Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Ένα ερώτημα που επιμένουν να μην απαντούν οι μισθοφόροι του "ανθρωπισμού" και οι επαγγελματίες λαθρολάγνοι

Καμία αντίρρηση... Ο πόλεμος είναι η αιτία του ξεριζωμού όλων αυτών που εισβάλουν καθημερινά κατά χιλιάδες στη χώρα, παραβιάζοντας τα σύνορά της και λειτουργώντας με ιδιαίτερο θράσος από την πρώτη στιγμή που θα πατήσουν το πόδι τους στην Ελλάδα...


Ας παραβλέψουμε προς στιγμήν το γεγονός πως ανάμεσα σε πραγματικούς πρόσφυγες και πραγματικούς ξεριζωμένους, συνυπάρχουν και δεκάδες χιλιάδες άλλοι  που προέρχονται από μη εμπόλεμες ζώνες, οι οποίοι εκμεταλλεύονται το ανεξέλεγκτο ξεφραγοαμπελιστάν μαζί με όλους τους υπόλοιπους.



Καμία αντίρρηση... Να αποδεχτούμε πως όλοι αυτοί είναι δυστυχισμένοι, κυνηγημένοι από τις εστίες τους, που αναζητούν στην προσφυγιά μια γαλήνια ζωή μακριά από την κόλαση του πολέμου...

Ας παραβλέψουμε προς στιγμήν το γεγονός πως ανάμεσα σ όλους αυτούς, συνυπάρχουν δεκάδες τζιχαντιστές και χιλιάδες φυγόστρατοι και συνεργάτες του ISIS, που αδιαφόρησαν για την πατρίδα τους ή συνεργάστηκαν ανοικτά με τα καθάρματα του ISIS, και τώρα εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους για να γλυτώσουν από την εκδίκηση των συμπατριωτών τους, και εισβάλλουν κατά εκατοντάδες καθημερινά στη χώρα μας και μέσω αυτής στην Ευρώπη, έτοιμοι και πρόθυμοι να συγκροτήσουν ομάδες αποφασισμένων φονταμενταλιστών, που αργά ή γρήγορα θα μετατρέψουν τη γηραιά Ήπειρο σε κόλαση του Ισλάμ.

Θα πρέπει όμως όλοι αυτοί οι επαγγελματίες του "ανθρωπισμού" να μπουν στον κόπο να μας απαντήσουν στο εξής ερώτημα:...

Γιατί θα πρέπει η  χώρα μας και κατ επέκταση η Ευρώπη, να υιοθετήσουν την επικίνδυνη λογική των ανοικτών συνόρων, ενθαρρύνοντας την ανεξέλεγκτη και οργανωμένη εισβολή, και να μη φροντίσουν τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη - με κάθε μέσον - να την αποτρέψουν, απαιτώντας και επιβάλλοντας, την παραμονή όλων αυτών στις μη εμπόλεμες περιοχές της Τουρκίας, προσφέροντας έτσι σε όοοοολους αυτούς τους "δυστυχισμένους" τις εξής δυνατότητες:

  • Πρώτον: Να παραμείνουν ασφαλείς σε μη εμπόλεμη περιοχή.
  • Δεύτερον: Να εξασφαλίζουν τον επιούσιον σε μια χώρα που δε βρίσκεται σε οικονομική κρίση αλλά σε ανάπτυξη.
  • Τρίτον: Να διαβιούν σε μια χώρα ομόθρησκη, άρα με εξασφαλισμένη τη δυνατότητα της απρόσκοπτης άσκησης των θρησκευτικών τους δικαιωμάτων.
  • Τέταρτον: Την παραμονή κοντά στα εδάφη των πατρίδων τους, άρα και τη δυνατότητα της εύκολης επιστροφής σε αυτές όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.
  • Πέμπτον: Την αποτροπή χιλιάδων θανάτων από πνιγμό στην απέλπιδα προσπάθεια όλων αυτών να περάσουν το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Θα μας απαντήσουν επιτέλους σ αυτό το απλό ερώτημα οι εργολάβοι του "ανθρωπισμού" ή θα συνεχίσουν να αβαντάρουν υποκριτικά τη μεγάλη μπίζνα της δουλεμπορίας???

Θα αποφασίσουν επιτέλους να πάρουν ξεκάθαρη και όχι υποκριτική θέση απέναντι στο πρόβλημα, ή θα συνεχίσουν να αμπελοφιλοσοφούν για τον ιμπεριαλισμό, παίζοντας ουσιαστικά το παιχνίδι του, αφού στηρίζουν με κάθε τρόπο το στρατηγικό του σχεδιασμό που μέρος αυτού του σχεδιασμού είναι η προσπάθειά του να μετατρέπει τα θύματα των επιδρομών του, σε θερμοκήπια αναπαραγωγής των δολοφονικών του πολιτικών???

ΣΧΟΛΙΟ: Τό Μωαμεθανικό τσίπ πού έχουν στόν εγκέφαλο γράφει ότι η Γερμανία είναι ο επίγειος Μουσουλμανικός παράδεισος  καί τρέχουν όλοι τους πρός τά ποτάμια τά μέλια καί τίς 77; παρθένες. Οι Μωαμεθανοί δέν έχουν Πατρίδα καί Κράτος. Απλώς πρέπει νά ζούν σύμφωνα μέ τούς κανόνες πού επιβάλλει τό Κοράνι γιά νά κερδίσουν τόν Παράδεισο.  Πιστεύουν λοιπόν ότι δικαιούνται καί αυτοί νά δημιουργήσουν τόν επίγειο παράδεισό τους, όπως τόν δημιούργησαν οι Αμερικανοί στήν Νέα Γή, πού θά είναι μιά πρόγευση τού δικού τους παραδείσου. Δύο παράδεισοι λοιπόν συγκρούονται αυτή τήν στιγμή μέχρι θανάτου.  Τής εικονικής πραγματικότητος καί τής Σαρίας. Η τροφή τών πολεμιστών αυτών τού θεού είναι καί θά είναι οι ανυπεράσπιστοι αμνοί τού θεού. Στήν Αγγλική τό θύμα καί η προσευχή προφέρονται παρομοίως.

Αμέθυστος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Aς διαβάση κανείς αν θέλη τον "Αμερικάνο" του Παπαδιαμάντη, με την επιστροφή του ξενητεμένου απ' τη "Νέα Γη" στη μικρή του πατρίδα τη Σκιάθο, όπου και τον περιμένει "εν άκρα πίστει και υπομονή" για πολλά χρόνια η αρραβωνιαστική του, και το πώς λάμπει το πρόσωπό του και ολόκληρος, αλλά και οι υπόλοιποι της κοινότητας, 'επιστρέφοντας' στο πάτριο μυστήριο του χριστιανικού γάμου... Να πέρασαν άραγες όλ' αυτά ανεπιστρεπτί, ή να βρισκόμαστε μπροστά στη 'δική' μας δοκιμασία; ...

amethystos είπε...

Πέρασαν αεπιστρεπτί. Ο Πολιτισμός αυτός, όπως καί ο όφις, διέφθειρε πρώτα τίς Γυναίκες καί μετά τούς άνδρες. Δέν υπάρχουν πιά γειωμένες γυναίκες καί Μητέρες. Ολα ρυθμίζονται από τίς προβολές τής φιλοδοξίας. Καί χωρίς τήν ευλογημένη γείωση, "μέ τόν ιδρώτα τού προσώπου σου θά βγάζεις τό ψωμί σου καί μέ πόνους θά γεννάς τά παιδιά σου" ακόμη καί τά πνευματικά,μάς τρώνε οι κεραυνοί τού Ουρανού καί τού Ολύμπου. Αναλόγως τής πίστης μας.