Η ελληνική εκκλησιαστική τέχνη είναι καθηλωμένη στην μίμηση και στην επανάληψη. Όσες προσπάθειες κι αν έχουν γίνει τα αποτελέσματα ήταν μηδαμινά. Είναι ένας κοινός τόπος που εκφράζει απολύτως την πραγματικότητα! Τίποτα καινούργιο ή έστω νέο δεν έχει εμφανιστεί εδώ και πολύ καιρό! Και όμως! Στην τελευταία Σύναξη αφιερωμένη στην ιστοριογραφία υπάρχει μια ολόκληρη “εικαστική” έκθεση αγιογραφιών, εντελώς νέας πνοής, αφιερωμένης από τον κ. Γιαγκάζογλου στην Θεία Λειτουργία! Δύο λαμπρές αίθουσες, μαζί με την έξοδο φέρουν το νέο αμετάκλητα στον τόπο μας! Ένα μικρό θαύμα!
Στην πρώτη-πρώτη “εικασία” βλέπουμε την νέα ταυτότητα της Εκκλησίας: σελ. 78: «Άρα, ταυτότητα ευχαριστίας και Εκκλησίας προκύπτει από την ταυτότητα ευχαριστίας και θείας οικονομίας». Πώς να μην μείνουμε ευχαριστημένοι από την πρώτη κιόλας θέαση!;
«Τα μυστήρια της Εκκλησίας εξεικονίζουν και προ-λαμβάνουν την αλήθεια και τη ζωή της Βασιλείας». «Η ευχαριστία φανερώνει και συνιστά κατεξοχήν την Εκκλησία ως εικόνα των εσχάτων της Βασιλείας». Τα έσχατα της Βασιλείας, λοιπόν! Τι υπέροχη “εικασία”. Βαδίζουμε για πρώτη φορά από ευχαριστία σε ευχαριστία! Ακόμη βεβαίως δεν μάθαμε τίποτα για τα πρώιμα της Βασιλείας, αλλά ας κάνουμε υπομονή!
«Η θεία λειτουργία εξεικονίζει την Εκκλησία όχι όπως είναι τώρα, αλλά όπως θα είναι στα έσχατα της Βασιλείας».
Ιλαρότης και χαρά ακολουθούν κάθε μας βήμα! Αυτά τα έσχατα της Βασιλείας εξεικονίζονται με μεγάλη προθυμία -καθώς βλέπουμε πλέον-, προσαρμοσμένα -καθώς καταλαβαίνουμε- στην κοινωνία του θεάματος.
Μεγάλη ανανέωση. Μεγάλη ελευθερία! Όλο το σκοτεινό και βαρύ παρελθόν αποχωρεί σιγά-σιγά από τις καρδιές μας, ευγενικά και αποφασιστικά, πολιτισμένα! Και το παρελθόν αφήνει ήσυχα την θέση του στο μέλλον.
«Η βιβλική και πατερική σημασία του τύπου του συμβόλου και της εικόνας αφορά στη "θεατική" δύναμη του πνεύματος ως θέα και μέθεξη του μέλλοντος αιώνος, όπου κυριαρχεί το εσχατολογικό γεγονός του Χριστού».
«Αίτιο και αρχέτυπο αυτού του ευχαριστιακού ρεαλισμού δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη στο παρελθόν, αλλά ένα γεγονός που έρχεται από το μέλλον. Ο Χριστός φαίνεται και κοινωνείται στην ευχαριστία τώρα˙ στα έσχατα, όμως, θα βλέπεται και θα μεταλαμβάνεται δίχως παραπετάσματα». Εδώ ακριβώς παραπετάσματα φωτεινού καπνού ανοίγουν και μας αφήνουν να περάσουμε στην κυρίως αίθουσα, την αίθουσα του θρόνου, μεγάλου ήδη “εικαστικού” γεγονότος.
«Η ζωή της Εκκλησίας στην ευχαριστία αντανακλά και εικονίζει, έστω και αμυδρώς, τη ζωή της Αγίας Τριάδος».
Μιλάμε, αυτή η ευχαριστία μπορεί να εικονίση τα πάντα! Είναι απίστευτη! Είναι σκέτη εικονική πραγματικότης, μιλάμε!
Φθάνουμε όμως στον θρόνο, με ρυθμούς και εικόνες υπέρτατου ποιητικού ύψους, όπως ταιριάζει! «Στην ευχαριστία της Εκκλησίας προσάγεται η ίδια προσφορά που προσέφερε και ο Χριστός στον Θεό ΠΑΤΕΡΑ!».
Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΙΤΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ!
Είναι αληθινός πατέρας! Δεν υπάρχει αμφιβολία. Ενθυμούμαι πως ο σοβαρός κ. Ζηζιούλας μας είχε βεβαιώσει πως ο ΠΑΤΕΡΑΣ είναι η αιτία της ΘΕΟΤΗΤΟΣ. Τώρα η διδασκαλία του ολοκληρώνεται με τον άξιο μαθητή του. Είναι η αιτία και της Οικονομίας, της Σωτηρίας μας!
Αφού λοιπόν, δούμε και λίγα τινά για την Συνέργεια του Αγίου Πνεύματος, όχι του ανθρώπου, ξεχάστε ό,τι ξέρατε, φθάνουμε στην ΕΞΟΔΟ.
Σ’ αυτό το λαμπρό εικαστικό γεγονός, δυστυχώς, το εισιτήριο πληρώνεται στο τέλος! «Ο ιερέας μεταδίδει σε όλους όσοι απλώς προσέρχονται (τον αγιασμό). Ο Χριστός όμως, -πίσω από τα περάσματα, χωρίς να γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτός- μεταδίδει μόνον στους άξιους να μετάσχουν».
Πώς έγινε, πώς πραγματοποιήθηκε αυτό το θαύμα; Ο κ. Γιαγκάζογλου προσπάθησε να σχολιάση θεολογικά, την ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας, του Ν. Καβάσιλα!
Τι έκανε λοιπόν; Αφήρεσε την θυσία! Το αγιασμένο δώρο είναι το θυσιασμένο, σφαγμένο σώμα του Κυρίου. Αφήρεσε την άφεση των αμαρτιών, που είναι το κυρίως έργο της Θ. Ευχαριστίας.
Τους ταπεινούς τη καρδία αντικατέστησε με τους άξιους! Και το σπουδαιότερο! Παράβλεψε την Ικεσία της Θ. Λειτουργίας, για να μπορέσει να πλασάρη τις ταυτότητές του με τα έσχατα!
Ένα αρχέτυπο, ένα παράδειγμα, κακής προαιρέσεως, η οποία “αφαιρεί” συστηματικά πλέον, όλη μας την παράδοση από την ζωή μας και μας απελευθερώνει από τους Πατέρες!
Θα μείνουμε στην Ιστορία, με σιγουριά! Οι κλέφτες μας έγδυσαν και εμείς συνεχίζουμε τον ύπνο μας! Ίσως το ανακαλύψουμε στα έσχατα! Θαρσείν χρη!
Εκδόσεις Αμέθυστος
amethystos.books@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου