Η τοκογλυφική διεθνής απειλεί: βρετανικό δίκαιο, ή χρεοκοπία

πηγή : Τρελο-Γιάννης

Κακοφωνίξ

Τις τελευταίες ημέρες και ώρες κυκλοφορούν διάφορα ‘’γαλλικά’’ στο διαδίκτυο, αναφορικά με το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων και τη δανειακή σύμβαση. Αφήνοντας για αργότερα τις σκέψεις για την ίδρυση Σωματείου Θυμάτων Παραπληροφόρησης , το οποίο θα χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό ως ΜΚΟ, ας βάλουμε κάποια πράγματα στη σωστή τους βάση.

Τι λένε οι ‘’φήμες’’;

Ότι επήλθε συμφωνία στις διαπραγματεύσεις με την τοκογλυφική διεθνή στα βασικότερα θέματα και δη στο δίκαιο που θα διέπει τα νέα ομόλογα (Αγγλικό φυσικά) και στο επιτόκιο, το οποίο λέει θα είναι κλιμακούμενο, θα ξεκινάει από 4% για τα πρώτα τρία χρόνια και μετά, με ένα από αυτά τα κολπάκια που αρέσουν στους γκολντενμπόϋδες και τα παίζουν στα δάκτυλα, θα αυξάνεται ανάλογα με το ρυθμό του ελληνικού ΑΕΠ.

Έχουμε αναλύσει επανειλημμένα ότι οι μοναδικοί άνθρωποι στον πλανήτη που προσποιούνται ότι υφίσταται ακόμα η συμφωνία του Οκτωβρίου είναι η χαρούμενη κυβέρνηση ‘’τεχνοκρατών’’, οι έλληνες τραπεζίτες (που παρά την καταστροφή που θα υποστούν ευελπιστούν ότι τουλάχιστον θα παραμείνουν στα παχυλώς αμειβόμενα πόστα τους) και οι συμμορία των καθεστωτικών ΜΜΕ. Στον υπόλοιπο πλανήτη το θέμα του PSI έχει ανάλογο ενδιαφέρον με το Κέρκυρα – Αστέρας Τρίπολης και αντιμετωπίζεται δεόντως. Όταν κάποιος πιάσει το θέμα, το κάνει μόνο για να πάρει δεδομένα ως προς το που θα κατέληγε μια τέτοια διαπραγμάτευση, για μελλοντική χρήση.

Για την οικονομία της συζήτησης θα επαναλάβουμε τους τρείς λόγους για τους οποίους η συμφωνία του Οκτωβρίου χρήζει αναθεώρησης:

1. Η τεχνική μελέτη της δανειακής σύμβασης στηρίζεται πάνω σε πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα αναφορικά με το στόχο της ύφεσης και του ελλείμματος. Αυτό συμβαίνει γιατί μόνο αν πιαστούν οι συγκεκριμένοι στόχοι, το ελληνικό χρέος θεωρείται βιώσιμο και αυτό με τη σειρά του αποτελεί προϋπόθεση (η βιωσιμότητα του χρέους δηλαδή) γιατί είναι θεμελιώδης καταστατική αρχή του ΔΝΤ να μη χορηγεί θαλασσοδάνεια. Όλοι γνωρίζετε καλά (και παραλίγο να το παραδεχτεί και ο κ. Σαχινίδης), ότι ο στόχος του ελλείμματος έχει ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο, άρα βιωσιμότητα χρέους γιοκ, άρα νέο δάνειο, πάπαλα.

2. Άλλη μία προϋπόθεση για να λάβει η Ελλάδα ένα νέο δάνειο, μέρος του οποίου απαιτείται για την ολοκλήρωση του PSI, είναι η λεγόμενη μόχλευση του EFSF, ώστε να βρεθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια. Όπως ίσως θα αντιληφθήκατε, πέρα από την άρνηση όλων των μεγάλων κεντρικών τραπεζών του πλανήτη να βοηθήσουν τη μόχλευση αυτή, είχαμε επίσης την άρνηση της Βρετανίας. Και σα να μην έφτανε μόνο αυτό, απειλούνται με άμεσες υποβαθμίσεις οι μεγάλες οικονομίες της Ευρωζώνης που θα εγγυόταν με τα τρία άλφα τους ένα καλό επιτόκιο με το οποίο θα δανειζόταν ο μηχανισμός, για να δανείσει στη συνέχεια τη χώρα μας. Άρα, μόχλευση γιοκ, EFSF γιοκ, άρα θα πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε νέο μηχανισμό και πράγματι η Γερμανία σε συνεργασία με το ΔΝΤ ετοιμάζει κάτι. Αυτό το κάτι όμως, προϋποθέτει νέα συμφωνία.

3. Οι οίκοι αξιολόγησης είχαν κάνει λιανά από την επόμενη μέρα της συμφωνίας, ότι είναι πολύ υποψιασμένοι ως προς τον εθελοντικό της χαρακτήρα και ότι πιθανότατα θα εκλάβουν το PSI ως ένα κλασσικό πιστωτικό γεγονός και θα βαθμολογήσουν τη χώρα μας με ένα ωραιότατο D (πιο κάτω δεν έχει), πυροδοτώντας τη φούσκα των CDS. Επιπλέον γίνεται μεγάλη συζήτηση γύρω από τα CDS στη Ευρώπη, αφού, αν ενεργοποιηθούν θα πρόκειται για μια τυπική χρεοκοπία εντός Ευρωζώνης με άγνωστες συνέπειες, αν δεν ενεργοποιηθούν, κινδυνεύουν με εξαφάνιση, με συνέπεια τα υγιή κράτη της Ευρώπης να έρθουν αντιμέτωπα με ραγδαία αύξηση των επιτοκίων δανεισμού τους. Άρα, νέο δάνειο γιοκ, αν δεν αποφασίσει πρώτα η Γερμανία τι μέλλει γενέσθαι με την τύχη των CDS.

Γιατί όλη αυτή η αναστάτωση;

Ευσεβής πόθος της τοκογλυφικής διεθνούς είναι το νέο δάνειο, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα λάβει η Ελλάδα, να διέπεται από το Αγγλικό δίκαιο. Αυτό δεν τους καίει τόσο πολύ για τα ψίχουλα που χρωστάει η Ελλάδα, αλλά είναι κυριολεκτικά χεσμένοι, γιατί το ίδιο παράδειγμα θα ακολουθήσουν η Ισπανία και η Ιταλία. Φανταστείτε λοιπόν την Ιταλία να κουρεύει 2 τρις χρέος με νομοθετική ρύθμιση, υπαγόμενη στο Ιταλικό δίκαιο, και έχετε την απάντηση στην απορία σας.

Επειδή λοιπόν η στάση των Ελλήνων διαπραγματευτών είναι σθεναρή, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσαν να πάνε μόνοι τους από τώρα στον Κορυδαλλό να γλιτώσουμε και τις περιττές διαδικασίες, και καθώς το θέμα τίθεται πιεστικά από τους τοκογλύφους, εικάζω ότι η απάντηση των δικών μας είναι του τύπου: ‘’Gentlemen, αν παρουσιάσουμε κάτι τέτοιο στην ελληνική κοινή γνώμη, θα γίνει επανάσταση και την επόμενη μέρα θα έχετε απέναντί σας, στην καλύτερη περίπτωση, κανέναν Αλαβάνο’’. Οπότε οι γκολντενμπόϋδες ξεκίνησαν τις διαρροές, να τσιμπήσουν αντιδράσεις.

Τι γίνεται τώρα;

Μπροστά στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί τόσο στη διαπραγμάτευση όσο και στο εσωτερικό της Ευρώπης με πολύ σοβαρότερα θέματα (CDS, EFSF, σύμφωνο σταθερότητας, δανεισμός Ιταλίας) είναι όλοι μουδιασμένοι, με μια τάση προσωρινής ανακωχής για τις γιορτές. Η Ευρώπη θα συγκαλέσει οπωσδήποτε μια έκτακτη σύνοδο για να διαμορφώσει κάποιου είδους άμυνα και πολύ πιθανόν να λάβει και κάποια απόφαση αναφορικά με την αναθεώρηση του PSI.

Οι δικοί μας εδώ, αυτoί που γνωρίζουμε ως ελίτ (για να το πούμε κομψά), έχουν ξεκινήσει ήδη έναν καταιγισμό μαύρης προπαγάνδας που θα βομβαρδίζει κάθε μέρα τους πολίτες με μετροφοβία – μετρολαγνεία, εκβιασμό ότι αν δεν κάνουμε εκείνο και εκείνο κινδυνεύει η 7^η δόση, βγαίνουμε από το ευρώ κ.λπ. Η κορύφωση θα έρθει προς το τέλος του Ιανουαρίου, όπου, αφού θα έχουμε πάρει όλα τα εξοντωτικά μέτρα που απαιτούν οι δανειστές και θα είμαστε εν αναμονή της αξιολόγησης για τη δόση και τη νέα σύμβαση, θα μας πουν: Ή Αγγλικό δίκαιο, ή χρεοκοπία.

πηγή