Υπάρχουν δύο ειδών κατοχές. Η ένοπλη κατοχή και η οικονομική κατοχή. Στην
ένοπλη κατοχή γνωρίζεις ότι ένας είναι ο τρόπος απελευθέρωσης. Προμηθεύεσαι
όπλα και εφόδια και αρχίζεις αντάρτικο.
Όταν όμως έχεις οικονομική κατοχή τι είδους αντάρτικο να κάνεις; Το μόνο αντάρτικο που μπορείς να κάνεις είναι να πάψεις να πληρώνεις. Όμως εδώ υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά.
Όταν έχεις ένοπλη κατοχή και κάνεις ένοπλο αντάρτικο, υπάρχει μια «ισότητα των όπλων», όπως λέμε εμείς οι νομικοί στην δικονομία. Δηλαδή ντουφέκι ο απέναντι, ντουφέκι κι εσύ, μέχρι τελικής πτώσης.
Όταν όμως έχεις οικονομική κατοχή και κάνεις αντάρτικο του τύπου «δεν πληρώνω», εδώ δεν υπάρχει ισότητα των όπλων. Διότι εσύ μεν απλά δεν θα πληρώσεις, οι κατοχικές δυνάμεις όμως, με τη συνεργασία του ντόπιου πολιτικού συστήματος, θα χρησιμοποιήσουν κρατική βία. Θα χρησιμοποιήσουν πρόστιμα, ποινές, δικαστήρια, κατασχέσεις πλειστηριασμούς, φυλακίσεις και τελικά ακόμα και τα ΜΑΤ.
Πως λοιπόν θα αντιμετωπίσει την άνιση κρατική βία εναντίον του, ένας ανυπεράσπιστος πολίτης, που αγωνίζεται να απελευθερωθεί από την οικονομική κατοχή και να ζήσει αυτός και η οικογένειά του;
Πολύ φοβόμαστε πως αν συμβούν τέτοιες εξελίξεις, οι σκλαβωμένοι οικονομικά πολίτες, ενδέχεται να αναζητήσουν ισότητα των όπλων.
hassapis-peter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου