Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

21-1-2014 Καζάκης, Χριστοφορίδης, Νούλας, Λογοθέτης, Βάμβουκας και άλλοι για CDS, Τ3/Τ10, ΕΛΣΤΑΤ κλπ



Επειδή πολλά από όσα ακούγονται στην εκπομπή εμπεριέχονται σε μήνυση η οποία κατατέθηκε στις εισαγγελικές αρχές τον Ιούνιο του 2011, την επαναφέρω στη δημοσιότητα μπας και φιλοτιμηθεί η δικαιοσύνη και την εξετάσει επιτέλους.
Δείτε στην συνέχεια μια συντομότατη περίληψη και ένα απόσπασμα του δεύτερου μέρους της μήνυσης, το οποίο αφορά και συνδέει τα γεγονότα που αναφέρονται στην εκπομπή.  Σημειώστε παρακαλώ ότι το πρώτο μέρος της μήνυσης σε συνδυασμό με το συνοδευτικό υλικό, αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η δανειακή σύμβαση είναι ανυπόστατη λόγω μην νόμιμης εκπροσώπησης της χώρας κατά την σύναψη της.
1. Απόσπασμα από το πλήρες ιστορικό της πρωτοβουλίας συλλογής υπογραφών για την ενίσχυση των προσφυγών στην Χάγη που ακολούθησαν :
2 Μαΐου 2012,
“Αμέσως μετά την νίκη του στις εκλογές, ο κ Παπανδρέου αγνόησε τα πάντα (τις δεσμεύσεις του, τα πλεονεκτήματα της χώρας, τα καθήκοντα του κλπ) και όπως αργότερα φάνηκε, έβαλε σε εφαρμογή ένα σχέδιο καταστροφής της χώρας, το οποίο στηρίχτηκε κυρίως σε ένα επαναλαμβανόμενο μοντέλο: πλήγμα της αξιοπιστίας και του κύρους της χώρας, παράλυση του κράτους και εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.
Βάσει του μοντέλου αυτού και με τις ευλογίες του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, ο κ Παπανδρέου και η κυβέρνησή του κατάφεραν να διαλύσουν την οικονομία, το κράτος δικαίου και τον κοινωνικό ιστό. Κατάφεραν δηλαδή να μας αποδείξουν εμπράκτως, ότι τα μέτρα λιτότητας οδηγούν όντως “στο φαύλο κύκλο της κατάρρευσης” και ότι προεκλογικά, ήξεραν πολύ καλά τι έλεγαν: μόνο η ανάπτυξη, η κοινωνική δικαιοσύνη και η καλή λειτουργία των θεσμών λύνουν προβλήματα και φέρνουν την ευημερία.
Σε πολύ γενικές γραμμές, οι φάσεις του βασικού σχεδίου Παπανδρέου ήταν :
1. Κατάκτηση της εξουσίας
2. Δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για τη λήψη τεράστιων διακρατικών δανείων υψηλού κινδύνου
3. Εξασφάλιση των συνθηκών αδυναμίας πληρωμής των δανείων αυτών
Σήμερα, όλες οι φάσεις έχουν ολοκληρωθεί και η χώρα έχει παραδοθεί άνευ όρων στα χέρια των δανειστών, οι οποίοι ανέλαβαν την διοίκησή της και ξεκίνησαν έτσι ουσιαστικά την διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης των απαιτήσεων τους.
Και επειδή όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, η εξέλιξη αυτή δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για την ύπαρξη του δόλου.
Πως υλοποιήθηκε το σχέδιο;
Μεταξύ άλλων, μόλις ανέλαβε την εξουσία, αντί να ασκήσει τα αυτονόητα καθήκοντα του πρωθυπουργού, να υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και να λύσει τα όποια προβλήματα αντιμετώπιζε η χώρα, όπως είχε υποχρέωση, ο κ Παπανδρέου έκανε τα εξής:
τη πρώτη μέρα (5.10.2009), έδωσε εντολή (ή επέτρεψε) στην Τράπεζα της Ελλάδας να επιμηκύνει τη χρονική περίοδο του διακανονισμού των συναλλαγών στα ελληνικά ομόλογα, δημιουργώντας έτσι μεγάλα περιθώρια υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης εις βάρος των ελληνικών ομολόγων (αλλαγή του Τ3 σε Τ10)
την δέκατη μέρα δήλωσε στους Reuters ότι η χώρα έχει περιέλθει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι εκρηκτική και τα δημοσιονομικά βρίσκονται σε εκτροχιασμό. Ξεκίνησε έτσι μια πρωτοφανής και απίστευτη δυσφημιστική εκστρατεία, κατά την οποία δήλωνε προς πάσα κατεύθυνση και με κάθε ευκαιρία ότι, η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη, αναξιόπιστη και διεφθαρμένη χώρα, με διαλυμένους εισπρακτικούς μηχανισμούς και παρασιτική οικονομία.
 Ταυτόχρονα,
παρουσίασε τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας χειρότερη από ότι ήταν στην πραγματικότητα, αναθεωρώντας μεταξύ άλλων το έλλειμμα του 2008 κατά 2 % και αυξάνοντας με λογιστικές αλχημείες το έλλειμμα του 2009 τουλάχιστον κατά 3,7%, αναθεωρώντας το κιόλας συνεχώς μέχρι που το έφτασε στο 13, 6% του ΑΕΠ. Αργότερα το πήγε στο 15,4%.
- άφησε για περίπου ένα χρόνο ακέφαλες τις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς ενώ στη συνέχεια, έκανε τον ένα κυβερνητικό ανασχηματισμό μετά τον άλλο, ιδρύοντας και καταργώντας υπουργεία σε κάθε ανασχηματισμό. Το υπουργείο ναυτιλίας ήταν εκείνο που δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα.
αύξησε επανειλημμένα την άμεση και έμμεση φορολογία και προχώρησε σε οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, πλήττοντας έτσι βάναυσα τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
Κάποια στιγμή, πολύς κόσμος άρχισε να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και να μην έχει πια καμία φοροδοτική ικανότητα. Παραταύτα όμως, η πολιτική Παπανδρέου δεν άλλαξε: καινούργιες αυξήσεις φόρων και τελών και ταυτόχρονες μειώσεις μισθών και συντάξεων, επιβλήθηκαν ξανά και ξανά. Αποτέλεσμα; Το αυτονόητο. Η κοινωνία εξαθλιωνόταν χωρίς όμως το κράτος να εισπράξει περισσότερα χρήματα. Κάθε άλλο μάλιστα. Μετά την κάθε επιδρομή, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις έκλειναν και οι φορολογούμενοι λιγόστευαν. Απτόητη όμως η κυβέρνηση. Φόρους και περικοπές.
 - προχώρησε σε στάση πληρωμών προς το εσωτερικό και αποδυνάμωσε έτσι περαιτέρω τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δηλαδή την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας
- συρρίκνωσε τις δημόσιες επενδύσεις, δεν μείωσε τη σπάταλη και δεν έκανε καμία μεταρρύθμιση
Συνοπτικά, αυτές ήταν οι βασικές δραστηριότητες Παπανδρέου κατά την διάρκεια όλης της θητείας του. Πέραν τούτου όμως, έκανε και άλλες σημαντικές κινήσεις :
1. Από το Μάρτιο του 2010, έβαλε σε εφαρμογή μια πρωτοφανή μεταναστευτική πολιτική, εξαιτίας της οποίας ο αριθμός των λαθρομεταναστών που εισβάλουν καθημερινά στο ελληνικό έδαφος αυξήθηκε ραγδαία. Ο ντόπιος, μικρός και ήδη γερασμένος πληθυσμός, δέχτηκε μεγάλο πλήγμα και επειδή οι περισσότεροι λαθρομετανάστες που έρχονται είναι, νέοι, μένουν εδώ και κάνουν πολλά παιδιά, ενώ οι Έλληνες έχουν αυξημένη υπογεννητικότητα και η νεολαία φεύγει στο εξωτερικό, η αλλοίωση του πληθυσμού θα είναι όλο και πιο γρήγορη και ο ντόπιος πληθυσμός θα αφομοιωθεί ολοκληρωτικά από το ξενόφερτο. Αν προσθέσουμε όμως και τις συνεχόμενες αναταραχές ανά το κόσμο και τα διαδοχικά κύματα λαθρομεταναστών που κατακλύζουν γι΄αυτό το λόγο την χώρα, είναι καταφανέστατο το γεγονός ότι πολύ σύντομα οι κάτοικοι της Ελλάδας δεν θα είναι πια Έλληνες.
Σχετικά με το μεταναστευτικό νόμο, αξίζει να σημειωθεί ότι:
- ελληνική υπηκοότητα (citizenship) μπορεί να πάρει ο αλλοδαπός έστω και αν δεν μιλάει ελληνικά
- ελληνική ιθαγένεια (nationality), μπορούν να πάρουν παιδιά αλλοδαπών, τα οποία γεννήθηκαν στο εξωτερικό (!),
- ελληνική ιθαγένεια (nationality), παίρνουν αυτόματα όλα τα παιδιά των αλλοδαπών που γεννιόνται σε Ελληνικό έδαφος, δηλαδή και των λαθρομεταναστών και μπορούν έτσι να νομιμοποιήσουν και τους συγγενείς τους πρώτου βαθμού. Αποτέλεσμα; Έγκυες γυναίκες από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες της Ασίας και της Αφρικής, καταφθάνουν παράνομα στην Ελλάδα και ενισχύουν έτσι και αυτές, τον ήδη μεγάλο αριθμό των ξένων που εισρέουν συνεχώς παράνομα στην χώρα.
2. Τον Απρίλιο του 2010, αφού πρώτα με τη δυσφημιστική εκστρατεία και τις υπόλοιπες κινήσεις του ανέβασε τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας και το έλλειμμα, χωρίς να υπάρχει ανάγκη, χωρίς να εξετάσει άλλο ενδεχόμενο, χωρίς να βγει καν στις αγορές και αρνούμενος χαμηλότοκα δάνεια τα οποία προσέφεραν η Κίνα και η Ρωσία, επικαλέστηκε αδυναμία δανεισμού και άμεσο κίνδυνο “χρεοκοπίας” της χώρας. Κατόπιν τούτου και για να λύσει το πλασματικό πρόβλημα, προσέφυγε αυτοβούλως στη τρόικα (ΕΕ, ΚΤΕ και ΔΝΤ), από την οποία ζήτησε ένα υψηλότοκο δάνειο 110 δις ευρώ. Λίγους μήνες αργότερα, ζήτησε και άλλα 130 δις. Αυτό, ούτε λίγο ούτε πολύ, σημαίνει ότι σε λιγότερο από ένα χρόνο πρωθυπουργίας, ζήτησε περισσότερα χρήματα από όσα είχε δανειστεί η Ελλάδα σε 35 χρόνια! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Τα πρώτα 110 δις ζητήθηκαν με αντάλλαγμα την ασυλία της χώρας και της περιουσίας της, υπάρχουσα και μελλοντική, ενώ τα υπόλοιπα 130 δις με αντάλλαγμα την διοίκησή της από τους δανειστές και προτεραιότητα την πληρωμή των δανείων αντί μισθών, συντάξεων και λοιπών κοινωνικών δαπανών. Τέλος, αυτό το δάνειο μαμούθ, η Ελλάδα δεν το χρειαζόταν, δεν έλαβε ακόμα παρά ένα μικρό μέρος του που χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά για την πληρωμή των κυβερνητικών χρεών και δεν είναι σίγουρο ότι θα λάβει το υπόλοιπο, αλλά εξαιτίας του, βρέθηκε δεμένη χειροπόδαρα, έχασε την ασυλία και την εθνική κυριαρχία της και τώρα κινδυνεύει να χάσει τη δημόσια περιουσία και τα πλούτη της. 
3. Τέλος, για να είναι εφικτή η εφαρμογή και η ολοκλήρωση του προαναφερόμενου σχεδίου και για να μην γίνουν αντιληπτά τα εγκλήματά του, περιέλαβε στο βασικό μοντέλο, το δόγμα του σοκ και όλες τις άλλες τεχνικές χειραγώγησης των μαζών και ψυχολογικού πολέμου, που αποσκοπούν και μπορούν να εξασφαλίζουν τον εξαναγκασμό της κοινωνίας να δεχτεί αλλαγές, οι οποίες υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα φάνταζαν αδιανόητες. Ενδεικτικά, μερικά από τα “όπλα” που χρησιμοποίησε ήταν:
- οι απειλές, οι εκβιασμοί και τα ψευτοδιλήμματα. Τα συχνότερα αφορούσαν την χρεοκοπία και την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και στο ευρώ.
- η αποποίηση ευθυνών, τεχνική μέσω της οποίας προσπαθούσε συνεχώς να μεταθέσει τις αποκλειστικά δικές του ευθύνες σε άλλους. Πιο συγκεκριμένα και κατά περίπτωση, υπέδειξε ως “ενόχους”, τη προηγούμενη κυβέρνηση, τους πολίτες που είναι διεφθαρμένοι και φοροφυγάδες (κλέφτες και απατεώνες δηλαδή), τις αγορές που δεν του έδωσαν πίστωση χρόνου για να αναστηλώσει την οικονομία (!), την ΕΕ η οποία δε χειρίστηκε σωστά την ελληνική κρίση (!), τους ξένους ηγέτες και προπαντός τη τρόικα, σαν να ήταν αυτή που τον υποχρέωσε να δανειστεί αλόγιστα και άσκοπα και μάλιστα από αυτήν. Με τους ισχυρισμούς αυτούς όμως, κατάφερε και να σπείρει διχόνοια στην κοινωνία, να βλάψει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και να ζημιώσει σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις μας με άλλους λαούς.
- η «χρεο-τρομοκρατία» αφενός για να εξασφαλίσει τη συναίνεση του κόσμου, κάνοντάς τον να αναπτύξει την ψυχολογία του «συνενόχου» και του «συνυπεύθυνου» για τα χρέη που άλλοι δημιούργησαν, αλλά που εκείνος (ο ” διεφθαρμένος”, το “παράσιτο”, και ο “φοροφυγάς “) έπρεπε να πληρώνει και αφετέρου για να αφοπλίσει τις λαϊκές αντιστάσεις απέναντι στην εφαρμογή της προαποφασισμένης καταστροφικής πολιτικής.”
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ 

Δεν υπάρχουν σχόλια: