Όταν αναγνωρίστηκε Άγιος, ο Άγιος Νεκτάριος το 1961, σε μια μονή του Αγίου Όρους, δημιουργήθηκαν 2 παρατάξεις μοναχών. Οι μεν παραδέχονταν την Αγιότητα του, οι δε, την αμφισβητούσαν.
Ο ηγούμενος της μονής, βλέποντας την κατάσταση που δημιουργήθηκε στο μοναστήρι, κάλεσε μια μέρα τους μοναχούς και τους είπε:
- Δεν θα γίνει το θέμα της αγιοσύνης του Νεκταρίου, αιτία να χάσουμε τις ψυχές μας, αντιμαχώντας μεταξύ μας. Κηρύττω τριήμερη νηστεία και με την προσευχή μας, να ζητήσουμε από το Θεό να μας αποκαλύψει, αν ο γέροντας Νεκτάριος είναι Άγιος ή όχι.
Πράγματι αυτό και έκαναν...
Την τρίτη ημέρα και ενώ ετοιμαζόταν ο ηγούμενος να κατέβει στην Εκκλησία, χτυπάει διακριτικά η πόρτα του κελλιού του και μπαίνει μέσα ο Άγιος Νεκτάριος!!!...
Όταν μπήκε μέσα, ο ηγούμενος αμέσως τον αναγνώρισε και έπεσε να τον προσκυνήσει.
Του λέει τότε ο Άγιος Νεκτάριος:
- Αδερφέ Αθανάσιε (έτσι έλεγαν τον ηγούμενο), πήγαινε και πες τους Πατέρες να μην κουράζονται. Ο Κύριος με Αγίασε και είμαι Άγιος, θαυματουργός και μυροβλύτης. Γνώρισε δε, ότι ο Κύριος δεν με αγίασε για κανένα άλλο λόγο, παρά μόνο επειδή συγχωρούσα!...
10 σχόλια:
Μα πολύ ωραίο..
Ναι ναι. Πολύ ωραίο. Είναι πολύ ωραίο όταν βλέπουμε ΆΛΛΟΥΣ να συγχωρούνε!
O Κύριος τό είδε. Εμείς δέν τό βλέπουμε.
Βλέπουμε και χειρότερα . Ανθρώπους που μόνο κατακρίνουν νά κατακρίνουν και την κατάκριση . Στό σπίτι του μεθυσμένου δεν μιλάμε για κρασί !
Πανηγύρια στό σπίτι τού μεθυσμένου. Αποκτούν τό δικαίωμά τους στόν λόγο καί τά άλογα. Είναι βαρειά η καλογερική.
Δεν καταλαβαίνω ακριβώς πού το πάει ο σχολιαστής 7:40. Επιμένω όμως πως το περιστατικό είναι πολύ ωραίο. Μάλλον, όχι απλά πολύ ωραίο αλλά συγκλονιστικά ωραίο. Αν τώρα όπως λες περιοριζόμαστε μονάχα στο να θαυμάζουμε ΑΛΛΟΥΣ (όπως γράφεις) να συγχωρούν, τότε, κι αυτό είναι κάτι. Το να διακρίνεις εννοώ το όμορφο από το άσχημο. Αν από την άλλη, εμείς οι ίδιοι αδυνατούμε να συγχωρούμε, ε ναι τότε αυτό είναι μεγάλο βάσανο. Μεγάλη σκλαβιά. Αν μπορείς, το παλεύεις. Διαφορετικά, παραδίνεσαι.
Ό,τι έχει στη ψυχή του ο καθένας, αυτό βγάζει προς τα έξω. Κι αν έχει συγχώρεση θα συγχωρέσει..
Τί κρασί πίνεις και δεν μας δίνεις !
Μυστικά τού επαγγέλματος. Χρσιμοποιούμε απίστευτες κοινοτοπίες γιά νά κάνουμε τόν έξυπνο; Πετυχαίνουμε τό αντίθετο αποτέλεσμα. Η μοναξιά είναι βάσανο.
7:30, σε περίπτωση που απευθύνεσαι σε μένα, πίνω απ' εκείνο το κρασί που εσύ μόνο να ονειρεύεσαι μπορείς.
Άντε καλά ! Σε συγχωρώ ! Είσαι πολυ ιδιότροπος ! Μήπως εσύ τό θέλεις ; Σούρχεται !
Δημοσίευση σχολίου