Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Οι καινοφανείς «θρονικαί εορταί» είναι παπικόν κατασκεύασμα!



ΑΚΟΥΜΕ τὰ τελευταῖα χρόνια γιὰ «θρονικὲς ἑορτές», δηλαδὴ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις τοπικῶν ἐκκλησιῶν, κάθε φορὰ ποὺ ἑορτάζεται ἡ μνήμη Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἵδρυσαν τὶς ἐκκλησίες αὐτές. Ἀλλὰ ἡ μορφὴ τῶν ἑορτῶν εἶναι καινοφανὴς καὶ ἄγνωστη στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὴν λάνσαρε πρῶτος ὁ παπισμός, γιὰ νὰ «διαλαλεῖ» κατ᾽ ἔτος, πανταχόθεν, τὴν δῆθεν «πέτρειο διαδοχὴ» τοῦ πάπα. Μὲ κάτι τέτοια τερτίπια προσπαθεῖ ὁ παπισμὸς νὰ ὑπενθυμίζει τὸ ἐπάρατο «πρωτεῖο» καὶ τὸ βλάσφημο «ἀλάθητο» τοῦ ἡγεμονίσκου τοῦ «Κράτους τοῦ Θεοῦ», ὁ ὁποῖος προβάλλεται, ἐκτὸς ἀπὸ βασιλιὰς καὶ ὡς ἐπίσκοπος Ρώμης!

Ἀλλά, ὅπως εἶχε πεῖ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἡ νεοπαπιστικὴ νοοτροπία εἰσῆλθε δυστυχῶς καὶ στὴν καθ᾽ ἡμᾶς Ἀνατολή. Ἐδῶ καὶ λίγα χρόνια ἄρχισαν νὰ ἑορτάζονται καὶ σὲ πολλὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἀνάλογες «θρονικὲς ἑορτές», τὶς ὁποῖες φροντίζουν κάποιοι νὰ τὶς ἀναγάγουν σὲ «μεγάλα γεγονότα».
Ὅμως στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν ὑπάρχουν «θρόνοι», τοὺς ὁποίους ἵδρυσαν κάποιοι ἅγιοι, γιὰ νὰ τοὺς γιορτάζουμε, ἀλλὰ διακονικὲς θέσεις, γιὰ τὴ διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, βαμμένες μὲ αἷμα καὶ ποτισμένες μὲ ἱδρώτα καὶ δάκρυα. Καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲ μποροῦμε νὰ ἑορτάζουμε γιὰ τὸ «θρόνο» κανενὸς ἐπισκόπου!
Οἱ Ἅγιοι Ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας μας οὐδέποτε ἑόρτασαν τὸ γεγονὸς τῆς ἐκλογῆς τους στὸν ἐπισκοπικό τους «θρόνο», ἀλλὰ θεωροῦσαν τὴ διακονία τους φορτίο ἀσήκωτο, προσωπικὴ κένωση. Ὅσοι ἔχουν ἀντίθετη ἄποψη, ἂς διαβάσουν στὸ 4ο κεφάλαιο τῆς Α΄ Κορινθίους Ἐπιστολῆς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, γιὰ νὰ δοῦν τὸν πραγματικὸ «θρόνο» τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν διαχρονικῶν διαδόχων τους!

ΟρθόδοξοςΤύπος


ΣΧΟΛΙΟ : ΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΛΙΣΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥΣ. Όπως οι σημερινοί νέοι γιορτάζουν μόνο τά γενέθλιά τους πλέον. Αδιαφορώντας γιά τό γεγονός ότι από εκέινη τήν ημερομηνία αρχίζει ήδη η αντίστροφη μέτρηση, πρός τήν ανυπαρξία. 
Αυτό σημαίνει εκκοσμίκευση τής εκκλησίας. Μίμηση τού κοσμικού φρονήματος. Επιθυμία τού πεπερασμένου. Τής φθοράς. Όπως στό παρελθόν οι άνθρωποι επιθυμούσαν τό άφθαρτο καί τό αιώνιο. 
Αμέθυστος
  

3 σχόλια:

δάσκαλος είπε...

Καταρχήν συγχαρητήρια για το ιστολόγιό σας και τις ορθές θέσεις σας!
Στο θέμα μας: Πλανώνται εκείνοι που περιμένουν το Κοινό Ποτήριο. Αυτό, αν έλθει, θα έλθει αφού ήδη θα έχει υπάρξει όχι απλά Ένωση, αλλά Ομοφροσύνη! Όταν δηλαδή οι κατ' όνομα ορθόδοξοι επίσκοποι ασπαστούν όλες τις κακοδοξίες του Παπισμού, υπό το ένδυμα της Ορθοδοξίας. Ήδη το μεγάλο βήμα έχει γίνει με την αποδοχή της παπικής επισκοποκεντρικής εκκλησιολογίας, που εισήγαγε εις την καθ' ημάς Ανατολή ο αιρεσιάρχης Ιωάννης Ζηζιούλας. Αντίδοτο στην νέα αυτή άλωση της Εκκλησίας που επιχειρείται η καταφυγή στη διδασκαλία και πράξη των Αγίων Πατέρων.

Ανώνυμος είπε...

Δάσκαλε
και δεν το έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί ευλαβείς αδελφοί,
η ένωσις, ουσιαστικώς, εις επίπεδον κορυφής έχει ήδη γίνει προ πολλού, εφόσον ο Πατριάρχης περιλαμβάνει το όνομα του νυν πάπα Ρώμης στα Ιερά Δίπτυχα, και το μνημονεύει εις εκάστην θείαν λειτουργίαν. Αυτό συνιστά απόλυτον συν-κοινωνία του Πατριάρχου, με την αίρεση του παπισμού.Εμείς από τους αγίους μας διδαχθήκαμε να απομακρυνόμεθα από τους αιρετικούς ως φεύγει τις από όφεως δηλητηριώδους και ως απομακρύνεται από επικινδύνου πυρός.

ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είπε...

Θαρρείς πως είναι το τοπικό και τοπικιστικό στοιχείο που εκκοσμικεύει,θαρρείς η κληρικοκρατία που επικρατεί,με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο υπάρχει τέλμα,αποπροσανατολισμός,αντίχριστο πνεύμα και ουδείς(πλην ελαχίστων και πλην ελαχίστων -αφανών- φωτεινών εξαιρέσεων καθώς συνέβαινε ανέκαθεν και πάντοτε)ενδιαφέρεται,ουδείς φαίνεται,δείχνει να ασχολήται επί της ουσίας.Και 'στην ελληνική επαρχία,όπως και 'στο...''κλεινόν άστυ'',την ελληνική επικράτεια,περιφέρεια,δεν θα 'μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα..