Το πρόβλημα της νέας μορφής ελευθερίας είναι ότι κανείς δεν ξέρει ποια είναι τα όρια της. Όμως, ταυτόχρονα είναι ελεγχόμενη και καθοδηγούμενη, όχι όμως πια από τον Θεό. Αυτή η ελευθερία πρέπει να ελευθερωθεί από το γεγονός ότι είναι απλά ελευθερία και τίποτα άλλο. Η επιλογή του θέματος της συνάντησης, είναι αποτέλεσμα μιας αντεστραμμένης προσέγγισης της γνωστής φράσης του Ντοστογιέφσκι «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται», γιατί όπως είπε ο π. Νικόλαος, η ανθρώπινη ελευθερία έχει διατρέξει πια έναν ολόκληρο δρόμο από την εποχή που γράφηκε.
Η εμφάνιση του μηδενισμού, αμφισβήτησε τις αξίες που προϋπήρχαν, οικοδομώντας εκ του μηδενός νέες. Αυτό έφερε στο φως μία νέας μορφής ελευθερία και μία, κατά βούληση, επέκταση της πλέον. Γιατί όταν φτιάχνει κάποιος τις δικές του αξίες, ουσιαστικά γίνεται ο ιδρυτής του μέλλοντος του, ξεκινώντας την ανθρώπινη ύπαρξη από το μηδέν.
Ο Ντοστογιέφσκι έχοντας υπόψη του όλη αυτήν την κατάσταση διατυπώνει την προφητική φράση του, επισημαίνοντας ουσιαστικά ότι ο νέος κόσμος που φτιάχνεται, δεν θα είναι πλέον ο κόσμος του Θεού.
«Το πρόβλημα της νέας μορφής ελευθερίας είναι ότι κανείς δεν ξέρει ποια είναι τα όρια της. Όμως, ταυτόχρονα είναι ελεγχόμενη και καθοδηγούμενη, όχι όμως πια από τον Θεό. Αυτές ήταν οι συνθήκες στις οποίες ο Ντοστογιέφσκι εξεστόμισε αυτήν την βαρυσήμαντη φράση. Αυτή η ελευθερία πρέπει να ελευθερωθεί από το γεγονός ότι είναι απλά ελευθερία και τίποτα άλλο.» Η ελευθερία που συναντούμε στην δημιουργία υπακούει σε κάποιους νόμους, ενώ σε αυτήν την νέα μορφή ελευθερίας, το ερώτημα είναι πάντοτε πως θα ελευθερωθεί από τον εαυτό της. Εάν είναι απλά και μόνο ελευθερία, κινδυνεύει να σταματήσει την αναφορικότητα στο νόημα, τόνισε χαρακτηριστικά ο π. Νικόλαος.
Και η έλλειψη νοήματος δεν αντέχεται και δεν μπορεί ο άνθρωπος να παραδοθεί σε αυτό το είδος ελευθερίας, διότι στην πραγματικότητα με αυτόν τρόπο σταματάει τις φωνές των πραγμάτων και δεν ακούει τίποτα. Μέσα στην ελευθερία του ο άνθρωπος μπορεί να επιχειρήσει και την απελευθέρωση του από το νόημα, αλλά δεν είναι φτιαγμένος για κάτι τέτοιο.
«Αν δεν υπάρχει κανένας που να δίνει νόημα στα πράγματα, τότε το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι η δική μου διαχείριση που κάνω σε αυτά. Και το μόνο πράγμα το οποίο τελικά πραγματοποιείται, είναι η δική μου συνεχής αυτοαναφορικότητα, ένας συνεχής μηδενισμός των πάντων δηλαδή, χωρίς να υπάρχει καμία προοπτική κοινωνίας με κανέναν.»
Το θέλημα του Θεού ταυτίζεται με το δικό μας βαθύ θέλημα, αλλά χρειάζεται μια ασκητική για να το συνειδητοποιήσουμε. Και ο Θεός περιμένει, και το πιο συγκλονιστικό γεγονός είναι το πόσο απίστευτα συγκαταβατικός και αδιανόητα ευγενής είναι. Το μεγάλο μυστήριο του Θεού είναι η ταπείνωση, επεσήμανε ο π. Νικόλαος.
Η ζωή εν Χριστώ είναι ελευθερία, τόνισε, ο Χριστός κάνει ότι κάνει και δεν επιβάλλει καμία αξίωση πάνω στην ελευθερία μας. Δεν αναλαμβάνει ο Θεός να επιβάλλει την αλήθεια και δείχνει έναν δρόμο που συμπορευόμαστε υπαρξιακά με τους τρόπους που ξέρουμε, όπως με την άσκηση. Και πρέπει ο λόγος, οι πράξεις και η επιθυμία μας, να φιλοξενεί όλα τα όντα στο θέλημα μας.
Όταν μπει ο άνθρωπος σε αυτόν τον δρόμο, πάλι ανακαλύπτει τα όντα από την αρχή, πάλι βλέπει τα πάντα πιο καινούργια. Άλλωστε και η αιώνια ζωή είναι μία συνεχής ανακάλυψη νέων πραγμάτων, μία τεράστια καινούργια περιήγηση σε καινούργια σύμπαντα, χωρίς τον φόβο του θανάτου. Οτιδήποτε κάνει ή μας λέει ο Θεός, όλα τα όντα που μας προτείνει, δεν τα προτείνει απλώς για να τα ατενίζουμε, αλλά για να γίνουν μέρος του εαυτού μας κι εμείς μέρος δικό τους.
Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΠΑΛΑΜΑ.
ΣΧΟΛΙΟ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΡΟΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗ, ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΙΚΗ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΤΕΝΑΖΕ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΣ ΚΑΘΟΤΙ ΕΙΧΕ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΚΑΤ'ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ.
ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΤ'ΕΙΚΟΝΑ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟΝ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΤΟΝΙΖΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ, ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ.
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΙΛΑΜΕ. ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ, ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΑΝΕΨΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΘΕΛΗΜΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΝΑ ΧΑΛΒΑΔΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ.ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ!!! ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΗΔΗ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ.
Προς θαλάσσιον, Περί αποριών, ερώτησις ΝΕ, Σχόλιο 34.
Τόμος 14 Γ, Μερετάκης.
Τόμος 14 Γ, Μερετάκης.
«Όποιος παρέχει, κατασκευάζει, γιά τήν περί εαυτού γνώσιν, πρόληψιν, φήμην, σ’αυτούς πού τόν θεωρούν, τόν ακούνε, μέ τήν προφορά δηλ. μέ τήν επανάληψη καί μόνον τών λέξεων από τούς λόγους πού έχει κλεψει από τούς Πατέρες, παραπείθοντας τίς ακοές τών ασυνέτων καί μιαίνοντας μέ συνουσία, σάν να είναι γυναίκες, αυτές οι αμύητες ακοές, τίς καλές καί θεοφιλείς θεωρίες τού πρώτου διδάξαντος, αυτός ελέγχεται δοξομανών, αφού παρατάσσεται μέ αυθάδεια, μαζί μέ τό ανώτερο επίπεδο τών φυσικών θεωρημάτων. Αφού δέν έχει αγγίξει τήν αληθινά υψηλή γνώση καί τήν έξη αυτής. Καί πεθαίνει χτυπημένος στήν καρδιά από τά βέλη πού αντιπροσωπεύουν : τήν θύμηση τής παρανομίας του έναντι τών Πατέρων, τήν ντροπή από τήν έπαρσή του (τήν οίηση), γιά τήν γνώση πού δέν είχε καί τήν αναπόφευκτη αναμονή τής μελλούσης κρίσεως. Διότι συλληφθείς από αυτά τά βέλη ο κενόδοξος, πεθαίνει χτυπημένος από τίς αιχμές τους.»
ΕΤΣΙ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΑΖΗΤΕΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΟΣΩΝ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ. ΔΕΝ ΑΦΟΜΟΙΩΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ Η ΚΑΙΝΗ ΚΤΙΣΗ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ. ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΣΤΟΝ Πρωτοπρεσβύτερο π. Σπυρίδωνα Τσιμούρη.
. Έθηκαν επί την κεφαλήν μου στέφανον εξ ακανθών και επί την δεξιάν μου χείρα έδωκαν κάλαμον, ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως.
1 σχόλιο:
. Έθηκαν επί την κεφαλήν μου στέφανον εξ ακανθών και επί την δεξιάν μου χείρα έδωκαν κάλαμον, ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως.
Δημοσίευση σχολίου