Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Αντί ο κ. Πρωθυπουργός να νοικοκυρέψει την Κοινωνική Ασφάλιση ….την «σπρώχνει» στην ξενοκρατούμενη Ιδιωτική!

Αντί ο κ. Πρωθυπουργός να νοικοκυρέψει την Κοινωνική Ασφάλιση ....την "σπρώχνει" στην ξενοκρατούμενη Ιδιωτική!
Ο στόχος «επετεύχθη»

….η αναγγελία της Ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής ασφάλισης είναι θέμα ημερών για να «σκάσει» και η «μεταφορά» μέρους των ασφαλίστρων των εργαζομένων στην ξενοκρατούμενη-ξενοελεγχόμενη Ιδιωτική ασφάλιση, με εισήγηση, βεβαίως-βεβαίως, των Δώδεκα Σοφών(μεταξύ των οποίων και Μεγαλο-Ασφαλιστές) της επιτροπής κ. Κατρούγκαλου ….θα είναι γεγονός μετά την ψήφιση των σχετικών διατάξεων!
Τώρα πως θα λύσει τα τεράστια προβλήματα της Κοινωνικής ασφάλισης η ιδιωτικοποίησή της ….αυτό μόνον οι «Σοφοί το ξέρουν ….όλη η υπόλοιπη κοινωνία δεν καταλαβαίνει γρι ….πονηρέ Ασφαλιστή, έ πονηρέ Ασφαλιστή!
Τα χρήματα είναι πολλά -μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει- και σε ετήσια βάση «σουμάρονται» κάποια δις ευρώ.
Διάφορες Ασφαλιστικές δραστηριοποιούνται(προσφάτως) εν μέσω κρίσης(!) παίρνουν άδεια λειτουργίας κλ. Ζωής και προσαρμόζουν ανάλογα τα κεφάλαιά τους.

Deals γίνονται ή επίκεινται σε Εταιρίες κλ. Ζωής και Υγείας και χαρτοφυλάκια συμβολαίων Ζωής εξαγοράζονται.
Σημάδια -αν όχι αποδείξεις- ότι έρχεται «νόμιμη λεηλασία» των Ταμείων ….κι’ αν πάρουν ποτέ σύνταξη οι επόμενες γενιές ….ας ψάξουν Αυτούς(την κοπριά τους) που -τώρα- αποφασίζουν ….για να κάνουν -τότε- τα παράπονά τους!
Οι Ντόπιοι Μεγαλο-Τραπεζο-Ασφαλιστές(τεράστια τα μπόνους) «ακονίζουν τα δόντια» τους ….και άλλοι παλιότεροι(που το είχαν σκοπό και στόχο ζωής») «κτυπάνε τις μασέλες» τους …..** «οὐχί ματαίως τοῦτο ποιοῦντες».

[ ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΣ ]
[ ** «Σῦς ἄγριος ἑστὼς παρὰ τι δένδρον τοὺς ὀδόντας ἠκόνα(ακόνιζε). Ἀλώπεκος δὲ αὐτὸν ἐρομένης ἔφη ….οὐ ματαίως τοῦτο ποιῶ»! ]

 hellasforce.

ΣΧΟΛΙΟ: Δέν αποφασίζει ο Πρωθυπουργός. Ο Πρωθυπουργός σήμερα μπορεί νά τακτοποιήσει τήν οικογένειά του καί τούς φίλους του. Οπως κάθε Πρωθυπουργός Τριτοκοσμικής χώρας. Απλώς συνεργάζεται σέ σχέδια πού ετοιμάζουν υπάλληλοι πού έχουν ξεχωρίσει γιά τήν δουλοπρέπειά τους στό Σύμπαν τής γραφειοκρατίας πού διοικεί υπηρετώντας τό σύγχρονο ολοκληρωτικό καί απολυταρχικό καθεστώς. Τά σχέδια είναι έτοιμα, δέν χρειάζονται φαιά ουσία( ανύπαρκτη χωρίς ελευθερία). Αντιγράφονται από τίς "προηγμένες" κοινωνίες οι οποίες ζούν αιώνες τώρα κάτω από τίς συνθήκες πού διαμόρφωσε η Βιομηχανική επανάσταση εναντίον τής Φύσεως καί η ψηφιακή επανάσταση εναντίον τής ανθρώπινης φύσεως. Η επανάσταση είναι η ουσία τής ανθρώπινης ζωής πλέον, από τήν εποχή πού τό Λατινικό πνεύμα επαναστάτησε εναντίον τού Συμβόλου τής Πίστεως καί απελευθερώθηκε από τήν προστασία τού Ελληνικού πνεύματος πού ήταν υπεύθυνο γιά τόν Ελληνορωμαικό πολιτισμό. Τό υπέρτατο πολιτισμικό παράδειγμα τής ανθρωπότητος, παράδειγμα αρμονίας σοφίας καί δυνάμεως. Αυτή η επαναστατημένη Βούληση γιά δύναμη πού απελευθερώθηκε, η γνωστή πλέον διάσπαση τού ατόμου, διότι  άτομο σήμαινε μέχρι τότε τήν ένωση τών αντιθέτων, νοητού καί αισθητού, οδηγεί ανεμπόδιστη καί αδιάγνωστη στήν καταστροφή τού παντός. Ο ΠΑΝ ΠΕΘΑΝΕ. Τό Εγώ πού προέκυψε τρέφεται μέ τίς σάρκες τού  νοητού πού έχουν φτασει πιά στό τέλος τους.  Γλύφει τά τελευταία κόκκαλα. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται σήμερα κοινωνικοποίηση καί είναι στήν ουσία της η γνωστή σωματοποίηση, η ιδιοποίηση  κατά τήν δύναμη τού καθενός μέρους τού ΟΛΟΥ. Τής περιουσίας μέ τήν οποία μάς προίκησε ο δημιουργός αυτού τού Παντός.

Αμέθυστος

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Είναι τραγικές οι στιγμές που ζούμε, ή και μετα - τραγικές, ή απο - τραγικές, με την έννοια ότι κυριάρχησαν οι καταστροφικές δυνάμεις, με τη συγκατάθεση του ανθρώπου! Στη χώρα μας επεβλήθη δικτατορία, 'σιωπηλά', ύπουλα, πονηρά και... 'αριστερά'. Τί μέλλει γενέσθαι; Θα μπορέσουν να υπάρξουν αληθινοί άνθρωποι, με σώμα και ψυχή, όπως μας έφτιαξε ο Θεός, και μας ανακαίνισε μετά την πτώση μας ο Ενανθρωπήσας; Ίσως να είναι πολύ στενή πια η οδός, η ούτως ή άλλως "στενή και τεθλιμμένη", ίσως να είναι κι αυτό τώρα το μαρτύριο της εποχής μας. "Έλεγε μια χριστιανή, βλέποντας σε κάποια απόσταση, σ' ένα ύψωμα, κάποιους απ' τους λαμπρούς αγίους μας: Δείξτε μου τον δρόμο να έρθω κι εγώ! Και της απαντούσαν: Νά, από εκεί! Μα δεν βλέπω δρόμο, είναι τόσος δα και γεμάτος αγκάθια, έλεγε εκείνη. Α, κι εμείς από κει περπατήσαμε, της απαντούσαν εκείνοι"...