Ο Όσιος Νείλος ο Μυροβλύτης (ο νέος) έζησε τον 16ο αιώνα και καταγόταν - σύμφωνα με την Ακολουθία του, πού εκδόθηκε το 1847 - από τον Άγιο Πέτρο, ορεινό χωριό του Πάρνωνα Κυνουρίας του Νομού Αρκαδίας.
Όταν το 1601, ο κατά κόσμον Νικόλαος Τερζάκης ήλθε σε κατάλληλη ηλικία, μαζί με τον θείο του Μακάριο (πού ήταν και δάσκαλος του στα ιερά γράμματα), εντάχθηκαν στο Μοναστήρι της Παναγίας της Μαλεβής.
Όταν το 1601, ο κατά κόσμον Νικόλαος Τερζάκης ήλθε σε κατάλληλη ηλικία, μαζί με τον θείο του Μακάριο (πού ήταν και δάσκαλος του στα ιερά γράμματα), εντάχθηκαν στο Μοναστήρι της Παναγίας της Μαλεβής.
Εκεί ο Νείλος χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και στη συνέχεια Ιερομόναχος. Κατόπιν πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτευσε στο σπήλαιο του Αγ. Πέτρου του Αθωνίτη (στο Καραβοστάσι) επί πολλά χρόνια και είναι άγνωστο πώς τρεφόταν αφού το σπήλαιο είναι απρόσιτο. Πέθανε ειρηνικά στις 12 Νοεμβρίου 1651, στο απλό κελλάκι που έχτισε μέσα στη σπηλιά του. 
Ο τάφος του βρέθηκε στις 7 Μαΐου 1845 από μοναχό ονόματι Αιχμάλωτο που του είχε υποδείξει τον τόπο στον ύπνο του ο ίδιος ο Όσιος. Κατά την ανεύρεση των λειψάνων του έγιναν πολλά θαύματα ενώ μέσα από τον τάφο του ανάβλυζε μύρο που γιάτρευε τους πιστούς και έφθανε μέχρι τα απότομα βράχια τής παραλίας, από όπου με βάρκες οι ναυτικοί το μάζευαν.
Το λείψανο του βρίσκεται στο μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας στο οποίο είχε ασκητεύσει για κάποιο διάστημα ο Όσιος.Tεμάχια τού ιερού του λειψάνου βρίσκονται καιστην γενέτειρα του Τσακωνιά αλλά και στον υπό των συμπατριωτών του Αρκάδων ανεγερθέντα ιερό ναό αγ.Νείλου Χατζηκυριακείου Πειραιώς,που είναι και ο μοναδικός σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο ενοριακός ναός που τιμάται στο όνομα του μυροβλύτη οσίου.
Το λείψανο του βρίσκεται στο μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας στο οποίο είχε ασκητεύσει για κάποιο διάστημα ο Όσιος.Tεμάχια τού ιερού του λειψάνου βρίσκονται καιστην γενέτειρα του Τσακωνιά αλλά και στον υπό των συμπατριωτών του Αρκάδων ανεγερθέντα ιερό ναό αγ.Νείλου Χατζηκυριακείου Πειραιώς,που είναι και ο μοναδικός σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο ενοριακός ναός που τιμάται στο όνομα του μυροβλύτη οσίου.
Ο ναός πανηγυρίζει σήμερα και το άγιο λείψανο εκτίθεται προς προσκύνηση καθ όλη την διάρκεια του έτους.
«Σήμερα, στα βράχια αυτά, καθώς κατεβαίνουν προς τον γκρεμό και βυθίζονται στο χάος τής θάλασσας, φαίνονται καθαρά τα ίχνη τού Αγίου Μύρου...»
Τιμάται ως προστάτης Κυνουρίας, στις 7 Μαΐου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Άγιο Πέτρο και στις 12 Νοεμβρίου στη Μονή της Λαύρας εορτάζεται η Κοίμησή του. Ο Φώτης Κόντογλου έχει ζωγραφίσει την σεπτή του εικόνα στο Ναό του Αγ. Νικολάου Κάτω Πατησίων-Αχαρνών.
Τιμάται ως προστάτης Κυνουρίας, στις 7 Μαΐου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Άγιο Πέτρο και στις 12 Νοεμβρίου στη Μονή της Λαύρας εορτάζεται η Κοίμησή του. Ο Φώτης Κόντογλου έχει ζωγραφίσει την σεπτή του εικόνα στο Ναό του Αγ. Νικολάου Κάτω Πατησίων-Αχαρνών.
Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε. Σοφίας τω άνθρακι, άποκαθάρας τον νουν το νάμα έξέπιες, της αιωνίου ζωής, βιώσας ως άγγελος όθεν αεί βλυστάνεις, το άλλόμενον ύδωρ, πράξει και θεωρία, καταρδεύων τον κόσμον. Διό σε άνευφημούμεν, Νείλε Πατήρ ημών Όσιε.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ'. Τη υπερμάχω.
Τας φρυγανώδεις των παθών των εκ του σώματος, επαναστάσεις τιμητικώς Νείλε Μακάριε, εν αγρύπνω σου συνέκοψας ικεσία, αλλά ως έχων παρρησίαν προς τον Κύριον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι, Χαίροις Πάτερ παγκόσμιε.
misha
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου