Τα εγκλήματα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας εις βάρος των παιδιών της που διήρκεσαν μέχρι το 1974…

Τα εγκλήματα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας εις βάρος των παιδιών της που διήρκεσαν μέχρι το 1974…
Οι διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις έστειλαν χιλιάδες ορφανά παιδιά σε διάφορους τόπους της αυτοκρατορίας, στο πλαίσιο κυβερνητικού προγράμματος, όπου, όμως, πολλά ετύγχαναν κακομεταχείρισης και βιασμών

Στις 27 Φεβρουαρίου 2017 ξεκίνησε στο Λονδίνο μια νέα έρευνα για σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών. Αυτήν τη φορά ανοίγοντας ένα κεφάλαιο που πάει πολύ πίσω στον χρόνο, μια ανάκριση για κακομεταχειρίσεις παιδιών από τη Βρετανική Αυτοκρατορία μεταξύ 1945 και 1974, και θα εξηγήσω.

Χιλιάδες ορφανά παιδιά, οι διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις τα έστειλαν μετανάστες σε διάφορους τόπους της αυτοκρατορίας, στο πλαίσιο κυβερνητικού προγράμματος και παράλληλων εκκλησιαστικών προγραμμάτων της αποικιοκρατίας.

Όπου όμως πολλά από τα παιδιά εκείνα ετύγχαναν κακομεταχείρισης και βιασμών. Αυτή η μεταφορά των παιδιών είχε ξεκινήσει από το 1922, βάσει του Νόμου του 1922 για μετανάστευση στην αυτοκρατορία, όμως η έρευνα/ανάκριση περιορίζεται στα χρόνια μεταξύ 1945 και 1974.

Εφιάλτης…
Τα βρετανικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι περίπου 7.000 με 10.000 παιδιά μεταφέρθηκαν στην Αυστραλία μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Αυστραλία ήταν ο τελευταίος προορισμός μεταξύ 1945 και 1974. Δύο ήσαν οι λόγοι για τη μετανάστευση αυτή, να ελαφρύνουν τον πληθυσμό των ορφανοτροφείων στο Ηνωμένο Βασίλειο και να αυξήσουν τον πληθυσμό στις αποικίες.

Τα παιδιά τα αναλάμβαναν θρησκευτικά ιδρύματα τόσο από τις Αγγλικανικές όσο και από τις Καθολικές Εκκλησίες, αλλά και φιλανθρωπικές οργανώσεις όπως το Barnardo’s και το Fairbridge Society. Είναι άδικο, γράφεται, να λεχθεί ότι όλα τα ξεχασμένα αυτά παιδιά υπέφεραν, όμως για αρκετά ήταν εφιάλτης η φυσική κακομεταχείριση και η σεξουαλική εκμετάλλευση.

Πολλά από εκείνα τα παιδιά, τα περισσότερα από τα οποία, να σημειωθεί, στέλνονταν δίχως τη γνώση ή έγκριση των γονιών τους, και βρίσκονται εν ζωή, έχουν επιλέξει να δώσουν μαρτυρία στην επιτροπή που ξεκίνησε τη σχετική έρευνα και ήδη άρχισε η κατάθεση της ιστορίας τους.

Μυστική έκθεση
Εν τω μεταξύ, τώρα αποκαλύφθηκε και μια μυστική έκθεση του βρετανικού κοινοβουλίου που ετοιμάστηκε το 1956, για τις κακοποιήσεις παιδιών στην Αυστραλία, την οποία όμως είχε επιτυχώς συγκαλύψει η τότε βρετανική κυβέρνηση και η οποία τώρα βρέθηκε, για να ρίξει περισσότερο φως στην όλη αποτρόπαια διαδικασία εξαγωγής των ξεχασμένων εκείνων παιδιών.
Έγραψε σε κύριο καταπελτικό άρθρο της η εφημερίδα «Ιντεπέντεντ» στις 27/2/2017.

«Το βρετανικό κράτος, πλάι στις φιλανθρωπικές οργανώσεις και Εκκλησίες, δραστηριοποιήθηκε στη μαζική εκμετάλλευση παιδιών. Χιλιάδες παιδιά μεταφέρθηκαν παράνομα, απομακρύνοντάς τα από τους γονείς τους από το Ηνωμένο Βασίλειο σε Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδά και Νότιο Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε), όπου αυτά τα παιδιά έτυχαν μεταχείρισης λίγο μόνο καλύτερης από ζώα.

Αυτό το αποκρουστικό σύστημα σταμάτησε μόνον το 1974. Δεν πρόκειται για κάποια ιστορία τρόμου από τον Μεσαίωνα ή βικτωριανό σπίτι, αλλά κάτι της εποχής μας. Και παρ’ όλο που το κοινό ελάχιστα γνώριζε γι’ αυτά τα εγκλήματα, δεν μπορεί να λεχθεί αλλιώς, υπάρχουν πλέον μαρτυρίες ότι η κυβέρνηση γνώριζε από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 για το μέγεθος των κακοποιήσεων και δεν έκανε τίποτε.

Πώς έγινε τόσοι γονείς σκόπιμα να στερηθούν τα παιδιά τους, να εξαπατηθούν για το τι συνέβη στα παιδιά τους δίχως κανένα παράπονο ή διαμαρτυρία στους επίσημους φορείς; Πού ήσαν οι βουλευτές να θέσουν ερωτήσεις στη Βουλή; Οι εφημερίδες να ερευνήσουν; Η αστυνομία;», ερωτά η εφημερίδα και τονίζει ότι είναι πολύ πιθανόν, αρκετοί από τους ενόχους να βρίσκονται ακόμα εν ζωή και πρέπει να πληρώσουν για τις πράξεις τους.

Το ίδιο σάπιο κατεστημένο
Δεν υπάρχουν περιορισμοί χρόνου για τέτοια αδικήματα και δεν πρέπει να υπάρχουν. Ως κοινωνία αξίζουμε και μια εξήγηση ως προς το πώς αφέθηκαν τέτοιες οργανώσεις να συμπεριφέρονται τόσο απάνθρωπα. Η σημερινή Βρετανία έχει καθήκον να δει κατάματα στον καθρέφτη την ιστορία και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες που συνεπάγονται και την απονομή δικαιοσύνης και αδρά χρηματική αποζημίωση στα θύματα.

Να σημειώσω εδώ ότι τότε ήταν το ίδιο σάπιο βρετανικό κατεστημένο (παραίτηση Ίντεν, γιατί είπε ψέματα στη Βουλή για το Σουέζ, σκάνδαλο Υπουργού Πολέμου Τζον Προφιούμο με την Κριστίν Κίλερ κ.τ.λ.), που είχε ετοιμάσει και την καταστροφή της Κύπρου με την Τριμερή και τα σχέδια διχοτόμησης, και είχε υποσχεθεί στις 19.12.1956 την ξεχωριστή αυτοδιάθεση στους Τούρκους της Κύπρου. Όπως και το ίδιο κατεστημένο που σχεδίασε και εκτέλεσε και την τραγωδία της Κύπρου το 1974, επιτρέποντας τελικά και ενσυνείδητα το 1974 τις δύο τουρκικές εισβολές…

Κάποτε θα πρέπει να ζητηθεί και να ξεκινήσει και μια έρευνα για την ανήθικη βρετανική πολιτική έναντι της Κύπρου και του Ελληνισμού από το 1955 μέχρι το 1974, αλλά και μέχρι σήμερα…

Η Δόκτωρ Alexis Jay
Της ιστορικής έρευνας για τα σεξουαλικά εγκλήματα εις βάρος των παιδιών, μιας έρευνας για μιαν αλήθεια που κρατήθηκε κρυμμένη για δεκαετίες, προεδρεύει η Δόκτωρ Alexis Jay, η οποία συνέταξε και την έκθεση για το μεγάλο σεξουαλικό σκάνδαλο στο Δημαρχείο του Rotherham το 2014, που κράτησε για 16 χρόνια.

Όπου μια συμμορία φυλακίστηκε για συνολικά 81 χρόνια για τη σεξουαλική εκμετάλλευση και βιασμών πέραν των 1.400 κοριτσιών που βρίσκονταν υπό την προστασία των Αρχών. Ο αρχηγός της συμμορίας, όπως έγραψε η εφημερίδα «Sun», καθώς καταδικάστηκαν, φώναζε «Allahu Akbar». Οι Αρχές γνώριζαν, αλλά σιωπούσαν, για να μη χάσουν οι Εργατικοί τις ψήφους…
https://www.thesun.co.uk/news/2769601/rotherham-sex-abuse-gang-allahu-akbar-jailed/

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
ΛΟΝΔΙΝΟ

olympia