Πηγή: Ελληνικά και Ορθόδοξα
Χωρία
που σχετίζονται με την υπακοήν εις ηγουμένους που είτε είναι αιρετικοί
είτε είναι μεν ορθόδοξοι, αλλά κοινωνούν με αιρετικούς. Από το βιβλίο με
τίτλο: Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου Έργα, Τόμος 3, Επιστολαί, Εκδόσεις
Ορθοδόξου Κυψέλης, Θεσσαλονίκη 1987.
1. Σελ. 109, Θεοκτίστω Μαγίστρω: «Παραγγελίαν γαρ έχομεν εξ αυτού του αποστόλου [σημ. Γαλ. α' 8], παρ’ ό παρελάβομεν, παρ’ ό οι κανόνες των κατά καιρούς συνόδων καθολικών τε και τοπικών, εάν τις δογματίζη ή προστάσση ποιείν ημάς, απαράδεκτον αυτόν έχειν, μηδέ λογίζεσθαι αυτόν εν κλήρω αγίων».
2. Σελ. 178, Ιωσήφ αδελφώ και αρχιεπισκόπω: «ου δι’ ένα άνθρωπον αποσχίζομεν της Εκκλησίας της από Βορρά και δυσμών και θαλάσσης∙ και μέντοι και της ενταύθα, δηλονότι πλην των μοιχοκυρωτών. Ου γαρ ούτοι Εκκλησία Κυρίου.»
3. Σελ. 298, Θαλελαίω τέκνω: «Ουδ’ αν όλα τα χρήματα του κόσμου παρέξει τις και κοινωνείν είη τη αιρέσει φίλος Θεού καθίσταται, αλλ’ εχθρός. Και τι λέγω κοινωνίας; Καν εν βρώματι, και πόματι, και φιλία συγκάτεισι τοις αιρετικοίς υπεύθυνος.»
4. Σελ. 354, Κανονικαίς: «Φυλάξοιτε έτι εαυτάς, παρακαλώ, της ψυχοφθόρου αιρέσεως∙ ης η κοινωνία αλλοτρίωσις Χριστού.»
5. Σελ. 389, Ιωάννη Λογοθέτη: «ουκ ου ναός Θεού άγιος ο υφ’ αιρετικών βεβηλούμενος, αλλ’ οίκος κοινός, ως φησιν ο μέγας Βασίλειος∙ του εφεστώτος αγγέλου εν αυτώ, ως υφ’ εκάστης Εκκλησίας, υπεκστάντος δια την ασέβειαν. Διόπερ ουδ’ η τελουμένη εν αυτώ θυσία, Θεώ ευπρόσδεκτος.»
6. Σελ. 448, Ιακώβω μονάζοντι: «Του τε αγίου Αθανασίου προστάσσοντος, μηδεμίαν κοινωνίαν έχειν ημάς προς τους αιρετικούς, αλλά μην μηδέ προς τους κοινωνούντας μετά των ασεβών.»
1. Σελ. 109, Θεοκτίστω Μαγίστρω: «Παραγγελίαν γαρ έχομεν εξ αυτού του αποστόλου [σημ. Γαλ. α' 8], παρ’ ό παρελάβομεν, παρ’ ό οι κανόνες των κατά καιρούς συνόδων καθολικών τε και τοπικών, εάν τις δογματίζη ή προστάσση ποιείν ημάς, απαράδεκτον αυτόν έχειν, μηδέ λογίζεσθαι αυτόν εν κλήρω αγίων».
2. Σελ. 178, Ιωσήφ αδελφώ και αρχιεπισκόπω: «ου δι’ ένα άνθρωπον αποσχίζομεν της Εκκλησίας της από Βορρά και δυσμών και θαλάσσης∙ και μέντοι και της ενταύθα, δηλονότι πλην των μοιχοκυρωτών. Ου γαρ ούτοι Εκκλησία Κυρίου.»
3. Σελ. 298, Θαλελαίω τέκνω: «Ουδ’ αν όλα τα χρήματα του κόσμου παρέξει τις και κοινωνείν είη τη αιρέσει φίλος Θεού καθίσταται, αλλ’ εχθρός. Και τι λέγω κοινωνίας; Καν εν βρώματι, και πόματι, και φιλία συγκάτεισι τοις αιρετικοίς υπεύθυνος.»
4. Σελ. 354, Κανονικαίς: «Φυλάξοιτε έτι εαυτάς, παρακαλώ, της ψυχοφθόρου αιρέσεως∙ ης η κοινωνία αλλοτρίωσις Χριστού.»
5. Σελ. 389, Ιωάννη Λογοθέτη: «ουκ ου ναός Θεού άγιος ο υφ’ αιρετικών βεβηλούμενος, αλλ’ οίκος κοινός, ως φησιν ο μέγας Βασίλειος∙ του εφεστώτος αγγέλου εν αυτώ, ως υφ’ εκάστης Εκκλησίας, υπεκστάντος δια την ασέβειαν. Διόπερ ουδ’ η τελουμένη εν αυτώ θυσία, Θεώ ευπρόσδεκτος.»
6. Σελ. 448, Ιακώβω μονάζοντι: «Του τε αγίου Αθανασίου προστάσσοντος, μηδεμίαν κοινωνίαν έχειν ημάς προς τους αιρετικούς, αλλά μην μηδέ προς τους κοινωνούντας μετά των ασεβών.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου