«Φύλαξέ μας Χριστὲ Θεέ μας ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ τὴν σκιὰ τοῦ ἁγίου καὶ τιμίου Σταυροῦ σου. Λύτρωσέ μας ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ τὸν ὁρατὸ καὶ τὸν ἀόρατο. Ἀξίωσέ μας νὰ σὲ εὐχαριστοῦμε καὶ νὰ σὲ δοξάζουμε μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πάντοτε νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».
Δίπλα εἰς τὸν Πατριάρχην ἐκάθητο ὁ Χαλκηδόνος, ὁ ὁποῖος ἠσπάσθη τὴν χεῖρα τοῦ Πάπα καὶ ἤναψε κηρίον εἰς τὸ διαχριστιανικὸν μανουάλι.
Ὁ Πάπας ὡμίλησε διὰ τὴν ἑνότητα!
Παραθέτομεν τὸ ἐπίσημον δελτίον τύπου τοῦ Βατικανοῦ:
«Στὸ τέλος τῆς δεύτερης ἡμέρας του στὸ Μπαχρέιν, ὁ Πάπας Φραγκίσκος συνάντησε τὸν Ὀρθόδοξο Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως καθὼς καὶ ἄλλους χριστιανοὺς ἡγέτες ἀπὸ τὴν περιοχὴ γιὰ μία Οἰκουμενικὴ Σύναξη καὶ Προσευχὴ γιὰ Εἰρήνη στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τῆς Παναγίας τῆς Ἀραβίας στὸ Ἀουαλί.
Στὴν ὁμιλία του, ὁ Πάπας ἐξέφρασε τὴ λύπη του γιὰ τὶς διαιρέσεις μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν, ποὺ «τραυμάτισαν τὸ ἅγιο σῶμα τοῦ Κυρίου». Ὡστόσο, εἶπε, «τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποὺ ἑνώνει ὅλα τὰ μέλη μαζί, εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ τὶς διαιρέσεις μας κατὰ τὴ σάρκα». Καὶ ἔτσι, συνέχισε ὁ Πάπας, «εἶναι σωστὸ νὰ λέμε ὅτι αὐτὸ ποὺ μᾶς ἑνώνει ὑπερβαίνει κατὰ πολὺ αὐτὸ ποὺ μᾶς χωρίζει».
Ἀναλογιζόμενος τὴν ἀνάγνωση ποὺ ἐπιλέχθηκε γιὰ τὴ Συνάντηση, ἡ ὁποία περιέγραφε τὴν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴν Πεντηκοστή, ὁ Πάπας Φραγκίσκος ἑστίασε σὲ δύο κύρια θέματα: ἑνότητα στὴν διαφορετικότητα καὶ μαρτυρία τῆς ζωῆς».
Ὁ Ἅγιος Πατέρας σημείωσε ὅτι, κατὰ τὴν πρώτη ἐκείνη Πεντηκοστή, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἦρθε στοὺς μαθητές, ὅταν συγκεντρώθηκαν. Στὸ Μπαχρέιν, εἶπε, ἡ μικρότητα τοῦ χριστιανικοῦ ποιμνίου «μᾶς βοηθᾶ νὰ νιώσουμε τὴν ἀνάγκη γιὰ ἑνότητα» – μία ἑνότητα ποὺ μπορεῖ νὰ ἀναπτυχθεῖ μέσῳ τοῦ ἐπαίνου τοῦ Θεοῦ, «τὴν ὁποία τὸ Πνεῦμα διεγείρει σὲ ὅλους».
Παράλληλα, τόνισε γιὰ ἄλλη μία φορά ὅτι ἑνότητα δὲν σημαίνει ὁμοιομορφία, ἀλλὰ ἀγκαλιάζει τὴ διαφορετικότητα, ἀποδεχόμενοι ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ τὶς διαφορές μας. Αὐτό, εἶπε ὁ Πάπας, «εἶναι τὸ πνεῦμα τοῦ οἰκουμενικοῦ μας ταξιδιοῦ».
Τὸ δεύτερο κύριο θέμα ποὺ ἀναφέρθηκε ἀπὸ τὸν Πάπα Φραγκίσκο ἦταν «μάρτυρας τῆς ζωῆς». Στὴν Πεντηκοστή, σημείωσε ὁ Πάπας, ἡ ἐμπειρία τοῦ Πνεύματος ὁδήγησε τοὺς πρώτους μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ «νὰ βγοῦν στὸν κόσμο». Ἡ χριστιανικὴ μαρτυρία, εἶπε, ἐκφράζεται περισσότερο μὲ πράξεις παρὰ μὲ λόγια.
Ταυτόχρονα, τόνισε ὅτι ἡ χριστιανικὴ πίστη «δὲν εἶναι ἕνα προνόμιο ποὺ πρέπει νὰ διεκδικήσουμε, ἀλλὰ ἕνα δῶρο ποὺ πρέπει νὰ μοιραστοῦμε», ἐνῷ ὑπενθύμισε στοὺς ἀκροατές του ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι «τὸ σῆμα τῶν Χριστιανῶν, ἡ οὐσία τῆς μαρτυρίας μας».
«Ἤθελα νὰ μοιραστῶ μαζί σας αὐτὲς τὶς σκέψεις γιὰ τὴν ἑνότητα, ποὺ ἐνισχύει ὁ ἔπαινος, καὶ στὴ μαρτυρία, τὴν ὁποία ἐπιβεβαιώνει ἡ φιλανθρωπία», εἶπε ὁ Πάπας, προσθέτοντας: «Ἡ ἑνότητα καὶ ἡ μαρτυρία εἶναι καὶ τὰ δύο ἀπαραίτητα».
Ὁ Πάπας Φραγκίσκος ὁλοκλήρωσε τὴν ὁμιλία του καλώντας τοὺς παρευρισκόμενους νὰ ἐμπιστευτοῦν τὸ «κοινό μας ταξίδι» στὸ Ἅγιο Πνεῦμα. καὶ νὰ προσευχόμαστε γιὰ “μία νέα Πεντηκοστὴ ποὺ θὰ ἀνοίξει νέους ὁρίζοντες καὶ θὰ ἐπιταχύνει τὸν ρυθμὸ τοῦ ταξιδιοῦ μας ἑνότητας καὶ εἰρήνης”».
ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜA: ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΟΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΘΕΤΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου