Μακαριώτατε καί Ἁγιώτατε Πατριάρχα Σερβίας, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Πορφύριε, τήν Ὑμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.
«Καί ἔδωκεν κλήρους αὐτῶν, καί ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπί Πορφύριον, καί συγκατεψηφίσθη μετά τῶν ἔνεδεκα Ἀποστόλων» (Πρβλ. Πραξ. 1, 26).
Τάς πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου σκηνάς ἐκ τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων ἐβιώσαμεν ἐκ νέου καί σήμερον, κατά τάς ἐργασίας τῆς περί ἡμᾶς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, πληροφορηθέντες τήν ἐπαξίαν ἐκλογήν τῆς Ὑμετέρας θεοπροβλήτου Μακαριότητος εἰς διαδοχήν τοῦ πρότριτα εἰς Κύριον μεταστάντος ἀοιδίμου Πατριάρχου Εἰρηναίου.
Αἱ ψῆφοι τῶν ἐκλεκτόρων Ὑμῶν ἔφθασαν ἐνώπιον Θεοῦ καί Οὗτος διά τῆς κληρωτίδος ὡμίλησε στοργικῶς πρός τόν ἀπορφανισθέντα ἱερόν κλῆρον καί τόν περιούσιον λαόν τῆς καθ’ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Σερβίας. Οὕτω προσετέθη εἷς ἀκόμη πεφιλημένος ἀδελφός εἰς τήν χορείαν τῶν διαδόχων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σάββα, Ἀρχιεπισκόπου Σερβίας, τοῦ λαβόντος τήν χειροτονίαν καί τήν τιμήν τοῦ Αὐτοκεφάλου ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ Προκατόχου ἡμῶν Μανουήλ ἐν Νικαίᾳ. Σήμερον τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας ἑορτάζει τήν ὑπαπαντήν τοῦ κανονικοῦ αὐτῆς προστάτου καί ποιμενάρχου. Σήμερον ὑποδέχονται Ὑμᾶς ἡ χαρά, ἡ εὐθύνη, οἱ κόποι, αἱ ἀγωνίαι, ὁ ἀγών τοῦ Χριστοῦ ὑπέρ πάσης ψυχῆς Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων, εὑρισκομένης ἐντός τῶν ὁρίων τῆς τοπικῆς Ὑμῶν Ἐκκλησίας.
Ταῦτα ἐνθυμηθέντες καί μνημονεύσαντες μετά τῶν περί ἡμᾶς Ἱερωτάτων Συνοδικῶν Ἱεραρχῶν, τῶν καί ὑπερτίμων, τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητῶν ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν, ἐδοξολογήσαμεν ἔτι ἅπαξ τό προσκυνητόν Ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ περιθάλποντος τά ἀπορφανισθέντα κατά πνεῦμα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας καί παραμυθοῦντος στοργικῶς τάς θλίψεις αὐτῶν διά ποιμένων ἱκανῶν καί γνησίων.
Εὐχόμεθα, Μακαριώτατε ἅγιε ἀδελφέ, ὅπως ἡ ἀνατείλασα Πατριαρχία Ὑμῶν ᾖ μακρά, ἀνέφελος, εὐοίωνος, ἀνακαινιζομένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἀνακαινίζουσα δι᾽ Αὐτοῦ. Ἑδραία βάσις καί θεμέλιον ἄσειστον τῆς ποιμαντορίας Ὑμῶν ἔσται ἡ προσήλωσις Ὑμῶν εἴς τε τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας οὐ μήν ἀλλά καί εἰς αὐτήν ταύτην τήν μαρτυρικῶς καθηγιασμένην πρᾶξιν καί παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας, τήν διασῳζομένην ἐν τοῖς κειμένοις, τοῖς ἔργοις καί τοῖς Ἀρχείοις ἡμῶν. Ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς ὁδοῦ πορευόμενος, θέλετε μετά βεβαιότητος ἐπιτύχει εἰς τό εἰς ὅ ἐκλήθητε, χάριτι Θεοῦ, ἔργον.
Συγχαίρομεν εὐλόγως καί μετ᾽ ἐλπίδος συναγαλλόμεθα Ὑμῖν ἐκ τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς γεννησάσης, ἐκθρεψάσης καί ἐν εὐθύναις ἀεί σκεπούσης ἀδιαστίκτως πάσας τάς ἐκ τοῦ πανιέρου σώματος αὐτῆς γεννηθείσας τοπικάς Ἐκκλησίας, ἐν αἷς καί ἡ Ὑμετέρα, διά τήν σήμερον γενομένην, χρησταῖς ἐλπίσι, Θεοστήρικτον ἐκλογήν Ὑμῶν.
Κατασπαζόμενοι οὖν φιλήματι ἁγίῳ καί αὖθις τήν Ὑμετέραν ὑπερλίαν ἀγαπητήν καί σεβασμίαν Μακαριότητα, διατελοῦμεν Αὐτῆς ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός καί συλλειτουργός.
‚βκα´ Φεβρουαρίου ιη’
Ο ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΣ! ΒΡΗΚΕ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΡΠΑΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ. ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΘΟΛΟΥΡΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ, Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ.
4 σχόλια:
Bhagwan - Die Deutschen und der Guru | Dokumentarfilm | Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=tLttjQrepsk
Ολόκληρο το ντοκιμαντέρ βρίσκεται στην ιστοσελίδα του καναλιού. Ίσως να είναι μόνο στη Γερμανία προσβάσιμο.
https://www.ardmediathek.de/ard/video/reportage-und-dokumentation/bhagwan-die-deutschen-und-der-guru/das-erste/Y3JpZDovL2Rhc2Vyc3RlLmRlL3JlcG9ydGFnZSBfIGRva3VtZW50YXRpb24gaW0gZXJzdGVuLzZjYTk0NTM0LTAyZmEtNDUxZS04NzRhLTJkN2ZhZTFjNDFkNg/
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ της γερμανικής τηλεόρασης για τη δράση του Bhagwan, περισσότερο γνωστού ως Osho, στην Γερμανία.
Παρουσιάζονται μερικοί ακόλουθοι του. Κάποιοι άπό αυτούς είχαν οργανώσει τις ομάδες, είχαν ιδρύσει τις εταιρίες (ντισκοτέκ, και άλλες) στις διάφορες πόλεις της Γερμανίας.
Αναφέρονται στο πως αισθάνονταν στην παρουσία του, πως όταν τον έβλεπαν κενώνονταν το μυαλό τους.
Ο Osho είχε δώσει στον καθένα ένα ινδικό όνομα, το οποίο οι παρουσιαζόμενοι θεωρούν μεγάλη τιμή, και εκτός από ένα, οι υπόλοιποι το φέρουν ακόμα, και ως προσθετικό στο επίσημο όνομα τους.
Όλοι αναφέρουν πως είχαν απογοητευτεί από την εξέλιξη και κατάληξη του πράγματος. Η συνεργάτις του Osho φερόταν τυραννικά και αυτός το επέτρεπε. Σε κάποια στιγμή συνελήφθηκαν και διαλύθηκε η κοινόητητα που έφτιαξαν.
Εκτός όμως από ένα, οι υπόλοιποι φέρουν ακόμα με περηφάνεια το όνομα που τους έδωσε. Κάποιοι έχουν κέντρα διαλογισμού που συνεχίζουν τη διδασκαλία του.
Ένας από τους πολύ απογοητευμένους, όταν ρωτήθηκε αν αγαπά ακόμα τον Bhagwan, σκέφτηκε για λίγο, και με σιγανή φωνή είπε: ναι, ναι.
Από αυτή τή δουλεία μάς ελευθερώνει ο Κύριος αλλά δέν τό θέλουμε. Δυστυχώς καί εμείς οι ορθόδοξοι είμαστε υποδουλωμένοι στήν Εκκλησία καί στούς αντιπροσώπους τού θεού, δικαιώνοντας τόν Αριστοτέλη, ο οποίος όταν τόν παρατήρησαν ότι είχαν δούλους, απάντησε, δέν έχουμε, θέλουν καί μένουν δούλοι, όποιος δέν θέλει μπορεί, διά τής παιδείας, νά ζήσει σάν ελεύθερος πολίτης.
Μέρες metoo που ζούμε να προσθέσω κάτι......
Ο μύθος που στα νεωτερικά χρόνια κορυφώθηκε είναι αυτός του καταραμένου καλλιτέχνη.
Κάπου όμως άρχισε να χάνεται η μπάλα.
Η κατάρα έγινε επιδίωξη σαν να είναι προαπαιτούμενο του ταλέντου και της όποιας τεχνικής δεινότητας.
Λοιπόν ο Καραβάτζιο δεν ήταν μεγάλος ζωγράφος επειδή ήταν δολοφόνος, αλκοολικός και έκφυλος σεξουαλικά. Ίσως να ήταν ΚΑΙ γιατί προσπαθούσε μάταια να μην είναι ΌΛΑ ΑΥΤΑ. Σίγουρα όμως όχι γιατί ήταν δολοφόνος και έκφυλος. Αυτό περνάει όλο και πιο λίγο από το μυαλό των τελευταίων γενεών.
Αποτέλεσμα μυαλό χυλό και επιδιώξεις δαιμονικές για ένα πιο ολοκληρωμένο "ταλέντο"........ Άλλο το δαιμονικό να σε έχει παγιδεύσει και άλλο να το επιδιώκεις......μέρα με την νύχτα......άσε που έχω την υποψία πως υπάρχει περίπτωση να μην καταλάβεις ούτε ακόμα τι είναι πραγματικά δαιμονικό. Ακόμα και εκεί θα υπήρχε μια ελπίδα σωτηρίας.
Μιλάμε για ξεπούλημα για το ΤΙΠΟΤΑ. Μιλάμε για ΒΛΑΚΕΙΑ απύθμενη που σίγουρα την περιφρονεί ακόμα και ο Διάολος ο ίδιος. ΧΑΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΖΩΗ. Εκτός και αν νομίζουν οι πολλά βαρείς σπιθαμαίοι ότι είναι του διαμετρήματος Καραβάτζιο.....κούνια που τους κούναγε.
Εδώ ο Πικάσο που ήταν πραγματικό ταλέντο κατάφερε να το ισοπεδώσει μόνος του μέσα σε αυτή την παρανόηση και ματαιοδοξία και να φτάσει να μην αξίζει τίποτα για κάποιον που βλέπει (και όχι λιβανίζει και λιβανίζεται)....και οι ατάλαντοι θα γίνουν ταλαντούχοι επειδή διαλέγουν να είναι και καλά "ελεύθερα πνεύματα" ;;;;;;......αλίμονο. Θέλει και ΚΑΤΙ ακόμα το άτιμο.......
Το ίδιο ισχύει δυστυχώς ΌΠΩΣ ΦΑΊΝΕΤΑΙ, από την ανάποδη και στα της εκκλησίας....... ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΓΌΜΕΝΗ ΧΑΡΗ .......αν με καταλαβαίνεις φίλε αμέθυστε. Δεν θέλω να πω παραπάνω....άλλωστε μπορεί να λέω και βλακείες.........
Δεν αγαπάμε τον Κύριο πραγματικά γιατί τότε θα αγαπούσαμε και τον άνθρωπο σιγά σιγά και θα βλέπαμε κατάματα την πραγματική του (και πραγματική μας) γύμνια..... αλλά ταυτόχρονα και το μεγαλείο των ικανοτήτων που χαρίζει στον Άνθρωπο.........άφθονα και χωρίς καθόλου τσιγκουνιά.....με έναν τρόπο πραγματικά ΜΥΣΤΗΡΙΟ.......
ΑΣ ΈΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΜΑΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ.
https://tasthyras.wordpress.com/2021/02/19/%ce%b9%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%86%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%cf%81%ce%b8%cf%8c%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%b5/#more-25158
Δημοσίευση σχολίου