ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ??

http://parratiritis.blogspot.com/

Μία συζήτηση που έγινε με έναν αγαπητό μου φίλο στάθηκε η αφορμή για την παρακάτω ανάρτηση.

Συζητώντας μαζί του σχετικά με την οικονομική κρίση και τις πνευματικές διαστάσεις του φαινομένου, στάθηκα στο γεγονός ότι,οι περισσότεροι Έλληνες είναι απαισιόδοξοι για την πορεία της χώρας. Πνευματικές προσωπικότητες της χώρας μιλούν ανοικτά για συμπτώματα μαζικής καταθλίψεως. Ο Έλληνας πλέον χάνει εκτός από το βόλεμά του και την εθνική του κυριαρχία. Με άλλα λόγια ο λαός, βλέπει στην καθημερινή και πολιτική ζωή του τόπου ένα απέραντο χάος, χωρίς διέξοδο.

Ο συνομιλητής μου, αντέταξε στην τοποθέτηση μου,το γεγονός ότι στην ιστορία της η Ελλάδα,ειδικά τα τελευταία διακόσια χρόνια που υφίσταται και ως κράτος-έθνος,δεν ήταν λίγες οι φορές που κινδύνεψε να αφανιστεί ολοκληρωτικά ως οντότητα.Και όμως ο Θεός δεν επέτρεψε να χαθεί -400 χρόνια σκλαβιάς στους Οθωμανούς,Βαλκανικοί πόλεμοι,Μικρασιατική καταστροφή,1ος και 2ος παγκόσμιος πόλεμος,εμφύλιος-. Οπότε σε αντιστάθμισμα αυτών που του είπα,εξέφρασε την γνώμη ότι και στην παρούσα δύσκολη χρονική συγκυρία ο Θεός δεν θα επιτρέψει να χαθούμε,οπότε ας είμαστε αισιόδοξοι -ως συλλογικότητα- και θα βγούμε από το τέλμα.

Σκεφτόμενος τα λόγια του ανέτρεξα στις σελίδες του Ευαγγελίου και έκανα το εξής -με κάθε επιφύλαξη- συμπέρασμα: Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός,ως Θεός σωτήρας,όσους από τους πονεμένους και κατατρεγμένους πήγαιναν κοντά του για βοήθεια,την έδινε απλόχερα....αφού όμως πρώτα γινόταν κάτι το οποίο σε αρκετούς διαφεύγει.Οι άνθρωποι που του ζητούσαν να τους κάνει καλά,πρώτα εξέφραζαν την βαθιά τους μετάνοια και πίστη στο σεπτό πρόσωπό Του και στην συνέχεια τους έδινε την βοήθεια του και την Χάρι του.

Οι ραγιάδες της επανάστασης του 1821,οι καπεταναίοι,έκαναν την επανάστασή τους ''Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία''. Ο Κολωκοτρώνης, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης,ο Παπαφλέσσας είχαν ως σημαία τους την πίστη στην Αγία Τριάδα και την βαθιά πεποίθηση ότι η Παναγία θα τους βοηθήσει να βγουν από το σκοτάδι της σκλαβιάς.

Τα ίδια συναισθήματα διακατείχαν τους προγόνους μας σε όλες τις δύσκολες περιστάσεις που βρέθηκαν.

Είναι ευαγγελικά αποδεδειγμένο,ότι ο Θεός παραχωρεί τους πειρασμούς,προκειμένου να βγάλουμε κάτι από μέσα μας,το οποίο δεν βλέπουμε ''και εις επιγνωσιν αληθείας ελθείν'',με την μετάνοια μας. Και τέτοιοι πειρασμοί ήταν και η Τουρκοκρατία και γενικά κάθε σκοτεινή κατάσταση που ζήσαμε ως σύνολο,ως λαός.

Κι έρχομαι στο παρόν.΄Ο Θεός σαφώς παραχώρησε αυτήν την οικονομική κρίση στην Ελλάδα,προκειμένου κι εμείς οι Νεοέλληνες,να έλθουμε εις εαυτόν,να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε ταπεινά την βοήθειά Του. Όχι γιατί ο Θεός είναι κάποιος σαδιστής πατέρας,αλλά γιατί είναι Θεός αγάπης.

Για να μας δώσει όμως την βοήθεια Του,χρειάζεται η δική μας προαίρεση και μετάνοια και πίστη στο πρόσωπό Του.

Αναρωτιέμαι αν ως κοινωνία και ως έθνος έχουμε την προαίρεση να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε ταπεινά την βοήθειά Του. Γιατί αν δεν δείξουμε αυτήν την προαίρεση,μόνο ο Θεός γνωρίζει πότε και αν θα βγούμε από αυτό το τέλμα. Οπότε δεν νομίζω ότι μια τοποθέτηση του τύπου ''Ο Θεός δεν θα επιτρέψει να χαθεί η Ελλάδα'' μπορεί να βγει αληθινή χωρίς την δική μας μετάνοια και πίστη. Θα ''μπορέσει'' άραγε να μας βοηθήσει?

Aμέθυστος