Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας για τη μέλλουσα να συνέλθει «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» (β)

            ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

    ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 10 Ἀπριλίου 2016

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

H ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ (β)

1. Στό προηγούμενο κήρυγμά μου, ἀδελφοί χριστιανοί, σᾶς μίλησα γιά τήν «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο», ὅπως τήν ὀνόμασαν, αὐτήν πού πρόκειται νά συνέλθει ἐφέτος τήν Πεντηκοστή. Στό κήρυγμα αὐτό σᾶς εἶπα ὅτι πάντοτε ἡ Ἐκκλησία μας συγκαλεῖ Οἰκουμενικές Συνόδους, γιά νά καταδικάσει τίς ἐμφανιζόμενες αἱρέσεις καί γιά νά διευθετήσει διάφορα προβλήματα καί θέματα. Καί σᾶς εἶπα ἀκόμη στό προηγούμενο κήρυγμά μου ὅτι ἤδη ἔχει ἀργήσει νά συγκληθεῖ στά χρόνια μας ἡ Οἰκουμενική Σύνο­δος, γιατί μᾶς ἔχει ἐμφανιστεῖ, μέ δυναμισμό μάλιστα, ἡ μεγάλη αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί περιμένουμε τήν καταδίκη της ἀπό Οἰκουμενική Σύνοδο. Γι᾽ αὐτό καί ἀκούσαμε μέ χαρά τήν σύγκληση μιᾶς Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

2. Ὅμως εἴπαμε γιά τήν Σύνοδο αὐτή, πού πρόκειται τώρα σύντομα νά συγκληθεῖ, ἐπικρατεῖ σέ πολλούς μία ἀμφιβολία, γιατί δέν δίνουν καλή ἐγγύηση οἱ γενόμενες γι᾽ αὐτήν Διασκέψεις, ἀφοῦ βλέπουν σ᾽ αὐτές μία ἀτμόσφαιρα οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος. Γι᾽ αὐτό καί στό προηγούμενο κήρυγμά μας προέτρεψα σέ προσευχή, γιά νά φωτισθοῦν οἱ πατέρες Ἐπίσκοποι, πού θά μετάσχουν στήν Σύνοδο, νά μιλήσουν καί νά ἀποφασίσουν κατά τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῶν προηγουμένων Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἔτσι καί ἡ δική μας αὐτή Οἰκουμενική Σύνοδος θά εἶναι στήν ἴδια γραμμή μέ αὐτές. Εἴπαμε ὅμως καί τό ξαναλέμε ὅτι, ἄν ἡ Σύνοδος πού πρόκειται νά συγκληθεῖ ἔχει ἀποφάσεις ἐνάντιες πρός τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, θά τήν ἀποκηρύξουμε καί δέν θά τήν κάνουμε δεκτή.

3. Γιά νά εἶναι σύμφωνη μέ τήν γραμμή τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡ μέλλουσα Σύνοδος, θά πρέπει νά εἶναι διάδοχος τῆς Θ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία συνεκλήθη τό 1351 στήν Κωνσταντινούπολη καί κατεδίκασε τήν αἵρεση τοῦ παπικοῦ Βαρλαάμ, ὁ ὁποῖος ἔλεγε ὅτι οἱ ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ εἶναι κτιστές. Εἶναι μεγάλη καί σοβαρή ἡ αἵρεση αὐτή. Ὅπως ὁ Ἄρειος τόν 4ο αἰώνα ἔλεγε τήν βλασφημία ὅτι ὁ Χριστός εἶναι κτίσμα, ἔτσι καί ὁ δυτικός Βαρλαάμ ἔλεγε ὅτι οἱ ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ, ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ δηλαδή, εἶναι κτιστές. Ἀλλά, ἄν εἶναι κτιστή ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, πῶς θά πετύχουμε τήν σωτηρία μας καί πῶς θά θεωθοῦμε; Τό κτιστό δέν σώζει. Ἔτσι, γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς σοβαρῆς αὐτῆς αἱρέσεως συνῆλθε ἐν Κωνσταντινουπόλει τό 1351 Οἰκουμενική Σύνοδος καί τήν καταδίκασε καί δικαίωσε τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος μέ βάση τήν Ἁγία Γραφή καί τήν διδασκαλία τῶν προηγουμένων ἁγίων Πατέρων κήρυττε ὅτι οἱ θεῖες ἐνέργειες εἶναι ἄκτιστες. Ἡ Σύνοδος δέ αὐτή τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶναι Οἰκουμενική, γιατί κατέγινε μέ τό σοβαρό δογματικό θέμα τῶν θείων ἐνεργειῶν. Στό θέμα αὐτό συγκεφαλαιώνεται ὅλη ἡ ὀρθόδοξη θεολογία, καί στό θέμα αὐτό συγκρούεται ἡ Ὀρθόδοξη μέ τήν φραγκολατινική παράδοση. Εἶναι ἀκόμη Οἰκουμενική ἡ Σύνοδος αὐτή τοῦ 1351, γιατί ἀποδέχθηκε τίς ἀποφάσεις τῶν προηγουμένων Συνόδων. Ἔτσι, λοιπόν, καί ἡ μέλλουσα τώρα τήν Πεντηκοστή νά συν­έλθει Οἰκουμενική Σύνοδος πρέπει νά δεχθεῖ τίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς τῆς Κωνταντινουπόλεως καί νά τήν ἀναγνωρίσει ὡς Οἰκουμενική. Δηλαδή: Πρέπει νά καταδικάσει τίς πλάνες τοῦ παπισμοῦ, πού καταδικάστηκαν καί ἀπό τήν ἀκόμη προηγούμενη Η´ Οἰκουμενική Σύνοδο τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐπί Πατριάρχου Φωτίου τό 879-880. Τότε μόνο, ἀδελφοί χριστιανοί, ἡ Σύνοδος πού ἀναμένουμε θά εἶναι πραγματικά «Ἁγία» καί θά φέρει τά χαρακτηριστικά μιᾶς «Οἰκουμενικῆς» Συνόδου ὅταν θά ἔλθει ὡς διάδοχος τῶν δύο προηγουμένων Συνόδων τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Η´ καί Θ´, οἱ ὁποῖες κατεδίκασαν τίς πλάνες τοῦ παπισμοῦ. Καί τότε ἡ Σύνοδος αὐτή θά μᾶς εἶναι ὁλόκαρδα ἀποδεκτή καί προσκυνητή.

4. Προσωπικά, ἀδελφοί, γιά νά ὁμιλήσω μέ εἰλικρίνεια σέ σᾶς τό ποίμνιο, πού μοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός νά ποιμαίνω, σᾶς λέγω ὅτι συντάσσομαι μέ ἐκείνους πού ἔχουν κάποια ἀμφιβολία πρός τήν ἐγγύς νά συγκληθεῖ «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» καί ζητοῦν νά ἀναβληθεῖ, γιά νά ἔχουμε καλύτερες προϋποθέσεις. Ἀκοῦστε τί ἔγραφε ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς γιά τήν Σύνοδο αὐτή, πού ἐμελετᾶτο ἀπό τήν ἐποχή του νά γίνει:

«Εἶναι γνωστόν... ὅτι εἰς αὐτήν τήν ἀποκαλυπτικήν ἐποχήν εἶναι δύσκολον ἤ μᾶλλον ἀδύνατον εἰς πολλούς Ἱεράρχας τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, λόγῳ ἀνθρωπίνων ἀδυναμιῶν, νά ὁμολογήσουν ὀρθοδόξως καί ἁγιοπατερικῶς εἰς αὐτήν τήν ἐνδεχομένην μέλλουσαν νά συνέλθῃ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, τά Ὀρθόδοξα Δόγματα καί τάς κανονικάς ἀληθείας. Ἕνεκα τούτου τό Ὀρθοδοξότερον θά ἦτο νά μή συγκληθῇ καθόλου ἡ Οἰκουμενική Σύνοδος ἤ τοὐλάχιστον νά μή συμμετάσχῃ τις εἰς αὐτήν...».

Παρακαλῶ, ὦ χριστιανοί, νά λάβουμε ὑπ᾽ ὄψιν ὅτι αὐτά τά γράφει ἅγιος. Ἐντύπωση σέ μένα ἀπό τά παραπάνω κάνει ὁ λόγος τοῦ ἁγίου πατρός ὅτι σέ πολλούς Ἱεράρχες θά εἶναι δύσκολο καί ἀδύνατο νά ὁμολογήσουν ἐλεύθερα τά Ὀρθόδοξα Δόγματα. Γιατί θά εἶναι δύσκολο; Ὅπως φαίνεται ἀπό ἄλλη περικοπή λόγου τοῦ ἁγίου πατρός, ἡ φοβία αὐτή τῶν Ἱεραρχῶν θά ἦταν λόγω τοῦ Πατριάρχου τῆς ἐποχῆς ἐκείνης Ἀθηναγόρα, ὁ ὁποῖος εἶχε ἄλλη γραμμή καί τακτική πρός τούς αἱρετικούς, καί ὄχι τήν γραμμή τήν χαρασσομένη ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀκοῦστε ὅμως, ἁπλός ἱερομόναχος ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, πῶς ἐκφράζεται, ὁμολογιακά καί θαρρετά, μιλώντας γιά τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα. Παρακαλῶ νά προσέξουμε ἰδιαίτερα τά λόγια του, γιατί εἶναι λόγια ἁγίου:

«Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας; Αὐτός μέ τήν νεοπαπιστική συμπεριφορά του εἰς τούς λόγους καί εἰς τάς πράξεις σκανδαλίζει ἐπί μία ἤδη δεκαετία τάς Ὀρθοδόξους συνειδήσεις, ἀρνούμενος τήν μοναδική καί πανσωστική Ἀλήθεια τῆς Πίστεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀναγνωρίζων τάς Ρωμαϊκάς καί ἄλλας αἱρέσεις ὡς ἰσοτίμους μέ τήν Ἀλήθεια, ἀναγνωρίζων τόν Ρωμαῖο Ποντίφηκα μέ ὅλη τήν δαιμονική ἀντιεκκλησιαστική ὑπερηφάνειά του. Καί προετοιμάζει μέ αὐτοκτονική ταχύτητα καί ἐπιπολαιότητα, κατά τό παράδειγμα τοῦ Βατικανοῦ, αὐτή τήν ἰδικήν του λεγομένη «Μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον», ὄχι ὅμως μέ τό βασικό εὐαγγελικό καί ἁγιοπαραδοσιακό θέμα τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, ἀλλά μέ καθαρῶς σχολαστική-προτεσταντική θεματολογία... Οἱ Ἁγιορεῖτες δικαίως τόν ὀνομάζουν αἱρετικό καί ἀποστάτη εἰς τάς ἐπιστολάς των, τάς ἀπευθυνομένας πρός αὐτόν ἀνοικτῶς διά τοῦ τύπου...» (Στό Ὑπόμνημά του, «Περί τήν μελετωμένην “Μεγάλην Σύνοδον” τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»).

Ἔτσι, χριστιανοί μου, ὁμιλοῦν οἱ ἅγιοι! Ἄς μᾶς δώσει ὁ Κύριος τόν Χάρη Του γιά νά ἔχουμε καθαρότητα βίου καί γνώση θεολογίας, γιά νά μποροῦμε καί ἐμεῖς νά ἐκφράζουμε σαφῶς καί ἄνευ φόβου τήν ὀρθόδοξη ὁμολογία μας. Πραγματικά! Ὁ Ὀρθόδοξος ὁμολογητής πρέπει νά ἔχει αὐτά τά δύο: Καθαρή καρδιά καί θεολογία. Ἄς μᾶς τά δώσει ὁ Χριστός μας διά πρεσβειῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ΑΜΗΝ.

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

ΑΚΤΙΝΕΣ