Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

Η Ελλάδα είναι η «de facto αποικία» της Γερμανίας

Η διαπίστωση του Politico
«Καημένε Αλέξη Τσίπρα». Με τον τρόπο αυτό ξεκινά άρθρο της ευρωπαϊκής επιθεώρησης Politico για την σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup και την προσπάθεια της Ελλάδας να λάβει μια συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους. 

Όπως επισημαίνει, εδώ και ημέρες ο Έλληνας πρωθυπουργός μιλάει στο τηλέφωνο, προσπαθώντας να εξασφαλίσει τους καλύτερους δυνατούς όρους για τη χώρα του καθώς εισέρχεται στο τελευταίο στάδιο του φαινομένου ατελείωτου κύκλου διάσωσης. 

Μέχρι στιγμής, οι προσπάθειές του έχουν προκαλέσει περισσότερο κοροϊδία παρά σεβασμό –ιδιαίτερα στη Γερμανία. «Συνεχίζει να τηλεφωνεί συνεχώς, και η Καγκελάριος του λέει ξανά και ξανά «Αλέξη, το θέμα θα το συζητήσουν οι υπουργοί Οικονομικών»», δήλωσε μιλώντας σε κοινό ο Γερμανός υπουργός, αναφερόμενος στις προσπάθειες του Έλληνα πρωθυπουργού, τονίζει το άρθρο. Όπως υπογραμμίζει, στη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup είναι κάτι περισσότερο από σίγουρο ότι η Ελλάδα θα λάβει τη δόση των 7 δισ. ευρώ –και περισσότερα. 

Κανείς δεν αμφιβάλλει για αυτό. Αλλά ο Τσίπρας θέλει κάτι ακόμη πιο πολύτιμο: την ελάφρυνση χρέους. «Κανένας σοβαρός οικονομολόγος δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα θα ανασάνει ποτέ από το χρέος της των 300 και πλέον δισ. ευρώ, χωρίς σημαντική ελάφρυνση από τους πιστωτές. 
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πείσει τη Γερμανία, τη χώρα στην οποία η Ελλάδα χρωστάει τα περισσότερα», αναφέρει το Politico.Στο μεγαλύτερο μέρος της δεκαετούς σχεδόν ύφεσης της Ελλάδας, η χώρα ήταν όμηρος στις εγχώριες πολιτικές της. Τώρα, είναι όμηρος στη Γερμανία. 

Το Βερολίνο, το οποίο εδώ και καιρό είναι εναντίον της ελάφρυνσης χρέους, αρνείται να υποχωρήσει. Με τις γενικές εκλογές στη Γερμανία να αναμένονται στο τέλος Σεπτεμβρίου, οι Μέρκελ και Σόιμπλε είναι απίθανο να μαλακώσουν τη θέση τους σύντομα. Στο σημείο αυτό επισημαίνεται πως με τα χρόνια, η Γερμανία έχει αποδεχθεί με ηρεμία πιο ήπιες μορφές ελάφρυνσης του χρέους, όπως την παράταση της λήξης των δανείων της Ελλάδας και μείωση των επιτοκίων. Αλλά μια άμεση μείωση του χρέους, όπως απαιτείται από το ΔΝΤ, παραμένει εκτός συζήτησης, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές. 

«Δυστυχώς για τον Τσίπρα, έχει πολύ μικρό λόγο για το ζήτημα. Ένας λόγος για τον οποίο θέλει ελάφρυνση χρέους τώρα είναι ότι θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να συμπεριλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο QE», αναφέρει η επιθεώρηση στο άρθρο της. 
Όπως σημειώνεται, αυτό θα συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην τόνωση της επενδυτικής εμπιστοσύνης για την σταθερότητα της Ελλάδας. Αλλά η Ελλάδα δεν θα είναι επιλέξιμη για το πρόγραμμα όσο το χρέος της δεν θεωρείται βιώσιμο. 
Και με το πρόγραμμα της ΕΚΤ να πρόκειται να λήξει σύντομα, η Ελλάδα ίσως να μην επωφεληθεί ποτέ.Κατά τον αρθρογράφο, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί ακόμη να προσπαθήσει να τεθεί εναντίον μιας συμφωνίας αυτή την εβδομάδα και να πάει το ζήτημα στη σύνοδο των Ευρωπαίων ηγετών την επόμενη εβδομάδα. 

Αυτό δεν αναμένεται να κάνει μεγάλη διαφορά. «Η αλήθεια είναι, ότι η Ευρώπη σταμάτησε να ακούει την Ελλάδα εδώ και πολύ καιρό», αναφέρεται στο άρθρο. Σχολιάζοντας, δε, την πρόθεση του Έλληνα πρωθυπουργού να μεταφέρει το θέμα του χρέους στη Σύνοδο Κορυφής καθώς η Γερμανία δεν θα υποκύψει στις πιέσεις ενόψει των εκλογών του φθινοπώρου στη χώρα, το Politico γράφει ότι «ο Τσίπρας μπορεί να προσπαθήσει να αντισταθεί σε μια συμφωνία για το χρέος αυτή την εβδομάδα και να πάει το θέμα στην Σύνοδο Κορυφή της επόμενης εβδομάδας στις Βρυξέλλες αλλά αυτό είναι απίθανο να κάνει μεγάλη διαφορά». 

Οι ημέρες που το Grexit προκαλούσε νευρικότητα στις αγορές έχουν περάσει, σημειώνει το δημοσίευμα, συμπληρώνοντας ότι σήμερα μία αναφορά στην Ελλάδα είναι πιο πιθανό να προκαλέσει ένα ανέκφραστο βλέμμα, αν όχι χασμουρητό. «Με το χρέος μακριά από τα χέρια των πιστωτικών αγορών και στα θησαυροφυλάκια της ΕΚΤ και της Ευρώπης, η Αθήνα δεν μπορεί πλέον να ταρακουνήσει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα». 

Ο κ. Τσίπρας, αναφέρει το Politico, δεν το κατάλαβε αυτό παρά μόνο μετά την εκλογή του, το 2015. Εκλέχθηκε με την υπόσχεση να ανατρέψει το μεγαλύτερο μέρος της λιτότητας που είχαν επιβάλλει οι δανειστές και έκανε δημοψήφισμα, αλλά μετά ήρθε η πραγματικότητα. 

«Αντιμέτωπος με την κατάρρευση του ελληνικού συστήματος, την έξοδο από την ευρωζώνη και ένα μέλλον πιο θλιβερό από το παρόν, πείστηκε αναγκαστικά». «Από τότε, ο Τσίπρας σε μεγάλο βαθμό έχει συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις των δανειστών για περαιτέρω περικοπές και μεταρρυθμίσεις. Το Βερολίνο και οι εταίροι του αντιμετώπισαν τα περιστασιακά ξεσπάσματα αντίστασής του με απλή υπομονή. 

Στο τέλος, ήξεραν ότι ο Έλληνας ηγέτης δεν θα είχε άλλη επιλογή παρά να υποχωρήσει», αναφέρει το Politico, σημειώνοντας ότι ξανά και ξανά αποδείχθηκαν σωστοί, αναφέροντας ως τελευταίο παράδειγμα ότι ο κ. Τσίπρας πέρασε τις περικοπές στις συντάξεις, κάτι που κάποτε ήταν αδιανόητο.Από την αρχή της κρίσης, μέρος της γερμανικής στρατηγικής στο ελληνικό ζήτημα ήταν να μην κάνει την πρόοδο πολύ εύκολη. 

Αν και οι Γερμανοί αξιωματούχοι δεν θα το παραδεχθούν δημόσια, το να τιμωρούν την Ελλάδα ως παραδειγματισμό ήταν πάντα μέρος του σχεδίου τους, σημειώνει το Politico. Και αυτό, απέδωσε, συνεχίζει το δημοσίευμα. Σε όλη την Ευρώπη, η Ελλάδα έγινε συνώνυμο οικονομικής ανεπάρκειας. Οι αξιωματούχοι σε άλλες πρωτεύουσες αναφέρονται στην Αθήνα ως έναν διασκεδαστικό, αμετανόητο συγγενή. 

Κανείς δεν θέλει να γίνει σαν την Ελλάδα. «Η Ελλάδα είναι μία de facto αποικία», δήλωσε στο Politico ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Βίτολντ Βαζικόφσκι, εξηγώντας την απροθυμία της χώρας του να μπει στο ευρώ. «Δεν θέλουμε να επαναλάβουμε αυτό το σενάριο», συμπλήρωσε. 

Η Ελλάδα ακόμη ελπίζει ότι τελικά θα πάρει αυτό που θέλει, παρατηρεί το Politico, κάνοντας αναφορά στην άρνηση του ΔΝΤ να μετάσχει στο πρόγραμμα δίχως ελάφρυνση χρέους. Παράλληλα, σημειώνει την πρόταση της Κριστίν Λαγκάρντ να μπει το Ταμείο στο πρόγραμμα, δίχως οικονομική συμμετοχή μέχρι να διευκρινίσουν οι Ευρωπαίοι το ζήτημα της ελάφρυνσης χρέους. 

«Αν τελικά αυτό γίνει, δεν θα είναι παρά μετά τις γερμανικές εκλογές. Στο μεταξύ, ο Τσίπρας δεν έχει επιλογή παρά να υπακούσει τις επιθυμίες των «αποικιακών» κυρίων του», καταλήγει το Politico.

Δεν υπάρχουν σχόλια: