Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ;

ΟΔΥΝΗΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

Νά, λοιπόν, πῶς συντελεῖται ἡ ἀλλοίωση τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν.

Διαβάζουμε στὶς ΑΚΤΙΝΕΣ»:

«Ὁ Ρωμαιοκαθολικὸς Ἀρχιεπίσκοπος Βελιγραδίου, Stanislav Hocevar, παραβρέθηκε στὴν Ὀρθόδοξη Ἀναστάσιμη Λειτουργία στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ Βελιγραδίου». Στὸ Video φαίνεται νὰ ἀσπάζεται τὴν ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως. Ἐπίσης διακρίνεται καθαρά πὼς «ὁ ὀρθόδοξος ἱερέας φιλᾶ τὸ χέρι τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἀρχιεπισκόπου»!

ν ἐπραγματοποιεῖτο αὐτὸ τὸ γεγονός πρὶν 40 χρόνια, δὲν θὰ ἔβλεπε τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος, γιατὶ θὰ προκαλοῦσε τὶς σφοδρὲς ἀντιδράσεις τοῦ λαοῦ καὶ θὰ συγκέντρωνε τὰ πυρὰ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων. Θὰ ἐθεωρεῖτο πρωτοφανὲς γεγονός, ἀσέβεια πρὸς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, οἱ ὁποῖοι καταγράφουν τὴν βούληση τοῦ Κυρίου, ὅπως μᾶς παρεδόθη διὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ ἑρμηνεύτηκε καὶ ἐφαρμόστηκε στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.

Παρόμοιες ἀντιδράσεις θὰ παρετηροῦντο καὶ πρὶν 20 χρόνια. Πολλοὶ θὰ ἔφευγαν ἀπὸ τὸ Ναό, βλέποντας νὰ εἰσέρχεται σ’ αὐτὸν ἕνας καρδινάλιος, νὰ ἀσπάζεται τὴν ὀρθοδόξῃ εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως καὶ νὰ δέχεται χειροφίλημα ἀπὸ ὀρθόδοξος κληρικός, ἐνώπιον τοῦ «ὀρθοδόξου» Πατριάρχη της Σερβίας.

Σήμερα, ὅμως, οἱ συνειδήσεις τῶν πιστῶν ναρκώθηκαν. Οἱ ὀρθόδοξοι τῆς Σερβίας, ὑπὸ τὸν οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη Εἰρηναῖο, ἀποδέχτηκαν τὸ παραπάνω σκηνικό, οἱ δὲ ἀνὰ τὸν κόσμο ὀρθόδοξοι πιστοί, θὰ τὸ πληροφορηθοῦν, κάποιοι θὰ τὸ σχολιάσουν, οἱ περισσότεροι θὰ ἀδιαφορήσουν, καὶ πολλοὶ θὰ θεωρήσουν, ἴσως, «γκρίνια» τὴν ἐπίκριση ἑνὸς γεγονότος ποὺ πλέον ἀποτελεῖ ρουτίνα στὶς μετὰ τῶν ἑτεροδόξων σχέσεις μας. Θὰ ἐνοχληθοῦν, δηλαδή, ὄχι ἀπὸ τὸ γεγονός, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν κριτικὴ ἐναντίον τοῦ γεγονότος: «Μὰ ὅλο οἱ ἴδιοι καὶ οἱ ἴδιοι φανατικοὶ καὶ γραφικοὶ ἀντιδροῦν. Δὲν ἔχουν καὶ τίποτ’ ἄλλο νὰ κάνουν;».

Ἔτσι, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μετὰ τοῦ ἐπιτελείου του ἔχει τὴν πολυτέλεια, ὄχι μόνο να μὴν ἀναγκάζεται να ἀντιδρᾶ κατὰ τέτοιων ἀντὶ-εὐαγγελικῶν ἐνεργειῶν, ἀλλὰ καὶ νὰ τρίβει τὰ χέρια του ἀπὸ ἱκανοποίηση, γιατὶ ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐπεκτείνεται σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια τους, χωρὶς οὐσιαστικὲς ἀντιδράσεις. Διότι, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς πιστούς, καὶ οἱ δικοί μας φρουροὶ τῆς Πίστεως Ἕλληνες Μητροπολίτες, μαθαίνουν τὰ γεγονότα καὶ σιωποῦν. Θεωροῦν πλέον ἀναγκαίους τοὺς διαλόγους ποὺ ξεκίνησαν μὲν κακῶς (μὲ καταπάτηση καὶ αὐτῆς τῆς Ἀπόφασης τῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως τῆς Ρόδου), συνεχίζονται δὲ κάκιστα παρὰ τὶς Ἀποστολικὲς καὶ Συνοδικὲς Ἐντολὲς καὶ τὴ σύνολη διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων ὡς πρὸς τὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς αἱρετικούς.

Ἄραγε, ἡ ἀποστολὴ τῶν Ἐπισκόπων ἐκπληρώνεται μόνο μὲ τὴν τέλεση μυστηρίων, τὴν ἐνασχόληση μὲ πανηγύρεις, συσσίτια καὶ ἀναστάσιμα διαγγέλματα;

Σημάτης Παναγιώτης
πηγή : Πατερική παράδοση

ΣΧΟΛΙΟ : Όταν ο επίσκοπος δέν ορθοτομεί τόν λόγο τής Αληθείας ή τήν πράξη τής αληθείας, ποιός λόγος υπάρχει νά καλείται Χριστιανός καί νά τιμάται σάν πνευματικός Πατέρας;
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.
Αμέθυστος

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ναι. Συμφωνούμε με το σχόλιό σου. Όμως αυτούς που έχουν σταματήσει να παίζουν θέατρο μαζί τους, κάποιοι, σκαιότατα τους υβρίζουν.
Μεγάλες αντιφάσεις!

Ανώνυμος είπε...

Η συνείδηση δεν είναι φτιαγμένη από υπερευαίσθητο υλικό; άρα δεν είναι απολύτως δικαιολογημένη η αλλοίωσή της, τη στιγμή που δέχεται ακατάπαυστα και επί τοσες δεκαετίες τόσα προδοτικά ερεθίσματα; γιατί εκπληττόμαστε;

amethystos είπε...

@20/4/12 9:56 πμ
Είναι διαφορετικό να αποδίδεις την κενότητα όπου διακρίνεται και άλλο να διαχωρίζεις τη θέση σου απο το πλήρωμα της Εκκλησίας. Η διοίκηση και ο λαός δέν ταυτίζονται. Λόγω του πολέμου που ξέσπασε με την ευκαιρία του ημερολογίου, λόγω της ταυτίσεως λαού και διοικήσεως, της μερίδος που προσκολλήθηκε στο παλαιό, η παράλογη ταυτότης επιβλήθηκε και στο πλήρωμα. Και το λάθος αυτό το πληρώνουμε ακόμη μέχρι σήμερα.

amethystos είπε...

@ 20/4/12 12:27 μμ
Η συνείδηση έχει λεπτή υφή, διότι μοιάζει με συμπέρασμα και στην δομή και στην ζωή του ανθρώπου η συνείδηση δέν είναι κάν απαραίτητη εάν υπάρχει η νόηση. Όταν όμως η δομή και η ζωή του ανθρώπου περιέχει μόνο το Εγώ τότε η συνείδηση είναι υπέρευαίσθητη και χρήζει προστασίας. Είναι σαν μωρό, που δέν μεγαλώνει ποτέ, και η δομή και το υπόλοιπο του ανθρώπου, ο νοητός του κόσμος αφιερώνεται στην προστασία αυτού του μωρού που δέν μεγαλώνει ποτέ. Απλή συνέπεια, η απόλυτη ανοησία του ανθρώπου.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί αναφέρεστε στο ημερολογιακό;τι σχέση έχει;οι Ρώσοι, π.χ. δεν αντιμετωπίζουν τέτοιο ζήτημα. Το πρόβλημα όλων των χριστιανών σήμερα σχετίζεται με την αλλοίωση του φρονήματος από τον Οικουμενισμό που είναι η αίρεση της παγκοσμιοποίησης στο χώρο της χριστιανικής θρησκείας,νομίζω.

amethystos είπε...

Νομίζουμε πώς το πρόβλημα της Εκκλησίας ξεκινά ακριβώς απο τη Ρωσία. Συγκεκριμένα απο τον Μεγάλο Πέτρο. Και το πρόβλημα συνίσταται στο ότι οι Ορθόδοξοι πιστεύουν πολύ εύκολα ότι ο αληθινός πολιτισμός είναι ο Δυτικός, διότι είναι ο πιό επιφανειακός και ο πιό ευκολο-πρόσληπτος. Ο Οικουμενισμός συνεχίζει τις παλιές πρωτοβουλίες του Μεγάλου Πέτρου αλλά σε πανορθόδοξο επίπεδο. Νομίζουμε ότι την Ορθόδοξη συνείδηση την κατέστρεψε ο κληρικαλισμός και ο Οικουμενισμός τα βρήκε όλα έτοιμα.
Δέν εμπλέξαμε ακριβώς το ημερολογιακό, αν προσέξετε ρίχνουμε την ευθύνη στο ημερολογιακό για την ταύτιση του πληρώματος της Εκκλησίας με την διοίκηση. Που είναι στην ουσία του το πρόβλημα του Οικουμενισμού. Διότι η διοίκηση αποφασίζει για μας χωρίς εμάς. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Διότι η Εκκλησία έχασε την επαφή της με την πηγή της.