Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

OI ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ

Joseph Ratzinger «Εισαγωγή στον Χριστιανισμό» (αποσπάσματα) (8)
Το δίλημμα της μοντέρνας θεολογίας : Ιησούς ή Χριστός;

Ας προσπαθήσουμε όμως τώρα να εμβαθύνουμε αυτή την κίνηση σαν ζίγκ-ζάγκ της σύγχρονης θεολογίας, γιατί παρατηρώντας τις κινήσεις θα μπορέσουμε να πλησιάσουμε καλύτερα αυτό το Ίδιο το πρόβλημα. Ακολουθώντας την πρώτη κίνηση -φυγή από τον Χριστό στον Ιησού- στις αρχές του ΧΧ αιώνος ο Harnack έγραψε το έργο «ουσία του Χριστιανισμού». Ένα βιβλίο που προτείνει μια μορφή Χριστιανισμού γεμάτο με την υπερηφάνεια και την αισιοδοξία του ορθολογισμού, σύμφωνα με τα οποία ο Φιλελευθερισμός είχε ξεκαθαρίσει το πρώτο πιστεύω. Μια βασική θέση αυτού του βιβλίου είναι η εξής "Όχι ο Υιός, αλλά μόνον ο πατήρ πρέπει να παραμείνει στο Ευαγγέλιο, ακριβώς όπως ο Υιός το ανακοίνωσε» πόσο απλό ακούγεται, πόσο απελευθερωτικό! Διότι ενώ η Ομολογία πίστεως στον Υιό χώρισε -Χριστιανούς από όχι-Χριστιανούς, Χριστιανούς διαφορετικών ομολογιών μεταξύ των- η γνώση του Πατρός μπορεί αντιθέτως να ενώσει. Ενώ ο Υιός ανήκει σε λίγους, ο πατήρ ανήκει σε όλους και όλοι ανήκουν σ' Αυτόν. Ενώ η πίστη χώρισε, η αγάπη μπορεί να ενώσει. Ο Ιησούς εναντίον του Χριστού, πράγμα που σημαίνει εγκαταλείπουμε το δόγμα και συνεχίζουμε με την φιλανθρωπία".
Το γεγονός πως από τον Ιησού που ανακοινώνει, ο οποίος είχε αναγγείλλει σε όλους τους ανθρώπους τον κοινό τους πατέρα, κάνοντας τους τοιουτοτρόπως αδελφούς, περάσαμε στον αναγγελμένο Χριστό, ο οποίος τώρα απαιτούσε πίστη και είχε καταλήξει σε δόγμα, κατά τον Harnack, δημιούργησε το τελικό σχίσμα! Ο Ιησούς είχε αναγγείλλει το μήνυμα της αγάπης, το οποίο δεν άνηκε σε δόγμα, ξεκινώντας μ’αυτόν τον τρόπο την μεγαλειώδη επανάσταση με την οποία τίναξε στον αέρα τον Φαρισαϊσμό, εισάγοντας στην θέση της αδιάλλακτης τυπικής πίστεως την απλή εμπιστοσύνη στον Πατέρα, την αδελφότητα των ανθρώπων και την κλίση σε μια μοναδική αγάπη.

Και όμως όλα αυτά θα αντικατασταθούν από το δόγμα του ανθρώπου-θεού, του “Υιού”, και στην θέση της ανοχής και της αδελφότητος, που είναι η σωτηρία, μπαίνει ένα δόγμα σωτηριολογικό που μπορεί να σημαίνει μόνον καταστροφή και το οποίο εξαπέλυσε μάχες πάνω στις μάχες, χωρισμούς στους χωρισμούς (ο Βολταίρος καθίσταται πατέρας της Εκκλησίας). Από εδώ λοιπόν προκύπτει η ανάγκη ενός καινούργιου μηνύματος: Επιστροφή λοιπόν στα μετόπισθεν από τον αναγγελθέντα Χριστό, αντικείμενο μιας πίστεως που χωρίζει, και επιστροφή στον Ιησού που αναγγέλλει, στο μήνυμα και στην κλήση στην ενοποιό δύναμη της αγάπης, κάτω από τον μοναδικό πατέρα με τα πολλά παιδιά.

Δεν μπορούμε βεβαίως να αρνηθούμε πως αυτές οι δηλώσεις είναι αρκετά διεγερτικές, και δεν μπορούμε να τις παρακάμψουμε εύκολα (λειτουργούν σαν πειρασμός). Και όμως ενώ ο Harnack διαλαλούσε ακόμη το αισιόδοξο μήνυμα του Ιησού, μπορούσαμε να ακούσουμε ήδη στην πόρτα τα βήματα όσων θα έθαβαν το έργο του για πάντα (Αμφίβολο. Απ’ότι γνωρίζουμε το κράτησαν ζωντανό οι Ρώσοι θεολόγοι και οι Έλληνες Ορθόδοξοι). Ταυτόχρονα λοιπόν, προσφέρθηκαν οι αποδείξεις πως ο Ιησούς για τον οποίο μιλούσε ήταν μόνον ένα ρομαντικό όνειρο, μια Fata Morgana του Ιστορικού, το είδωλο της δίψας του και της επιθυμίας του, το οποίο διαλύεται όσο το πλησιάζουμε.

ΣΧΟΛΙΟ : Όπως βλέπουμε η κακοδοξία βρίσκεται καθαρά στήν υπηρεσία τού οικουμενισμού.

Αμέθυστος

12 σχόλια:

Γιωργος από Πολύγυρο είπε...

O Ζηζιούλας χθές μιλούσε γιά επιστροφή στους πατέρες και μιλημα στον σύγχρονο κόσμο με την γλώσσα των Πατέρων.
Μήπως τον αδικείτε;

Γεράσιμος Π. είπε...

Αυτά δεν ξέρουμε αν είναι αλήθεια!!!

Γεράσιμος Π. είπε...

Διαβάζω τον πόλεμό σας ενάντια στον Μητροπολιτη Ζηζιούλα και θέλω να σας υπενθυμίσω ότι τα έργα του τα έχει αναρτήσει η αντιαιρετική ιστοσελίδα της Ο.Ο.Δ.Ε. Πως είναι δυνατόν να βλέπετε μόνο εσείς τις αιρέσεις του Σεβασμιωτάτου και κανένας άλλος και ειδικά η ομάδα της Ο.Ο.Δ.Ε η οποία αποτελείται από έμπειρους στα αντιαιρετικά θέματα θεολόγους; Θα ήθελα μια απάντηση. Ο Σεβ. Ζηζιούλας μπορεί να έχει λάθος στα θέματα του Οικουμενισμού αλλά μην ξεχνάτε ποιόν είχε πνευματικό από τον οποίον πήρε και την βάση της θεολογικής του γνώσης.

amethystos είπε...

Γιωργος από Πολύγυρο...Πρώτος το είπε ο Φλωρόφσκυ και πρώτος τους πρόδωσε. Θα τα αναρτήσουμε στις επόμενες μέρες.

amethystos είπε...

Γεράσιμος Π...Πολλά δεν ξέρετε. Αν έχετε υπομονή θα τα μάθετε.
Ο Ο.Ο.Δ.Ε. σπούδασε στον Ζηζιούλα και σε μια σχολή η οποία κυριαρχείται ακόμη από το πνεύμα του Ζηζιούλα.

Ανώνυμος είπε...

Εχω ένα ερώτημα.

Στο να θεολογεί απλανώς κάποιος ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ή ΟΧΙ, το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ του ΒΙΩΜΑ;

Δηλαδή, παίζει ρόλο, αν ο θεολογών ΝΗΣΤΕΥΕΙ, ΕΓΚΡΑΤΕΥΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΙΟΤΡΟΠΩΣ, ΕΥΕΡΓΕΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ, ή ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΒΙΩΜΑ και θεωρείται αρκετό το να ΠΑΠΑΓΑΛΙΖΕΙ με άριστο ΜΝΗΜΟΝΙΚΟ ΤΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΜΑΣΑΕΙ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΣΥΝΑΡΤΗΣΙΕΣ- ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΣ;
Μπορείτε να μας δώσετε μια απάντηση;

ΖουρλοΧαραλάμπης εκ Καλαμών Μεσσηνίας

amethystos είπε...

Παίζει ρόλο η προαίρεση.

Γεράσιμος Π. είπε...

"Ο Ο.Ο.Δ.Ε. σπούδασε στον Ζηζιούλα και σε μια σχολή..."

ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ;

amethystos είπε...

Γιά πές;

Ανώνυμος είπε...

Είναι αρκετή μόνον η προαίρεση;
Χωρίς ΚΑΘΑΡΣΗ από τα ΠΑΘΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ;
ΜΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ;
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ.

Φοβούμαι ότι χωρίς ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ, (ΤΑ μυστικά, αβυσσαλέα ΠΑΘΗ ΤΗΣ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΝΕΡΑ, ΤΑ ΤΗΣ "ΣΑΡΚΟΣ") είναι των αδυνάτων ΑΔΥΝΑΤΟΝ, ΝΑ ΑΡΘΡΩΣΟΥΜΕ(-γράψουμε) ΥΓΙΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΛΟΓΟ.

Τα πάθη λειτουργουν ως ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟΙ ΦΑΚΟΙ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ και στον ΕΚΠΕΜΠΟΜΕΝΟ θεολογικό ΛΟΓΟ μας, και ΕΚΕΙΘΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ.

Γι αυτό και ο Ζηζιούλας και ο Γιανναράς και ο Ράμφος και ο Χρυσόστομος Καλαμών και πολλοί άλλοι, και ο μακαριστός Χριστοδουλός τους, έπεφταν από τη μία γκάφα στην άλλη και σε επίπεδο ΔΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΝΟΗΜΑΤΩΝ, ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ, και οδηγούν σε κρημνούς απωλείας το Χριστεπώνυμον που τους εμπιστεύεται.

ο ζουρλοΧαραλάμπης εκ Καλαμών

χαλαρωσε είπε...

Ο αδερφος Αμεθυστος κανει αγωνα. Ας τον φωτιζει ο Κυριος. Απο οσο ξερω στην Εκκλησια του Κυριου Ιησου και Χριστου συναμα εχουμε Αγιους. Αρα οι παραμορφωτικοι φακοι ειναι ιδιον αυτων που επιμενουν να ειναι ορφανοι της χαριτος. Για δε τους απλους την καρδιαν οι πατερες ειναι λυχνοι και και οδοδεικτες. Η επιλογη της ορφανιας ειναι μαλλον εωσφορικη διαθεση του σκοτισμενου νου. Αμην.

ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είπε...

Αυτούς τους λόγους περιμένουν να παρακολουθήσουν οι εχθροί του Κυρίου για να σπεύσουν να μας λοιδορήσουν (και δικαίως) για την ασυνέπεια και το φαρισα'ι'σμό μας.Περί,δε,των ''θεολόγων'' και ''θεολογούντων'' μας ένα μόνον πράγμα έχω να 'πώ από πλευράς μου:αν θεωρήτε πως η δημοσιο'υ'παλληλία/δημοσιο'υ'παλληλική σχέση των ''κληρικών'' που κρατεί άριστα από την πρώιμη μετεπαναστατική εποχή (για να μην παραστή η ανάγκη να μεταφερθούμε 'σε βάθος και άλλων αιώνων) 'σε αυτή την ευλογημένη γη είναι ικανή να φθέγγεται θεολογικώς,παρ'ότι δε ζη κατ'ελάχιστον κατά Χριστόν,'βυθισμένη 'στα θεμελιώδη αδιέξοδα και τις αβυσσαλέες αντιφάσεις των παθών και του άγους που φέρει κατάστικτη,τότε δε μένει παρά να το βάλετε κ α ν ό ν α του β ί ο υ σας να καθρεπτίζεσθε για να σώσετε την ψυχή σας..

Πολλοί έχουν ανακαλύψη εσχάτως τη ''θεοπτία'' των(α λα Σιντάρτα Γκαουτάμα),ζητώντας να την ''κατοχυρώσουν'' και να την προβάλλουν και συγγραφικώς,να την τυμπανοκρούσουν και αυτό είναι το θλιβερότερο και απατηλότερο,το εξοργιστικότερο και χαμερπέστερο και ιδιοτελέστερο για Χριστιανούς ανθρώπους.Αυτά τα 'λίγα παρατηρώ και οφείλω να σας παραθέσω.