Ανοιχτή κοινωνία και θεοπολιτική

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ ΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΔΙΧΩΣ ΣΥΝΟΡΑ

                   

Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα

Η ανάγκη να χτιστεί μια νέα, υπερεθνική και χωρίς σύνορα τάξη του κόσμου, αποδεικνύεται η κυρίαρχη δύναμη του ρεύματος του διεθνισμού που βασίζεται σε γνωστικές και χιλιαστικές πεποιθήσεις καμπαλιστικού υποβάθρου.
Σύμφωνα με τον χιλιασμό (δηλαδή την ιδέα της επικράτησης μιας ιδανικής κοινωνίας επί χίλια χρόνια πάνω στη Γη) ο παρών κόσμος πρέπει να καταστραφεί και να αναδομηθεί πάνω στις αρχές μιας «ανοιχτής κοινωνίας» που θα αποτελείται από την ανάμειξη όλων των λαών και όλων των θρησκειών του κόσμου.
Ωστόσο, επισημαίνω ότι η εν λόγω ιδεολογία στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στη χριστιανική Ευρώπη, ενώ δεν έχει καμμία επίδραση στον υπόλοιπο κόσμο.
Αυτή ακριβώς η καταστροφή των ευρωπαϊκών παραδοσιακών, εθνικών κοινωνιών, αποκαλείται από τους εμπνευστές της δημιουργική, ενώ οι θιασώτες της αδιαφορούν παντελώς για τη μοίρα των ευρωπαϊκών λαών, τους οποίους μισούν θανάσιμα.
Η εν λόγω νοσηρή πεποίθηση εμφανίζεται δυστυχώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα εδώ και χιλιετίες στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αποτυγχάνοντας μεν να επιβληθεί, αλλά προκαλώντας κάθε φορά εκατομμύρια αθώα θύματα.
Εξετάζοντας τις μεταμορφώσεις της στο διάβα της Ιστορίας θα εκπλαγούμε από την επαναληπτικότητα και τη βιαιότητα με την οποία ενσκήπτει, ενώ κάθε φορά εμφανίζεται φορώντας νέες μάσκες.
Η πιο πρόσφατη, είναι αυτή που φορούν τα ιδρύματα της Open Society του Τζορτζ Σόρος, συνεπικουρούμενα από μια κατάλληλα δομημένη νομοθεσία για την υποτιθέμενη προστασία των «δικαιωμάτων του ανθρώπου», (στη πραγματικότητα των δικαιωμάτων ορισμένων μειοψηφιών που βολεύουν το ατλαντικό νεοφιλελεύθερο κεφάλαιο και τον εβραϊκό μεσσιανικό ιμπεριαλισμό), μια νομοθεσία που θεσμοθέτησε τις κατηγορίες του ρατσιστή και του αντισημίτη για κάθε ευρωπαίο φιλόπατρι, και που δεν στοχεύει παρά στη γενοκτονία των ευρωπαϊκών γηγενών λαών.
Όπως ήδη ανέφερα στη προηγούμενη δημοσίευση, τα τελευταία 500 χρόνια στην ευρωπαϊκή ήπειρο συναντάμε αυτή την εμμονή κυρίως στους εβραίους αιρετικούς σαββαταίους (ή σαμπαταϊστές) και στους αντι-ταλμουδιστές ζοχαριστές (ή φρανκιστές) από τους οποίους επηρεάστηκε τελικά ο Καρλ Μαρξ που ήταν εβραϊκής καταγωγής και δεν είχε σε καμμία εκτίμηση τις εθνικές αξίες.
Εν συνεχεία, τη βρίσκουμε αναθεωρημένη στον επαναστατικό πολιτιστικό μαρξισμό των μελών της Σχολής της Φρανκφούρτης, στον Καρλ Πόπερ 1, απ’ όπου τη δανείστηκε ο Τζορτζ Σόρος και οι πολυάριθμες ΜΚΟ τύπου Αντίφα, υπό τον μανδύα της α λα καρτ φιλανθρωπίας τους...........

Θεοπολιτική και ανοιχτή κοινωνία

Με βάση όμως την ιδέα μιας διεθνιστικής ανοιχτής κοινωνίας και μιας ενοποιημένης ανθρωπότητας χωρίς πολέμους και αντιπαλότητες, είμαστε αντιμέτωποι με έναν θανάσιμο μεσσιανισμό.
Και τούτο, διότι μελετώντας προσεκτικότερα ορισμένα κείμενα του Τζορτζ Σόρος στο βιβλίο του με τίτλο Le défi de l’argent, L’homme qui fait trembler les marchés, (H πρόκληση του χρήματος, ο άνθρωπος που κάνει τις αγορές να τρέμουν), εκδ. Plon, 1996, διαβάζουμε τα εξής:
«Για να πω την αλήθεια, από την παιδική μου ηλικία έχω μερικές ισχυρές μεσσιανικές φαντασιώσεις. Φαντασιώσεις που πάντα ένιωθα ότι πρέπει να ελέγξω, διαφορετικά κινδυνεύω να καταλήξω στο φρενοκομείο. Αλλά αφότου έγινα κάποιος, ήθελα να τους αφήσω ελεύθερο χώρο ώστε να αναπτυχθούν, στο μέτρο βέβαια που μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο».
Ο όρος που πρέπει να συγκρατήσουμε εδώ είναι «μεσσιανικές φαντασιώσεις». Τι μπορεί να καλύπτει ο όρος «μεσσιανικός» για κάποιον που δεν κρύβει τον αθεϊσμό του και που οι ενέργειές του θέλει πάνω απ’ όλα να διέπονται από κριτική σκέψη;

Ο Τζορτζ Σόρος έχει ομολογήσει ότι είχε μεσσιανικές φαντασιώσεις και θεωρεί τον εαυτό του ένα είδος σύγχρονου Μεσσία

Τι μπορεί να αντιπροσωπεύει αυτή η σκέψη για μία από τις μεγαλύτερες περιουσίες του πλανήτη μας και έναν από τους ισχυρότερους ανθρώπους της εποχής μας;
Ως μεσσιανισμός ορίζεται το ιδεώδες που είναι πλησιέστερο σε εκείνο που διέπει την «ανοιχτή κοινωνία» του Σόρος: πράγματι, στην Εγκυκλοπαίδεια των Κοινωνικών Επιστημών, εκδ. Macmillan, 1935, στο λήμμα «Μεσσιανισμός», ως μεσσιανισμός ορίζεται:
«μια θρησκευτική κυρίως πεποίθηση στην έλευση ενός λυτρωτή που θα βάλει τέλος στην παρούσα τάξη πραγμάτων, είτε για μία μεμονωμένη ομάδα, είτε για όλη την ανθρωπότητα, και ο οποίος θα εγκαθιδρύσει μια νέα τάξη, φτιαγμένη από δικαιοσύνη και ευτυχία.
»Πρακτικά, αυτός ο όρος χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει την παραπλήσια έννοια του χιλιασμού, που περιγράφει εκείνο το κοινωνικο-θρησκευτικό κίνημα όπου πρωταγωνιστής είναι ένας Μεσσίας.
»Σε κάθε περίπτωση, οι δύο έννοιες συνδέουν αδιάρρηκτα θρησκευτικούς και κοινωνικούς παράγοντες, τις ουράνιες και τις επίγειες αξίες, τόσο για την κατάργηση της αδικίας την οποία ευαγγελίζονται, όσο και για την εγκαθίδρυση της νέας τάξης την οποία αναγγέλλουν.
»Η διαφορά συνίσταται στο ότι ενώ ένας προφήτης ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε αποστολή διατεταγμένη από τον Θεό ή μια ανώτατη υπερφυσική οντότητα, ο μεσσιανισμός απαιτεί έναν ισχυρότερο σύνδεσμο ταυτοποίησης μ’ αυτόν τον Θεό, και πιο συγκεκριμένα, συγγενική σχέση: ενώ ο προφήτης συνδέεται με τον Θεό με σχέση αιρετή (εκλεκτός του Θεού), ο Μεσσίας συνδέεται με σχέση συγγενείας Α΄ βαθμού (υιός του Θεού)».
Ο μεσσιανικός χιλιασμός ανευρίσκεται σε μεγάλο αριθμό θρησκευτικών ρευμάτων: στον ετερόδοξο χριστιανισμό, σε παραθρησκευτικές σέχτες όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, στον ιουδαϊσμό, στο Ισλάμ, στον βουδισμό και στον ινδουϊσμό, αλλά και κάτω από πολιτικές ιδεολογίες όπως το περίφημο Ράιχ των Χιλίων Ετών (Tausendjährige Reich), που υποσχόταν ο Αδόλφος Χίτλερ ως νέος Μεσσίας.

Πρόκειται για μια θεοπολιτική αντίληψη που συνενώνει τη πολιτική με τη θρησκευτικότητα. Μια αντίληψη που συνεχίζει να υποκρύπτει τον ακτιβισμό σύγχρονων θεοπολιτικών κινημάτων όπως, για παράδειγμα, της σιιτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ, και των ιδρυμάτων της Open Society που λανθασμένα εκλαμβάνονται ως αθεϊστικά ή αθρησκευτικά από το ευρύ κοινό...........

Μετανθρωπισμός: η ύστατη ουτοπία

Διακόσια τριάντα χρόνια μετά από τη τρομοκρατία των Ιακωβίνων και εκατό και πλέον χρόνια από την τρομοκρατία των Μπολσεβίκων, η ίδια τρομοκρατία έχει λοιπόν επανέλθει στις μέρες μας υπό τον μανδύα της Open Society.
Ωστόσο, όπως με το «σοσιαλιστικό σύστημα παγκόσμιας απήχησης» του 1918, δεν ήλθε τελικά ο χιλιετής παράδεισος, δεν πρόκειται να έλθει ούτε με την «ανοιχτή κοινωνία» του Τζορτζ Σόρος και των Αντίφα μεραρχιών του.
Και τούτο διότι η φύση έχει δημιουργήσει δύο φύλα για τα θηλαστικά, και οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι, ούτε ίδιοι μεταξύ τους, οπότε ούτε άφυλες, ούτε τέλειες, ούτε πανομοιότυπες κοινωνίες – χυλοί μπορούν να υπάρξουν.
Εκεί ακριβώς όμως στηρίζεται και το μετανθρωπιστικό κίνημα που δεν είναι παρά το φονικότερο όπλο της Ανοιχτής Κοινωνίας μετά τη λαθρομετανάστευση: στη μετάλλαξη της ανθρώπινης φυσιολογίας (που παραμένει ίδια εδώ και χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια χρόνια), προκειμένου ο άνθρωπος να γίνει «τέλειος» με το ζόρι και ο Μεσσίας να εγκαθιδρύσει τον επίγειο χιλιετή του παράδεισο.
Όπως αντιλαμβάνεται κάθε εχέφρων άνθρωπος, είμαστε ξανά αντιμέτωποι με ένα επικίνδυνο και θανατηφόρο ιδεώδες που στο παρελθόν έχει δημιουργήσει εκατομμύρια αθώα θύματα.
Ένα ιδεώδες που στη νεώτερη Ιστορία, στην ευρωπαϊκή ήπειρο, προέκυψε από την εμμονή ορισμένων περί της ιερότητας του «εκλεκτού λαού του Θεού» και της ανοικοδόμησης του Τρίτου Ναού, αλλά και από τα προβλήματα ταυτότητας που ταλάνιζαν επί αιώνες τους εβραίους της Διασποράς.
Οι διώξεις που υπέστησαν, ο κατακερματισμός των παραδόσεών τους, οι διαφορετικές γλώσσες που μιλούσαν ανάλογα με τη χώρα διαμονής τους, και η διασπαστική θεολογία που ανέπτυξαν μερικοί εβραίοι αποστάτες, είχαν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μεσσιανικών, σωτηριολογικών αιρέσεων.
Η προσπάθεια εξάλειψης των χριστιανικών ευρωπαϊκών εθνών που βιώνουμε σήμερα, είναι λοιπόν αιρετικής εβραϊκής προελεύσεως, συνεπικουρείται από την αγγλοαμερικανική νεοφιλελεύθερη ολιγαρχία και πηγάζει από την παραληρηματική αντίληψη ορισμένων εβραίων θρησκευτικών ηγετών ότι υπεύθυνοι για το ότι οι εβραίοι δεν είχαν δική τους χώρα επί δύο χιλιετίες, ήταν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες.
Σύμφωνα μ’ αυτή τη λογική, επειδή οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες (που κυνήγησαν απηνώς τους τελευταίους καμπαλιστές ραββίνους) ασπάζονταν τον ελληνο-ρωμαϊκό πολιτισμό, αφενός μεν κανείς ευρωπαίος δεν πρέπει να έχει πατρίδα, και αφετέρου δε ο ελληνο-ρωμαϊκός πολιτισμός πρέπει να καταστραφεί για πάντα.
Μια αντίληψη που στη πραγματικότητα υποκρύπτει τη βούληση ορισμένων εκπροσώπων της αγγλοαμερικανικής ελίτ και της σιωνιστικής ολιγαρχίας όχι μόνον για ένα Μείζων Ισραήλ, κυρίαρχο στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω γεωπολιτικών τριγώνων (Ισραήλ – Ελλάδας – Κύπρου / Ισραήλ – Ελλάδας – Τουρκίας / Ισραήλ – Κύπρου – Τουρκίας) και στη Μέση Ανατολή, αλλά και να πάρει ο εβραϊκός μεσσιανικός ιμπεριαλισμός τη θέση των ΗΠΑ στο παγκόσμιο σύστημα, αλλοιώνοντας και τις ίδιες εκ των έσω.

Το ιερό χρέος των Ελλήνων

Επί του πρακτέου λοιπόν, τον ίδιο θανάσιμο κίνδυνο αντιμετωπίζει και το ελληνικό έθνος, όπως και τα περισσότερα ευρωπαϊκά.
Το ελληνικό έθνος όμως είναι παντελώς ξένο σε τέτοιου είδους κοσμοθεωρήσεις. Το ελληνικό έθνος αν και κατακτήθηκε αρκετές φορές, πάντα παρέμεινε στο ιστορικό του λίκνο, και δεν οδηγήθηκε ποτέ σύσσωμο σε τόσο μαζικές αιχμαλωσίες και εξανδραποδισμούς.
Ο δε ελληνικός πολιτισμός, ουδόλως ευθύνεται για τα δεινά του εβραϊκού έθνους. Το ελληνικό έθνος δεν εποφθαλμιά την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία καμμίας άλλης χώρας. Ως θεμέλιος λίθος δε του ευρωπαϊκού πολιτισμού, πέπρωται να επιβιώσει και θα επιβιώσει.
Και τούτο, πάντα μέσα στην πανάρχαιη πατρίδα του, και ας βρίσκεται αντιμέτωπο με μια Τουρκία που κυβερνάται σκιωδώς από μια ελίτ ντονμέδων κεμαλιστών και ας είναι περικυκλωμένο από εχθρούς.
Στη λαίλαπα της ελληνοκτόνου θεοπολιτικής του Σόρος, οι Έλληνες έχουν ιερό χρέος απέναντι στους προγόνους τους, να αποβάλλουν κάθε μόρφωμα της Ανοιχτής Κοινωνίας, προασπίζοντας πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα του ελληνικού έθνους και της πανάρχαιης πατρίδας τους.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΥΤΗ Η ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ: aperopia

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΑΦΥΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΑΜΟΙΒΟΜΕΝΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΘΕΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ, ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΕ ΜΑΖΑ. 

ΜΙΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΝΤΟΠΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΝΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΟΤΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΔΕΝ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ 

ΑΛΛΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ.

 Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΒΥΘΙΣΜΕΝΗ ΣΤΑ  ΤΕΡΑΤΩΔΗ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΒΥΣΟΥ ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΤΑ ΓΕΝΝΗΤΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ, ΟΠΩΣ Ο ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ ΓΟΥΕΑΡ ΚΑΙ Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.