Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2018

Μία συμβολή τῆς παραστατικῆς Θεολογίας διά τό θέμα τῆς Οὐκρανικῆς Αὐτοκεφαλίας

Ὑπό Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου 
Τό ἀνωτέρω ἀριστοτεχνικόν σχέδιον, ἐκτελεσθέν ὑπό τῆς διαπρεποῦς καλλιτέχνιδος Ἡσυχίας τῆς Καραϊσκάκαινας, ἐκφράζει τήν ἄποψιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐπί τοῦ θέματος τῆς ἀπονομῆς τοῦ Αὐτοκεφάλου ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας. 
Παριστᾷ κάτωθεν ἑνός τόξου μετά ἐγκοπῶν - Πρβλ. τάς περί τήν Δόξαν τοῦ Χριστοῦ ἐγκοπάς τοῦ πλαισίου τῆς Αἰθούσης τοῦ Θρόνου - ἀπέναντι ἀλλήλων, τήν Α. Θ. Παναγιότητα, τόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον πρός τά ἀριστερά, καί τήν Α. Μακαριότητα, τόν Πατριάρχην Μόσχας καί Πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ. Κύριλλον πρός τά δεξιά, κύπτοντας εὐλαβικῶς κάτωθεν τοῦ τόξου. 
Ὁ Πατριάρχης Κύριλλος προσφέρει δι᾿ ἀμφοτέρων τῶν χειρῶν του εἰς τόν ἀδελφόν Βαρθολομαῖον, μακέτταν ναοῦ τῆς Ρωσίας, ὡς σύμβολον τῆς παρεχομένης αὐτοκεφαλίας, ὁ δέ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος δέχεται αὐτήν διά τῆς δεξιᾶς χειρός αὐτοῦ, ἐνῶ ὑψώνει τήν ἀριστεράν. 
Τό σχέδιον διακρίνεται διά τήν λακωνικότητα, λιτότητα καί παρά ταῦτα τήν φυσιογνωμικήν του δεξιότητα.
῾Ο πειρασμὸς τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς τὴν ἔρημον

Δ´\ΤΟΤΕ ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου, 2 καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασε. 3 καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται. 4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· γέγραπται, οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ρήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ.
5 Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ 6 καὶ λέγει αὐτῷ· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτόν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. 7 ἔφη αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· πάλιν γέγραπται, οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου. 8 Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν 9 καὶ λέγει αὐτῷ· ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι. 10 τότε λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις. 11 Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πρώτον είναι ένα σχέδιο κακό. Αρκετά κακό.
Δεύτερον είναι ένα σχέδιο σωστό Αρκετά σωστό.
Το κακό δεν αναιρεί το σωστό όταν απεικονίζεται το πρώτο με ακρίβεια ακόμα και ακούσια.
Κάτι σαν λανθάνουσα γλώσσα που λέμε. Το δεξί χέρι του Βαρθολομαίου είναι τεντωμένο όσο δεν πάει. Η εικόνα της χειρονομίας είναι ενδεικτική και ρεαλιστικότατη έστω και ως αποτέλεσμα αταλαντοσύνης. Άλλωστε θα πει κάποιος τονίζει πως μπορεί και με ένα χέρι. Έτοιμος καλές λαβές. Το άλλο είναι απασχολημένο όπως είναι γνωστό να δείχνει τον Θεό.
Αναμφίβολα. Γιαυτό και θεωρώ το σχέδιο σωστό.
Ένα είναι το σίγουρο. Έχει αρχίσει και χάνεται ακόμα και η προκάτ αισθητική που κολάκευε πολλές ασχήμιες ανέκαθεν.Επιστρατεύστε τουλάχιστον ρε παιδιά κανέναν ταλαντούχο. Ήμαρτον. Προτιμότερο. Η ιστορία της αναγέννησης δεν σας έμαθε τίποτα;

amethystos είπε...

Σημαίνει καί τό πρωτείο. Διότι απευθυνόμενοι στόν Θεό κυττάμε ψηλά, σάν πρόσωπο μέ πρόσωπο.