Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

S.O.S. – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ - ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ - π. Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος

S.O.S
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ - ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Ὅταν κάποιος Γέροντας, ὄντως ἐνάρετος, φωτισμένος, ἴσως καί χαρισματοῦχος, πῆ σέ κάποιον πού τόν ἐρωτᾶ κάποια φρᾶσι, ἤ δώση κάποια συμβουλή, κλπ., δέν σημαίνει ὅτι πάντα αὐτή ἡ ἀπόκρισις θά ἰσχύη ἐπ᾽ ἀόριστον. Γενικά, οἱ πνευματικές συνταγές ἀπό μακρυά, χωρίς δηλαδή παρακολούθησι, κάποιες φορές, ὄχι μόνον δέν εἶναι ἐγγυημένες, ἀλλά ἠμπορεῖ νά εἶναι ἀπό ἐπισφαλεῖς ἕως καί ὀλέθριες.
Ὁ Γέροντας Παΐσιος πολλές φορές ἐτόνιζε, ὅτι ἀπό μακρυά καλύτερα εἶναι νά ζητοῦμε προσευχή παρά πνευματικές συνταγές.
Ὅπως πάλι, ἄν κάποιος Γέροντας, ἔστω ἔμπειρος καί σοφός, δώση καλές συστάσεις γιά κάποιον ρασοφόρο ἤ λαϊκό, αὐτό δέν ἐξασφαλίζει οὔτε ἐγγυᾶται, ὅτι ὁ ἐπαινεθείς διά βίου θά πράττη καί θά φρονῆ πάντοτε σωστά.
Ἐπίσης, κάποιες φορές εὐσεβεῖς ἄνθρωποι λέγουν, ὅτι ἄν δέν ἦταν σωστός ὁ τάδε πνευματικός, μοναχός, κλπ., ὁ τάδε μεγάλος Γέροντας, πού εἶναι κοινῆς ἀποδοχῆς, δέν θά μέ ἔστελλε, ἀλλά θά μέ ἐμπόδιζε νά ἐπήγαινα σ᾽ αὐτόν γιά νά τόν συμβουλεύωμαι. Αὐτό δέν εἶναι ἀπόλυτο καί ἔτσι κάποιες φορές, ἐπειδή δέν εἶναι γνωστά τά ἑκατέρωθεν κίνητρα, συγκυρίες, συνθῆκες, κλπ., ἠμπορεῖ νά συμβοῦν στό μέλλον κάποια λάθη καί νά βγοῦν κάποια ἐσφαλμένα συμπεράσματα τά ὁποῖα δέν ἀνταποκρίνονται στό κατ᾽ εὐδοκίαν φρόνημα τοῦ Γέροντος.

Ὑπάρχει ἐπίσης καί ἡ περίπτωσις ἕνας ὄντως ἐνάρετος καί καταξιωμένος Γέροντας μέ μεγάλη κατά γενική ὁμολογία προσφορά, κλπ., λόγῳ ἡλικίας, ἀσθενείας ἤ ἀτυχήματος, νά πάθη γεροντική ἄνοια, ἐγκεφαλικό, τήν νόσο τοῦ Ἀλτσχάϊμερ, κλπ. Ὡς ἐκ τούτου, δέν εἶναι εἰς θέσιν πλέον νά ἀνταποκριθῆ στό ποιμαντικό του ἔργο. Δέν σημαίνει ὅτι, καί ἄς ὑπάρχη ἐγκεφαλική βλάβη, ὅτι τόν φωτίζει πάντα ὁ Θεός γιά ὅσα λέγει, διότι τά λεγόμενά του εἶναι προφανῶς προϊόντα τῆς ἀσθενείας του. Κάποιοι δυστυχῶς ἐκλαμβάνουν τά λόγια τοῦ ἀσθενοῦς Γέροντος, ὅτι εἶναι ἀπό τόν φωτισμό τοῦ Θεοῦ, ἐπειδή εἶναι ἐνάρετος. Αὐτά πού κάποιες φορές λέγει ὁ Γέροντας, ἐπ᾽ οὐδενί θά τά ἔλεγε ἄνευ τῆς ἀσθενείας του. Δέν ἰσχύει ἐδῶ τό ''λάλει Κύριε, καί ὁ δοῦλος Σου ἀκούει'', ἀλλά «''λάλησε'' ὁ Γέροντας καί ὁ δοῦλος ὀφείλει νά μήν ἀκούη καί μέ πόνο νά προστατεύη αὐτόν τόν Γέροντα καί ἑαυτόν καί ἀλλήλους».
Ἐδῶ ἠμπορεῖ νά συμβοῦν ἀκόμη καί θλιβερά πράγματα, τό μέγεθος τῶν ὁποίων εἶναι συνήθως ἀνάλογο μέ τήν ἐμβέλεια καί τό κῦρος τοῦ Γέροντος. Εἶναι πολύ μεγάλη παγίδα τοῦ Διαβόλου, λόγια λόγῳ ἀσθενείας καί μάλιστα ἐντελῶς ἀντορθόδοξα, νά τά δεχώμεθα ὡς εἰδική φώτισι, ἐπειδή ὁ Γέροντας εἶναι ἐνάρετος... Ἔλεος! Σ᾽ αὐτήν τήν περίπτωσι, ὁ Γέροντας δέν εἶναι εἰς θέσιν νά προφυλάξη τόν ἑαυτό του, καί ἑπομένως ὀφείλει καί ἐπιβάλλεται τό ἄμεσο περιβάλλον του, οἱ ὑποτακτικοί του, κλπ., νά τόν περιφρουρήσουν γιά νά μή δίδη ἐσφαλμένες καθοδηγήσεις, οἱ ὁποῖες δέν θά ἐδίδοντο ἄνευ τῆς ἀσθενείας του καί κοροϊδεύει καί χαίρεται ὁ Διάβολος.
Τρέμε καί φεῦγε, ὅταν ''σοῦπερ διακριτικοί ἑρμηνευτές'' ἀποδίδουν στόν Θεό, καί μάλιστα μέ σοβαροφανῆ ἐπιχειρήματα, λόγια ἀπόρροιας ἐγκεφαλικῶν, Ἀλτσχάϊμερ, κλπ. - ὧδε ἡ ὀλεθρία πνευματική βλάβη -, διότι οἱ συγκεκριμένοι ''ἑρμηνευτές'' πάσχουν ἀπό ''πνευματικά ἐγκεφαλικά'', ''πνευματικά Ἀλτσχάϊμερ'', κλπ., καί χρήζουν οἱ ἴδιοι πνευματικῆς βοηθείας.
Ὀφείλει ὁ καθένας μέ πόνο καί σεβασμό νά σημαίνη S.O.S., ὅταν διαπιστώνη οἱουδήποτε εἴδους πνευματικές συνταγές μέ πνευματικές παρενέργειες καί γενικά κάθε πνευματική βλάβη, εἴτε αὐτή εἶναι ''ἀποκαλυπτική'', εἴτε εἶναι ''ἑρμηνευτική'', κλπ.
Εἶπε Γέρων: «Τό ζητούμενο νά ψάχνωμε καί ὄχι τό μελλούμενο. Τό ζητούμενο εἶναι ἡ προσευχή καί ἡ μετάνοια καί τότε ὁ Θεός θά μᾶς φωτίζη. Τό ἀσφαλές μελλούμενο εἶναι μόνο τοῦ Θεοῦ».

Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άρα δια της υπακοής στον πνευματικό δεν σώζεται ο άνθρωπος;

Πολλοί γεροντάδες στο Άγιο όρος τονίζουν την έννοια της υπακοής. Επίσης κάποιοι λαϊκοί λένε ότι αν ο πνευματικός-ιερέας δίνει λανθασμένες πνευματικές συνταγές που μπορεί να οδηγήσουν τον εξωμολογούμενο σε επικίνδυνες ατραπούς στην επίγεια ζωή του και αυτός τις ακολουθήσει, τότε, παρ'ολ'αυτά, αυτός θα κερδίσει την αιώνια ζωή διότι θα έχει κάνει υπακοή, ενώ για την λάνθασμενη πνευματική συνταγή το κατάκριμα θα το έχει ο πνευματικός.
Από την άλλη υπάρχει ενα περιστατικό που διηγόταν ο π. Παισιος.Υπήρχε λέει ένα γεροντακι στο Όρος που ήταν υποτακτικός σε άλλους γέροντες και τους έκανε τέλεια υπακοή. όταν οι γεροντάδες του κοιμήθηκαν, αυτός δεν μεταλάμβανε του σώματος και αίματος του Χριστού από άλλους ιερομόναχους γιατί είχε συνηθίσει να κοινωνεί μόνο από τους δικούς του γεροντάδες. Ο π. Παισιος καταλάβαινε ότι αυτό είναι πλάνη αλλά είπε ότι έλαβε "πληροφορία" από τον Θεό ότι η ψυχή του σώθηκε γιατί έκανε πολλή υπακοή. Άλλλοτε πάλι ο π. Παισιος έλεγε ότι όπως ψαχνουμε ενα καλό γιατρό των σωμάτων, έτσι πρέπει και κατά το μέτρον του δυνατού να ψάχνουμε και για ένα καλό "γιατρό" των ψυχών (πνευματικό)
Επίσης αυτά που λέι ο αρχιμαδρίτης Καταρελλος δημιουργουν προβληματισμό. Νομίζω στο ίδιο πλαισιο με τον αρχιμαδρίτη εκινείτο και ο Άγιος Πορφύριος.

Τελικά τι ισχύει; Μήπως τελικά ισχύει το ¨Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός";

amethystos είπε...

Η υπακοή είναι ένας τρόπος αγιασμού πού προυποθέτει τήν κλήση καί τόν Γέροντα. Είχαν ρωτήσει, στά ένδοξα χρόνια τής ερήμου,υποτακτικό. Καί ποιός σάς διδάσκει τήν υπακοή;; Ο Γέροντας απαντά! Πώς; Μάς κάνει αυτός υπακοή καί μαθαίνουμε.... Ο Γέροντας όμως δέν είναι ο εξομολόγος, πού υποδύεται τόν πνευματικό. Σήμερα πνευματικός διορίζεται όποιος κληρικός έχει πτυχίο θεολογίας από τά χεράκια τού Αγουρίδη, τού Βασιλειάδη καί τού Μπέγζου.

Ανώνυμος είπε...

Όταν λέτε κλήση (από τον Θεό;) αναφέρεστε στον εξωμολογούμενο που ζητάει την πνευματική συμβουλη από τον εξωμολόγο και ιερεά του;

amethystos είπε...

Οχι. Η εκκλησιαστική ζωή είναι ο προθάλαμος. Ο πρόναος. Καθώς πορευόμαστε ώστε τό σώμα μας νά γίνει ναός τού Αγίου Πνεύματος. Νά γίνουμε μέλος τού Σώματος Χριστού. Η κλήση περιγράφεται στούς βίους τών Αγίων, όπως επίσης στίς περιπέτειες ενός προσκυνητού. Στό ξεκίνημα.Οπως κάλεσε τούς Αποστόλους Του, συνεχίζει νά καλεί τούς πιστούς Του δούλους.Η εκκλησιαστική ζωή είναι τό δημοτικό. Γιά τό Γυμνάσιο ο Κύριος καλεί σέ άσκηση, στόν βιασμό τού εαυτού μας. Μπορεί νά σέ ανεβάσει καί στόν Σταυρό Του, αλλά σπάνια. Πιό δύσκολα.