Η σύζυγος του Macron, Μπριζίτ, λένε πως είπε ότι δεν θέλει να φύγει από την Αθήνα!
Είναι πολύ λογική η γοητεία της για την Αθήνα.
Είναι πολύ λογική η γοητεία της για την Αθήνα.
Πράγματι, μόνο στην Αθήνα μια εθελόδουλη πολιτική τάξη και κάποιος πάντα πιοευκολόπιστος κόσμος θα μπορούσαν να απευθύνουν θερμές εκδηλώσεις σε έναν Γάλλο Πρόεδρο, ο οποίος δεν είπε τίποτα στην Ελλάδα, πέραν από κενόλογες κοινοτοπίες και ο οποίος βλέπει πολύ γρήγορα τη δημοτικότητα του να καταρρέει στην Γαλλία και τους Γάλλους εργαζόμενους να παρατάσσονται, ήδη, απέναντι του λόγω των αντεργατικών μέτρων.
Ο Macron δεν ανέλαβε ουσιαστικά καμιά δέσμευση υπέρ της Ελλάδας στη διήμερη παραμονή του, πέραν από χιλιοειπωμένες κενολογίες.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ο Macron δεν ήρθε για την Ελλάδα στη χώρα μας.
Η Ελλάδα ήταν απλώς ντεκόρ στην απέλπιδα προσπάθεια του να δώσει κάποια πνοή στον ίδιο.
Να δώσει πνοή στην Γαλλία που ξεπέφτει και έχει καταντήσει δορυφόρος της Γερμανίας, στον ίδιο που αναζητά επικοινωνιακά στηρίγματα και στην ευρωζώνη και στην ΕΕ που έχουν βαλτώσει χωρίς προοπτική διεξόδου.
Ζούμε μια περίοδο, όπου τρία πράγματα δεν έχουν μέλλον: η ευρωζώνη, η ίδια η ΕΕ και η νεοφιλελεύθερη ψευδό–παγκοσμιοποίηση.
Ο Macron, για όσους γνωρίζουν, έμοιαζε με κινούμενο πολιτικό πτώμα που προσπαθούσε να ζωντανέψει με την Πνύκα μια ευρωπαϊκή δημοκρατία που βουλιάζει, με ψευτομεταρρυθμίσεις στην ευρωζώνη, οι οποίες θα την καταστήσουν ακόμα πιο αδιέξοδη, και με προθέσεις προστασίας στην Ελλάδα, σε μια απεγνωσμένη κίνηση να αποκτήσει αντίβαρο στην Γερμανία ως εκφραστής, τάχα, του Ευρωπαϊκού Νότου.
Φυσικά, όλα αυτά είναι για κλάματα, όπως για κλάματα είναι η απόπειρα του Αλ. Τσίπρα να πιαστεί από έναν βυθιζόμενο Macron, την ώρα που ο ίδιος βυθίζεται και βουλιάζει.
Η πρόθεση του Αλ. Τσίπρα να διασώσει άλλο ένα ψέμα του, με το ‘‘success story” στην Ελλάδα, δια μέσου του Macron, μοιάζει με φαρσοκωμωδία.
Ο Τσίπρας μπαίνει σε μια καινούργια περίοδο μακρόσυρτης νέας επίθεσης στο λαό και τους εργαζομένους, ελπίζοντας ότι αυτή θα βελτιώσει κάποιους οικονομικούς δείκτες.
Η απομίμηση Macron που επιχειρεί ο Τσίπρας δείχνει το αδιέξοδο του και το κατάντημα του ως πρωθυπουργός.
Το νέο αφήγημα Τσίπρα είναι να υπερφαλαγγίσει σε νεοφιλελευθερισμό τον Κυρ. Μητσοτάκη, ως ύστατη σανίδα σωτηρίας.
Έχουμε έναν Τσίπρα Μητσοτακικότερο του Μητσοτάκη και τον τελευταίο σε βαθιά αμηχανία.
Ο υπέρ-νεοφιλελευθερισμός και η χίμαιρα των επενδυτών πολυεθνικών εταιρειών του Κυρ. Μητσοτάκη δεν έσωσε τον ίδιο και δεν πρόκειται να σώσει και τον Τσίπρα.
Θα τους καταστρέψει και τους δυο.
Το θέμα είναι η δική τους καταστροφή να μην γίνει πάνω στα ελληνικά ερείπια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου