Σχόλιο στόν Παπαθανασίου

Πόσοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἀπομακρύνονται μὲ ἔχθρα ἀπὸ τὸν Χριστὸ γιατί τοὺς ἀπογοήτευσε στὴν μία ἢ στὴν ἄλλη ἐλπίδα τους. Θυμᾶμαι μία γυναίκα ποὺ ἦταν πιστὴ ὅλη τὴν ζωή της, καὶ ὅταν ὁ ἐγγονὸς της πέθανε -ἕνα μικρὸ ἀγόρι- μοῦ εἶπε: «Δὲν πιστεύω πιὰ στὸν Θεὸ· πῶς μπόρεσε νὰ μοῦ πάρει τὸν ἐγγονό μου;». Κι ἐγὼ τῆς εἶπα: «Ἄλλα πιστεύατε, ἐνῶ πέθαιναν χιλιάδες, μυριάδες ἄνθρωποι…» Μὲ κοίταξε καὶ μοῦ εἶπε: «Μὰ γιατί ἔγινε αὐτὸ σὲ μένα; Δὲν μ’ ἐνδιαφέρει, αὐτὰ δὲν ἦταν παιδιά μου».

Άγιος Μάξιμος: Δεχόμαστε στον Χριστό, δύο φυσικάς ενεργείας και δύο φυσικά θελήματα ούχ υπεναντία... αλλ’ επόμενον το ανθρώπινον αυτού θέλημα.. και υποτασσόμενον τω θείω αυτού και πανσθενεί θελήματι.

-Γρ. Παλαμά: περί ενώσεως και διακρίσεως!

6.163. Μερετάκης! Άλλο είναι ουσία και ενέργεια και έτερον ουσία και φύσις.

Άλλο είναι η ενέργεια και άλλο το ενεργητικόν. Ενέργεια είναι η δραστική και ουσιώδης κίνησις τής Φύσεως ενεργητικόν δε η Φύσις από την οποίαν προέρχεται η ενέργεια.

Η ουσία είναι αιτία των ενεργειών. Αλλά ουδεμία ενέργεια είναι αυθυπόστατος. Το αγαθόν και το υπερούσιον, το άναρχον και το άπειρον κ.τ.λ. είναι περί τον Θεόν εξ’ αϊδίου.

Ως ενεργείας του Θεού πρό των αιώνων εννοούμε την ζωή, την αθανασία, την απλότητα, την απειρία, όλα τα Φύσει περί τον Θεόν! Η ενέργεια είναι διαφορετική από τον Φύσιν. Διότι η Φύσις είναι ενεργητική, όχι ενέργεια.

Αλλά και φυσικά Ιδιώματα λένε οι Πατέρες τις ενέργειες. Ο Χριστός έχει κατάλληλα είς τας δύο φύσεις Ιδιώματα. Δύο φυσικές θελήσεις, ενέργειες, δύο αυτεξούσια και σοφίαν και γνώσιν. Δεν λέγονται Φύσεις τα Φυσικά Ιδιώματα, ούτε τα υποστατικά τα οποία είναι επίσης πολλά περί έκαστον υπόστασιν. Έκ της Ουσίας η ενέργεια. Η μια αιτία, η άλλη αιτιατή, η μια αυθυπόστατος, η δε άλλη καθ’ εαυτήν ανυπόστατος.

Μάξιμος κεφ. Θεολογικά 2,86! Η βασιλεία του Χριστού είναι κάτι υπέρ τούς αιώνας, είναι δε η κληρονομία των σωζομένων! Θα κληρονομήσουν την Φύσιν και ουσίαν του Θεού; ΌΧΙ βέβαια, αλλά την θεοποιόν Χάριν και την θείαν βασιλείαν, η οποία αν και δεν είναι Φύσις (εφόσον η Φύσις αμέθεκτος), είναι όμως Φυσική  ενέργεια του Θεού ακολουθούσα φυσικώς τον Θεόν και παρατηρούμενη περί αυτόν αχωρίστως.

Άγιος Μάξιμος 2.14Β Μερετάκης 6.267

Ο Αδάμ διέπραξε δύο αμαρτίες παραβαίνοντας την θεία εντολή: Η μια ήταν αμαρτία τής προαίρεσης που άφησε με την θέλησή της το αγαθό. Η άλλη της Φύσεως που άφησε χωρίς να το θέλει την αθανασία, εξαιτίας της προαίρεσης. Η μια διαβλητή η άλλη αδιάβλητη. Ο Κύριος έλαβε την παθητότητα της φύσης μας, στολισμένη με την αφθαρσία της προαίρεσης!

Ο προαιώνιος τρόπος υπάρξεως του Υιού και το ίδιον Αυτού είναι η εκ του Πατρός γέννησις.

Η γέννησις όπως και η αγεννησία δεν είναι Φύσις, αλλά περί την Φύσιν. Η γεννηθείσα υπόστασις είναι διαφορετική της φύσεως. Η γέννησις είναι τής του Πατρός φύσεως έργον και ούχι έργον της θελήσεως.

Ο Θεός είναι αιωνίως αγάπη. Αλλά δεν είναι μόνον Αγάπη. (Είναι αγαθότης  κ.τ.λ)

Δεν υπάρχει μόνον διαφορά ουσίας και υποστάσεως, υπάρχει και διαφορά υποστάσεως και υποστατικών.

Τα υποστατικά είναι χαρακτηριστικά υποστάσεως. Τα υποστατικά λοιπόν δεν ονομάζονται υποστάσεις και αυθυπόστατα αλλά ενυπόστατα ως περί την υπόστασιν όντα. Τα υποστατικά δεν μπορεί να είναι κοινά.

Η Εκκλησία, όπως φανερώνουν και οι επιστολές του Απ. Παύλου δεν υπήρξε ποτέ χωρίς τις διατυπώσεις που αποτελούν την αλήθεια της πίστεώς μας.

Η ένωσις των δύο φύσεων δεν είναι υποστατική, όπως ισχυρίζεται ο Παπαθανασίου, διότι τα υποστατικά ιδιώματα, δεν είναι η υπόστασις.

Δεν ενσαρκώθηκε ή ενανθρώπησε ο Χριστός για να μας σώσει από την αμαρτία αλλά για να δημιουργήσει καινούργια κτίση.
                                  ~ ~ ~ ~ ~ ~

Εαν οι αιρέσεις που αντιμετώπισε η Εκκλησία του Βυζαντίου είχαν σαν αιτία την προσπάθεια τού Ελληνικού Πνεύματος να προσλάβει τον Κύριο, τον Θεάνθρωπο, οι σύγχρονες παρεκτροπές τού Οικουμενισμού είναι προσπάθειες της Ορθοδοξίας να προσλάβει τον Αντίχριστο.

Αυτό είναι το νόημα της Ανθρωπολογίας.

Αμέθυστος.