Πηγή: Ολυμπία
ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ
Με την δανειακή σύμβαση της Ελλάδας, έχουμε ασχοληθεί αρκετά στο παρελθόν…
Ας δούμε και ξαναθυμηθούμε τι αναφέρεται στο άρθρο 2 “ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ”, απ΄όπου
προκύπτει στην ουσία ότι οι δανειστές μας μπορούν να «πουλήσουν» το δάνειο σε οποιονδήποτε πχ. Τουρκία, Αμερική, Ισραήλ, ή και σε ιδιώτες πχ. Σόρος κλπ…
Οι δανειστές μπορούν να εκχωρήσουν ή να μεταβιβάσουν με κάθε άλλο
τρόπο οποιαδήποτε από τα δικαιώματά τους, υπό την προϋπόθεση προηγούμενης γραπτής συναίνεσης όλων των δανειστών. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα ο δανειολήπτης, δηλαδή η Ελλάδα, να παρέμβει και να αντιταχθεί στο θέμα αυτό.
Επίσης, κατ’ εξαίρεση ένας δανειστής έχει δικαίωμα μονομερώς να εκχωρήσει ή και να μεταβιβάσει είτε μέρος των δικαιωμάτων του στο πλαίσιο ανακατανομής των συμμετοχών των δανειστών είτε οποιοδήποτε από τα δικαιώματά του στο
κράτος-μέλος που είναι ο εγγυητής του.
2. ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ
(1) Οι υποχρεώσεις του κάθε Δανειστή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση είναι ατομικές. Αδυναμία ενός Δανειστή να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τη Σύμβαση, δεν επηρεάζουν τις υποχρεώσεις οποιουδήποτε
άλλου Δανειστή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. Κάθε Δανειστής δεν ευθύνεται για τις υποχρεώσεις άλλου Δανειστή που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση.
(2) Τα δικαιώματα του κάθε Δανειστή που απορρέουν από ή σχετίζονται με την παρούσα Σύμβαση, είναι διακριτά και ανεξάρτητα δικαιώματα και κάθε χρέος του Δανειολήπτη που απορρέει από τη Σύμβαση αυτή προς έναν Δανειστή, αποτελεί ένα διακριτό και ανεξάρτητο χρέος. Ο Δανειολήπτης οφείλει να μην δίνει προτεραιότητα σε έναν Δανειστή έναντι
των άλλων Δανειστών.
(3) Οι Δανειστές και ο Δανειολήπτης δεν
επιτρέπεται να εκχωρήσουν ή καθ’ οιονδήποτε άλλο τρόπο να μεταβιβάσουν οποιοδήποτε από τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις τους (ή, όσον αφορά τους Δανειστές, να συνάπτουν συμβάσεις με οποιοδήποτε τρίτο μέρος με σκοπό
να μεταβιβάσουν το σύνολο ή μέρος της συμμετοχής τους προς το Δανειολήπτη ή το σύνολο ή μέρος των κινδύνων και των ωφελειών που απορρέουν από την συμμετοχή τους στην παρούσα Σύμβαση) χωρίς την
προηγούμενη γραπτή συναίνεση όλων των Δανειστών.
(4) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 2 (3) ανωτέρω, ένας Δανειστής έχει το δικαίωμα να εκχωρήσει ή/και να μεταβιβάσει:
(α) μέρος (αλλά όχι το σύνολο) των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών του που απορρέουν από ένα Δάνειο στο πλαίσιο της ανακατανομής των συμμετοχών των Δανειστών (όπως ορίζεται στο Άρθρο 3 (6) κατωτέρω) μεταξύ τους όπως
προβλέπεται στο Άρθρο 6 της Συμφωνίας μεταξύ των Πιστωτών, ή
(β) οποιοδήποτε από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, τα οποία απορρέουν από ένα Δάνειο, στο Κράτος Μέλος που είναι ο εγγυητής του.
(5) Κάθε τέτοια εκχώρηση και μεταβίβαση γίνεται σύμφωνα με τους όρους του Άρθρου 13.
(6) Μετά από την εκχώρηση και μεταβίβαση οιωνδήποτε δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων, οι συγκεκριμένοι Δανειστές οφείλουν αμελλητί να γνωστοποιούν εγγράφως στο Δανειολήπτη μια τέτοια εκχώρηση και μεταβίβαση.
Να μην ξεχνάμε επίσης ότι:
2)H
Ελλάδα παραιτείται «αμετάκλητα και άνευ όρων» από όλες τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ένσταση ασυλίας (κάθε ασυλία που έχει το κράτος και η περιουσία του) απέναντι στους δανειστές της. Πρόκειται περί πρωτοφανούς για το Διεθνές Δίκαιο δήλωσης υποτέλειας.
Το κείμενο του άρθρου 14 παρ. 5 της Σύμβασης, που περιέχει αυτόν τον όρο, ορίζει, επί λέξει, τα εξής:
“Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την
παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος”
Με την δανειακή σύμβαση της Ελλάδας, έχουμε ασχοληθεί αρκετά στο παρελθόν…
Ας δούμε και ξαναθυμηθούμε τι αναφέρεται στο άρθρο 2 “ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ”, απ΄όπου
προκύπτει στην ουσία ότι οι δανειστές μας μπορούν να «πουλήσουν» το δάνειο σε οποιονδήποτε πχ. Τουρκία, Αμερική, Ισραήλ, ή και σε ιδιώτες πχ. Σόρος κλπ…
Οι δανειστές μπορούν να εκχωρήσουν ή να μεταβιβάσουν με κάθε άλλο
τρόπο οποιαδήποτε από τα δικαιώματά τους, υπό την προϋπόθεση προηγούμενης γραπτής συναίνεσης όλων των δανειστών. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα ο δανειολήπτης, δηλαδή η Ελλάδα, να παρέμβει και να αντιταχθεί στο θέμα αυτό.
Επίσης, κατ’ εξαίρεση ένας δανειστής έχει δικαίωμα μονομερώς να εκχωρήσει ή και να μεταβιβάσει είτε μέρος των δικαιωμάτων του στο πλαίσιο ανακατανομής των συμμετοχών των δανειστών είτε οποιοδήποτε από τα δικαιώματά του στο
κράτος-μέλος που είναι ο εγγυητής του.
2. ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ
(1) Οι υποχρεώσεις του κάθε Δανειστή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση είναι ατομικές. Αδυναμία ενός Δανειστή να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τη Σύμβαση, δεν επηρεάζουν τις υποχρεώσεις οποιουδήποτε
άλλου Δανειστή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. Κάθε Δανειστής δεν ευθύνεται για τις υποχρεώσεις άλλου Δανειστή που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση.
(2) Τα δικαιώματα του κάθε Δανειστή που απορρέουν από ή σχετίζονται με την παρούσα Σύμβαση, είναι διακριτά και ανεξάρτητα δικαιώματα και κάθε χρέος του Δανειολήπτη που απορρέει από τη Σύμβαση αυτή προς έναν Δανειστή, αποτελεί ένα διακριτό και ανεξάρτητο χρέος. Ο Δανειολήπτης οφείλει να μην δίνει προτεραιότητα σε έναν Δανειστή έναντι
των άλλων Δανειστών.
(3) Οι Δανειστές και ο Δανειολήπτης δεν
επιτρέπεται να εκχωρήσουν ή καθ’ οιονδήποτε άλλο τρόπο να μεταβιβάσουν οποιοδήποτε από τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις τους (ή, όσον αφορά τους Δανειστές, να συνάπτουν συμβάσεις με οποιοδήποτε τρίτο μέρος με σκοπό
να μεταβιβάσουν το σύνολο ή μέρος της συμμετοχής τους προς το Δανειολήπτη ή το σύνολο ή μέρος των κινδύνων και των ωφελειών που απορρέουν από την συμμετοχή τους στην παρούσα Σύμβαση) χωρίς την
προηγούμενη γραπτή συναίνεση όλων των Δανειστών.
(4) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 2 (3) ανωτέρω, ένας Δανειστής έχει το δικαίωμα να εκχωρήσει ή/και να μεταβιβάσει:
(α) μέρος (αλλά όχι το σύνολο) των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών του που απορρέουν από ένα Δάνειο στο πλαίσιο της ανακατανομής των συμμετοχών των Δανειστών (όπως ορίζεται στο Άρθρο 3 (6) κατωτέρω) μεταξύ τους όπως
προβλέπεται στο Άρθρο 6 της Συμφωνίας μεταξύ των Πιστωτών, ή
(β) οποιοδήποτε από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, τα οποία απορρέουν από ένα Δάνειο, στο Κράτος Μέλος που είναι ο εγγυητής του.
(5) Κάθε τέτοια εκχώρηση και μεταβίβαση γίνεται σύμφωνα με τους όρους του Άρθρου 13.
(6) Μετά από την εκχώρηση και μεταβίβαση οιωνδήποτε δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων, οι συγκεκριμένοι Δανειστές οφείλουν αμελλητί να γνωστοποιούν εγγράφως στο Δανειολήπτη μια τέτοια εκχώρηση και μεταβίβαση.
Να μην ξεχνάμε επίσης ότι:
2)H
Ελλάδα παραιτείται «αμετάκλητα και άνευ όρων» από όλες τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ένσταση ασυλίας (κάθε ασυλία που έχει το κράτος και η περιουσία του) απέναντι στους δανειστές της. Πρόκειται περί πρωτοφανούς για το Διεθνές Δίκαιο δήλωσης υποτέλειας.
Το κείμενο του άρθρου 14 παρ. 5 της Σύμβασης, που περιέχει αυτόν τον όρο, ορίζει, επί λέξει, τα εξής:
“Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την
παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου