youtube
ΣΧΟΛΙΟ: Η ΕΝΝΟΙΑ ΡΑΜΦΟ! ΟΧΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ. ΟΥΤΕ Η ΑΡΧΑΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΡΑΜΦΟ. Ο ΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΗ.ΞΕΧΑΣΕΣ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΛΟΥ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ ΜΠΛΕΧΤΗΚΕΣ ΣΤΟΥΣ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΥΣ. ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Η ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΙΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΠΡΑΓΜΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΟΦΙΑ. ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ. ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΕΙ. ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ.ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ. ΑΤΥΧΗΣΕΣ.
Αμέθυστος
7 σχόλια:
Θεέ μου, τί ανοησίες. Δεν δημιούργησε το "Βυζάντιο", η "θεοκρατική" κοινωνία πολιτισμό! Και δεν οφείλεται ο πλούτος του λαικού μας πολιτισμού κυρίως στην πίστη! - Όμως ο "πολιτισμός" είναι ανθρώπινο δημιούργημα, έρχεται και παρέρχεται. Ενώ η πίστη είναι δύναμη της λογικής ψυχής, που "φύσει του ειδέναι ορέγεται" ...
Λογική ψυχή: "Αλλ' ενεφύσησεν ούτος και την αρχήν εις το πρόσωπον του πρώτου πλάσματος. Τί δε ενεφύσησεν; Πνοήν ζωής. Τί εστι πνοή ζωής; Ψυχήν ζώσαν. Διδασκέτω σε Παύλος: "εγένετο ο πρώτος άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν". Τί δε έστι ζώσαν; Αείζωον, αθάνατον, ταυτόν δ' ειπείν λογικήν - η γαρ αθάνατος λογική - και ου τούτο μόνον, αλλά και κεχαριτωμένην θείως. Τοιαύτη γαρ όντως ζώσα ψυχή. Τούτο δε τω κατ' εικόνα ταυτόν, ει δε βούλει και καθ' ομοίωσιν. Ω της ζημίας, εκ τίνος εις τί μετεβάλομεν" (Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Περί εκποορεύσεως του Αγίου Πνεύματος, Λόγος δεύτερος - βλ.ανάρτηση στον Αμέθυστο, στις 10/8/2015) ...
Ο Ράμφος εννοεί τήν ιστορική λογική τών Γερμανών. Αυτή πού προέκυψε από τήν θεωρία τής εξελίξεως τού Δαρβίνου. Αυτή η λογική, στήν οποία στηρίζονται αποκλειστικά τά τελευταία του βιβλία, ψάχνει νά βρεί τούς κρίκους τής αλυσσίδας, οι οποίοι θά παρουσιάσουν τά συμβάντα σάν πρόοδο, σάν νομοτελειακή εξέλιξη, σάν σκυταλοδρομία πρός τά έσχατα.Ετσι ώστε αυτή η λογική νά παρουσιάζεται σάν πρωτοπορεία, σάν ένα σκαλί στό άγνωστο τέλος τό οποίο κατασκευάζει ο άνθρωπος. Μέ τήν Βούληση γιά Δύναμη, μέ τήν έννοια τού δύναμαι. Μιά εξέλιξη τής ηθικής τού δέοντος τού Κάντ. Εφόσον πρέπει μπορώ. Κάτι πού υπηρετούν καί οι θρησκευτικές οργανώσεις. Τό πρόβλημά τους είναι ότι δέν υπάρχει ο βασικός κρίκος τής αλυσσίδος τής εξελίξεως, πού πρέπει νά δείξει τό πέρασμα από τόν πίθηκο στόν άνθρωπο, υποχρεώνοντας τήν μεγαλύτερη προσπάθεια τού αθεισμού νά αποδείξει ότι δέν υπάρχει Θεός, νά παραμένει μιά υπόθεση. Πώς λέμε, υπόθεση εργασίας. Τό θεμέλιο τής σύγχρονης διάνοιας. Τής εικονικής πραγματικότητος. Τό δικό μας πρόβλημα είναι ότι δέν καταλαβαίνουμε τό νόημα, τίς προυποθέσεις αυτών πού λέει, καί πιανόμαστε από τίς λέξεις.
Τό πρόσωπο, η φιλοσοφία τού προσώπου, ανήκει στούς ένθεους Ευρωπαίους καί προσφέρει τόν χρυσό κρίκο πού λείπει στήν αλυσσίδα τής εξελίξεως τού Δαρβίνου. Κεντρίζοντας τήν αγριελιά τής βαρβαρότητος μέ τόν Βιβλικό λόγο. Οπως είχε πράξει καί η τότε Ρωμαική Εκκλησία μέ τούς Φράγκους κατακτητές. Πήρε λοιπόν ο Θεός τόν προυπάρχοντα πίθηκο, χούς είναι εξάλλου εκ' τής Γής, καί τού ενεφύσησε πνοήν ζώσαν. Τούδωσε ψυχή, τό κατ' εικόνα καί τό καθ' ομοίωσιν, τόν κατέστησε Πρόσωπο. Ανθρωπο.
"Το δικό μας πρόβλημα είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε το νόημα, τις προυποθέσεις αυτών που λέει, και πιανόμαστε από τις λέξεις"... Σωστά! Ο Ράμφος ανήκει σε άλλη κουλτούρα, έρχεται από αλλού... Και έτσι έπρεπε να τον παρουσιάζουν όπου τον καλούν, και να είμαστε ή να γίνουμε κι εμείς αληθινά καλλιεργημένοι Έλληνες...
"Πήρε λοιπόν ο Θεός τον προυπάρχοντα πίθηκο..." Φοβερό! - Κι έτσι εισέρχεται επιτέλους ο άνθρωπος στην ίδια τη Δημιουργία, ως θεός, και αυτο-προσδιορίζεται και αυτο-δημιουργείται... Αυτο-δημιούργητος που λέμε...
Αυτο-δημιούργητος... Πάνε οι παρέες και οι φίλοι και οι δάσκαλοι και η αλληλεπίδραη και η αλληλεγγύη και όλη η ομορφιά της ζωής...
Δημοσίευση σχολίου