Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Οι άθεοι άνθρωποι αγάπησαν περισσότερο το σκοτάδι από το φως και το δρόμο του σατανά από το δρόμο του Χριστού


Αδερφοί μου, εσείς είστε ή εκκλησία του Θεού. Γνωρίζετε πώς εσείς είστε κάτι ιερό για το Θεό; Γνωρίζετε πώς τα σώματα σας είναι οι ναοί του Αγίου Πνεύματος; Γνωρίζετε πώς δεν ανήκετε στον εαυτό σας, άλλα στο Θεό; Γνωρίζετε πώς σάς περιμένει ό ουράνιος Πατέρας να σάς φέρει στον αιώνιο και χωρίς σύνορα ναό; Εάν αυτό το γνωρίζετε, πρέπει να προσέχετε την κάθε ρυπαρότητα, το κάθε στίγμα στις πράξεις σας, στις επιθυμίες σας, στις σκέψεις σας.

Πρέπει να ζείτε με το φόβο της κρίσης του Θεού και να συμπεριφέρεστε σαν να ζείτε στο ιερό βήμα του ναού του Αληθινού και Ζωοποιού Θεού. Όταν λέω πώς είστε ναός του Αγίου Πνεύματος, δεν το λέω εγώ, άλλα ό Απόστολος του Θεού. Εγώ μ' αυτό τον τρόπο επισημαίνω και τονίζω ποιά είναι ή προσωπικότητα του καθενός σας. Και όταν σας ονομάζω Εκκλησία του Θεού, δεν σας ονομάζω εγώ, άλλα ό Απόστολος του Θεού. Με αυτό τον τρόπο επισημαίνω πώς είστε τα μέλη της Εκκλησίας του Θεού, ή οικογένεια του Θεού. Δηλαδή και σαν πρόσωπα και σαν μέλη της Εκκλησίας, εσείς ανήκετε στο Θεό. Και σαν πρόσωπα και σαν μέλη της Εκκλησίας εσείς και στις δύο περιπτώσεις είστε κάτι ιερό για το Θεό.

Μ' αυτό τον τρόπο απαντώνται και δύο ερωτήσεις στις όποιες ό ειδωλολατρικός κόσμος με τίποτε δεν μπόρεσε να απαντήσει. Ούτε και ή Ευρώπη δεν τις απάντησε και εξαιτίας αυτών των ερωτήσεων βυθίστηκε σε ποτάμια αίματος. Ή πρώτη ερώτηση έχει σχέση με την προσωπικότητα και ή δεύτερη ερώτηση έχει σχέση με την κοινωνία, δηλαδή με άλλα λόγια μιλάμε για τον ατομικισμό και για τον σοσιαλισμό.


Κάποτε υπερίσχυε ό ατομικισμός, κάποτε υπερίσχυε ό σοσιαλισμός. Υπήρξαν φωνές πού έλεγαν: Ας βυθιστεί ή προσωπικότητα για να υπάρξει ή κοινωνία! Άλλες φωνές έλεγαν: Ας βυθιστεί ή κοινωνία για να υπάρξει ή προσωπικότητα. Και τα δύο ποτέ δεν μπόρεσαν να συνυπάρξουν αρμονικά. Ξέρετε γιατί; Γιατί χάθηκε κάθε τί το ιερό.

Απογυμνώθηκε ό άνθρωπος από κάθε τί θεϊκό. Ή κοινωνία επίσης έχασε κάθε τί θεϊκό πού είχε και έτσι όλα άρχισαν χυδαία να οδηγούνται σε χυδαίους δρόμους, σε χυδαίους στόχους. Ούτε ό άνθρωπος είχε εντιμότητα απέναντι στην κοινωνία ούτε ή κοινωνία απέναντι στους ανθρώπους. Ή προσωπικότητα έπαψε να θεωρείται πώς είναι ό ιερός ναός του Αγίου Πνεύματος και ή κοινωνία έπαψε να θεωρείται πώς είναι ή Άγια Εκκλησία δηλαδή ή άγια κοινωνία ή καλύτερα ή οικογένεια του Θεού.

Μόλις οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από το Θεό, φανερώθηκε ό σατανάς στον αγωνιστικό χώρο για να εξαγριώσει τούς ατομικιστές εναντίον των σοσιαλιστών. Έτσι και ό ατομικισμός και ό σοσιαλισμός αποτελούν θηριώδεις ονομασίες της σατανιστικής ανθρωπότητας.

Ό ατομικισμός και ό σοσιαλισμός πού πήρανε τη θέση των παλαιότερων ονομασιών του άνθρωπου. Του άνθρωπου ως ναού του Αγίου Πνεύματος και της κοινωνίας ως Εκκλησίας του Θεού.

Εμείς οι Χριστιανοί λέμε όπως και ό Απόστολος του Θεού πώς το πρόσωπο του άνθρωπου είναι ό ναός του Αγίου Πνεύματος, και για την κοινωνία λέμε πώς είναι ή Εκκλησία του Θεού. Και τα δύο είναι ιερά και άγια. Και τα δύο είναι ιδιοκτησία του Θεού. Ναι, είναι καλό και πρέπει κανείς να σέβεται και τα δύο, δηλαδή τον χριστιανό όπως τον ίδιο τον Χριστό και την κοινωνία των χριστιανών σαν τη σύναξη θεών. Ή πατρότητα του Θεού κάνει τούς ανθρώπους τέκνα του Θεού, όσον άφορα τη σχέση του άνθρωπου με το Θεό, και όσον άφορα τη σχέση του άνθρωπου με τούς άλλους ανθρώπους κάνει τούς ανθρώπους αδέλφια.

Στο ναό του Αγίου Πνεύματος κυβερνά το Άγιο Πνεύμα, πού σημαίνει πώς κυβερνά έμενα και εσένα και τούς συγγενείς μου και τούς συγγενείς σου και όλους μας πού είμαστε βαπτισμένοι και είμαστε ναοί του Αγίου Πνεύματος. Μ' Αυτό αναπνέουμε και ζούμε. Μ' Αυτό αγιαζόμαστε, γινόμαστε ένα σώμα, όχι βιολογικό και φυσικό σώμα αλλά σώμα του Χριστού.

Όταν όλους μας κυβερνά το Άγιο Πνεύμα, τότε σημαίνει πώς το Άγιο Πνεύμα κυβερνά και την ένωση όλων μας δηλαδή την Εκκλησία του Θεού. Και όταν το ίδιο Άγιο Πνεύμα κυβερνά πολλούς, χιλιάδες, εκατομμύρια, δισεκατομμύρια ανθρώπους, τότε όλοι είναι σαν ένας μόνον άνθρωπος.

Το Πνεύμα του Κυρίου γίνεται και ενικός και πληθυντικός αριθμός. Όπως όταν ένας άνθρωπος πού προσέχει και αγαπάει όλους αρχίζει να μην είναι μόνον ένας άλλα πολλοί. Τότε ό ενικός γίνεται και πληθυντικός αριθμός. Όλα αυτά συμβαίνουν με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και με την αγάπη.

Έτσι ό Θεός, πού φανερώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, έλυσε κατά τρόπο τέλειο αυτά τα δύο βασανιστικά ζητήματα, τα όποια οι άνθρωποι από μόνοι τους ποτέ δεν μπόρεσαν, ούτε θα μπορέσουνε να λύσουν. Όλα τα μυαλά των ανθρώπων δεν μπορούν να φέρουν βροχή, όταν είναι απαραίτητη για το όργωμα της γης και για τη σπορά άλλα μόνο, όταν ό Θεός στείλει από ψηλά τη βροχή τότε όλα λύνονται καλά.

Έτσι και ή ερώτηση για την αξία και την ελευθερία του προσώπου και ή ερώτηση για την κοινωνία, δεν μπορούν να απαντηθούν χωρίς την ουράνια βοήθεια. Πρέπει να έλθει στους ανθρώπους κάτι από τον ουρανό, όπως ή βροχή πέφτει στο στεγνό χώμα.

Και αυτό από τον ουρανό δεν είναι οτιδήποτε άλλα είναι ή παναγία υπόσταση της Αγίας Τριάδας, το Άγιο Πνεύμα. Όταν Αυτό έρχεται από τον ουρανό, μετατρέπει τα πήλινα ανθρώπινα σώματα σε ναούς του Θεού. Ενώνει όλους αυτούς τούς ναούς στην άγια Εκκλησία του Θεού και τότε το ανθρώπινο χέρι δεν πρέπει ούτε να προσθέσει ούτε να αφαιρέσει κάτι. Το ανθρώπινο χέρι και το ανθρώπινο μυαλό μπορεί μόνο να γκρεμίσει εκείνο πού ό Θεός έχτισε.

Αυτό έγινε στην Ευρώπη και εξαιτίας αυτού ήρθε ή ομίχλη, ή σύγχυση, ή εξέγερση, ή επανάσταση, ό πόλεμος, ή καταστροφή. Και όλα αυτά συνέβησαν, επειδή οι άθεοι άνθρωποι αγάπησαν περισσότερο το σκοτάδι από το φώς και το δρόμο του σατανά από το δρόμο του Χριστού. Έτσι καταστράφηκαν. Απογυμνώνοντας τον εαυτό τους από κάθε τί ιερό και ξεφυσώντας από μέσα τους το Άγιο Πνεύμα κατάντησαν περίγελως στους δαίμονες και στα ζώα. Αμήν.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ.

ΠΗΓΗ  : ΑΚΤΙΝΕΣ

Σχόλιο: Περιέργως είναι δύσκολο να καταλάβουμε την πραγματικότητα του ατόμου. Άτομο, είναι η οικογένεια.
Ακόμη και η εξασφάλιση του μέλλοντος της οικογένειας ανήκει στην ατομικότητα.
Κοινωνία, για τον πολιτισμό είναι ο νόμος. Στον σύγχρονο πολιτισμό ο νόμος διέπει και την ζωή της οικογένειας, δημιουργώντας μιά εξατομικευμένη κοινωνία. Η ανθρώπινη κοινωνία ξεκινά απο τον άγραφο νόμο και τα ήθη ενός λαού. Και ολοκληρώνεται στο κοινό πνεύμα που δημιουργεί την Εκκλησία σαν σώμα Κυρίου, σαν οικογένεια του Θεού.
Σήμερα υπολογίζεται η Σύναξη σαν κοινωνία.
Αλλά η προϋπόθεση της Εκκλησίας είναι να είμαστε συγκεντρωμένοι επι το αυτό.
Αυτό σήμερα ερμηνεύεται υποκειμενικώς απο τον Κληρικαλισμό σπρώχνοντας με αυτόν τον τρόπο τον άνθρωπο στην ατομική κοινωνία, έναν τραγέλαφο.

Αμέθυστος

1 σχόλιο:

ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είπε...

Σχόλιο-κάτοπτρο μορφών αθε'ι'σμού,αθεότητας του Εικοστού Πρώτου.Ειδικώς,το ''κεφάλαιο οικογένεια'' και το κεφαλαιώδες της ε λ λ η ν ι κ ή ς οικογένειας,της ο ρ θ ό δ ο ξ η ς χ ρ ι σ τ ι α ν ι κ ή ς οικογένειας.