Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Πορίσματα ημερίδας με θέμα "15ος Κανών της Πρωτοδευτέρας Συνόδου και διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας"

Δείτε και αναλυτικό φωτορεπορτάζ
ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟΝ  ΕΠΙ  ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ  ΚΑΙ  ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ 
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ    ΘΕΜΑ : «15ος ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»
 ΑΙΘΟΥΣΑ  «ΠΕΙΡΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ»  ΠΕΙΡΑΙΩΣ
 ΠΕΜΠΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014
ερ Μητρόπολις Πειραις, μ τν ελογία το Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Σεραφείμ, σ συνεργασία μ τ Γραφεο π τν Αρέσεων κα Παραθρησκειν, διοργάνωσε κα πραγματοποίησε τν Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014 κα ρα 4 μ.μ. στν αθουσα το «Πειραϊκο Συνδέσμου» Πειραις, Θεολογικ μερίδα μ θέμα: «15ος Κανν τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου κα διακοπή τς κκλησιαστικς κοινωνίας»,  στν ποία μετεχαν πλθος κληρικν κα πιστς λας τς Πειραϊκς κκλησίας.
Τν ναρξη τν ργασιν τς μερίδος κήρυξε Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ. Στ συνέχεια τ θέμα ναπτύχθηκε διεξοδικ π τρες κλεκτος μιλητές: α) τν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραις κ.κ. Σεραφείμ, ποος νέπτυξε τ θέμα: « ποτείχιση π τ φς τς ζως κα τν γώνων το σίου Θεοδώρου το Στουδίτου», β) τν ρχ. π. Βασίλειο Παπαδάκη, Καθηγούμενο τς ερς Μονς γίας ναστασίας τς Ρωμαίας Ρεθύμνου, ποος νέπτυξε τ θέμα: « διακοπ τς κκλησιαστικς κοινωνίας σύμφωνα μ τν ρθόδοξη Θεολογία κα Παράδοση τς κκλησίας» κα γ) τν πρωτ. π. ωάννη Φωτοπουλο, Νομικ κα Θεολόγο, ποος νέπτυξε τ θέμα: «κοινωνησία κα ποτείχιση σύμφωνα μ τν διδασκαλία κα τν βίο τν γίων Πατέρων».
μερίδα, μετ τ πέρας τν εσηγήσεων κα μετ π κτεν συζήτηση π’ ατν, κατέληξε στ κόλουθα πορίσματα:
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
1. Στν ρθοδοξία εναι σημαντικ μνημόνευση το πισκόπου κάστης τοπικς κκλησίας, ς γγυητο κα φύλακος τς ρθοδόξου πίστεως, λλ κα ς κφραστο τς νότητος το κκλησιαστικο σώματος, ποία (νότης) πραγματώνεται κα διαφυλάσσεται ν τ Θεία Εχαριστία. ταν θετεται πίστις δι τν αρέσεων, τότε κκλησία, δι τν γίων κα θεοφόρων Πατέρων της πισημαίνει τς ποκλίνουσες αρετικς διδασκαλίες κα στν συνέχεια, κολουθοσα τν μακραίωνα Κανονικ κα Συνοδικ Παράδοση, προχωρε στν καταδίκη της αρέσεως ς κα τν μετανοήτως πιμενόντων στς αρετικς διδασκαλίες αρετικν μ τν συγκρότηση ρθοδόξων Συνόδων σ τοπικ κα σ οκουμενικ πίπεδο.
2. ραγδαία ξάπλωση τς παναιρέσεως το Οκουμενισμο καθ’ λη τν διάρκεια το 20ου αἰῶνος μέχρι τν μερν μας γέννησε τν νάγκη σ μάδες κληρικν κα λαϊκν ναζητήσεως ρεισμάτων στος ερος Κανόνες κα στος γίους Πατέρες τς κκλησίας, προκειμένου ν στηρίξουν σ’ ατος τν ποφυγή των π κάθε πικοινωνία μ τν αρεση, διακόπτοντες κάθε κκλησιαστικ κοινωνία μ αρετίζοντες πισκόπους. τσι λθε γι μι κόμη φορά, δ κα μερικ χρόνια, στ προσκήνιο τς κκλησιαστικς πικαιρότητος 15ος Κανν τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τς συγκληθείσης π τν μερν το μεγάλου Φωτίου τ 861.
3. ν λόγω ερς Κανών, (κα κριβέστερα το δεύτερο μέρος, παράγραφος το ν λόγω Κανόνος), πιτρέπει τν διακοπ το μνημοσύνου, (ποτείχιση), το φισταμένου κληρικο π τν προϊστάμενό του κόμη κα πρ συνοδικς κρίσεως ατο, μόνον π τν προϋπόθεση, τι κηρύσσει δημοσίως αρεση «παρ τν γίων Συνόδων Πατέρων κατεγνωσμένην». προϋπόθεση ατ εναι πολ σημαντική, διότι  μς ποχρεώνει ν βαδίσουμε «πόμενοι τος γίοις Πατράσι» κα ν στηριχθομε στν διάγνωση, πού κενοι καμαν, μ τν δύναμη κα τν φωτισμ το γίου Πνεύματος ς πρς τν ν λόγω αρεση, κολουθοντες κα χι προπορευόμενοι τν γίων Πατέρων κα προαρπάζοντες τν κρίση ατν σχετικ μ τν αρεση. Κα τοτο διότι δν εναι ρμόδιό το κάθε μέλος τς κκλησίας ν πισημάνει κα ν διαγνώσει μ σφάλεια τν αρεση, διότι δν χει τς νάλογες πνευματικς προϋποθέσεις. Μ τν παρ πάνω φράση: «παρ τν γίων Συνόδων Πατέρων κατεγνωσμένην», ο συντάκτες το ν λόγω ερο Κανόνος, πιδιώκουν ν τονίσουν πίσης τν σεβασμ πρς τν συνοδικ θεσμ τς κκλησίας, λλ κα τν αθεντία τν γίων Πατέρων.
4. ν λόγω ερς Κανν φείλει ν ρμηνευθε στ πνεμα κα στ συνάφεια τν δύο προηγουμένων, το 13ου κα 14ου, μετ τν ποίων ποτελε μία θεματικ νότητα. πως δηλαδ ο δύο παραπάνω κανόνες (13ος κα 14ος) ς κα τ πρτο μέρος το 15ου, κρίνουν παραίτητη τν συνοδικ κρίση κα ξέταση τν θικν παραπτωμάτων λλων δικημάτων το πισκόπου, πρν π τν διακοπ τς  μνημονεύσεώς του, τσι κα πολ περισσότερο τώρα, ταν δηλαδ πρόκειται γι τ σοβαρότατο παράπτωμα τς κπτώσεως σ κάποια αρετικ διδασκαλία, θεωρεται ναγκαία συνοδικ κρίσις κα ξέτασις το αρετικο πισκόπου, διότι τ παιτε συνάφεια μ τος δύο προηγουμένους ερος Κανόνες, λλ κα λη Συνοδικ Παράδοση τς κκλησίας μας. μόνη διαφοροποίησις δ σχέση μ τος δύο προηγουμένους ερος Κανόνες γκειται στ τι, ταν ατία τς ποτειχίσεως εναι κπτωσις σ «κατεγνωσμένη» αρεση, τότε πιτρέπεται ποτείχιση κόμη κα πρ συνοδικς κρίσεως το κπεσόντος αρετικο πισκόπου. ποκοπ π τ σμα τς κκλησίας δν γίνεται κατ τρόπο όρατο κα ατόματο, π μόνη της, μόλις δηλαδ κπέσει αρετικς στν αρεση, λλ μ τν συγκεκριμένη καταδικαστικ συνοδικ πόφαση. ν ποκοπ το αρετικο γινόταν ατόματα, π μόνη της, θ ταν περιττ συνοδικ καταδίκη του.
5. Ο συντάκτες Πατέρες το 15ου ερο Κανόνος δν κατέστησαν ποχρεωτικ τν ποτείχιση π τος αρετικος πισκόπους. Κανόνας ατς δν νομοθετε ποχρέωση, λλ πλς παρέχει δικαίωμα. ν παινε κείνους, πού ποτειχίζονται π τν αρετικ πίσκοπο «πρ συνοδικς διαγνώσεως» ατο, δν πιβάλλει μως κάποια ποιν σ’ κείνους, πού χωρς ν ποδέχονται τς διδασκαλίες του, ξακολουθον ν τν μνημονεύουν, ν παράλληλα  λέγχουν τς κακοδοξίες του κα πιζητον τν πέμβαση κα σφαλ συνοδικ διάγνωση κα καταδίκη του π το οκείου συνοδικο ργάνου. Ἐὰν ερς Κανν εχε ποχρεωτικ χαρακτήρα, θ πρεπε ν πάρχει πωσδήποτε μία νάλογη διατύπωση γι λους κείνους, πού ξακολουθον ν χουν κκλησιαστικ κοινωνία μ τν αρετικ πίσκοπο πρν π τν συνοδικ καταδίκη του, κα στ διατύπωση ατ θ πρχε προβλεπόμενη ποινή, φο μάλιστα πρόκειται γι να τόσο σοβαρ θέμα, πως εναι αρεση. Πέραν τούτου ἐὰν κκλησία θεωροσε ποχρέωση το κληρικο τν μεση πόσχισή του π το πισκόπου, το πεσόντος ες αρεσιν, θ εχε θεσπίσει εδικος κανόνες πάνω στ θεμελιδες ατ ζήτημα κα μάλιστα αστηροτάτους. Δν θ ρκετο ν μιλήσει σχετικ μ τ ζήτημα ατ ς ν παρενθέσει, δηλαδ δν θ ρκετο ν παρεμβάλη πλς μία ξαίρεση σ ερος Κανόνας, ο ποοι θεσπίσθηκαν πρς ποθάρρυνση κα τιμωρίαν τν σχισμάτων. 
 6. Στν ντιμετώπιση τν αρέσεων εναι καθοριστικ κα κομβικ συμβολ τν γίων Πατέρων, πως φαίνεται π τ Πρακτικά των Συνόδων, τος Βίους τν γίων, τν κκλησιαστικ Γραμματεία κα τος ερος Κανόνες. Ο γιοι Πατέρες δν ατοσχεδιάζουν, λλ’ ς θεοφώτιστοι κα θεοκίνητοι, ναιρον μ τ θεολογικό τους λόγο τν αρεση κα καθοδηγον τ λα το Θεο στν στάση του ναντι ατς κα τν αρετικν, πως ατ φαίνεται π τν βίο κα τος γνες το σίου Θεοδώρου το Στουδίτου.
7. σφαλες χειραγωγο το κκλησιαστικο σώματος στ στάση του πέναντι στν σύγχρονη παναίρεση το Οκουμενισμο ποτελον ο  σχάτως διαλάμψαντες σιοι Πατέρες, πως σιος ουστίνος Πόποβιτς, γιος Γέροντας Παΐσιος γιορείτης, γιος Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, σίος Γέρων κα μεγάλος Ρσος γιορείτης σκητής, δρυτς τς ερς Μονς Τιμίου Προδρόμου το σσεξ γγλίας, Σωφρονίος Σαχάρωφ, κ.α., ο ποοι πεσήμαναν μν τν Οκουμενισμό, λλ δν ποτειχίστηκαν π τος κατ τόπους πισκόπους των, πισημαίνοντες ταυτόχρονα τν νάγκη τς συνοδικς καταδίκης της αρέσεως ατς, ς κα τν προωθούντων ατήν. προτίμηση τν ατοσχεδιασμν μας ναντι της κακοδοξίας σ σχέση μ τ θεοφώτιστη στάση τν συγχρόνων γίων Πατέρων, σχυρισμς τι περιττεύει θεος φωτισμς κα συνοδικ καταδίκη της αρέσεως στ ζήτημα τς ποτειχίσεως,  μς πομακρύνουν π τ πνεμα τν γίων Πατέρων, ν ο πολυποίκιλες βρεις κατ τν σημερινν γίων κ μέρους ποτειχισθέντων δελφν χι μόνο τους ποτειχίζουν π τος αρετίζοντες πισκόπους, λλ κα τος ποσχίζουν π τν ρθόδοξη κκλησία. 
8. Τ γεγονς τι στ σύγχρονη παναίρεση το Οκουμενισμο νυπάρχουν στοιχεα παλαιοτέρων αρέσεων, συνοδικς καταδικασθέντων π τς κκλησίας, δν ναιρε τν ναγκαιότητα τς σύγχρονης συνοδικς καταδίκης της, σύμφωνα μ τ πνεμα κα τν πρόταση το σίου ουστίνου το Πόποβιτς. Πρς τν σκοπ ατ φείλει κλρος κα πιστς λας το Θεο ν στρέψει τς γωνιστικές του προσπάθειες και ν νεργοποιηθε σ’ να δυναμικότερο ντιαιρετικ γώνα, μέχρις του εραρχία μας, πιεζόμενη π κλρο κα λαό, σχοληθε μ τν παναίρεση ατή, καταδικάσει ατν συνοδικς, κατονομάσει τος παδούς της κα καλέσει ατούς σε μετάνοια. Σ περίπτωση δ πο πιμένουν στς πλάνες τους, ποκόψει ατος π τν κκλησία. 
9. θεολογία τν γίων κα θεοφόρων Πατέρων κα θεοφώτιστη ποιμαντικ διακονία τους χει ντολογικ θεμέλιο τν κκλησία ς τ σμα το ζντος Κυρίου ησο Χριστο. ποσκοπε δ στν  περιφρούρησι τς νότητος το κκλησιαστικο σώματος, τς κεραιότητος τς πίστεως, τς μπειρίας τς κκλησίας, λλ κα στν οσιώδη παράθεση κα φαρμογ τν ληθν προβλέψεων το θείου Νόμου κα τν ερν Κανόνων,  δι τν ποίων θεσμοθετεται κα πραγματοποιεται γχρίστωσις το νθρωπίνου προσώπου κα κατ χάριν θέωσή του.

ΣΧΟΛΙΟ:'' οσιώδη παράθεση κα φαρμογ τν ληθν προβλέψεων το θείου Νόμου κα τν ερν Κανόνων,  δι τν ποίων θεσμοθετεται κα πραγματοποιεται γχρίστωσις το νθρωπίνου προσώπου κα κατ χάριν θέωσή του.''
Καί αυτή είναι η ορθοδοξία πού θά αντιμετωπίσει τήν θεσμική κακοδοξία καί τήν αίρεση τής πίστεως;; ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΘΕΩΝΟΥΝ;; Αυτό δέν ισχυρίζονται καί οι Αποτειχισμένοι;;
 Γιατί δέν ασχολούνται μέ τήν αίρεση λοιπόν;; Αφού πρέπει νά ξεδιπλωθεί;; Τί περιμένουν;;;
Αμέθυστος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο πατήρ Μεταλληνός έλεγε ότι η ένωση των Εκκλησιών έχει τυπικά γίνει. Αφού τα έχουν βρει οι κεφαλές των εκκλησιών, τι απομένει; Επίσης πολλοί Αγιορείτες Πατέρες δυσανασχετούν ως γνωστόν. Ισχυρίζονται ότι θα αντιδρασουν πιο δυναμικά αν ο Ορθόδοξος Πατριάρχης προχωρήσει στο απονενοημένο διάβημα του κοινού ποτηρίου με τον Πάπα.
Σώνει και καλά όμως να γίνει σχίσμα; Έχουμε αναλογιστεί τις συνέπειες που θα υπάρχουν στο χριστεπώνυμο πλήρωμα; Οι πιστοί θα μουρλαθούν. Δεν θα ξέρουν τι να κάνουν. Βέβαια υπάρχει και το Άγιο Πνευμα που πληροφορεί μυστικά τους πιστούς.
Ας προσευχηθούμε στον Θεό να δώσει την καλύτερη δυνατή λύση και να μας λυπηθεί.

amethystos είπε...

Ο Βαρθολομαίος μέ τούς Φαναριώτες εγκαταλείπουν τήν Ορθοδοξία καί οδηγούνται σέ σχίσμα από τήν ορθοδοξία. Πώς είναι δυνατόν νά αποσχισθεί η Ορθοδοξία; Ο Πάπας αποσχίσθηκε από τήν ορθοδοξία καί γι' αυτό οι Φαναριώτες γιά νά ενωθούν μαζί του επινόησαν τήν αίρεση η οποία μάς είναι άγνωστη ακόμη διότι έχουν απομείνει λίγοι Ορθόδοξοι. Ο ίδιος ο Ζηζιούλας γνωρίζει ότι είναι αιρετικός. Εκούσια βαδίζει τόν δρόμο τού σχίσματος. Ο ίδιος είχε γράψει ότι Πρόσωπο είναι ο Αγιος. Τώρα τά φορτώνει όλα στόν γάιδαρο, στόν Επίσκοπο. Εμείς οι Ορθόδοξοι Στώμεν Καλώς. Η μάχη μέ τίς αιρέσεις επαναλαμβάνει τήν μάχη τών Ουρανίων Δυνάμεων μέ τόν Εωσφόρο καί τήν νίκη τους. Τό μεγάλο κακό είναι οι Αποτειχισμένοι. Δηλ. ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν η Εκκλησία , η Ορθή Πίστη. Ηταν ο Αγιος τού Χριστού καί βοήθησε τούς συγχρόνους του νά διακρίνουν τήν Ορθοδοξία από τήν αίρεση. Εδώ ποιός υποδύεται τόν Χρυσόστομο; Ο Τρικαμηνάς; Είναι πιό δαιμονική η κακοδοξία του από τού Βαρθολομαίου. Τό ίδιο συμβαίνει καί μέ τούς παλαιοημερολογίτες. Δέν ακολούθησαν τούς Αγίους. Διότι η Εκκλησία ανήκει στούς Αγίους.