ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ, ρε παιδιά; Πού θα πάει αυτό το πράγμα; Πού θα καταλήξει όλη αυτή η τραγική φάρσα που οδηγεί τους Έλληνες στην απόλυτη απελπισία; Που διαλύει οικογένειες; Που σπρώχνει ευηπόληπτους (μέχρι χθες) πολίτες στην αυτοκτονία; Που γεμίζει τους δρόμους με άστεγους; Που στέλνει στα ψυχιατρεία λογικούς που παραλογίζονται;Πιστεύει, στ' αλήθεια, κανείς από όσους ψήφισαν - με ενθουσιασμό ή… με το ζόρι - το Μνημόνιο 2, με όλα αυτά τα επαχθή μέτρα, ότι θα λυθούν τα προβλήματα και θα αναπνεύσει, έστω και με μεγάλες θυσίες, η Ελλάδα; Πιστεύει στ' αλήθεια κανείς ότι με τέτοια φοροεισπρακτική καταιγίδα, με τέτοιες περικοπές, με τέτοιες μειώσεις μισθών θα μπει η χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης και της ευημερίας; Το πιστεύει κανείς;
Το έχουμε ξαναπεί από αυτό εδώ το γαλατικό χωριό - που από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του ουδέποτε έπεσε έξω σε καμιά από τις προβλέψεις του, δυστυχώς - ότι η συνταγή της βίαιης λιτότητας σε ένα κράτος-τσίρκο είναι καταστροφή, ότι το φάρμακο είναι λάθος (αφού στηρίζεται, εκτός των άλλων, σε λάθος διάγνωση), ότι ο ασθενής - η κοινωνία, εν προκειμένω - δεν θα αντέξει.
Η κοινωνία, που υποφέρει ανεπανάληπτα, δεν έχει καταλάβει τι της έχει ξημερώσει μετά την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων από τη Βουλή της κομματικής πειθαρχίας. Λίγο πριν από το Πάσχα (που φέτος έρχεται νωρίς, στις 15 Απριλίου), λίγο μετά, το καπάκι της κατσαρόλας που βράζει εδώ και δύο χρόνια θα τιναχτεί στο ταβάνι.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ακράδαντα ότι οι συμφορές είναι μπροστά μας. Όσα κόλπα και αν κάνει ο ανεκδιήγητος Βενιζέλος, ο άκρως επικίνδυνος υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με τις παρατάσεις στη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων και την υποβολή των δηλώσεων του εισοδήματος, ενώ τα ταμεία υποτίθεται ότι δεν έχουν σεντ τσακιστό και καραδοκεί ο εφιάλτης της χρεοκοπίας. Όσους διθυράμβους και αν απαγγείλουν στα καθεστωτικά κανάλια τα πρόθυμα "παπαγαλάκια", που φοβούνται - όπως και οι πολιτικοί - να κυκλοφορήσουν.
Το έκτακτο δελτίο θυέλλης είναι έτοιμο (σχεδόν) να εκφωνηθεί, όσο δεν κάνει κανείς κάτι για να αλλάξει τον ρουν της Ιστορίας. Πριν από λίγο καιρό πίστευα ότι οι γρήγορες εκλογές πιθανόν να αποσυμπίεζαν όλον αυτό τον θυμό και την οργή που έχουν συσσωρευτεί. Τώρα πια όχι! Δεν ξέρω αν είναι από μόνες τους αρκετές, με έναν λαό στα κάγκελα!
Γιατί, πείτε μου, έστω ότι στήνονται οι κάλπες μέσα στον Μάιο, ποιό κόμμα από όσα στηρίζουν τη συγκυβέρνηση θα τολμούσε να διοργανώσει ανοιχτή συγκέντρωση σε κάποια πλατεία; Ποιό; Ποιοί βουλευτές θα είχαν το θάρρος να πάνε βόλτα σε μια γειτονιά, σε μια λαϊκή αγορά, σε ένα καφενείο γεμάτο πένητες γέροντες που δεν έχουν χαρτζηλίκι ούτε για μια πορτοκαλάδα; Ποιοί;
Η μείωση του κατώτατου μισθού - δεν υπάρχει αμφιβολία - ήταν προμελετημένο έγκλημα κατά της νεολαίας, η οποία συνήθως παίρνει στις πλάτες της την πατρίδα στις δύσκολες στιγμές. Με 435 ευρώ καθαρά είναι σαν να λες σε αυτά τα παιδιά, τα φορτωμένα με πτυχία για… να προκόψουν, να πάνε να κόψουν τον λαιμό τους σαν φθηνό εργατικό δυναμικό στην Αυστραλία και στη "φίλη" μας Γερμανία. Μιλάμε για φρίκη, όχι αστεία…
Αμ το άλλο; Που ο γελοίος υπουργός Εργασίας Κουτρουμάνης επιχειρηματολογούσε στη Βουλή για το επίδομα ανεργίας ("θα υπάρχουν και εξαιρέσεις") και την Τετάρτη με πράξη του υπουργικού συμβουλίου το ισοπέδωσε οριζόντια για όλους (-22%); Ο γελοίος! (Ας ζήσουν ο γιος του και η κόρη του χωρίς δουλειά με 359 ευρώ το μήνα. Να δούμε αν θα τα καταφέρουν.)
Όλοι αυτοί που κορόιδεψαν και συνεχίζουν να κοροϊδεύουν τον κόσμο θα πληρώσουν βαρύ τίμημα στο εγγύς μέλλον, όταν η ανεξέλεγκτη εξέγερση ξεσπάσει. Όταν οι λεωφόροι θα γίνουν αδιάβατες και οι 600.000 λαθρομετανάστες (που οι ίδιοι ανέχονταν τόσον καιρό) θα λεηλατούν σπίτια νοικοκυραίων και καταστήματα. Όταν τα "Ορκς" θα μπουκάρουν από τα μπαλκόνια και θα σφάζουν στο γόνατο φιλήσυχους ανθρώπους.
Φανταστείτε ότι μέσα σε όλα αυτά (υπό τον μοιραίο και άβουλο Παπαδήμο, που ρίχνει στάχτη στα μάτια, δηλώνοντας ότι αποποιείται του πρωθυπουργικού μισθού, ενώ παίρνει τουλάχιστον 12.000 ευρώ "σύνταξη" από τη θητεία του στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), πλησιάζουν και οι απολύσεις στο Δημόσιο. Να δω πώς θα τρέχει μέσα στο αγριεμένο πλήθος ο Αρκάς Μαυρογυαλούρος Ρέππας να σωθεί, με το κουστούμι από τον Καρούζο και τα σκαρπίνια με την αγκράφα. Να δω…
Χ.
Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία, 04/03/2012
Πηγή: Ας μιλήσουμε επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου