός. Τό άγνωστο μέρος τής ζωής καί τού νοήματός της, όπως καί τής σωτηρίας, εξουθενώνει καί παραλύει καί καταργεί τό γνωστό. Τό άγνωστο καταργεί αυτό πού γνωρίζουμε, τό θέτει σέ αμφιβολία. Τήν εμπειρία πού αποκτούμε διά τών αισθητηρίων μας. Αυτά πού ακούμε καί αυτά πού βλέπουμε. Ελεγε ο Αυγουστίνος. Ξέρω ότι η θεολογία μου διαφέρει καί δέν συμφωνεί μέ τήν θεολογία τών Ελλήνων. Αλλά μέ έναν άγνωστο Θεό πώς νά ορίσεις τί είναι σωστό καί τί λάθος; Καί κατήργησε τήν άμεση γνώση τών αισθητηρίων πού παρέχει τήν εμπειρία τής ζωής ετούτης ρίχνοντας τόν άνθρωπο στήν Δύση στήν αμφιβολία καί στήν υποκειμενική ταυτότητα. Στό τίποτα. Ετσι γιά νά αποδεχθούμε τούς πολιτικούς καί τούς εκκλησιαστικούς ταγούς πρέπει νά αρνηθούμε όλο τό ορατό μέρος τής υπάρξεως χωρίς νά τό αναθέτουμε στό αόρατο στοιχείο τής ψυχής, στόν νού, ο οποίος μετέχει καί τού ορατού κόσμου καί τού αοράτου. Η Πίστη μας στηρίζεται σ' αυτά πού είδαν καί άκουσαν οι Απόστολοι καί οι Αγιοι. Αργησε πολύ η Δύση νά επαναστατήσει στό όπλο τού κληρικαλισμού, νήν κρίνετε ίνα μήν κριθείτε, λόγος πού αφορά τόν Κύριο, καί νά αναβαθμίσει τήν κρίση μέ τίς κριτικές τού Κάντ. Ανακαλύπτοντας κάτι αλάθητο στά αισθητήρια. ΤΟ ΓΟΥΣΤΟ. Από τήν γεύση μέχρι τήν αισθητική. Βεβαίως δέν εκμεταλλεύθηκαν τήν ανακάλυψή τους αλλά ισχύει ακόμη.

amethystos είπε...

Χάριν τού αγνώστου λοιπόν καί τού αοράτου πουλάμε τήν εμπειρία μας καί τήν γνώση πού απορρέει από αυτή. Γι ' αυτό ο Αρεοπαγίτης διδάσκει ότι η εσωτερική ιεραρχία τού νού γεννά τήν εξωτερική καί δέν μπορεί νά γίνει διαφορετικά. Η εξωτερική ιεραρχία δέν μορφώνει μέσα μας άνθρωπο, ούτε Χριστό. Ούτε πρόκειται ποτέ. Πουλήσαμε λοιπόν τήν νίκη τής ορθοδοξίας, τόν Παλαμά, τήν δυνατότημα νά δούμε καί νά μεθέξουμε τού ακτίστου φωτός τής Δόξης γιά τά χρυσοκέντητα σκουπίδια πού υποδύονται τούς αντιπροσώπους. Ορθοτομούν τόν λόγο τής αληθείας; Εάν δέν μπορούν καί παρεμβάλλουν τό εγώ τους, όπως ο Καντιώτης, ο Πατέρας τού παλαιού τότε; Τότε βυθιζόμαστε στό μίσος εναντίον τών Αγίων, τών μοναχών, τής ανθρώπινης κρίσεως, η οποία είναι ικανή καί νά μάς κρίνει εμάς τούς ιδίους καί νά μάς οδηγήσει στήν μετάνοια καί αυτοκτονούμε σάν άνθρωποι.

Νίκος Κ. είπε...

Διόρθωση στο σχόλιο 9:59π.μ "ήταν στραβό το κλήμα..." αντί "κλίμα".Βέβαια και το κλίμα στραβό είναι,αλλά γι'αυτό απ'όσο γνωρίζω φροντίζει προσωπικά ο Πατριάρχης.

https://www.enikos.gr/politics/697883/mareva-mitsotaki-o-vartholomaios-mas-eyaisthitopoiise-gia-tin-kli Να'χαμε να λέγαμε να'χαμε να λέμε.

Μαρία Π. είπε...

Εγώ αυτό που ήθελα να πω με τα προηγούμενα, είναι ότι βλέπω ανθρώπους χωρίς γνώσεις, κάποιους έστω και λίγους (συνήθως ηλικιωμένους και όχι μόνο) ανθρώπους στην Εκκλησία, που είναι σχεδόν άγιοι.Το βλέπεις δηλαδή αυτό. Έχουν ταπείνωση, έχουν συντριβή, έχουν αγάπη πραγματική. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν και την κατά Θεόν σοφία και διάκριση. Όπως και πολλοί Άγιοι που ήταν και αγράμματοι ή και μόνοι τους σε ερήμους και χωρίς ιδιαίτερη κατήχηση.Έχουν όμως το πρώτο, (την αρχή γι αυτή την πορεία) την ΠΙΣΤΗ. Αυτό τόνισα και στα προηγούμενα. Ότι αυτό είναι ένα μυστήριο, πως δηλαδή ο ένας άνθρωπος πιστεύει, ενώ ο άλλος δεν πιστεύει, ενώ μπορεί να είναι στο ίδιο ακριβώς περιβάλλον, με την ίδια διδασκαλία (και κατήχηση ή όχι), ζωή και εμπειρίες. Συμβαίνει και στο περιβάλλον μου. Μάλιστα με μεγάλη ένταση. Γι αυτό ο Κύριος είπε ότι θα χωριστεί ο άνθρωπος από τους οικιακούς του, Θα μπει μάχαιρα ακόμα και στους πιο στενούς δεσμούς. Δύο επί μίας κλίνης ο ένας παραλαμβάνεται, ο άλλος αφήνεται. Αυτό ξεκινάει από την ΑΓΑΘΗ ΓΗ, την καλή προαίρεση του ανθρώπου πάνω στην οποία φυτεύεται η ΠΙΣΤΗ με τρόπο μυστικό που κανείς δεν γνωρίζει (το είπε ο Κύριος), και αυξάνει (επίσης μυστικά) όπως το προζύμι που κάνει όλο το ζυμάρι, ένζυμο.
Τα υπόλοιπα που έγραψε ο Αμέθυστος, προφανώς ούτε αναιρούν ούτε αναιρούνται απ΄όσα είπα.
Η ανάγκη και η αξία της κατήχησης και της διδασκαλίας, είναι όχι απλώς δεδομένη αλλά εντολή του Κυρίου. Όμως ακόμα και μέσα στην πνευματική έρημο, δεν μας έχει αφήσει, γιατί έχουμε σήμερα την δυνατότητα να έχουμε πρόσβαση στα πάντα. Στην Αγία Γραφή και τα Πατερικά κείμενα. Όπως είπαμε τόσες φορές και στις Ακτίνες στην σχετική ανάρτηση για τον Άγιο Γέροντα Σωφρόνιο, ότι είναι αδιανόητο, να μην ασχολούμαστε και να μην τα γνωρίζουμε. Γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σταθείς (πνευματικά, και δογματικά), και να πολεμήσεις σωστά.
Όσον αφορά τώρα την κατάσταση με την διοίκηση της Εκκλησίας, κάποιοι κάνουν σπασμωδικές κινήσεις με αποτειχίσεις κτλ.. αλλά το αποτέλεσμα είναι μηδέν. Και καταστρέφουν και τον εαυτό τους. Η κατάσταση δεν πρόκειται να αναστραφεί, γιατί οι φορείς της Ορθοδοξίας (εμείς όλοι) όλο και λιγοστεύουν. Και ο Κύριος είπε (στον Αβραάμ πριν την καταστροφή των Σοδόμων) ότι όλα θα συντηρούνται μέχρι να υπάρχουν οι τελευταίοι 'πέντε'.
Από κει και πέρα, θα κάνουμε όλοι τον αγώνα μας, με τον τρόπο των Αγίων μας.
Και κάτι τελευταίο. Κάποιοι άνθρωποι κατηγορούνται ότι δεν ασχολήθηκαν πολύ με τον οικουμενισμό. Όπως ο Άγιος Πορφύριος. Έκαναν όμως τεράστιο πνευματικό έργο με ανθρώπους σε προσωπικό επίπεδο. Ανεκτίμητο έργο που έσωσε πολλές ψυχές. Έτσι μπορεί να γίνεται και με άλλους στην αφάνεια. Αυτοί λοιπόν είναι συνεργάτες στο έργο του Κυρίου που είναι πολυσχιδές. Δεν έχουν όλα τα μέλη του σώματος την ίδια εργασία. Ο ένας αγωνίζεται εδώ και ο άλλος εκεί.
Αρκεί να οδηγούνται οι άνθρωποι στον Χριστό.Επειδή όμως τα πράγματα αγριεύουν πρέπει όλοι να ανασκουμπωθούμε ΚΑΙ (κυρίως), ως προς το θέμα αυτό. Απλά δεν ξέρουμε ακριβώς πως. Ακόμα και οι Άγιοι του αιώνα μας, ήταν πολύ προβληματισμένοι ως προς την αντιμετώπιση (το είχε εκμυστηρευτεί και ο γέροντας Εφραίμ Αριζόνας).

Νίκος Κ. είπε...

Αγαπητέ Αμέθυστε,ειλικρινά διαβάζοντας τα σχόλια αλλά και κείμενα σου,αναρωτιέμαι μήπως θα έπρεπε να εκθέσεις όλες αυτές τις σκέψεις,που καταδεικνύουν την ουσία του προβλήματος,σε κάποιους σώφρονες επισκόπους(έστω και σε έναν)μήπως ξεκινήσει κάποια σοβαρή προσπάθεια αποκατάστασης της Αλήθειας στα πλαίσια του δυνατού.Νομίζω ότι η χρονική στιγμή είναι η κατάλληλη,μιας και όλοι έχουν απογοητευθεί από όλους και από όλα.Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετές ψυχές,που στωικά περιμένουν μια ουσιαστική παρέμβαση,όχι από αυτούς που βρήκαν την ευκαιρία να προβάλλουν το εγώ τους ή που νομίζουν ότι με τα αντί- τους διακονούν την Αλήθεια.Με λυπεί το γεγονός ότι τα διαβάζουμε όσοι τα διαβάζουμε και δε γίνεται τίποτα. Είναι κρίμα όλος αυτός ο πλούτος να μη χρησιμεύσει ώστε να δούμε και πάλι τον Ιορδάνη να στρέφεται εις τα οπίσω.

amethystos είπε...

ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ Η ΑΙΡΕΣΗ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΘΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ. Η ΑΠΛΟΤΗΣ ΑΥΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟΖΥΓΙΣΜΕΝΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΑΛΛΑ Η ΑΙΡΕΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΠΛΑ.

amethystos είπε...

Φίλε έγιναν κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες. Αλλά η πίστη στήν αντιπροσώπευση τού θεού, στήν απόκτηση τού Αγίου Πνεύματος μέ τήν χειροτονία καί τής δωρεάς τού δεσμείν καί λύειν όλων ανεξαιρέτως, δέν μετακινείται. Ολες οι προσπάθειες προσκρούουν στό παραπέτασμα. ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΜΑΘΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΟΥΜΕ. Αρα είσαι εκ τού πονηρού.

Νίκος Κ. είπε...

Το γεγονός ότι έγιναν κάποιες προσπάθειες προσέγγισης προσωπικά μου φτάνει.Η πρόσκρουση αυτών των προσπαθειών στο παραπέτασμα της παντογνωσίας των ιεραρχών,δείχνει και την έλλειψη αυτογνωσίας τους."Άφετε αὐτούς·ὁδηγοί εἰσι τυφλοὶ τυφλῶν·τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται".Δεν περιμένουμε να μας σώσουν,ούτε καν να μας υποδείξουν δρόμο.Μάλλον και αυτοί βάλλονται απ'τα τρία Μ (Ματαιοδοξία-Μικρότητα-Μιζέρια) που γράφει σε άρθρο του ο Γιάννης Πανούσης.
https://www.huffingtonpost.gr/entry/aetoanaforike-pantoynosia_gr_5c10ea52e4b084b082fe42c8

amethystos είπε...

Φίλε η σκέψη σου έγινε αιτία νά τολμήσουμε τό εξής. Νά στείλουμε σέ όλες σχεδόν τίς Μητροπόλεις, επισκοπές καί πατριαρχεία τίς δύο εργασίες πού φανερώνουν καθαρά τήν ουσία τής αιρέσεως τού οικουμενισμού. Δυστυχώς ο ορισμός τού οικουμενισμού, σάν παναίρεση, πού έδωσε ο Αγιος Πόποβιτς, αποτελεί ένα επιπλέον εμπόδιο σέ κάθε συζήτηση.

Νίκος Κ. είπε...

Πολύ πολύ ευχάριστο αυτό,αγαπητέ Αμέθυστε.Και επειδή έχω δει τον τρόπο που παρουσιάζεις θέματα που καταπιάνεσαι,είμαι βέβαιος ότι κάποιος ή κάποιοι θα ευαισθητοποιηθούν διαβάζοντας τες,ώστε με πληροφορίες από αυτές τις εργασίες,να αναδείξουν,με τον τρόπο τους βέβαια,το θέμα.Νομίζω ότι αυτά που ο Άγιος Πόποβιτς έδωσε για την παναλήθεια και την παναίρεση δε θα σταθούν εμπόδιο,έχω κατά νου αυτό:
https://amethystosbooks.blogspot.com/2017/11/blog-post_67.html Πάντως εμείς θα το κάνουμε προσευχή και κάποιον θα φωτίσει ο Καλός Θεός.Καλή δύναμη.