Η επιστήμη αποτελεί έναν εντυπωσιακό και ενδιαφέρον θέμα, που απασχολεί όχι μόνο τους ειδικούς, αλλά και τους καθημερινούς ανθρώπους, ενώ ο ενθουσιασμός για κάθε νέα ανακάλυψη παίρνει παγκόσμιες διαστάσεις. Τι είναι όμως αυτό που πραγματικά μας «τραβάει» στον συγκεκριμένο κλάδο;
Σε μια επιστημονική καριέρα που διήρκεσε περισσότερα από 60 χρόνια, ο Βρετανός επιστήμονας θρύλος Φρίμαν Ντάισον, έχει συνεργαστεί με μερικά από τα μεγαλύτερα μυαλά της θεωρητικής φυσικής, συμπεριλαμβανομένων των Αλμπερτ Αινσταιν, Εντουαρντ Τέλερ και Ρίτσαρντ Φέινμαν.
Ο 90χρονος, πλέον, Ντάισον είναι ο ίδιος μαθηματικός και φυσικός με παγκόσμια αναγνώριση, ενώ η φήμη του εκτοξεύθηκε ήδη από το 1948 με το επιστημονικό του έγγραφο σχετικά με την κβαντική ηλεκτροδυναμική, ενώ έχει συμβάλει με τις γνώσεις του σε μια συγκλονιστική σειρά από κλάδους, συμπεριλαμβανομένης της αστρονομίας, των διαστημικών πτήσεων και της πυρηνικής τεχνολογίας, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την κλιματική αλλαγή.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του στη Huffington Post, ο Ντάισον, εξηγεί γιατί η επιστήμη ενδιαφέρει τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού και τι είναι αυτό που την κάνει πραγματικά εντυπωσιακή.
«Το όλο θέμα της επιστήμης είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της είναι αβέβαιο . Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επιστήμη είναι συναρπαστική - γιατί δεν ξέρουμε. Η επιστήμη ασχολείται με όλα εκείνα τα πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε. Το κοινό , φυσικά, φαντάζεται η επιστήμη είναι απλώς ένα σύνολο πραγματικών περιστατικών. Αλλά δεν είναι. Η επιστήμη είναι μια διαδικασία εξερεύνησης, η οποία είναι πάντα μερική. Εξερευνούμε και ανακαλύπτουμε πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε. Θα βρούμε πράγματα που νομίζαμε ότι καταλάβαμε και ήταν λάθος. Ετσι γίνεται η πρόοδος.»
iefimerida
1 σχόλιο:
Ας πάρουμε για παράδειγμα την τέχνη: Το κοινό θαυμάζει την ζωγραφιά. Δεν ενδιαφέρεται συνήθως για το τι είδους χρώματα χρησιμοποιήθηκαν, χαρτί, καμβάς ή ξύλο ως υπόστρωμα. Το κοινό θαυμάζει την μουσική του βιολιού, αλλά δεν ενδιαφέρεται συνήθως ποιος κατασκεύασε το βιολί, από που ήταν το ξύλο και τι επεξεργασία υπέστη για να φτάσει να δίδει τέτοιν ήχον. Το κοινό θαυμάζει ίσως τα ωραία έπιπλα, αλλά όχι τα απελέκητα ξύλα, ούτε το πελέκημα.
Και η επιστήμη με απελέκητα ξύλα ασχολείται, μόνο να υποθέσει μπορεί τι κρύβεται μέσα και τι μπορεί να προκύψει. Ποτέ δεν ξέρει όμως τι θα προκύψει. Αν είναι σαπιο από μέσα ή κατάλληλο προς κατασκευή. Είναι πολλές οι εργασίες που καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων, όπως είναι πολλά τα αποτελέσματα η σημασία των οποίων είναι άγνωστη.
Όσα από τα αποτελέσματα βρίσκουν (εντυπωσιακή) εφαρμογή, αυτά γίνονται γνωστά, αυτά θαυμάζουμε. Αλλά, όπως ξέρουμε και από τα έπιπλα, αν το ξύλο δεν υπέστη την κατάλληλη επεξεργασία, αυτά σαπίζουν με τον καιρό. Μερικά βγαίνουν εκτός μόδας, χωρίς να έχουν σαπίσει.
Τώρα, γιατί μας αρέσει και μας εντυπωσιάζει κάτι συγκεκριμένο, αυτό είναι άλλο θέμα.
Δημοσίευση σχολίου