Ἔχω προσέξει ὅτι τὰ σημερινά παιδιά, ἰδίως αὐτὰ ποὺ σπουδάζουν, παθαίνουν ζημιά ἀπὸ τὰ σπίτια τους. Ἐνῶ εἶναι καλά παιδιά, ἀχρηστεύονται. Δὲν σκέφτονται, ἔχουν μία ἀναισθησία. Τὰ χαραμίζουν, τὰ χαλοῦν οἱ γονεῖς. Ἐπειδή οἱ γονεῖς πέρασαν δύσκολα χρόνια, θέλουν τὰ παιδιά τους νὰ μή στερηθοῦν ἐκεῖνο, νὰ μή στερηθοῦν τὸ ἄλλο. Δὲν καλλιεργοῦν τὸ φιλότιμο στὰ παιδιά, ὥστε νὰ χαίρωνται ὅταν στεροῦνται. Φυσικά μὲ καλό λογισμό τὸ κάνουν. Τὸ νὰ τὰ στερήσουν ἀπὸ κάτι, χωρίς τὰ παιδιά νὰ τὸ καταλαβαίνουν, εἶναι βάρβαρο. Ἀλλά νὰ τὰ βοηθήσουν νὰ ἀποκτήσουν μοναχική συνείδηση καὶ μόνα τους νὰ χαίρωνται ποὺ στεροῦνται κάτι, αὐτὸ εἶναι πολύ καλό. Τώρα μὲ τὴν καλωσύνη τους, μὲ τὴν ἀδιάκριτη καλωσύνη τους, τὰ ἀποβλακώνουν. Τὰ συνηθίζουν νὰ τούς τὰ πηγαίνουν ὅλα στὸ χέρι, ἀκόμη καὶ τὸ νερό, γιὰ νὰ διαβάσουν καὶ νὰ μή χασομερήσουν, καὶ τὰ ἀχρηστεύουν, καὶ τὰ ἀγόρια καὶ τὰ κορίτσια. Ἔπειτα τὰ παιδιά, καὶ ὅταν δὲν διαβάζουν, τὰ θέλουν ὅλα στὸ χέρι. Καὶ τὸ κακό ἀρχίζει ἀπὸ τὶς μανάδες. «Ἐσύ, παιδί μου, νὰ διαβάσης. Ἐγώ θὰ σοῦ φέρω καὶ τὶς κάλτσες, θὰ σοῦ πλύνω καὶ τὰ πόδια. Πάρε τὸ γλυκό, πάρε τὸν καφέ»! Καὶ δὲν καταλαβαίνουν τὰ παιδιά πόσο κουρασμένη εἶναι ἡ μάνα ποὺ τὰ προσφέρει ὅλα αὐτά, ἐπειδή δὲν κοπιάζουν. Μετά ἀρχίζουν, μίας χρήσεως πιάτα, μίας χρήσεως ροῦχα, πίτσες νὰ τρῶνε –οὔτε νὰ τὶς τυλίγουν στὸ χαρτί δὲν ξέρουν!... Ἔτσι γίνονται τελείως...ἄχρηστοι ἄνθρωποι. Βαριοῦνται μετά ποὺ ζοῦν. Τὸ κορδόνι τους νὰ λυθῆ, «μάνα, νὰ μοῦ δέσης τὸ κορδόνι», λένε! Τὸ πατᾶνε ἐν τῷ μεταξύ! Τέτοια παιδιά τί προκοπή νὰ κάνουν; Αὐτὰ οὔτε γιὰ γάμο οὔτε γιὰ καλογερική κάνουν. Γι’ αὐτὸ λέω στὶς μητέρες: «Μήν ἀφήνετε τὰ παιδιά νὰ διαβάζουν ὅλη μέρα. Διαβάζουν-διαβάζουν, ζαλίζονται. Νὰ κάνουν ἕνα τέταρτο, μισῆ ὥρα διακοπῆ, γιὰ νὰ κάνουν καὶ καμμιά δουλίτσα στὸ σπίτι, γιὰ νὰ ξεζαλίζωνται καὶ λίγο».
Αὐτή ἡ κακή συνήθεια τῶν σημερινῶν νέων μεταφέρεται καὶ στὸν Μοναχισμό. Καὶ βλέπετε σὲ Μοναστήρι νὰ εἶναι ἑπτά γραμματεῖς – καὶ ὅλοι μορφωμένοι οἱ νέοι – καὶ ὁ παλιότερος μαζί. Παλιά ἦταν ἕνας γραμματεύς, καὶ αὐτός δὲν εἶχε πάει οὔτε δυὸ τάξεις στὸ Γυμνάσιο καὶ ἔβγαζε ὅλη τὴν δουλειά. Καὶ τώρα νὰ εἶναι ἑπτά καὶ νὰ εἶναι πνιγμένοι στὴν δουλειά, νὰ μήν μποροῦν νὰ κάνουν οὔτε τὰ πνευματικά τους, νὰ εἶναι καὶ ὁ παλιός νὰ τούς βοηθάη!
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη» - 133 -
8 σχόλια:
Αδιάκριτη αγάπη δεν ορίζεται. Αγάπη χωρίς διάκριση δεν είναι αγάπη κάτι άλλο είναι, πάθος εγωπαθές που διά τής επιβολής του εξουσιάζει τον οποιοδήποτε άλλο.
Η Αγάπη μόνο στην εν Χριστώ Ζωή ορίζεται και από μόνη της είναι κινητήρια δύναμη της σκέψης, της σοφίας, της έμπρακτης εργασίας.
Η εν Χριστώ Αγάπη δεν μαθαίνεται στα βιβλία, εμπνέεται απαλά, σιωπηρά στην καρδιά από την ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος..
Επειδη εχουμε ζητημα κατανοησης μπορεις να μας ορισεις το παθος εγωπαθες
Ειναι του παλαιου ο χρηστης ριτσουδης. Γραφει και στη salograia. Εξ ου και αντιπαισιακος ...
Είναι τού παλαιού τών δύστυχων ημερών μας. Εχει νοικιάσει δωμάτιο καί στό Αγιο Πνεύμα, λέει. Φωτεινό μέ θέα πρός τό άκτιστο. Οι τού παλαιού όπως καί τά αδέλφια τους οι αποτειχισμένοι είναι μονοφυσίτες. Δέν υπάρχει η ανθρώπινη φύση ή τό γνωμικό μας θέλημα.Είναι πρόδρομοι τής αιρέσεως τής οικονομίας τού Αγίου Πνεύματος, μαζί μέ τόν ορθόδοξο κλήρο.
Άνοιξε τον Αββά Ισαάκ τα ασκητικά γιά να κατανοήσεις. Μάλλον έχεις και ζήτημα με τους τόνους... πάντως κάπου διάβαζα πως οι χαλαροί πάνε ευκολότερα στον παράδεισο...
Δεν είμαι αντιπαϊσιακός, αντιανωνυμικός είμαι, καί επειδή και εσύ είσαι άτονος, μάλλον είσαι της ίδιας ουσίας μέ τον χαλαρό τού ανωτέρω σχολίου.
Αμέθυστε, υπάρχουν και άλλου είδους μονοφυσιτισμοί, είναι οι αναμφίβολοι τέρα-διαστροφισμοί, αυτών πού κρυμμένοι πίσω από ψεύτικες μάσκες ειρωνεύοναι με θηριώδη ψεύδη εφευρίσκοντας θεωρίες αποκόμματα του καημού τους, νά βρωμίζουν ανεξέλεγκτα τον υπόκοσμο, από όπου ξεβράστηκαν.
Όσο γιά τις οικονομίες, αυτές τις κοιτούν μόνο όσοι χαροπαλεύουν στην πτώχευση των αξιών.
Το λουκουμι στον κυριο. Δεν μας βοηθησες ομως.
Δημοσίευση σχολίου