Το αιχμηρό άρθρο του «The Economist» και ένας πρωθυπουργός που τον «αφοδεύουν» οι εφοπλιστές
Οι δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη πως θά συζητήσει με το Βερολίνο για την μονιμοποίηση των παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα, αρκεί... να πάρει λεφτά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως βλέπει την Ελλάδα ο πρωθυπουργός.
Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός είπε στην «BILD» πως θα συζητήσει την προσφορά του Βερολίνου για επιστροφή στην Ελλάδα των δεκάδων χιλιάδων μεταναστών που βρίσκονται στη Γερμανία κι έχουν περάσει από την Ελλάδα, «αν η Γερμανία τους χτίσει σπίτια», επιβεβαιώνοντας και τον μόνιμο χαρακτήρα της εγκατάστασής τους στη χώρα.
Οι δηλώσεις όμως του πρωθυπουργού δεν μας «έπεσαν σαν κεραμίδι στο κεφάλι», άλλωστε τα μέχρι στιγμής δείγματα γραφής που είχαμε από τον Μητσοτάκη είναι πως δεν έχει κανένα θέμα να μετατρέψει την Ελλάδα σε «σκουπιδότοπο» της Ευρώπης αρκεί... να του επιτραπεί από την ελίτ να διατηρήσει την εξουσία του.
Πρόσφατες ήταν οι δηλώσεις που έκανε ο εφοπλιστής Πάνος Λασκαρίδης ο οποίος αναφέρθηκε στο πως βλέπει ο επιχειρηματικός κόσμος τον Κ.Μητσοτάκη τονίζοντας χαρακτηριστικά πως «έχουμε χε...ένο τον πρωθυπουργό» και η «αφωνία» του Μαξίμου, το οποίο μέχρι και σήμερα δεν έχει σχολιάσει τις δηλώσεις.
Ενώ χαρακτηριστικό είναι και το ειρωνικό άρθρο του «The Economist» το οποίο χαρακτηρίζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως τον «καλύτερο» μαθητή της ΕΕ (σ.σ. σπασίκλας ή φυτό είναι η ακριβής μετάφραση της λέξης swot που χρησιμοποιείται στην αργκό).
Το βρετανικό περιοδικό εμφανίζει την ΕΕ ως τάξη σε σχολείο και την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως τον καλύτερο και πιο υπάκουο μαθητή, ενώ χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ «επαναστάτη της τάξης». Μάλιστα, γράφει χαρακτηριστικά: «Στον τεχνοκρατικό κόσμο της πολιτικής της ΕΕ, ο κ. Μητσοτάκης ταιριάζει απόλυτα».
Δριμεία κριτική ασκείται στο άρθρο στην Ελλάδα για το μεταναστευτικό, την αντιμετώπιση των ΜΜΕ (αναφέρει τη δολοφονία του Γιώργου Καραιβάζ και τις απειλές κατά του Κώστα Βαξεβάνη), αλλά όπως σημειώνεται με έμφαση και χωρίς περιθώρια αμφισβήτησης για το τι θέλει να πει το περιοδικό, «μια κυβέρνηση που ακολουθεί πολιτικά τη ροή, πραγματοποιεί μεταρρυθμίσεις χωρίς να παραπονιέται και κάνει το βρώμικο έργο του μπλοκ στη μετανάστευση, θα είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Τα ελαττώματά της μπορούν να αγνοηθούν».
Αναλυτικά τι αναφέρει το άρθρο του Economist:
«Οι Βρυξέλλες μπορούν να είναι ένα καταδεκτικό μέρος. Στην ΕΕ, οι πρωθυπουργοί αντιμετωπίζονται μερικές φορές σαν παιδιά σχολείου. Σε μια αγαπημένη πρόταση, σκληροί αξιωματούχοι λένε ότι οι εθνικές κυβερνήσεις πρέπει να «κάνουν τα μαθήματά τους».
Εάν οι Βρυξέλλες είναι αίθουσα διδασκαλίας, τότε η Ελλάδα έχει γίνει ένας απίθανος μαθητής (σ.σ. «φυτό» κατά μια προσέγγιση της αργκό) . Ο χειρισμός της για την πανδημία έχει επαινεθεί. Το σχέδιό της να ξοδέψει 31 δισεκατομμύρια ευρώ της ΕΕ κέρδισε ένα χρυσό αστέρι από αξιωματούχους της ΕΕ. Οι ελληνικές ιδέες, όπως ένα κοινό πιστοποιητικό covid-19, γίνονται αποδεκτές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μετά από μια δεκαετία στην οποία η Ελλάδα βρέθηκε να κυνηγά τις εξελίξεις, έχοντας υποστεί τρεις διασώσεις και μια οικονομική κατάρρευση, αυτή είναι μια μεγάλη αλλαγή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το αριστερό κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα από το 2015 έως το 2019, ήταν ο επαναστάτης της τάξης. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ήπιου κεντροδεξιού πρωθυπουργού από το 2019, είναι η αγαπημένη των δασκάλων.
Εν μέρει, η αλλαγή της φήμης είναι θέμα πολιτικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καθιερωθεί ως αμφισβητίας της ΕΕ στην τρέχουσα τάξη, με την ελπίδα να αναθεωρήσει το κλαμπ από μέσα προς τα έξω. Αν όμως η ΕΕ έχει άποψη, βασίζεται στα κεντροδεξιά κέντρα όπου βασίζεται η Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη. Στον τεχνοκρατικό κόσμο της πολιτικής της ΕΕ, ο κ. Μητσοτάκης ταιριάζει απόλυτα.
Πρώην σύμβουλος διαχείρισης, μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Νταβός, μια διάλεκτο που χρησιμοποιείται από μεσήλικες άνδρες με μπότες χιονιού σε συνέδρια μεγάλου υψομέτρου. Φορά καλά τη σχολική στολή. Φανερά, η Νέα Δημοκρατία εξελέγη το 2019 με σχέδιο αναθεώρησης της Ελλάδας. Σιωπηρά, στόχος της ήταν να κάνει την ελληνική πολιτική βαρετή και να κάνει την Ελλάδα μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν τον εαυτό τους ως την αρχή της ιστορίας. Οι ηγέτες της Νέας Δημοκρατίας βλέπουν τη δουλειά τους ως τον τερματισμό μιας σκοτεινής εποχής.
Έχουν κάποια επιτυχία. Μετά από μια δεκαετία προγραμμάτων διάσωσης και μιας παραλίγο αποχώρησης (ή εκδίωξης) από την ευρωζώνη, η Ελλάδα είχε τα οικονομικά της σε τάξη πολύ πριν από το χτύπημα του covid-19. Οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων πλησιάζουν το χαμηλό όλων των εποχών καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν διστάζει πλέον να αγοράσει ελληνικό χρέος.
Στην κυβέρνηση, οι αυτοαποκαλούμενοι «σπασίκλες» που κυματίζουν τα πτυχία της Ivy League (σ.σ. ο όρος Ivy League έχει ως υπαινιγμό την ακαδημαϊκή αριστεία, την επιλεκτικότητα της αποδοχής των μελών της και του κοινωνικού εκλεκτισμού) διοικούν τώρα το σόου.
Η συνέχεια: Pronews
ΔΙΔΑΚΤΟΡΕΣ ΛΟΙΠΟΝ.Η ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΕΝΑ ΑΧΡΗΣΤΟ ΠΑΝ/ΚΟ ΧΑΡΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ΟΤΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΠΑΡΝΗΘΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΟΣ. ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΤΗΣ , ΤΗΝ ΟΙΗΣΗ ΤΟΥ.
ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ.
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΙ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΒΓΑΛΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ.
ΛΕΓΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ.
6 σχόλια:
Δεν είναι μαθητής. Υποτακτικός είναι.
Σαν τους διορισμένους Νομάρχες της δεκαετίας του ΄70.
Ίσως και κάτι χειρότερο.
ΚΣΝ
Αμέθυστε, τί να διαβάσω για τον δεύτερο πλου του Πλάτωνα και την διπλή αλήθεια;
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Απάντησέ μου, Φίλε!
Περιγράφεται στόν Φαίδωνα. Επίσης στό περί τού αγαθού τού Αριστοτέλη. Αναφέρεται σάν τά προφορικά δόγματα τά οποία ανακοίνωσε σέ έναν στενό κύκλο μαθητών του. Υπάρχει στίς αναρτήσεις μας https://amethystosebooks.blogspot.com/2017/11/hans-kramer.html, καί https://amethystosebooks.blogspot.com/2017/03/marie-dominique-richard.html
καί σέ μερικά ακόμη. Θά ψάξω καλύτερα.
Σε ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου