…Ἀμέτρητες οἱ φορὲς ποὺ μπρὸς στὶς Ἀθωνίτισσες Παναγιές, ὁ Κωστάκης παρακάλεσε ἕνα χέρι νὰ βρεθεῖ νὰ κάνει τὸ αἷμα μέσα του ζεστό, νὰ ξαναορθώσει τὸ ἀνάστημά του, νὰ ἀνασάνει μὲ δύναμη τοῦ ἀέρα τὰ μεθύσματα, ὅπως τότε στὴν ἄληστη τὴν Ἄνοιξη τῆς ζωῆς του…Τοῦτο τὸ ταξίδι στὸ Περιβόλι Της δὲν ἔμοιαζε μὲ τὰ ἄλλα…Τὸ ἔνιωθε βαθιὰ πὼς κάτι θὰ γινότανε τούτη τὴ φορὰ…τὸ δικό του θαῦμα, ποὺ θά ’χε νὰ τὸ ἐξιστορεῖ σὲ ὅσους πλέον θὰ ἀντάμωνε καὶ θὰ ὑποδεχότανε στὶς γιορτές του ὄρθιος πλέον καὶ δυνατὸς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου